เล่าข่าว... Natascha Kampusch ช่วงนี้แถวเยอรมันให้ความสนใจกับผู้หญิงคนหนึ่งมากเป็นพิเศษ ชื่อของเธอคือ Natascha Kampusch เด็กสาวอายุ 18 ปี จากออสเตรีย ชีวิตของเธอเพิ่งได้รับความสนใจเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมานี่เอง เธอหนีออกจากสถานที่คุมขังเธอ หนีจากคนที่ลักพาตัวเธอ ไปกักขังไว้ในห้องใต้ดินตัดขาดจากโลกภายนอก ไร้อิสรภาพเป็นเวลากว่า 8 ปี ค่ะ ฟังไม่ผิดหรอก 8 ปีทีเดียวที่เธอถูกขัง เมื่อวันที่ 2 มีนาคม 1998 Natascha ในวัยสิบขวบ ถูกคนร้าย (ไม่อยากพูดถึงชื่อให้เสียอารมณ์ แต่ต้องเอ่ยหน่อย Wolfgang P.) จับขึ้นรถ ลักพาตัวไปกักขังไว้ในบ้านของเจ้าคนร้ายที่รื้อและก่อสร้างทำห้องใต้ดิน ทำห้องน้ำ ทำรั้วเอง ทำซะเนียน ขนาดเจ้าหน้าที่ตำรวจออกมาให้สัมภาษณ์ว่า ถ้าไม่ได้ Natascha บอกทางเข้า เจ้าหน้าที่หรือคนนอก ไม่มีทาง ค้นหาห้องใต้ดินที่เป็นที่กักขัง Natascha เจอแน่นอน ในที่กักขังนี้ Natascha เติบโตมาภายใต้ความควบคุมทุกอย่างของเจ้าคนร้าย เค้าสอนหนังสือให้เธอ ผ่านไปหลายปี พอเริ่มคุ้นเคย เจ้าคนร้ายก็ไว้ใจ และให้เธอมีสิทธิ์ได้ออกจากห้องใต้ดินบ้างแต่ก็อยู่แค่ในบ้านเท่านั้น ทำได้แค่เข้าไปถึงบริเวณที่เค้าอยู่อาศัย ให้ทำครัว ทำความสะอาดบ้าน ให้เธอเริ่มมีสิทธิ์ได้รับข่าวสารโลกภายนอกบ้าง แต่ทั้งหนังสือ หนังสือพิมพ์ หรือกระทั่งทีวีที่เธอจะมีโอกาสดูนั้น ก็ต้องผ่านการอนุมัติจากเจ้าคนร้ายเสียก่อน แถมเมื่ออ่านจบ คนร้ายก็จะต้องเปิดตรวจทานูก่อนว่า เธอไม่ได้เขียนข้อความจำพวกขอความช่วยเหลือลงบนหนังสือพิมพ์ ที่จะนำไปทิ้ง V_V Natascha เพิ่งประสบความสำเร็จในการหนีออกจากห้องใต้ดิน เดินออกไปขอความช่วยเหลือจากเพื่อนบ้านข้างเคียงได้เมื่อวันที่ 23 สิงหาคมที่ผ่านมานี่เอง (คิดดูละกันว่าคนร้ายร้ายขนาดไหน ไม่มีเพื่อนบ้านคนไหนเคยสังเกตว่าเค้ากักขังคนไว้เลย) โดยฉวยโอกาสตอนที่ล้างรถให้เจ้าคนร้าย แล้วเผอิญแม่ของคนร้ายโทรมา ทำให้เค้าต้องไปรับโทรศัพท์ Natascha ไม่รอช้าที่จะรีบวิ่งออกไปหาเพื่อนบ้านพร้อมทั้งแจ้งตำรวจ เจ็ดชั่วโมงหลังจากนั้นเจ้าคนร้ายได้หนีความผิด กระโดดให้รถไฟ ทับตายในเย็นวันนั้น ตายไปเหลือทิ้งไว้แต่ความสงสัยว่าเพราะอะไร เค้าถึงจับตัวเด็กหญิงวัยสิบขวบคนหนึ่งมากักขัง เพราะเหตุผลอะไรเค้าถึงเป็นคนมี 2 บุคลิก ขนาดครอบครัวที่อบอุ่นเพียบพร้อมของเค้าไม่เคยระแคะระคายแม้สักนิดว่า ลูกชายแอบกักขังเด็กหญิงคนหนึ่งไว้ เพื่อนบ้านใกล้เคียงแม้กระทั่งเพื่อนร่วมงานทุกคน ก็ลงความเห็นว่า Wolfgang P.