BlogGang.com : : แก่ กรุงเก่า : ไอ้กะล่อน !

ไอ้กะล่อน !

ไอ้พวกเหนียวหนี้ ! คุณเคยเจอไอ้พวกนี้บ้างไหม เวลามันไม่มีตังค์มันยอมทุกอย่างแม้กระทั้งเรียกคุณว่าพ่อ แต่เวลาทวงคืนขนาดให้พ่อมันทวงมันยังไม่คืนเลย มาเดี่ยวผมจะเล่าอะไรให้ฟัง

ผมมีเพื่อนรุ่นน้องอยู่ชื่อ ไอ้บอล ปกติแล้วไอ้บอลเนี่ยเป็นคนที่เอาใจรุ่นพี่เก่งมาก ไม่ว่าจะใช้อะไรบอลทำให้หมด เช่น พี่แก่วันนี้แต่งตัวหล่อจังยังกะวิลลี่ ทรงผมพี่นี้ทรงพี่ติ๊กเลยนี้หนา มาวันนี้พี่จะดื่มผสมอะไรเดียวน้องบอลจัดให้ อะไรประมาณเนี่ย ทำให้ผมค่อนข้างจะชอบมันเป็นพิเศษเพราะมันเป็นเพียงคนเดียวที่เห็นความพิเศษในตัวผม

จนบ่ายๆแดดอ่อนวันนึงผมกำลังบริหารตับพร้อมกับนั้งดูหนังญี่ปุ่นนางเองสวยอย่างกะน้องพอลล่าอย่างสบายอารมย์ ไอ้บอล มันวิ่งหน้าตื่นเข้ามา

บอล : พี่แก่ๆๆ ช่วยผมหน่อย ถ้าพี่ไม่ช่วยผมผมตายแน่

ผมก้อไม่รู้ว่ามันจะตายด้วยเรื่องอะไรก้อเลยถามไปตามมารยาท "เป็นอะไรบอลใจเย็นๆ"

บอล : " พี่แก่ที่บ้านผมนากำลังจะโดนยึด เนี่ยพี่น้องผม 18 คนกำลังจะอดตาย ไหนจะหลานอีก 32 คน ตอนนี้ พ่อก้อแก่ แม่ไม่สบาย หลานหญิงชายวัยกำลังหม่ำ ตอนนี้รถไถที่บ้านก้อไม่ยอมกินหญ้า ฯลฯ "

พร้อมกับสาธยายปานประหนึ่งถ้าผมไม่ช่วยมันชีวิตของมันต้องแตกสลาย น้ำตาท่วมยิ่งกว่าอังสุมาลินเห็นโกโบริกำลังจะจากไป

ผมส่งสายตาประนึงว่าราชสีห์มองดูลูกกวางตัวน้อยที่สายตาวาดกลัวและเต็มไปด้วยความน่าสงสาร " บอลจะให้พี่ช่วยยังไง "

บอล มองผมด้วยสายเหมือนกับผมเป็นเทพเจ้าจูปีเตอร์บวกกับพระถังซัมจั๋ง " หมื่นนึงครับพี่เดียวโบนัสออกผมจะรีบเอามาใช้คืนให้ทันที่เลย "

ด้วยความสงสารประกอบกับคุณธรรมผมให้มันยืมไป หมื่นนึง ก่อนไปมันพูดคำที่ผมลืมไม่ลง " โอ้ พี่แก่ประเสริฐเหมือนพ่อแท้ๆของผมเลย "

ผ่านไปสองเดือน ผมไม่เคยเห็นหน้าไอ้บอลเลย

ผมจำเป็นครับจำเป็นที่จะต้องตามหาไอ้บอลเพื่อที่จะทวงถามเรื่องเงินเพราะนี้โบนัสมันก้อออกแล้วน่าจะพอมีให้ผมบ้าง แต่ในใจนึงก้อเกรงใจเพราะมันเล่าให้ฟังว่าครอบครัวมันมีปัญหามากมายแต่ผมก้อมีปัญหาเหมือนกัน ผมตัดสินใจไปตามหามันที่บ้าน

ผมไม่เคยไปบ้านไอ้บอลมาก่อนพอถึงบ้านไอ้บอลสิ่งทีผมเห็นมันตรงกันข้ามกับที่ผมคิด บ้านมันถึงจะทำนาจริงแต่ถือว่าพอจะมีฐานะพอสมควรเห็นได้จากรถไถและรถอีแต๋นที่จอดอยู่หลายคัน จนผมได้พบกับพ่อไอ้บอล ผมถึงได้รู้ว่ามันไม่ได้กลับมาบ้านนานแล้ว.....มันมาครั้งสุดท้ายมันมาบอกให้พ่อมันขายนาจะเอาเงินไปแต่งเมีย เนี่ยอาทิตย์นี้มีคนมาทวงเงินมัน4คนแล้ว

ชิกหายแล้ว ไอ้เชีย บอล มรึงหลอกกรู ผมหงุดในใจและพยามสืบหาจนได้ความว่ามันไปเช่าหออยู่กับนักร้องแถวตลาด "ไอ้เชี่ยบอลมรึงเจอกรูแน่มรึงต้มกรู" ผมนึกในใจพร้อมกับทำหน้าประมาณเจ้าพ่อเซี่ยงไห้

