การเดินทางครั้งนี้ เดินทางด้วยการบินไทยครับ ออกเดินทางประมาณสิบโมงเช้า ถึงประมาณเที่ยงกว่า ๆ บริการอาหารบนเครื่อง
รสชาติเอาใจคนจีนเลยทีเดียวหลังจากผ่านเจ้าหน้าที่ ตม. เรียบร้อย เดินออกมาขึ้นรถของทัวร์ทีรอรับ เตรียมพาไปที่แรกศูนย์อนุรักษ์หมีแพนด้า
ไปเชียงใหม่มาก็หลายรอบไม่เคยเข้าดูสักที ได้เห็นตัวจริงก็งานนี้ล่ะ
รถที่ใช้เดินทางในศูนย์อนุรักษ์ครับ เนื่องจากต้องทำเวลาไปพักที่เม่าเสี้ยน
บรรยากาศโดยรอบ ใช้เวลาที่นี่ประมาณ 1 ชั่วโมงครับ
หลังจากนั้น ออกจากศูนย์อนุรักษ์ประมาณ 5 โมงเย็น เดินทางไปพักที่เมืองเม่าเสี้ยนครับ ถึงโรงแรมประมาณ สองทุ่ม มาถึงก็กินข้าวเลย
ทางทัวร์ก็จะมีน้ำอัดลมกับเบียร์ให้ บรรดาน้า สว.ไม่ค่อยชอบดื่มเลยจัดการคนเดียวหมดเลย อิอิ อาหารเป็นโต๊ะจีน ก็จืด ๆ ครับเจอแบบนี้เกือบทุกมื้อ
คิดถึงส้มตำมาก
มาดูส่วนของห้องพักกันบ้างถือว่า กว้างพักสบาย มีฮีตเตอร์ให้นอนอุ่น ๆ ไดร์เป่าผม นี่มีทุกโรงแรมที่เข้าพัก แต่ที่โรงแรมนี้ไม่มีน้ำให้
ใครดื่มน้ำเยอะ แนะนำให้ซื้อตอนรถจอดปั๊มเพื่อเติมน้ำมัน
ก่อนเข้าโรงแรมครับ
ช่วงอยู่บนรถไกด์จีนก็มาเสนอสมุนไพร ปรับสภาพร่างกาย ป้องกันสำหรับบางคนที่มีอาการแพ้ที่ราบสูง ซึ่งตอนแรกก็ไม่คิดจะซื้อ
แต่แฟนกลัวเลยซื้อมาหนึ่งกล่อง มีสิบหลอด ทานก่อนนอนและตอนเช้า เห็นหลายท่านก็ซื้อไปเหมือนกัน ปรากฎว่า อยากจะบอกว่าไม่เป็นผลหรอกครับ
รุ่งเช้า ท้องฟ้ายังมืด เสียง morning call ก็ดังขึ้น คงได้แต่ยกหูแล้วก็วางลง ถ้าให้ฟังคงฟังไม่ออก ตามเสตปทัวร์ หก เจ็ด แปด คือเวลานัดหมาย
กว่าจะลุกออกจากที่นอนก็บิดแล้วบิดอีก เวลาที่นี่เร็วกว่าเมืองไทย 1 ชั่วโมง อาการง่วงก็เลยยังอยู่ หลังจากอาบน้ำ เตรียมชุดกันหนาวก็นำกระเป๋า
ออกมาวางไว้หน้าห้องลงไปทานข้าวเช้า เป็นบุ๊ฟเฟ่ อาหารส่วนใหญ่เน้นไปทางผักเสียมากกว่า ทานข้าวเสร็จเดินไปรอขึ้นรถ เช้านี้ หมอกยังเยอะอยู่
แม้จะสายแล้ว พระอาทิตย์ก็ไม่ออกมาให้ชมแสงเช้า ตามกำหนดการแปดโมงเช้าทางคณะก็ออกจากโรงแรมมุ่งหน้าสู่อุทยานหวงหลง