เป็นคนเรียบร้อย ขยัน เงียบ ๆ เก็บตัว ไม่สุงสิงกับใครอยู่สักหน่อย แต่ก็โอเคไม่เป็นพิษเป็นภัย ฉันติดตามข่าวนี้ด้วยความสนใจ แง่หนึ่งก็คงเป็นเพราะความที่บ้าหนังสือ บ้าซีรีย์แนว CSI ชอบเรื่องสืบสวนสอบสวนเป็นทุนเดิม แต่อีกแง่หนึ่งก็คือความรู้สึกตกใจและเห็นใจในสิ่งที่เด็กผู้หญิงคนหนึ่งต้องเจอ (โดนจับตอนสิบขวบเนี่ย ยังเด็กมาก ๆ ) เธอต้องเติบโตมากับความไร้อิสรภาพ ถูกควบคุม อิสรภาพในความหมายของฉันก็คือ ความสามารถจะไปไหนก็ได้ที่อยากไป ทำอะไรก็ได้ที่อยากทำ ตัดสินใจเลือกได้เอง โดยไม่ต้องมีคนมาบอกให้ทำ/ไม่ให้ทำ เรื่องอิสรภาพโดนใจฉันยังไงก็ไม่รู้ ((ทั้งที่ว่าไป...ตัวเองก็เป็นคนมีอิสรภาพสุด ๆ มีมาตั้งแต่เด็ก อยากทำอะไรก็ได้ทำ ตัดสินใจเองได้หมด ^^”)) ฉันยังจำความรู้สึกเกี่ยวกับคำว่าอิสรภาพตอนอ่านเรื่อง “คำพิพากษา” ของคุณ ชาติ กอบจิตติ ได้อยู่เลย ตอนที่นายฟักซึ่งหมดหวังแล้ว คิดตอนติดอยู่ในคุกว่า “ก่อนหน้านี้ ที่เค้าถูกเข้าใจผิดถูกรังเกียจ เค้าคิดว่ามันเลวร้ายมาก แต่อย่างน้อยก็ยังดีกว่าตอนนี้ เพราะการไร้อิสรภาพ ไปไหนไม่ได้ เป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุดแล้วเท่าที่คนเราจะเจอได้” (ไม่มีหนังสืออยู่กับมือแล้วก็ ไม่ได้อ่านมาหลายปีแล้วด้วย แหะ แหะ พิมพ์ตามความรู้สึกล้วน ๆ ผิดพลาดขออภัยค่ะ) คำพูดของนายฟักโดนใจฉันสุด ๆ การไม่สามารถไปไหนหรือ ทำอะไรแบบที่ต้องการได้ เป็นสิ่งเลวร้ายที่สุด ฉันทึ่งในตัว Natascha มาก ฉันคิดเอาเองว่า คนที่ตกอยู่ในสถานที่กักขังแบบNatascha เป็นเวลานานหลายปี อยู่กลางหมู่บ้านแวดล้อมไปด้วยผู้คนผ่านไปมา พูดง่าย ๆ ก็คงต้องว่า อยู่กลางเมืองสุด ๆ แต่ไม่มีใครเคยเห็นหรือผิดสังเกตเลยว่ามีคนคนหนึ่งถูกกักขังไว้ (เจ้าคนร้ายที่จับมาเนียนสุด ๆ -*-) เธอทั้งถูกควบคุม ทั้งถูกขู่ว่าถ้าเธอหนีไปได้ คนร้ายจะฆ่าตัวตายหรือแม้กระทั่งฆ่าเธอทิ้ง คนที่โตมากับคำขู่แบบนี้ ถูกกดและควบคุมตลอดเวลาแบบนี้ ต้องรู้สึกแย่มากแน่ๆ ด้านจิตใจคงถูกทำร้ายจนไม่มีชิ้นดี น่าทึ่งที่คนแบบนี้สามารถจะข่มใจหนีออกมาได้ด้วยตัวเอง จากบทสัมภาษณ์ เธอเล่าว่าี่เธอเคยพยายามจะหนีได้ครั้งหนึ่งแล้ว เมื่อหลายปีก่อน โดยวิ่งไปถึงประตูสวนที่เปิดทิ้ง เหลืออีกไม่กี่ก้าวก็จะพ้นออกไป แต่เธอรู้สึกกลัว เวียนหัว มองอะไรไม่เห็น มีอาการของคนที่กลัวข้างนอก ไม่กล้าออกไปไหน แล้วก็ตัดสินใจหันหลังกลับ เข้าไปในห้องใต้ดินคืน ก่อนที่เจ้าคนร้ายจะสังเกตว่าเธอหายไป แต่ในที่สุด วันนี้เธอก็หนีมาได้ โดยใช้ีความมุ่งมั่น เข้มแข็ง ข่มความกลัว เธอบอกตัวเองว่า "หนีตอนนี้หรือไม่ก็...หนีไม่ได้ตลอดไป" ฉันทึ่งในความเข้มแข็งนั้นมากและก็ยิ่งทึ่งปนตกใจมากกว่านั้นอีก เมื่อวันพุธที่ผ่านมา Nataschaได้สินใจออกมาเปิดเผยหน้าตาให้สัมภาษณ์ออกทีวีต่อหน้าคนทั่วโลก ถึงฉันจะอยากรู้มากแค่ไหนว่า เด็กหญิง Natascha ที่ตามสื่อมีแต่รูปตอนอายุ 10 ปีให้ดูนั้น พอโตเป็นสาวอายุ 18 ปี แล้วจะมีหน้าตายังไง แต่ก็ไม่คาดคิดจริง ๆ ว่าเธอจะออกมาเปิดเผยตัว เรื่องหวังจะเห็นหน้าเธอผ่านทางสื่อ แบบมีสื่อไปแอบถ่ายมาลงก็หวังอยู่บ้าง แต่ไม่จริงจังมาก เพราะรู้กันอยู่ว่า คนแถวนี้ปกป้องสิทธิของผู้ตกเป็นเหยื่อขนาดไหน -ผู้ต้องหาเค้าก็ยังปกป้อง ด้วยการใส่นามสกุลเป็นตัวย่อ ไม่อย่างงั้น ตระกูลนี้ไม่มีใครกล้าคบแน่ หรืออย่างเด็กลูกคนดัง แบบลูกสาว ลูกชายของอังเดร อากัสซี่ สื่อบางสื่อยังทำ mosaic บังหน้าไม่ให้คนอ่านจำหน้าได้เลย – ไม่นับรวมว่า Natascha ถือเป็นเหยื่ออายุน้อย เป็นผู้หญิงที่ต้องได้รับการปกป้องหน้าตาไม่ให้จำได้ เพราะอาจจะมีปัญหาในการใช้ชีวิตข้างหน้าได้ ฉันแปลกใจมากที่เธอออกมาให้สัมภาษณ์แบบไม่มีหมวกไม่มีแว่นตาดำ ไม่มีการทำเงาดำๆ เพื่อบังไม่ให้คนรู้จักตัวตนของเธอ Natascha มาออกทีวีเหมือนคนทั่วไป เปิดเผย ง่าย ๆ แต่งตัวน่ารัก และที่สำคัญหน้าตาดีมากด้วย ตอบทุกคำถามเท่าที่จะตอบได้และอยากจะตอบ – อ่านเจอว่าทางรายการให้เธออ่านคำถามก่อนถ้าเธอไม่ยินดีตอบคำถามไหนก็ข้ามไปเลย - เธอไม่ขอพูดถึงสิ่งที่คนร้าย นาย Wolfang P. ทำกับเธอ ด้วยเหตุผลที่ว่า “ไม่อยากทำร้ายจิตใจแม่ของ Wolfgang เพราะถึงเจ้าตัวจะตายไปแล้ว แต่ก็ยังมีญาติ ๆ เหลืออยู่อีก” ฟังแล้วฉันยิ่งอึ้งยกกำลังสอง นอกจากนี้เธอยังพูดต่ออีกว่า "เธอเสียใจกับการที่เค้าตัดสินใจฆ่าตัวตาย เพราะอย่างน้อยที่สุด เค้าก็เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเธอ" "แต่เธอเข้มแข็งมากกว่าเค้า" ฉันก็คงเหมือนคนอีกหลายล้านคนทั่วโลกที่นั่งฟังเทปที่เธอให้สัมภาษณ์ แถมดูจากรายการข่าวอีกก็หลายครั้ง อ่านข่าวจากหลายสื่อด้วย ดูเทปสัมภาษณ์แ้ล้วก็รู้สึกมีอารมณ์ร่วมไปด้วย ทั้งสงสาร ทั้งเศร้าใจไปกับเธอ Natascha เล่าว่า "เธอเคยถูกคนร้ายพาออกไปนอกบ้านบ่อย ๆ ไปซื้อของ ไปกลางเมือง แต่ก็ถูกประกบตลอดเวลา เธอทำได้แค่ส่งสายตาให้คนที่ผ่านไปผ่านมาเงียบ ๆ หวังว่าจะมีคนเข้าใจว่าเธอเป็นคนที่ถูกจับตัวมา ช่วยเธอด้วย" เธอทำได้แค่ส่งสายตาจริง ๆ ไม่กล้าทำมากกว่านั้น เพราะคนร้ายขู่ไว้ว่า "เค้าจะฆ่าเธอ ฆ่าคนที่เธอขอความช่วยเหลือและฆ่าตัวตายตาม" ฟังแล้ว สำหรับฉัน เจ้าคนร้ายเนี่ยโรคจิตดี ๆ นี่เอง -_-" อย่างไรก็ตาม ดูเทปสัุมภาษณ์จบ ฉันก็รู้สึกดีนะ รู้สึกชื่นชมที่คนซึ่งถูกทำร้ายทางจิตใจ (ร่างกายด้วยรึเปล่า ก็ไม่รู้ เพราะไม่มีข่าวและเธอไม่ขอพูดถึง)มากขนาดนี้ ยังมีแววตาที่สดใสอยู่ ยังมีความหวัง เข้มแข็ง มีความมุ่งมั่นที่จะเลือกเส้นทางชีวิตและเริ่มต้นใหม่ มีความเชื่อมั่น มั่นใจในตัวเอง จริงอยู่ว่า สิ่งที่เห็นอาจไม่จริงเสมอไป ความเข้มแข็งที่ Natascha พรีเซนต์ให้ผู้ชมทางบ้านดู อาจไม่ใช่ของจริงร้อยเปอร์เซ็นต์ แล้วยิ่งบรรดาจิตแพทย์หลายคนออกมาให้ความเห็นว่า เป็นแค่การแสดงออกอย่างหนึ่ง เหมือนกับ(สะ)กดตัวเอง บอกตัวเองว่าเข้มแข็ง ทั้งที่ความจริงแล้วสภาพจิตใจเธอยังเปราะบาง แต่ฉันก็ยังเชื่อคำพูดที่เข้มแข็งของเธอ ชื่นชม และหวังจะเห็น Natascha ปรับตัวเข้ากับสังคมเก่า ๆ (ซึ่งกลายเป็นสิ่งใหม่ที่เธอต้องใช้เวลาทำความคุ้นเคย) มีความสุขกับครอบครัวที่เธอไม่ได้อยู่ด้วยมานานหลายปี ได้ทำอะไรอย่างที่เธออยากทำ มีอิสระ โดยไม่ต้องถูกบังคับควบคุมอีกแล้ว ภาพและข้อมูลหามาจาก: //www.google.com สนใจอ่านเพิ่มเติม คลิกที่นี่ interview clipคลิกที่นี่   Create Date : 09 กันยายน 2549 9 comments Last Update : 10 กันยายน 2549 0:30:08 น. Counter : 8330 Pageviews. Share Tweet

