Bloggang.com : plamocherid : คาเมนไรเดอร์ คิบะ ตอนที่ 25

คาเมนไรเดอร์ คิบะ ตอนที่ 25

คาเมนไรเดอร์ คิบะ ตอนที่ 25 : รักสวมรอย กับชะตากรรมอันเลี่ยงไม่ได้ของควีน

เริ่มที่ปี 1986 หลังจากที่ยูริได้รู้ความจริงของจิโร่ และก็รู้ใจที่แท้จริงของตัวเอง ยูริจึงได้เริ่มจะคบกับโอโตยะอย่างเป็นทางการ เริ่มด้วยการไปทำข้าวไข่เจียวให้กิน (คราวนี้รสชาติแบบมนุษย์กินได้) และยังไม่พอยังมอบของขวัญให้กับโอโตยะ เป็นนาฬิกาที่สลักไว้ว่า From Yuri ความรักของทั้งคู่ดูจะไปได้สวย แต่ว่าถ้าทางจะไม่ถูกใจผู้กำกับ เพราะต่อจากนี้มันจะไม่สวยแบบนี้ล่ะสิ

เปลี่ยนจากให้นาฬิกาเป็นเลี้ยงข้าวฟรีน่าจะดีกว่านะ ช่วงนี้ยิ่งแกลบๆ

กลับมาปี 2008 คู่ของวาตารุกับมิโอะก็ดูหวานแหววกันขึ้นทุกวัน มิโอะได้ทำงานใหม่เป็นพนักงานส่งอาหารให้กับร้านทำข้าวกล่อง เลยบอกว่าจะมาส่งให้วาตารุมั่ง วาตารุก็เขินจนบอกว่าจะกินข้าวกล่องให้หมดเลย ในตอนนั้นพี่สาวแสนดีอย่างเมกุมิก็โผล่มาแซวด้วย (ตอนนี้ต้องรับบทพี่สาวไปซะ ดีกว่าไม่มีบท) แต่ไม่ทันจะเฮฮา ในร้านนั้นนาโกก็นั่งอยู่เป็นหัวตอตั้งนานแล้ว เชยโชว์เกรียนมาขัดมุขหวานแหววของทุกคนให้เซ็งเล่นๆ

อย่าไปสนเกรียนเสื้อดำที่หลังร้านนั่นเลย มันเป็นพวกแสดงหนังเกย์

กลับมาปี 1986 จิโร่ได้ลาออกกระทันหันจากองค์กรน้องอ้อย เพื่อแสดงสปิริทเรื่องเขาพระวิหารแต่ไม่ยอมรับว่าตัวเองผิด เอ้ย ไม่ช่าย.... คงเพราะยูริรู้ว่าตัวเองเป็นมนุษย์หมาแล้วนั่นเอง แต่ก็ยังคืนอิกสะให้ชิมะ ในตอนนั้นยูริจึงเสนอให้รับโอโตยะเข้ามาร่วมทำงานด้วย ชิมะจึงมอบอิกสะให้โอโตยะใช้ และก็เริ่มสังเกตเห็นว่าสองคนนี้เริ่มสนิทกันแบบคู่รักไม่ใช่คู่กัดแบบเมื่อก่อนแล้วด้วย

นี่คือ 1 ใน 6 มาตรการเร่งด่วนขององค์กรเรา ให้ยืมอิกสะใช้ฟรีแบบวันเว้นวัน

แต่ว่าโอโตยะที่ได้อิกสะไปใช้ก็ทำให้ยูริติดใจอยู่เหมือนกัน เพราะเธอก็ยังอยากเป็นคนล้างแค้นให้แม่ และจัดการเจ้ารุคด้วยตัวเอง แต่ว่าด้วยคารมของโอโตยะก็สามารถเคลียร์ให้ยูริได้ และเธอก็กลับมาสดใสเหมือนเดิม (สังเกตว่าตอนนี้ยูริจะแต่งตัวแอ๊บแบ๊วขึ้นกว่าตอนก่อนๆ)

คนดูเขาเริ่มงงแล้วล่ะว่าเราแสดงหนังไรเดอร์หรือละครน้ำเน่า

กลับมาทางปี 2008 หัวหน้าชิมะได้เรียกเมกุมิไปคุยเกี่ยวกับเรื่องอิกสะ (รายละเอียดต้องดูจากซับนะครับ) ไม่แน่ว่าจะมีการเปลี่ยนตัวคนใช้หรือมีปัญหาอะไรกับนาโก แต่ว่านาโกก็ดันแอบได้ยินบทสนทนานี้อีก และท่าทางจะไม่พอใจเอาซะด้วย

หัวหน้ารู้ความลับที่เราไปแสดงหนังวายมาเรอะ

ทางด้านมิโอะที่เริ่มทำงานใหม่น่าจะไปได้ด้วยดี แต่ว่าวันนี้พอเธอไปส่งข้าวกล่องให้ลูกค้า ลูกค้ากลับตายอย่างปริศนา(แบบเดียวกับที่โดนแฟงไกอาฆ่านั่นล่ะ) และยิ่งกว่านั้นเมื่อกลับมาที่ร้าน พนักงานหมดร้านก็โดนฆ่ายกครัว มิโอะตกใจมากจนวิ่งเตลิดออกไป

ไปไหนก็มีแต่คนตาย คนเมืองเปิ้นฮ้องว่า "ขึด"

กลับมาปี 1986 (หลังๆ คนทำหนังมันเริ่มขี้เกียจนะครับ ตัดปีนี่ไม่บอกกันเลย ต้องจำตัวละครกันเอง) ควีนมายะกำลังออกล่าเหยื่อ นั่นคือแฟงไกอาที่ไปหลงรักมนุษย์ คราวนี้ก็เป็นแฟงไกอาชายคนหนึ่งที่ต้องถูกเธอจัดการ (เนื้อหาตอนนี้ไม่มีอะไร แต่ชอบเพลง BGM ช่วงนี้น่ะครับ เหมือนพวกหนังสยองขวัญดี แบบเพลงสวดในโบสถ์)

จากหนังรัก เราก็เปลี่ยนมาเป็นหนังสยองขวัญแก้ขัด

ช่วงนั้นเองโอโตยะก็เดินผ่านมาพอดี มายะไม่รู้ไปถูกใจอะไรเข้าเลยแกล้งไปพูดหยอกล้อด้วย โอโตยะก็ได้ทีหลีใส่อยู่แล้ว (เมิงจีบยูริติดแล้วไม่ใช่เรอะ) ในตอนนั้นเองเจ้ารุคก็เข้ามาพอดี พอดีหมอนี่คิดเกมจับเวลาใหม่ได้ คือจะฆ่าคนที่มีดอกไม้ โอโตยะก็เหน็บดอกกุหลาบไว้พอดีเลยเป็นเหยื่อของเกม แต่โอโตยะเข้าใจผิดว่ารุคจะทำร้ายคนทั่วไป จึงรีบคว้ามือมายะหนีทันที มายะก็เนียนทำแอ๊บแบ๊ววิ่งหนีตามกับเขาไปด้วย (จริงๆแค่จ้องหน้าไอ้รุคมันก็หัวหดไปแล้วนะนั่น)

มายะ : ขอแกล้งแอ๊บแบ๊วซักตอนหน่อยนะคะ

กลับมาปี 2008 มิโอะพยายามมาเล่าเรื่องปัญหาที่พบคนตายอย่างผิดสังเกตรอบตัวเธอให้วาตารุฟัง แต่ดูเหมือนจะเล่าอะไรไม่ออก แถมโดนชิสุกะที่โดนลดบทเป็นตัวประกอบหายไปหลายตอน ตอนนี้ก็โผล่มาในบทนางอิจฉา เข้ามาวีนแตกใส่มิโอะแทน มิโอะเลยสวมบทนางเอกร้องไห้วิ่งหนีออกไป วาตารุเราก็สวมบทพระเอกได้ดีครับ ยืนซื่อบื้อไม่ทำแมวอะไรซักอย่าง