ขณะนั่งรถไปอุทยานหวงหลง วิวด้านข้างก็เริ่มเปลี่ยนไป ยอดเขาสูงปกคลุมด้วยหิมะ ยามต้องแสงอาทิตย์มันช่างสวยจริง นั่งรถไม่นานก็มาถึงทะเลสาบตี่เซี้ย
ความงามนั้นอยู่เบื้องบน แต่เบื้องล่างเกิดโศกนาฏกรรม ที่คร่าชีวิตคนไปเยอะอยู่
ที่ทะเลสาบตี่เซี้ยจะเป็นจุดพัก มีห้องน้ำค่าบริการ คนละ 1หยวน สภาพห้องน้ำก็ตามรูปครับ
ตอนเข้าไปยังไม่มีคนใช้ก็ดูสะอาดดี ใกล้ ๆ นั้นมีที่ขายผลไม้ ถั่วอบแห้งแนะนำเลยครับแอปเปิ้ลกับพุทรา หวานกรอบจริง ๆ รสชาติไม่เหมือนที่ส่งมาขายบ้านเรา
นั่งรถนาน ๆ ทานแล้วสดชื่นขึ้นทันที
เนื่องจากตอนที่มาถึงไม่ทราบว่าที่นี่คือทะเลสาบตี่เซี้ย ไกด์ก็ไม่บอกให้ไปชมทะเลสาบ ซึ่งอยู่ด้านข้าง ที่มีจามรีคอยให้บริการถ่ายรูป
เลยอดวิวสวย ๆ เลย ก่อนขึ้นรถเห็นจามรี เลยขึ้นไปถ่ายรูป ค่าบริการ 10 หยวน พอขึ้นรถเปิดรูปดู เฮ้ยนั่นมันทะเลสาบนี่นา เสียดายมาก
ตอนนั้นรีบเลยไม่ได้สังเกตุวิวด้านหลัง T-T
ใช้เวลาไม่นานที่จุดพักต้องรีบขึ้นรถ เพื่อมายังศูนย์ชา มาถึงก็มีน้องพนักงานสาวชาวธิเบต เชิญชวนเป็นภาษาไทยให้เข้าห้องน้ำก่อน
จากนั้นก็รวบรวมคณะทัวร์เข้าห้องสาธิตวิธีการชงและดื่มชาต่าง ๆชิมไปหลายแก้วเล่นเอาปวดฉี่เลย ชาราคากระปุกละ 300 หยวน
เป็นเงินไทยก็พันหกร้อยกว่า ๆ รสชาติกับคุณภาพถือว่าดี แต่ถ้าซื้อคิดว่าไม่ได้ชงกินแน่ๆ เมืองไทยเมืองร้อน คนไทยไม่นิยมดื่มชาเท่าไร
หลังออกจากศูนย์ชาแล้วก็ไปทานข้าวกลางวันกันที่ร้านใกล้ ๆ หลังจากนั้นก็มุ่งตรงสู่อุทยานหวงหลง เริ่มไต่ความสูงขึ้นไปเรื่อย ๆ
เริ่มมีเสียงฮือฮาจากคณะทัวร์ เนื่องจากวิวเบื้องหน้าเริ่มเปลี่ยนไปข้างทางเริ่มมีหิมะปกคลุมต้นไม้ พร้อมกับวิวที่มองแล้วไกลสุดลูกหูลูกตา
รถเริ่มไต่ความสูงขึ้นไปเรื่อย ๆ ทางถึงจะคดเคี้ยว แต่เรื่องความชันเทียบไม่ได้กับอ่างขางเมืองไทยเลย ถนนกว้างการไต่ระดับค่อย ๆ สูงไม่ชัน
เวลานี้แม้จะมีอาการปวดหัวเล็กน้อย แต่ก็ไม่อยากละสายตาจากวิวด้านนอก ยอดภูเขาแหลมที่ปกคลุมด้วยหิมะ มันช่างสวยจริง ๆ บางวิวมีลำแสงพุ่งลง
มา ทำให้นึกถึงหนังบางเรื่องได้เหมือนกัน
ยิ่งมองวิวที่ไกล ๆ ทำให้รู้สึกว่ามนุษย์เป็นเพียงสิ่งเล็ก ๆ บนโลกใบนี้ ยิ่งมีอะไรอีกมากที่เรายังไม่ค้นพบหรือเคยเห็น