ติดตามข่าวนี้มาตลอดเช่นกัน สงสาร เห็นใจและยกย่องที่นาตาชาเข้มแข็งพอที่จะเติบโตในสถานที่อย่างนั้นจนกระทั่งหนีออกมาได้ ขอภาวนาให้เธอมีแต่ความสุข ประสบโชคดีและปลอดภัยจากภัยอันตรายทั้งปวงค่ะ   โดย: ป้านิด (ป้านิด ) 10 กันยายน 2549 4:05:05 น.

เหมือนนิยายเลยนะคะ สักวันคงได้เอามาสร้างเป็นหนังแน่   โดย: ป้ามด 10 กันยายน 2549 11:38:33 น.

ชอบดู CSI มากเลยค่ะ ทำไมถึงชอบขังเด็กๆ อยู่ในห้องใต้ดินกันนะ เจ้าของบล็อคสบายดีนะคะ^^...   โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) 12 กันยายน 2549 9:56:08 น.

แอบเห็นด้วยกับจิตแพทย์นิดๆ ค่ะ แต่การที่นาตาชาออกมาให้สัมภาษณ์อย่างเปิดเผยแบบนี้ คิดว่าเธอก็เข้มแข็งระดับนึง หรืออย่างน้อยก็มีความพยายามที่จะเข้มแข็ง ดีใจที่เธอจะได้เริ่มต้นใหม่ หวังว่าเธอคงปรับตัวได้เร็วๆ นะคะ   โดย: กี๋พกแป้ง 13 กันยายน 2549 15:17:36 น.

ขอบคุณสำหรับนำเรื่องราวของเด็กหญิงคนนี้มาให้อ่าน .. เจ๊อ่านแล้ว รู้สึกว่าอยากเข้มแข็งแบบนี้จัง...   โดย: เจ๊ว่าแล้ว 14 กันยายน 2549 15:16:45 น.

#ป้านิด ชิวก็อารมณ์เดียวกับป้านิดเลยค่ะ สงสาร เห็นใจและก็ทึ่งในตัวนาตาชา #ป้ามด เห็นมีข่าวว่ามีคนสนใจทำเป็นหนังเหมือนที่ป้ามดคิดเลยค่ะ แ่ต่ก่อนจะมีหนัง คงมีหนังสือที่เขียนด้วยนาตาชาออกมาก่อนแน่เลย #blueberry_cpie นั่นซิคะ ทำไมต้องห้องใต้ดินนะ เดาเองว่าเพราะห้องใต้ดินค่อนข้างหลบสายตาคนนอก อย่างแถวบ้านที่อยู่ คนนอกรับรองมองไม่เห็นด้านในห้องใต้ดินแน่ค่ะ ถ้าบ้านไหนตั้งใจทำให้ห้องใต้ดินทึบ ว่าแต่คุณโบว์ชอบดู CSI เวอร์ชั่นไหนคะ ชิวบ้า CSI มาก ชอบทุกเวอร์ชั่นเลย :P #กี๋พกแป้ง เห็นด้วยกับคุณกี๋ทุกประโยคเลยค่ะ คิดเหมือนกันเลย #เจ๊ว่าแล้ว สวัสดีค่ะเจ๊ เนอะ อยากเข้มแข็งแบบนาตาชาเหมือนกันเลย   โดย: ชิวเทียน 15 กันยายน 2549 3:05:50 น.

โอว้ เห็นทางทีวี ช่องไรนะ DW แต่ฟังไม่รู้เรื่อง ขอบคุณคุณชิวเทียนที่เล่าให้ฟัง ไม่งั้นคงไม่รู้เรื่อง แต่เธอนี่ชอบสีม่วงรึเปล่า หนังสือที่ถ่ายลงก็ชุดม่วง ตอนสัมภาษณ์ก็ชุดม่วง   โดย: Augustina-88 15 กันยายน 2549 23:16:22 น.

#Augustina-88 คิดเหมือนกันว่านาตาชาใส่สีม่วงสวยดี ส่วนชุดที่คุณ Augustina-88 ว่าเห็นทั้งตอนสัมภาษณ์และบนปกหนังสือ คิดว่าน่าจะชุดเดียวกันนะคะ เพราะนาตาชาออกมาให้สื่อมวลชนเก็บภาพแค่ครั้งเดียวเอง คือตอนให้สัมภาษณ์ นอกนั้นเก็บตัวอยู่ในความดูแลของแพทย์ DW-ช่อง Deutsche Welle ของเยอรมันที่เผยแพร่ส่งกระจายไปต่างประเทศ   โดย: ชิวเทียน 16 กันยายน 2549 17:35:46 น.

โห...ชีวิตถูกขังมาตั้ง 8 ปี แต่ยังเข้มแข็งได้ขนาดนี้ น่าชื่นชมมากค่ะ แต่คนร้าย ทั้งๆที่ตายไปแล้ว ก็ยังทิ้งความสงสัยและแง่คิดหลายเรื่องไว้อีกเยอะเลยนะ มองภายนอกเป็นคนธรรมดา แต่ภายในจะเป็นยังไงไม่รู้ คนสมัยนี้มองกันไม่ออกเลยจริงๆ   โดย: PANDIN 28 กันยายน 2549 15:56:14 น.