Bloggang.com : นิคกับพิม : Bon Jovi

Bon Jovi

ในชีวิตเคยตั้งความหวังไว้ว่า....ในชีวิตนี้ขอดู concert ของศิลปินที่รักอยู่ 3 วง คือ

1. Bon Jovi
2. BSB
3. Glay

ซึ่งก็ได้แต่หวังเท่านั้นแหละ เพราะวงในข้อ 2 และ 3 คงไม่มีโอกาสได้ดูหรอก ความเป็นไปได้แทบจะเท่ากับศูนย์ แต่พอมาถึงวันนี้ใครจะไปเชื่อ ว่าเราจะได้ดูครบแล้ว......มีความสุขจังเลยยยยยยยยย

ซึ่งใน 3 อันดับข้างบน วงแรกที่ได้ดูคือ Bon Jovi......

สถานที่ : สนามกีฬากองทัพบก ถ.วิภาวดีรังสิต
วันแสดง : 27 กันยายน 2536
ประตูเปิดเวลา : 17.00 น.
เริ่มแสดง : 20.00 น.
บัตรราคา : 800 บาท

ใครจะคิดว่าเปิดหนังสือพิมพ์อ่านอยู่ดีๆ ก็เจอข่าวว่า Bon Jovi จะมาเปิดการแสดงในเมืองไทย....ในบ้านเราเอง....
แม่เจ้าโว๊ย!!! โอกาสของเรามาถึงแล้ว ไม่ต้องตะกายไปเมืองนอกก็ได้ดู 555555......หัวเราะเป็นบ้าเป็นหลังอยู่คนเดียว แต่ก็ได้แค่พักเดียว เพราะหลังจากที่ได้พยายามเวียนโทรศัพท์ไปชวนเพื่อนสนิท เพื่อนในกลุ่ม เพื่อนใหม่ เพื่อนเก่า......กลับไม่มีใครสนใจไปดู Concert ครั้งนี้แม้แต่คนเดียว เฮ้ย...บอง โจวี่ เชียวนะเอ็ง ทำไมไม่ตื่นเต้นอยากไปดูกันมั่งเลยเหรอ??? ทำไงดีล่ะ ในที่สุดก็ตัดสินใจซื้อบัตรไปดูมันคนเดียวก็ได้ฟ่ะ.....สู้โว๊ย!!!!

เหตุการณ์ในตอนนั้นจำได้แม่นเลย เพราะพิเศษมากๆ วันนั้นเป็นเป็นสอบวันสุดท้าย เพราะฉะนั้นอิฉันจึงไปดู concert rock ด้วยชุดนิสิต....เสื้อขาว กระโปรงสีดำยาว และรองเท้าผ้าใบสีขาว เพราะตอนนั้นเพิ่งอยู่ปี 1 และแฟชั่นในยุคนั้นเสื้อต้องตัวหลวมๆ กระโปรงก็ต้องยาวๆ ยาวถึงข้อเท้าเลยยิ่งดี จะเท่ห์มากๆ จำได้ว่าวันนั้นเอาหนังสือใส่ไว้ในกระเป๋าย่ามผ้ายีนส์ สะพายไหล่ไป...โอ้ มองย้อนกลับไป เราในวันนั้นช่างมุ่งมั่นจริงๆ ในตายดิ แต่.....ทุกอย่างก็ใช่ว่าจะราบรื่นเสมอไป

เนื่องจาก concert จัดที่สนาม ทบ. ซึ่งเป็นสนามฟุตบอล แต่ก่อนหน้าแค่วันเดียว ฝนเจ้ากรรมก็ดันตกซะแบบไม่ลืมหูลืมตา ดังนั้นสนามฟุตบอลจึงกลายสภาพเป็นปลักควายดีๆ นี่เอง หลังจาก concert จบแล้ว สภาพแต่ละคนจะดูได้เฉพาะท่อนบนเท่านั้น อย่าได้ดูครึ่งล่างโดยเฉพาะรองเท้าเชียว บางคนรองเท้าเละจนนึกสภาพเดิมไม่ออก อย่างเราเป็นต้นไง รองเท้าผ้าใบสีขาว กลายเป็นรองเท้าขี้ดินหมดทั้ง 2 ข้างเลย......ส่วนคนที่น่าสงสารมากกว่าใครก็น่าจะเป็นเหล่าขาร็อคทั้งหลายที่ตั้งใจงัดเอาชุดเก่งชุดเด็ดออกมาใส่ ทั้งเสื้อหนัง รองเท้าหนังอย่างดี หึหึ ดูไม่จืดเจ้าค่ะ

แต่ก็นั่นแหละอุปสรรคทั้งหลายทั้งแหล่มันก็เล็กน้อยเหลือเกินเมื่อเทียบกับสิ่งที่ได้รับ เฮียจอน บอง โจวี่แสดงได้อย่างสุดเหวี่ยง+สุดสวิงริงโก้เหลือใจ ขนเพลงเด่น เพลงดังๆ มาเล่นจนจุใจ ทำเอาเหล่าคนดูทั้งร้องทั้งกระโดดตามจนเหงื่อแตกไปตามๆ กัน

แต่การแสดงก็สะดุดไปหลายรอบอยู่เหมือนกัน เพราะคนดูพยายามเบียดกันไปข้างหน้ามากซะจนพี่จอนห์ ต้องตะโกนบอกให้คนถอยหลังไปหน่อย ไม่งั้นได้มีคนเป็นลมกันมากกว่านี้แน่ๆ ส่วนตัวเรายืนอยู่แถวกลางๆ สนามก็เลยกระโดดได้อย่างชิวๆ สบายไปเลย

