นึกไม่ถึงว่าพระเจ้าจุงจงทรงประทับอยู่นอกตำหนักหลวง พระองค์ทรงได้ยินคำสนทนาระหว่างฮองเฮากับซอจังกึม พระเจ้าจุงจงทรงสงสัยว่าฮองเฮามีประสงค์ร้าย พระองค์จึงมีรับสั่งให้ซอจังกึมเข้าเฝ้าที่ตำหนักของเยินเซ็ง พระเจ้าจุงจงมีรับสั่งถามซอจังกึมว่าฮองเฮามีรับสั่งให้ซอจังกึมทำอะไร ซอจังกึมกลับไม่ยอมตอบ แต่กลับขอให้พระเจ้าจุงจงทรงประทานโทษตายให้ พระเจ้าจุงจงทรงหมดปัญญาจึงปล่อยซอจังกึมไป

ซอจังกึมไปหามินจุงโฮ จากนั้นนางก็ร่ำไห้ขอให้มินจุงโฮพานางไปที่ที่ไกลแสนไกล มินจุงโฮรับปากว่าวันรุ่งขึ้นจะไปลาออกจากราชการ จากนั้นจะพานางไปใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน พระเจ้าจุงจงทรงทราบเรื่องที่ซอจังกึมถูกฮองเฮาบังคับให้ทำในสิ่งที่นางไม่อยากทำ พระองค์ทรงเชื่อว่าซอจังกึมจะต้องตกอยู่ในอันตรายอย่างแน่นอน ดังนั้นจึงรับสั่งแต่งตั้งให้ซอจังกึมเป็นหมอหลวงส่วนพระองค์ นึกไม่ถึงว่ามินจุงโฮได้ยินเรื่องนี้เข้า

หลังจากที่มินจุงโฮยื่นหนังสือลาออกแล้วก็ไปจากวังหลวง ไต้เท้าโย่วอี้เจิ้งบอกว่าตนจะต้องเกลี้ยกล่อมให้มินจุงโฮกลับมารับใช้ราชสำนักดังเดิมให้ได้ อีกด้านหนึ่งนั้น หมอหลวงทั้งหลายต่างพากันวิพากย์วิจารณ์เรื่องที่พระเจ้าจุงจงมีรับสั่งแต่งตั้งซอจังกึมเป็นหมอหลวงส่วนพระองค์ ทุกคนต่างลงคามเห็นว่าการที่พระองค์ทรงทำเช่นนี้นั้นไม่เหมาะสม เพราะเป็นการทำลายระบบของหมอหลวงด้วยกันเอง ไทเฮาทรงรับสั่งกับฮองเฮาว่าพระนางจะขัดขวางไม่ให้พระเจ้าจุงจงรับหมอหลวงหญิงมาเป็นหมอหลวงส่วนพระองค์ เพราะต่อไปจะนำมาซึ่งความวุ่นวายในราชสำนักได้

โย่วอี้เจิ้งสืบหาเบาะแสของมินจุงโฮและซอจังกึม หลังจากที่ตามมินจุงโฮพบแล้ว โย่วอี้เจิ้งก็เกลี้ยกล่อมมินจุงโฮให้กลับไปรับใช้ราชสำนักดังเดิม การที่มินจุงโฮทำเช่นนี้นั้นจะพลอยทำให้คนอื่นๆต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วย คำสนทนาระหว่างโย่วอี้เจิ้งและมินจุงโฮถูกซอจังกึมได้ยินจนหมดสิ้น โย่วอี้เจิ้งบอกให้มินจุงโฮคิดถึงส่วนรวม ทั้งยังบอกให้มินจุงโฮเกลี้ยกล่อมซอจังกึมว่าอย่าได้รับปากตามรับสั่งพระเจ้าจุงจงเป็นอันขาด มินจุงโฮหาโอกาสพูดกับซอจังกึม ซอจังกึมกลับบอกให้มินจุงโฮกลับไปทำงานรับใช้ราชสำนักดังเดิม นึกไม่ถึงว่ามินจุงโฮกลับต้องการใช้โอกาสนี้พานางหลบหนีไปด้วยกัน