|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
My Sassy Girl : ลืมเสียเถิดความหลัง ...
วันนี้ คำว่า "ยัยตัวร้าย" กลายเป็นคำแทนภาพ จวน จี ฮุน ไปแล้วจากการรับบทยัยตัวร้ายในหนังเรื่องนี้ เสมือนคำว่า "ฟัด" คือ เฉินหลง คำว่า "อึด" คือ บรู๊ซ วิลลิส ยังไงยังงั้น แล้วคำว่า "ยัยตัวร้าย" เนี่ยจิง ๆ ในหนังสื่อเป็นอย่างนั้นหรือ จะไม่โหดร้ายไปหน่อยสำหรับ "ผู้หญิงที่ยังมีบาดแผลจากอดีต" คนนี้ ..
หนังเปิดเรื่องการทำความรู้จักกับพระเอกของเรื่อง ผ่านทางภาพและคำบอกเล่าจากปากเจ้าตัวเอง ถึงชีวิตในวัยเยาว์จนถึงปัจจุบัน ก่อนจะตัดเข้าสู่เหตุการณ์ที่เป็นใบเบิกทางต่อเรื่องราวทั้งหมดของหนังเรื่องนี้จากการที่เขาเข้าไปช่วยผู้หญิงขี้เมาคนนึงที่ยืนโซเซเกือบจะโดนรถไฟใต้ดินชนเอา .. นางเอกของเราล่ะ แล้วเรื่องราวหลังจากนี้ก็ประดังเข้ามาด้วยความฮา ทั้งจากอารมณ์โหด ๆ ของนางเอก ,พฤติกรรมเปิ่น ๆ + หน้าตาท่าทางน่ารังแก ของพระเอก ก็ยิ่งเสริมให้คนดูฮายิ่งขึ้น ตามรูปแบบของไอ้ขี้แพ้ ในหนังตลกหลายๆเรื่อง แล้วหนังก็เริ่มจะเทน้ำหนักในทางความสัมพันธิ์ที่ก่อตัวขึ้นของคนทั้งสองจากเหตุการณ์ต่างๆ ร่วมกันที่ละเล็กละน้อย รวมทั้งเพิ่มในส่วนของดราม่าเข้ามาจนกระทั่งมาหนักเอาในช่วง ครึ่งชั่วโมงสุดท้าย ที่ทำให้ฉากตลกในช่วงท้ายกลายเป็นตลกเฝือน ๆ เนื่องจากความผูกพันของตัวละครในช่วงชั่วโมงกว่าๆที่ผ่านมา หนังฉลาดที่สร้างความขัดแย้งระหว่างตัวละครได้มากจนทำให้เราเทใจให้กับตัวละครพระเอกได้อย่างง่ายดาย แม้หลายครั้งพฤติกรรมของเจ้าตัวจะไม่ได้เป็นแบบ "พระเอก"จ๋า ก็ตาม สิ่งหนึ่งที่หนังเด่นก็คือ สัญลักษณ์ที่แสดงออกให้ผู้ชมนำไปตีความหมายเอาเอง เช่น ฉากใต้ต้นไม้ท้ายเรื่องที่มี ชายแก่มานั่งเฝ้ารออะไรบางอย่างก่อนจะได้พบกับนางเอก แล้วหลังจากนั้น เมื่อชายแก่จากไปเราก็เห็นจานบินแว๊ป ๆ ไปทางซ้ายของจอ ก็สุดแล้วแต่ผู้ชมจะตีความ หนังยังคงล้อเลียนในเรื่องรสนิยมการชมภาพยนตร์ของชาวเกาหลี ที่มักชมหนังรักน้ำเน่า แต่ส่วนที่หนังเน้นผ่านตัวละครนางเอก ก็คือ อารมณ์ยึดติดในความทรงจำเก่า ๆ โดยกำหนดให้ตัวเอกทั้งคู่ไปยังสถานที่เกิดความทรงจำ"ร่วมกัน" กับคนรักเก่าของนางเอก ตลอดเกือบทั้งเรื่อง ซึ่งช่วยย้ำอารมณ์"อาลัย" และ "ถวิลหา" ของนางเอก ซึ่งในภาพความโหดของเจ้าหล่อนหากมองผ่านไปจะเห็นความอ่อนแออันแสนบอบบางที่พยายามปกปิดไว้ ซึ่งมีหลายช่วงเหมือนกันที่นางเอกหลุดจาก "เกราะ" ความโหดที่เธอสร้างเอาไว้และปล่อยอารมณ์ให้อ่อนไหว ก่อนที่ท้ายสุดเมื่อ เธอคิดว่าการจะให้ใครคนใหม่ มา "แทนที่" คนเก่านั้นเป็นเรื่องที่ผิดมหันต์และยากกว่าการสร้างความทรงจำใหม่ ๆ ขึ้นมาเพื่อลืมมันไปเสีย .. ซึ่งก็คือ"สาร" ที่หนังต้องการสื่อออกมา มากกว่าให้เรายึดติดกับอดีตและความทรงจำอันแสนหวานที่มิอาจหวนคืนได้ <<-->>
Create Date : 13 มิถุนายน 2548 |
|
4 comments |
Last Update : 22 เมษายน 2550 16:53:36 น. |
Counter : 712 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: zaesun 13 มิถุนายน 2548 1:10:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: MooG.G 13 มิถุนายน 2548 3:20:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: noom_no1 13 มิถุนายน 2548 11:46:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: ดานัง IP: 203.156.46.219 18 มิถุนายน 2548 21:23:39 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
คุยกันได้นะครับ ออน M บ่อยอยู่แล้วผม ยิ่งกับคอหนังเก่า ๆ เหมือนกัน Add มาเลยครับ ฮ่า ๆ
อาจพบตัวบ่อย ๆ ที่ห้องศุภฯ นะครับและบางครั้งที่ ห้องเฉลิมไทย ...
|
|
|
|
|
|
|