ถ้าชีวิตนี้ไม่ลำบากเกินไป การออกมาท่องโลกบ้างก็น่าจะเป็นสิ่งที่ดี บางคนกว่าจะพร้อม อายุก็ล่วงเลยมา อาจเป็นอุปสรรคในการท่องเที่ยวได้
อยากทำอะไรทำครับ อยากไปไหนก็เริ่มวางแผนเลยครับ"ชีวิตเราก็ไม่มีใครรู้ว่าจะอยู่กันได้นานเท่าไหร่ และโรคร้ายมันก็ไม่เลือกเวลาที่จะเป็น
อย่าให้ความใฝ่ฝัน ในการเดินทางของเรา ห่างออกไป ห่างออกไปตามอายุ และเวลาที่ผ่านไปอย่าคิดว่า เดี๋ยวรวยๆมีเงินมีเวลาแล้วค่อยไปครับ
CR จ ญ น ห อ ดม @ pantip.com
เส้นทางที่คดเคี้ยวไต่ระดับความสูงขึ้นมาเมื่อถึงระดับที่ประมาณสี่พันเมตร ถุงขนมที่ไกด์แจกก็เริ่มแตกออกเสียงดังโพล๊ะ ๆ หลายถุงเลย
ก่อนถึงอุทยานหวงหลงจะมีจุดชมวิว แนะนำเลยครับว่าห้ามพลาด รู้สึกประทับใจกว่าในอุทยานอีกกับวิวเบื้องหน้า
พร้อมหิมะขาวโพลนไปทั่ว แต่ระวังบริเวณนี้จะมีรูปปั้นหิมะอยู่ ถ้าใครเผลอไปถ่ายรูปด้วยจะมีคนเข้ามาเก็บเงิน 10 หยวนทันที
หลังจากนั้นก็เดินทางไปยัง อช.หวงหลง ครับเวลาที่ทางทัวร์ให้ประมาณชั่วโมงครึ่งครับ บอกเลยน้อยมากเดินได้แค่น้ำตกก็ต้องรีบลงมาแล้ว
ตอนแรกรู้สึกเสียดายมากแต่เอาเข้าจริง อาการแพ้ความสูงเข้าครอบงำ ปวดหัว มาก ถึงมากที่สุด จากการเร่งรีบ พอมาถึงรถ รู้สึกเหนื่อย หายใจไม่ทัน
ปลายมือชา เท่านั้นแหล่ะ ตอนนั่งรถอยากให้ลงถึงพื้นทีาด้านล่างเร็ว ๆ เลยเฮ้อ น่าอายจริง สว.ทั้งคันไม่มีใครมีอาการเลย
เดินถึงน้ำตกก็ต้องรีบกลับครับ
ประมาณบ่ายสามโมงครึ่งก็เริ่มเดินทางไปยังที่พักที่จิ่วจ้ายโก่วครับมาถึงโรงแรมประมาณหกโมงเย็น เราพักที่โรงแรมนี้สองคืนครับ
ถึงโรงแรมสิ่งแรกที่ต้องทำคือ กิน เจออาหารจีนเข้าไปเริ่มเลี่ยนกันล่ะอาหารมาเต็มโต๊ะ แต่คนมีแค่ห้าคน
เช้านี้เตรียมตัวเข้าอุทยานกัน โดยทางทัวร์ได้จองรถโค้ชไว้ โดยเก็บค่าทิปให้คนขับ คนละ 10 หยวน โดยรถที่ไปส่งจากโรงแรม ไม่สามารถจอดใกล้ทางเข้า ตัองลงแล้วเดินผ่านจุดขายของ เหมือน บังคับให้เดินผ่านจะได้อุดหนุน ร้านค้า
เดินมาประมาณ 800 เมตรก็ถึงทางเข้าอุทยาน จะเห็นว่านักท่องเที่ยวเยอะมาก แต่เนื่องจากทัวร์ได้จองรถโค๊ชไว้ ก็เข้าไปช่องพิเศษเตรียมขึ้นรถกันครับ
