ดูเรื่องนี้แล้วเหมือนกัน ชอบมาก
สนุกดีคะ ชอบทาคุยะ ^^

เรื่องนี้ชอบคนเดียวกันเลยค่ะคือชอบคิตะงาว่า เคโกะ
มะนาวว่ายูซูกิเธอเป็นคนที่ชัดเจนในความรักมากที่สุดนะคะ
ชอบก็บอกว่าชอบ ไม่ต้องเก็บงำ แสดงออกชัดเจน
ใครจะรำคาญ ไม่สน ชั้นชอบของชั้นซะอย่าง
และพร้อมที่จะยอมรับความผิดหวังด้วย
เสียน้ำตาให้กับเธอ ตอนที่เธอเป็นได้แค่น้องสาว น้องสาวที่น่ารัก
ส่วนป๋ายะเรื่องนี้ต้องบอกว่าผิดหวังมากค่ะ
สื้อผ้า หน้า ผม โดยเฉพาะรองเท้าไม่โอเลยค่ะ
เป็นถึงประธานบริษัททำไมแต่งตัวไม่สมาร์ทเลย
ถ้าบอกว่าแต่งตัวให้อาร์ต เพราะมาทางด้านศิลปะ
แต่ดูยังไงก็ไม่อาร์ต ไม่เหมือนมาเอมิจัง
ดูสไตล์การแต่งตัวก็มองออกว่าเป็นพวกศิลป์
ผิดหวังกับสไตล์การแต่งตัวของป๋ายะในเรื่องนี้มาก
สไตล์ลิสต์เอาป๋ายะมาฆ่าชัดๆ ทำให้ป๋ายะขาดเสน่ห์
แถมหน้าตาป๋ายะก็ยังติดจะอืดๆด้วย พอมีถุงใต้ตาเลยไปกันใหญ่
แต่ไม่ว่ายังไงก็ยังรักป๋ามิเปลี่ยนแปลงค่ะ (ความรักทำให้คนตาบอด อิอิ)
เรื่องนี้คุณnobutaขัดใจขนาดเบรคไว้ก่อนเลยเหรอคะ
ส่วนมะนาวแม้จะไม่ถูกใจแต่ก็ดูรวดเดียวเลยค่ะ
โดยเฉพาะช่วงหกตอนแรก เรียกว่าดูไปบ่นไป
ว่าทำไมบทมันอ่อนอย่างนี้ จะดราม่าให้เข้มข้น ก็ไม่รู้สึกว่าจะให้อิน
ดูสะเปะสะปะพิก๊ล แถมชอบให้ป๋าทำหน้าซีเรียสๆเป็นไอ้เสือยิ้มยากอีก
ประกอบกับหน้าอูมๆเข้าไปด้วย ดูแล้วป๋าไม่เป็นธรรมชาติเลยค่ะ
มารู้สึกว่าป๋าดูแสดงเป็นธรรมชาติก็ตอนที่แปดจะจบเข้าไปแล้วอ่ะค่ะ
ส่วนหลินจื้อหลิง น่าสงสารจังค่ะ ที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นตัวฉุดเรตติ้ง
มะนาวว่าเธอก็ไม่ได้แสดงเลวร้ายอะไร แม้ว่าจะแสดงไม่เก่ง
แต่คิดว่าเธอไม่น่าจะใช่ตัวฉุดเรทติ้งอย่างที่ถูกกล่าวหานะคะ
เอ๊ะ!หรือว่าเป็นอย่างนั้นจริงๆ เพราะแม้แต่คุณnobutaก็ยังขัดใจเธอ(^_^)

มะนาวเพคะ^^
เข้าไปอ่านในเม้นท์ blog เรื่องนี้ที่ blog ของคุณprysang ได้น๊า โนบูตะเพิ่งเข้าไปเม้าท์มา

