aLoNe

ความเหงาของฉันไม่เหมือนใคร
แต่ความเหงาของฉันก็อาจจะมีใครเหมือน
อาจจะมีหลายๆคนที่เป็นแบบฉัน
และก็อาจจะมีหลายๆคนที่ไม่เป็นแบบฉัน
ความเหงามันจะเกิดมาเป็นพักๆ เดี๋ยวก็จะมา และเดี๋ยวก็จะไป
มันเกิดจากความรู้ลึกๆข้างในใจของฉันเอง จากการที่เรารู้สึกว่า
คนที่เคยอยู่กับเราตลอดเวลา แต่บางทีเราก็รู้สึกว่าเขาไม่ได้อยู่กับเรา
ทั้งๆที่เขาก็อยู่ข้างๆเราทุกวัน(มาถึงตรงนี้งงกันหรือยังอะ)

ใครที่เกิดมาเป็น"แฝด"บางทีอาจจะพอเข้าใจ เมื่ออ่านมาถึงตรงนี้
ฉันกับพี่อยู่กันมานานกว่าอายุจริง เพราะว่าเจอกันมาตั้งแต่ในท้อง
แต่ก็คุยอะไรกันไม่ค่อยจะรู้เรื่องหรอกนะ(ในท้องอะนะ)
พอคลอดออกมา ก็เจอกันตลอดถึงพ่อแม่จะแยกเลี้ยงกันบ้างบางเวลาเพราะความเชื่อบางประการก็เหอะ
อยู่กันมาจนโต ก็โตด้วยกันมาเรื่อยๆ แต่พอโตมาได้ระยะหนึ่งพี่ฉันเริ่มมีเพื่อนคนละกลุ่มกับฉัน
ฉันเริ่มไม่รู้จักเพื่อนพี่บางคน(เพราะว่าตอนเด็กๆฉันเรียนห้องเดียวกับพี่มาตลอด)
ฉันเริ่มรู้สึกว่าเขาห่างจากฉันไปเรื่อยๆ ความเหงามันก็เลยเริ่มก่อตัวขึ้นเล็กๆ
มันก็ก่อตัวมาเรื่อยๆจนวันที่รู้สึกว่าก่อตัวได้ใหญ่ที่สุดตอนที่เขาเริ่มไม่อยากทำอะไรเหมือนฉัน....
เราเริ่มเรียนคนละห้อง คบเพื่อนคนละกลุ่ม ฉันไม่เคยคิดว่าวันนี้จะมาถึง
เพราะฉันเกิดมา 2 คน เคยชินอะไรกับการทำทุกอย่าง 2 คน
ชินกับการมีคนเดินข้างๆ ชินกับการมีคนเรียนข้างๆ ชินกับการมีคนเล่นข้างๆ
ถึงวันนี้....วันที่ฉันตัองทำอะไรคนเดียว เดินคนเดียว เรียนคนเดียว เล่นคนเดียว ....
ถึงแม้ว่าคนภายนอกจะเห็นว่าฉันยิ้ม หัวเราะ บ้าบอ แต่จริงๆแล้วฉันเป็นคนที่ Sensitive มากคนนึง
แต่ก็ไม่เคยแสดงออกให้ใครเห็น มันทรมาณนะกับการอยากร้องให้ แต่ต้องทำให้คนอื่นรู้สึกว่าฉันเองไม่ได้เป็นอะไร
ไม่ได้แคร์กับอะไรมากมาย ทั้งๆที่ฉันก็รู้สึกกับทุกสิ่งทุกอย่างมากมาย
ความเหงาก็เลยเข้ามาแทนที่ในส่วนที่พี่ฉันเคยยืนอยู่
มันเดินไปพร้อมกับฉันแทนที่พี่ของฉัน บางทีมันก็แกล้งฉันจนฉันร้องให้ไม่หยุด
บางทีมันก็ปลอบฉันเหมือนพี่ฉันเคยปลอบตอนเด็กๆ(ทำไงดีพิมมาถึงตรงนี้จะร้องไห้ เพื่อนเต็มบ้านเลยT_T)
จากศัตรู เหงามันก็กลายเป็นเพื่อน
และ ฉันคิดว่ามันคงกลายเป็นเพื่อนซี้อยู่คู่กับฉันตลอดไป
มาถึงวันนี้ ไอ้เพื่อนเหงามันก็โผล่มาพักๆ เวลาฉันอยู่คนเดียว
และตอนนี้ก็แค่อยากจะบอกหลายๆคนว่า เวลาเหงาก็อย่าคิดว่าเราไม่มีใคร
ถ้าคิดว่าไม่มีใคร ก็ลองยืนหน้ากระจกซิ คนที่อยู่ตรงหน้ากระจกนั้นอยู่กับคุณตลอดเวลา
ถ้าเหงามากๆ ลองกอดตัวเองดูนะ(อันนี้เคยดูรายการที่เขาสัมภาษณ์พี่กาละแม)
แล้วบอกกับตัวเองเบาๆว่า"ไม่เป็นไร ฉันจะอยู่ตรงนี้กับเธอตลอดไป" มันก็ช่วยให้คลายเหงาได้ประมาณนึงนะ
มันไม่ยากหรอกกับการอยู่คนเดียว เพราะฉันเองเกิดมาสองคน ยังอยู่คนเดียวได้เลย
แล้วคนที่เกิดมาคนเดียวหละ ทำไมจะอยู่คนเดียวเหมือนเดิมไม่ได้....
บางทีก็รู้สึกเหงาแปลบๆขึ้นมา เมื่อพี่ฉันบอกว่าไม่อยากทำอะไรเหมือนๆกับฉัน....
แต่ฉันก็คิดว่า มันก็คงถึงเวลาที่ฉันต้องทำอะไรคนเดียวซักที...
และตอนนี้ฉันก็ไม่เป็นไรแล้วหละ เพราะฉันสามารถทำไรคนเดียวได้ ด้วยตัวฉันเอง... โดยมีไอ้เหงาเป็นเพื่อน

Create Date : 10 มกราคม 2552		1 comments
Last Update : 10 มกราคม 2552 12:11:39 น.
Counter : 749 Pageviews.
Share Tweet