หนังนี่ลดบทฉันเป็นนางอิจฉา เดี๋ยวแม่ตบล้างน้ำเลยนี่

มิโอะที่วิ่งหนีร้องไห้ออกมาก็มาเจอชายลึกลับคนหนึ่ง เขาคือบิชอปแห่งเชคเมทโฟร์ ได้มาบอกว่ามิโอะนี่ล่ะคือควีน และนี่คือชะตากรรมที่ไม่มีทางหลีกเลี่ยงพ้น ถ้าจากตอนที่แล้วมายะจะเคยบอกว่า แม้เธอจะถูกกำจัดไปได้ แต่พลังของควีนจะมีผู้สืบทอดไปเรื่อยๆ (ตอนที่แล้วชินจิคิดจะหนีจากควีนไปเรื่อยๆ จนกว่าควีนจะถูกพระเจ้ากำจัด) บิชอปได้มอบสมุดภาพที่เป็นสัญลักษณ์ของควีนให้กับมิโอะไว้ มิโอะไม่อยากรับชะตากรรมแบบนี้ (น่าจะเรียกว่า งง และไม่รู้เรื่องมากกว่า) แต่ตอนนั้นเอง เธอก็ถูกไอ้แมงมุมหื่นที่หายไปหลายตอน ออกมาหมายหัวจนได้

รีบๆเป็นควีนซะเร็วๆ ไม่งั้นเรื่องนี้อาจจะโดนตัดจบปาหมอนแบบฮิบิกิ

กลับไปปี 1986 โอโตยะได้พามายะหลบหนีจากการโจมตีของรุค แล้วซักพักทั้งคู่ก็แยกกัน โดยโอโตยะคงหวังล่อรุคไปจัดการทางอื่น เลยฝากไวโอลินไว้ รุคได้ตามมาจนเจอมายะ ก็ตกใจว่ามายะมาอยู่กับโอโตยะได้ยังไง (แล้วเมื่อกี้เอ็งเล่นยิงถล่มน่ะไม่ดูเลยรึว่าควีนอยู่ตรงนั้น) แต่ตอนนั้นมายะก็เริ่มทำอะไรแปลกๆ เริ่มออกลีลาของมารยาหญิงออกมา ดูเหมือนเธอจะสนใจในตัวโอโตยะ และข้อห้ามที่ว่าง แฟไกอาห้ามรักกับมนุษย์ ซึ่งใครผิดกฎควีนจะเป็นคนไปกำจัด และคำถามที่เธอถามกับตัวเองก็มีว่า แล้วมนุษย์คืออะไรกันแน่ ความสงสัยของเธอจะเริ่มให้เธอคิดทำอะไรแปลกๆขึ้นมารึเปล่า

เรื่องอะไรทีนายยังได้เล่นบทรักตอนเป็นไดจัง ฉันขอคั่วหนุ่มมั่งไม่ได้รึไง

ตอนนั้นเองโอโตยะก็เข้ามาพอดี มายะแกล้งวิ่งจากรุคไปให้โอโตยะคุ้มกัน ตอนนั้นโอโตยะก็ได้ถามชื่อมายะและบอกชื่อของเขาให้ แล้วเขาก็แปลงร่างเป็นอิกสะไปคุ้มครองมายะที่เขาไม่รู้ว่า เธอนั่นคือควีนแห่งเชคเมทโฟร์

ก่อนที่บทมันจะออกทะเลไปกว่านี้ ต้องรีบแปลงร่างให้มีไรเดอร์ออกมา

อิกสะไม่ใช่คู่มือของรุคอยู่ดี อิกสะถูกยำจนเละและลอยไปในโกดัง จากนั้นเกราะก็หลุดออก โอโตยะนอนสลบอยู่ตรงนั้น มายะได้ตามเข้าไปดูอาการ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ โอโตยะถามขึ้นมาว่าเธอคือใคร ...และฉันเป็นใคร โอโตยะถูกรุคซ้อมจนความจำเสื่อมไปซะแล้ว