หลินจื้อหลิง นั้น ไม่ใช่ว่าโนบูตะจะไม่ชอบเธอเลยซะทีเดียวหรอกค่ะ แต่ด้วยสำเนียงการพูดภาษาญี่ปุ่นของเธอที่ งุ๊งิง๊งๆ อ่ะค่ะ มันทำให้ดูแปลกๆชอบกล เลยพาลไม่ชอบเธอไปด้วย
ส่วนทาคุยะนั้น เท่าที่ คุณมะนาวเพคะ โนบูตะ และคุณ prysang ได้เม้าท์มอยกันมาสักพักเกี่ยวกับดาราฝั่งญี่ปุ่น
ทาคุยะ ดูเหมือนจะเป็นคนเดียว(เป็นซับเซต: )
ของดาราที่พวกเราชอบตรงกัน นะคะ ^^

อ๊าก
เฮียทาคุยะดูหน้าบวม ๆ จริง ๆ ด้วยน้า
เอาน่า เฮียแกก็ต้องแก่มั่งล่ะเนอะ
เข้ามานี่แอบรู้สึกผิดว่ายังไม่ได้ดูเรื่องที่ไปถ่ายที่ขั้วโลกเลย
แต่เพิ่งไปดูเรื่อง North Face มาที่ไปปีนเขาบนภูเขาหิมะอันโหดร้าย
ก็ได้อารมณ์พอกันล่ะเนอะ

เรื่องนี้มีน้องที่เล่น Hitsudan Hostess ด้วย
แอบมาบอกว่าเราไม่ดูละครไทยหรือชาติอื่นทางฟรีทีวีเป็น 10 ปีแล้วล่ะ
เสาร์ อาทิตย์ก็เอาแต่เปิดแผ่นที่ซื้อมาดูตลอดเลย
โฆษณาอะไรที่เค้าพูดถึงกัน เราไม่เคยรู้เรื่องกับเค้าเล้ย
ณเดชน์กับญาญ่าดังแค่ไหน เราก็ไม่เคยรู้ แต่รู้จักก็ถือว่าดีมากแล้วนะเนี่ย 555

ช่วงนี้เราขยันดูหนังกับซีรี่ย์เกาหลีเป็นพิเศษ
ดูเกือบทุกอาทิตย์เลย
แต่รู้เลยว่าดูซีรี่ย์นี่ มันใช้เวลามากมาย ดูเสาร์ อาทิตย์ 2 วันไม่พอนะเนี่ย
หลังจากไม่มีอารมณ์แล้วดองพวกที่ซื้อมาเกือบ 50 แผ่นเอาไว้
ตอนนี้เริ่มกระเตื้องลดลงไปบ้างแล้ว
แต่ฝั่งชาติญี่ปุ่นยังไม่ลดลงเลย เพราะตอนนี้อินกับเกาหลีมากกว่า
แต่บางครั้งพออินญี่ปุ่น ก็ดูแต่ญี่ปุ่นหลายอาทิตย์ติดกันเลย

แต่ไม่รู้ว่าจะมีอารมณ์ดูหนังได้นานแค่ไหนนะ
เพราะร้างลามาเป็นเดือน เพราะตั้งเป้าอ่านหนังสือให้ได้อาทิตย์ละ 2 เล่มไปด้วยจากที่ไปยืม TK Park ทุก 2 อาทิตย์ ๆ ละ 4 เล่มนั่นแหละ
อันนี้เป็นแผนระยะยาวที่เราจะพยายามอ่านให้ได้อย่างน้อยก็อาทิตย์ละ 1 เล่ม
ไม่ว่าจะยุ่งขนาดไหน
บางครั้งยุ่งมากก็กินเวลาดูหนังไปซะนั่น
แต่ไม่เป็นไรเนอะ เพราะเราก็ชอบอ่านหนังสือแนวเดียวกันอยู่
แต่อย่าลืมหนังสือของพี่เต้ย ใบพัดนะ
เราเพิ่งอ่านเล่มล่าสุดจบไป
ไม่แปลกใจเลยว่าทำไม บก. บอกว่าเป็นหนังสือที่โรมแมนติกที่สุดเท่าที่อะบุ๊คเคยพิมพ์มา
อ่านแล้วก็หวานปนฮา ไม่เลี่ยนดีนะ