จนในที่สุดตอนประมาณสามทุ่มคืนนึงผมก้อไปเจอมันที่หอพักจนได้ ผมเห็นมันกำลังจัดของเก็บเสื้อผ้าลงลัง มันเห็นผม ผิดคาดแทนที่มันจะหลบหรือทำท่าเกรงกลัวมันกลับหัวเราะร่าทักผม "พี่แก่มายังไงเนี่ยผมว่าตอนเช้าจะเอาเงินไปคืนพี่อยู่พอดีเลย เนี่ยตอนนี้ผมได้เมียแล้วนะชื่อแนนเป็นนักร้อง วันนี้แนนจะไปทำงานเป็นวันสุดท้ายแล้วพรุ่งนี้ผมจะไปอยู่กับแนนที่อุดรฯ ด้วยกัน"

ผมไม่สนใจอะไรนอกจากเงินผม " ไอ้บอลแล้วไหนละเงินกรู" ไอ้บอลมันทำท่าคิดนิดนึง แล้วบอกกับผมว่า "พี่ตอนนี้ผมเจ้าหนี้บานเลยเมื่อสามเดือนที่แล้วผมหลงไปเที่ยวบ่อน
กับเพื่อนแล้วไม่รู้ผีพนันตัวไหนมันเข้าสิง ผมเสียหมดตัวแถมยืมเงินเขาไปทั่วตอนนี้ผมกลับตัวแล้วจะพาแนนไปอยู่อุดรด้วยกันและจะหนี้พวกเจ้าหนี้ไปซักพัก แล้วหนี้พี่ไม่ต้องห่วงผมเตรียมไว้แล้วอยู่ที่แนน พี่เหมือนพ่อแท้ๆของผม ผมไม่เบี้ยวหรอก เอางี้พี่รอเดี่ยว เดี่ยวผมขับมอไซด์ไปเอาตังค์ที่แนนให้ " ผมเห็นว่าไอ้บอลมันกลับใจได้แถมยังรักผมเหมือนพ่อ แล้วข้าวของมันก้ออยู่ที่หอคงไม่หนีไปไหนหรอก ผมเลยตกลงให้มันไปเอาตังค์ที่เมียมัน

มันไปได้ซักครึ่งชั่วโมงมันก้อขับมอไซด์กลับมาพร้อมกับทำหน้าเจื่อนๆ "พี่แก่อีแนนมันไม่ยอมให้เงินมันบอกว่าไม่เชื่อว่าเป็นพี่ มันกลัวว่าผมจะเอาเงินไปเล่นไพ่หมด เอางี้พี่แก่ไปรอผมที่บ้านก่อนละกันแล้วเดี่ยวเช้าผมจะรีบเอาไปให้"

ไอ้บอลมึงนึกเหรอกรูจะรู้ไม่ทันมรึง ผมนึกในใจ ผมเลยบอกกับมันว่า "เอางี้ไอ้บอลเดี่ยวพี่ซ้อนมอไซด์ไปด้วยให้มันเห็นเลยว่าเอามาให้พี่ " ไอ้บอลคิดนิดนึงแล้วบอกกับผมว่า "ไม่เป็นไรพี่เอาอย่างนี้พี่เอาบัตรอะไรก้อได้มาให้ผมไปยืนยันกับมันถ้าคราวเนี่ยไม่ได้ผมจะตบมันให้กลิ้ง แล้วจะยอมกลับมาให้พี่กระทืบ" ผมตัดสินใจให้โอกาสมันอีกครั้งแต่ครั้งนี้ถ้าไม่ได้มันกับผมเห็นดีแน่

ครึ่งชั่วโมงผ่านไปไอ้บอลก้อขับมอ'ไซด์กลับ พร้อมกับซองสีขาว " พี่แก่นี่เงินพี่ลองนับดูครับว่าครับหรือเปล่า บัตรก้ออยู่ในซองนะพี่ " ผมนับในซองอื่มครบถ้วนดีพร้อมกับคิดในใจอย่างน้อยนี้แหละคนเรามันก้อต้องมีดีบ้างปะปนกัน ผมขับรถกลับบ้านก่อนกลับยังได้ช่วยเงินมันเป็นค่าเดินทางอีก 500 สำหรับชีวิตใหม่ของไอ้บอล

พอกลับถึงบ้านผมลงจากรถ ผมได้ยินเสียงปานฟ้าผ่า "ไอ้แก่ มรึงนี่ก่อแต่เรื่อง ยังไม่ทันเดือนมรึงไปเมาขับรถไปชนเขาอีกแล้วเสียเงินเป็นหมื่น มรึงไม่กล้ามาเองให้ไอ้บอลมาเอากลัวกรูด่าใช้ไหม รอบแรกกรูไม่ให้คิดว่ามันหลอกถ้าจริงก้ออยากให้มรึงติดคุก แต่ไอ้บอลมันรักมึงยังกับพ่อ มันกลับมาอ้อนวอนร้องห่มร้องไห้อีกรอบแถมเอาบัตรมายืนยันบอกว่าถ้าไม่ได้เงิน ถ้ามรึงติดคุกมันจะยอมเข้าไปติดด้วย กรูสงสารไอ้บอลกลัวมันจะติดคุกเลยให้เงินมันไป ส่วนมรึงไปตายไหนกรูไม่สน "

ชิกหายแล้วผมนึกในใจ

ผมนึกถึงรอยยิ้มครั้งสุดท้ายหลังจากได้เงินจากผมไป 500 ผมอยากจะวิ่งไปกลางทุ่งนาแล้วตะโกนดังๆ "ไอ้เชี่ยบอล ไอ้ชิกหาย ไอ้กะล่อน "

ว่าจะแต่งสั้นแต่กลับยาวเหยียดจนหาจุดลงไม่ได้ เรื่องนี้เป็นเรื่องแต่งนะครับจริงๆแล้ว มเอีย ผมไม่ได้ดุขนาดนั้น