ที่แรกที่ต้องไปคือน้ำตกนั่วเย่อหลาน ใช้เวลาไม่นานประมาณ 15 นาทีก็ต้องรีบเดินไปขึ้นรถเพื่อตรงไปยังทะเลสาบกระจก
ถึงทะเลสาบกระจกแล้ว ให้เวลาแค่ 15นาที โอ รีบถ่ายรูปเก็บบรรยากาศให้ไวเลย แต่ยอมรับ สวยจริงๆเลย
ทะเลสาบกระจกต้องมาช่วงเช้าเท่านั้น เนื่องจากยังไม่มีลม ผืนน้ำจะนิ่งสะท้อนวิวทิวทัศน์อันงดงามลงบนผืนน้ำดั่งกระจกเลยทีเดียว
หลังจากครบเวลาอันน้อยนิดแล้ว ขึ้นรถไปทะเลสาบดอกไม้ห้าสีกันครับ ผมชอบตรงจุดนี้ที่สุด เงาของใบไม้ที่กำลังเปลี่ยนสีสะท้อนผิวน้ำ
มันช่างงดงามจริง ๆ บรรยายไม่ถูกต้องลองไปชมเองครับ ที่นี่จะมีคู่บ่าวสาวมาถ่ายเว๊ดดิ้งกัน เห็นใตรมาก็ต้องเจอ ไกด์ให้เวลาประมาณ 30 นาที ขอสักชั่วโมงได้มั๊ย T-T
หลังจากได้เวลาแล้วก็ขึ้นรถ มุ่งตรงไปยังน้ำตกธารไข่มุกที่นี้เป็นที่น้ำตกที่ใหญ่พอสมควร ละอองน้ำก็เยอะเป็นอุปสรรคในการถ่ายรูปพอสมควร
ลองเทียบเสกลกับคนดูครับ จะเห็นว่าใหญ่จริง ๆ
อยู่ที่น้ำตกไม่นานก็รีบเดินไปขึ้นรถที่จอดรอไว้ครับ ช่วงรอสมาชิกก็ถ่ายภาพไปเรื่อย วิวสวยจริง
หลักจากนี้ก็ได้เวลาทานข้าวครับ ทางทัวร์ได้ซื้อเป็นบุฟเฟ่ไว้ ตกคนละ 80 หยวน อาหารดีมาก ให้เวลากินซะเยอะตั้ง 1 ชั่วโมง
หลังจากมื้อเที่ยงแล้ว เตรียมตัวขึ้นที่สูงเพื่อไปชมทะเลสาบยาว ตรงจุดนี้มีมุมถ่ายรูปแค่จุดเดียว ทำให้ใช้เวลาไม่เยอะ ที่นี่จะมีบริการเช่าชุดด้วยครับ
หลังจากนั้นก็ขึ้นรถมายังทะเลสาบห้าสี
หลังจากนั้นก็เดินมาที่จุดขึ้นรถ เพื่อไปยังน้ำตกซู่เจิ้งและหมู่บ้านซู่เจิ้ง
บ้านของชาวธิเบต ปัจจุบันเปิดให้นักท่องเที่ยวเข้าชม
หมู่บ้านของชาวธิเบต ปัจจุบันเป็นจุดขายของให้นักท่องเที่ยว ด้านหน้ามีระฆังเอาไว้หมุน
โชว์การทุบถั่ว
หลังจากนั้นเราก็ขึ้นรถทางอุทยานมาลงที่ประตูทางเข้า แล้วเดินกลับโรงแรม ทานข้าว จากนั้นประมาณ 1 ทุ่ม ก็มาชมโชว์ธิเบต ก็ชมเพลิน ๆ
แต่ระบบเสียงไม่ค่อยดีเท่าไร แถมมีกลิ่นห้องน้ำโชยมาเป็นระยะ ๆ ด้วย
ตอนที่ 2 จะพาไปชมวิว ทุ่งหญ้า หงหยวนสุดสายตา ฝูงจามรี เที่ยวเมืองเฉิงตูครับ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