คำว่าอิกสะอาจจะแปลว่ากระสอบทราย

หลับแบบนี้เสร็จควีนน่ะสิ

กลับมาที่ปี 2008 มิโอะถูกตามล่าโดยเจ้าแมงมุมหื่นกับชาร์คแฟงไกอา ซึ่งเป็นตัวที่ไปตามฆ่าคนรอบข้างของมิโอะ อย่าเพิ่งงงนะครับว่าทำไมไอ้แมงมุมหื่นมันอยากจะฆ่าควีน ก็เพราะมันเป็นพวกที่ไปหื่นกับมนุษย์ไงครับ ตั้งแต่ปี 1986 มันก็ไปหื่นยูริ พอมาปี 2008 ก็ตามมาหื่นเมกุมิต่อ ดังนั้นกฎข้อห้ามแฟงไกอาห้ามรักกับมนุษย์ มันย่อมรับไม่ได้ ต้องฉีกกฎแก้รัฐธรรมนูญใหม่เพื่อพวกพ้อง (ไม่ใช่ล่ะ) แต่ในตอนนั้นเองนาโกและเมกุมิก็เข้ามาช่วยมิโอะให้หนีไปได้

เมกุมิ : ทำไมฉันถึงตกต่ำต้องมาเจอไอ้แมงมุมหื่นนี้ด้วย

แต่โชคร้ายระหว่างการต่อสู้นาโกกำลังจะหยิบอิกสะมาใช้ เมกุมิก็พลาดท่ากระเด็นมาชน ทำให้อิกสะหล่นตกไปอยู่ในมือเจ้าแมงมุมหื่น พอมันได้ก็เชิดหนีหน้าตาเฉยไปกับเจ้าฉลามทันที (ไอ้ฉลามนี่มันมาเป็นตัวประกอบแค่นั้นเองเรอะ)

ชอบเข็มขัดของคนอื่นตั้งแต่เดลต้าแล้วล่ะคร้าบ

เจ้าแมงมุมกับเจ้าฉลามหนีไปได้หน่อยก็ไปเจอกับวาตารุ วาตารุแปลงร่างเป็นคิบะเข้าสู้ แต่ว่าโดนเจ้าสองตัวนี้รุมก็ไม่อาจจะสู้ได้ก็เพราะ... จะหาเรื่องให้ใช้เอมเพอเรอร์ฟอร์ม เรารู้ทัน

เอ้า รีบๆล้มแล้วก็เปลี่ยนฟอร์มใหม่มาซะ

พอเอมเพอเรอร์ฟอร์มออกมา เจ้าฉลามก็ออกไปสังเวยให้ลูกถีบ เอมเพอเรอร์มูนเบรค ตายอนาจแบบตัวประกอบจริงๆ ส่วนเจ้าแมงมุมหื่นก็หนีไปได้ตามฟอร์ม

ท่าทางจะหมดงบจริงๆ ไม่มืด

ฉลามตัวประกอบเตรียมตัวตาย

ให้เห็นตราคิบะนิดหน่อยพอแก้ขัด

กลับมาที่ปี 1986 โอโตยะที่ความจำเสื่อม เขาจำอะไรไม่ได้นอกจากเห็นนาฬิกาที่ยูริให้ เขานึกออกแต่ว่ามันคือของสำคัญ และยูรินี่คงเป็นคนที่สำคัญของเขา มายะเกิดนึกอะไรไม่รู้ไปบอกโอโตยะว่า เธอนี่ล่ะคือยูริ

ได้เวลาลงคานแล้วล่ะควีน รอมาหลายร้อยปีแล้ว

เหตุการณ์ชักเริ่มสนุกแล้วล่ะครับ ทั้งฝั่งปี 1986 เล่นบทของความจำเสื่อมและความรักสวมรอย โอโตยะ ยูริ และ มายะ จะลงเอยแบบไหน เจ้าหมาหื่นจิโร่จะหายไปเงียบๆแค่นี้หรือ ส่วนฝั่งปี 2008 มิโอะที่ต้องรับชะตากรรมของควีน แล้ววาตารุล่ะจะทำอย่างไร ทั้งพ่อและลูกจะคั่วควีนทั้งคู่ได้เลยหรือไม่ต้องติดตามตอนต่อไป

ของแถม... พวกโมโมทารอสขอมาช่วยดันเรทติ้งคิบะ ...