ขอโทษด้วย
หลัง ๆ ไม่ค่อยได้เข้ามาทักทายโนบูตะที่บล็อคเลย
แต่ตัวเองก็ขยันเข้าบล็อคเค้าจริง ๆ
ขอบคุณน้า

ตอบ หนูลีลี ^^
เราลืมเรื่องหนังสือของใบพัดไปเลยค่ะ
เดี๋ยวๆรอบหน้า (นี่ก็เพิ่งไปสอยหนังสือจากร้านนายอินทร์มาค่ะ)
"ณเดชน์กับญาญ่าดังแค่ไหน เราก็ไม่เคยรู้ แต่รู้จักก็ถือว่าดีมากแล้วนะเนี่ย 555"
อันนี้เห็นด้วยมากๆค่ะ
โนบูก็ไม่ค่อยได้ดูสักเท่าไหร่ แต่ที่เปิดทิ้งไว้ดูเสมอๆคือช่องไทยพีบีเอสค่ะ (ตอนนี้เป็นแฟนรายการ พื้นที่ชีวิต..และกำลังรอดูรายการ หนังพาไปซีซั่น2ค่ะ)
....
โนบูกำลังจะเขียนรีวิวซีรีย์เกาหลีอยู่เรื่องนึง
(โอวววว..เกิดอะไรขึ้นเนี้ย 555)

เดี๋ยวเขียนเสร็จ จะส่งลิงค์ไปให้คุณลีลีนะคะ
ว่าเคยดูเหมือนกันรึเปล่า
ยังไม่บอกว่าเรื่องอะไร
แต่ใบ้ว่า....หนังนานนน มว๊วกกกก

Moon Lovers ชื่อนี้จำง่าย เพราะถ้าไปเจอซีรีย์ของทาคุยะเรื่อง Tsuki no Koibito จะจำไม่ได้ทุกทีว่านี่มันเรื่องไหนว่า เคยดูหรือยัง ถ้าเป็นเรื่องเลือดล้างตระกูล ชื่อเรื่องญี่ปุ่นด้วยการสะกดอักษรอังกฤษก็จะพาไปสับสนกับเรื่องชิมไวน์ของคาเมะทุกที่ เพราะรูปแบบชื่อสะกดมันคล้ายๆ กัน เรื่องนี้ดูแล้วอย่างหงุดหงิด เพราะส่วนตัวเป็นคนชอบความรักแนวผูกพัน เลยอยากให้เรียวโกะ เป็นนางเอกตั้งแต่แรก แต่ไม่ได้ดั่งใจ เลยหงุดหงิด แม้จะลงเอยอย่างที่หวังมันก็ไม่ซึ้งเพราะรู้สึกว่าพระเอกไม่ได้รักนางเอกเท่าที่ควรจะเป็น รักอีกคนมานานแล้ว เหลือมาถึงนางเอกเพียงนิดเดียวในช่วงหลัง รู้สึกว่ามันสั้นไป เวลาไม่พอให้กลับลำ ( 555 ไม่อิ่มใจคนดูว่างั้นเถอะ ) เหมือนเลือกเพราะความเห็นใจ เพราะไม่อาจเลือกใครอื่นได้แล้ว เคือง !!

หลินจื้ออิงสวย หุ่นดีมาก พอต้องมาคู่กับพระเอกญี่ปุ่นที่ไม่ค่อยสูงนักอย่างป๋าของเรา ก็เลยดูขัดๆ ด้วย เคียวโกะน่ารัก แต่บทก็อ่อนไป เนื้อเรื่องเหมือนคนเขียนบทก็สับสนในตนเอง มึน ไม่รู้จะให้คู่ใครกันแน่ ตัดสินใจไม่ถูก ไม่รู้จะไปทางไหนดี ดูแล้วรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ นะคะ เหมือนอยากจะให้ลงเอยกับซู่เมยมากกว่า แต่มันดันไปไม่ได้เพราะขัดแย้งกับความสำคัญของมาเอมิในแง่ของความสัมพันธ์ตัวละคร พอย้อนกลับมาที่มาเอมิ ปัญหาก็คือตอนแรกให้ความสำคัญกับซู่เมยไปซะเยอะแล้ว มันก็เลยไม่เป็นความรักที่น่าซึ้งเท่าไหร่ เป็นแค่ความโล่งใจว่ามันควรเป็นเช่นนั้นและมันก็เป็นเช่นนั้น