คอนเสิร์ตครั้งนี้ถือว่าประสบความสำเร็จมาก เพราะคนดูไปดูกันจนเต็มสนามกีฬากองทัพบก ส่วนราคาบัตรโชคดีที่ตอนนั้นอัตราแลกเปลี่ยนเงินบาทยังเป็นที่ 1 ยูเอสดอลลาร์ = 25 บาทไทย ดังนั้นราคาบัตรจึงไม่ได้แพงจัดเหมือนใน พ.ศ. นี้ที่ราคาบัตรคอนเสิรต์ต่างประเทศ เห็นราคาบัตรแพงสุดแล้วจะเป็นลมซะให้ได้...แต่ก็ใช่ว่าจะไม่ไปดูนะ หึหึ เดี๋ยวก่อน อีกไม่นานจะเขียนถึงคอนเสิรต์ที่แพงที่สุดในชีวิตให้ได้รู้กัน

และแล้วก็ไม่มีงานเลี้ยงใดที่ไม่เลิกลา เมื่อคอนเสิร์ตจบเราก็เดินออกจากสนามด้วยความสุขสนุกสุดๆ พลางนึกว่าช่างโชคดีอะไรอย่างนี้ที่ได้ดูวงที่หลงปลื้มมานาน แต่ไอ้ครั้งจะเดินกลับออกมาเฉยๆ ก็กระไรอยู่ ทีนี้ทางด้านข้างของสนามมันมีรั่วสูงพอประมาณอยู่ คนที่เดินออกมาด้วยกันที่ขี้เกียจเดินย้อนไปที่ประตูก็ปีนรั่วออกไปเลยซึ่งก็ไม่ใกล้กว่ากันเท่าไหร่หรอก แต่คาดว่าคงช่วยทางด้านจิตใจมากกว่า แบบว่าเท่ห์ เก๋อะไรแบบนั้น (สมัยนั้นคำว่า "เด็กแนว" ยังไม่มีเน้อ) เราก็อยากเอามั่งซึ่งโดยปกติแล้ว เราไม่เคยปีนรั่วที่ไหนมาก่อน นอกจากตอนเข้าค่ายลูกเสือซึ่งต้องปีนป่านตามฐานเท่านั้น ตอนแหงนคอดูคนอื่นปีนก็เห็นเขาปีนกันง่ายๆ นี่หว่า แต่ทำไมพอเราขึ้นไปปีนบ้าง ทำไมมันยากจัง(ฟ่ะ) แต่จะให้ถอยก็กลัวเสียงหน้าคนถัดไป เอาว่ะตกเป็นตกตัดสินใจยกขาข้ามรั่ว แล้วเหวี่ยงและเหนี่ยวตัวเองข้ามรั่วมาได้ในที่สุด.....โอ้ ภูมิใจตัวเองเป็นบ้าเลย

พอมามองย้อนกลับไป สมัยนั้น Bon Jovi เป็นวงที่ดังๆ มากๆ ใครที่ไม่รู้จักถือว่าเฉยกันเลยทีเดียว แต่ใครจะนึกไปว่าแม้เวลาจะผ่านมาอีก 10 กว่าปี วงนี้ก็ยังคงอยู่ และอยู่แบบ classic ซะด้วย คือไม่ได้อยู่แบบกระโหลกกะลา แต่อยู่ด้วยคุณภาพเต็มเปี่ยม ส่วนวงอื่นๆ ที่เกิดมาร่วมยุคเดียวกันหลายวงก็สูญสลายหายกันไปหมดแล้ว ช่วงนั้นถือว่าเป็นยุคที่ hair band เฟื่องฟูถึงขีดสุด ในบ้านเรามีเพลงของวงเหล่านี้ให้เลือกฟังเต็มไปหมด ซึ่งก็ล้วนแต่มีเพลงดีๆ ที่น่าจดจำทั้งนั้น น่าเสียดายที่ตอนนี้เหลืออยู่แค่ในความทรงจำซะแล้ว แต่ก็สามารถมองได้อีกแบบก็คือ Bon Jovi สามารถพาตัวเองรอดพ้นสถานการณ์เสื่อมสลายของวงร็อค hair band มาได้อย่างน่าชื่นชม แถมยังดำรงสถานะชื่อเสียงของวงไว้ได้อีกต่างหาก อันนี้ในฐานะคนที่ตามผลงานมาโดยตลอดก็ขอชื่นชมด้วยใจจริง.....จริงๆ ค่ะ

Create Date : 24 พฤษภาคม 2549

Last Update : 20 กันยายน 2549 9:21:22 น.

3 comments

Counter : 786 Pageviews.

ดีใจด้วยค่ะ

เราเองก็ทำงานเก็บเงินไว้จะไปดู GLAY เหมือนกัน

โดย: TEKO IP: 203.113.16.241 วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:12:02:19 น.

เมื่อไหร่จะมาต่ออ่ะ
เอาไว้จบ แล้วค่อยมาอ่านรวดเดียวนะคับ

โดย: Janer

วันที่: 31 พฤษภาคม 2549 เวลา:11:24:07 น.

update หน่อยซิครับ

อยากเห็นรูปจมโคลนจังเลย

โดย: kart

วันที่: 18 มิถุนายน 2549 เวลา:19:38:40 น.