คุณนายโรงแรม - ระพิน ภูไท
จะจ้างสักพันฉันก็ไม่หันไปมอง ถึงเธอจะใส่ทองเส้นโตเท่าโซ่รถไฟ จะขี่รถเก๋งเรือบินหรือเดินดินไป สวมสร้อยเพชรเม็ดโตเท่าไข่ราคาแค่ไหนฉันก็ไม่มอง จะจ้างสักพันฉันก็ไม่หันไปแล เพราะเธอเคยฝากแผลให้ไว้จนใจกลัดหนอง จะเป็นคุณหญิงคุณนายฉันก็ไม่มอง ถึงอย่างไรเธอก็ยังต้องขึ้นชื่อว่าคนสองใจทุกวัน * ก่อนอยู่บ้านนาเขาเรียกกันว่าอีกลอย มาอยู่กรุงเทพฯมีผัวนายร้อยเปลี่ยนจากกลอยมาเป็นแรมจันทร์ แรมจันทร์แรมใจดีดีไปตัวใครตัวมัน ซื่อเกินไปถึงไล่ไม่ทันช้ำช่างมันนึกว่าฝันเลยไป จะจ้างสักพันฉันก็ไม่หันไปมอง ถึงตัวจะหุ้มทองไม่มองให้โง่ทำไม สักวันเถิดหนา น้ำตาจะนองหน้าใคร เขาไม่แลแล้วคงจะได้ขึ้นชื่อคุณนายประจำโรงแรม ซ้ำ *
Create Date : 04 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 15 เมษายน 2551 16:06:01 น.
0 comments
Counter : 1246 Pageviews.