อ๊าก
แอบตื่นเต้นกับซีรี่ย์เกาหลีของโนบูตะจังเลย
ท่าทางต้องเป็นเรื่องที่โนบูตะชอบนะเนี่ย
อย่าเขียนให้สนุกมากนักล่ะ
เดี๋ยวถ้าเรายังไม่ดู ต้องกุลีกุจอสั่งมาดู
อิอิ

ไม่มีบล็อกเป็นของตัวเอง555 แต่ก้เป็นคนหนึ่งที่ชื่นชอบซีรี่ย์ญี่ปุ่นเอามากๆๆ เป็นคนที่เติบโตมาในยุค j-spy และจอห์นนี่จูเนียรุ่งเรืองเหมือนกัน^^ ชอบเท็บเป โคอิเกะ ทาคุยะ คิมูระ โทโมยะ นางาเสะ และอีกมากมาย เป็นที่สุด เข้ามาอ่านบล็อกนี้แล้วเจอคนที่ชื่นชอบซีรีย์เหมือนกันแล้วมันชุ่มชื้นหัวใจค่ะ

เราชอบเรื่องนี้ค่ะ มันดูจริงเพราะความเป็นจริงไม่มีคำว่าสมบูรณ์พร้อม เรื่องนี้ก้เช่นกันค่ะ พระนางไม่ได้รักกันเเต่ต้น นางเอกอาจรักพระเอกของเรามานานเเต่ก็ไม่ได้เเสดงออกไป ตามความรู้สึกเรานะ ทั้งคู่อาจรู้สึกดีต่อกันก็ได้เเต่ การสารภาพรักบางทีมันอาจทำให้เสียมิตรภาพจึงไม่อยากทำลาย อาจไม่เเน่ใจว่ารู้สึกดีนี่จะกลายเป็นความรักได้รึเปล่า อยู่เเบบนี้ก็ดีอยู่เเล้ว
สังเกตได้จากหลายๆฉากที่เวลามีเรื่องเเค่มีตานางเอกก็รู้เเล้วว่าป๋าจะทำอะไร กลายเป็นเหมือนคู่หู่เเค่มองตาก็รู้ใจ เเค่ฉากเล็กๆเเค่นี้คนดูอย่างเราก็จิ้นไปจนหัวใจตึกๆ ฮ่าาา

เหรียญ4เหรียญที่เรียงคล้ายดอกไม้ก็เหมือนกันค่ะ นางเอกให้พระเอกตั้งเเต่สมัยเรียน จนเรียนจบก็ยังหาคำตอบไม่ได้เเต่ก็ยังไม่ยอมเเพ้นะ สงสัยจะคาใจ อยากรู้ละเซ่ เราก็อยากรู้ คิดไงก็ได้เเค่ดอกไม้(ความจริงเราเองก็ไม่เข้าใจหรอกค่ะ ถ้าไม่มีเฉลย มันยากจริงๆนะ) นางเอกนี่ติสมากเเยบยลจริงๆ

สำหรับเราที่ดูไปสองรอบ เพราะชอบในการผสมผสานเเละการเติบโตของตัวละครที่ไม่เข้าใจในตัวเองจนในที่สุดก็พบความรู้สึกที่เเท้จริง ซีรีย์เรื่องนี้จึงทำให้เราอยากกลับไปดูเป็นรอบที่สามหลังจากการอ่านบล็อกนี้ค่ะ