กุมภาพันธ์ 2552
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
 
19 กุมภาพันธ์ 2552
 

ว่าด้วยเรื่องของนางซิน (17/12/08)

ผมไปดู Cinderlla รอบ 19.30 วันที่ 17/12/08 นั่งที่นั่งแถว AA (รอบเดียวกับที่พี่เบิร์ดมาดู :P)

ในวันนั้นมีชาวต่างชาติกลุ่มหนึ่งที่เข้ามาดูละครในแถวเดียวกันได้พาลูกสาวซึ่งยังเล็กมาก (ไม่น่าเกิน 3 ขวบ) มาดูด้วย

(เข้าใจว่าไม่ได้ตีตั๋วเผื่อเด็กเลยให้เด็กนั่งบนตัก)

คือผมเข้าใจนะว่าเรื่องนางซินเนี่ยมันเป็นหนังเด็ก การจะพาเด็กมาดูก็คงไม่แปลก

แต่การที่คุณอนุญาตให้เด็กที่เล็กขนาดนี้เข้ามาดูละครด้วย คุณรู้มั๊ยครับว่ามันสร้างความรำคาญให้กับคนรอบข้างขนาดไหน

คือ ถ้าพ่อแม่ควบคุมเด็กได้ผมก็ยังพอรับได้นะ แต่นี่ดันเป็นคุณแม่ที่เป็นฝ่ายชวนคุณลูกคุย อารมณ์ประมาณว่าดูนั่นสิลูกเจ้าหญิงมาแล้วเห็นมั๊ย

แถมคุณแม่ตัวดียังใช้โทรศัพท์ถ่าย VDO ภาพการแสดงแบบไม่อายฟ้าดิน แล้วยังมาเปิดอวดลูกโชว์อีกว่าดูสิแม่ถ่ายเก็บไว้แล้ว

ด้วย ความที่ผมนั่งห่างกันคุณผู้หญิงต่างชาติคนนี้ไม่มาก แค่เพียงคุณสามีของผู้หญิงคนนั้นกั้นกลางเท่านั้น จึงโดนส่งสายตาจิกกัดไปตามธรรมเนียมปฏิบัติ เพื่อเป็นการตักเตือน

พอคุณสามีเห็นเข้าก็คงพอรู้ว่าเมียตรูทำเกินไปก็เลยห้ามเมียที่พยายามจะถ่าย VDO รอบที่ 3 อยู่ (ที่ทราบเพราะเสียงตอนกดอัดมันดังมากๆ)

พอ หลังจากที่คุณภรรยาโดนสามีดุรอบแรก เธอคงจะเบื่อที่ไม่รู้จะทำอะไรก็เลยชวนลูกเล่นแทน ประมาณดูนั่นสินางฟ้าโผล่มาแล้ว ดูโน่นสิเจ้าชายมาแล้วแทน

พอคุณลูก ฟังหลายครั้งเข้าก็เลยเริ่มเล่นกับคุณแม่ ชี้โน่น ชี้นี่แล้วเรียกชื่อว่านั่นนางฟ้า นั่นเจ้าหญิง นั่นพระราชา คุณแม่ก็ชมคุณลูกใหญ่ที่คุณลูกฉลาดได้ระดับนั้น

ความอดทนผมเริ่มจะ หมดไปอีกครั้งก็เลยหันหน้าไปมองตรงๆ ว่าเมื่อไรมรึงจะหยุด คุณสามีเห็นเข้าก็เลยหยิบขวดนมมายัดปากลูก แล้วก็บอกให้คุณภรรยาหน้าเอเชียอยู่นิ่งๆ เงียบๆ

ผ่านไปไม่ถึง 5 นาทีคุณภรรยาแกก็คงเบื่อก็เลยอุ้มลูกมาเกาะขอบระเบียงด้านหน้า (เพราะเป็นแถวหน้าสุด) แล้วก็ชีให้ลูกดูโน่นดูนี่ ชวนลูกคุยโน่นคุยนี่

ผม ก็ทนไม่ไหวเป็นรอบที่ 3 ก็เลยหันหน้าไปหาคุณภรรยาโดยตรง พร้อมกับจ้องด้วยสายตาอาฆาตพร้อมทั้งเอานิ้วแตะที่ปากผม แล้วก็บอกว่า "please"

คุณภรรยาก็จ้องผมตอบแบบสายตาหาเรื่องเหมือนกัน คุณสามีเห็นเข้าก็เลยผลักคุณภรรยาลงไปที่เบาะ พร้อมกับพูดคำว่า "Shut up"

หลัง จากนั้นก็เป็นสงครามทะเลาะกันระหว่างคุณสามีกับคุณภรรยาเรื่องมารยาทในโรง ละคร โดยคุณภรรยาก็เอาแต่พูดว่า "ต่อให้ขั้นผิดแต่ยังไงชั้นก็ไม่ยอมให้ใครมาดูถูกด้วยการจ้องหน้าชั้นด้วย สายตาแบบนั้น" ซึ่งเริ่มตั้งแต่ตอนนางซินเต้นรำกับเจ้าชายที่ระเบียง 2 คน จนจบเรื่อง

ส่วนผมก็ได้แต่นั่งดูละครแกมลุ้นว่า คุณภรรยาแกจะฝ่าคุณสามีที่ใช้ทั้ง 2 มือจบแขนทั้ง 2 ข้างพัลวันมาถึงตัวผมได้หรือไม่ -__-"



ลำพัง แค่ให้เด็กเล็กเข้ามาได้มันก็แย่มากแล้ว นี่ถึงขนาดยอมให้คุณแม่ขี้โวยวายมาบ่นค่อนข้างดังเป็นชั่วโมงๆ โดยไม่ทำอะไร ผมว่ามันเกินไปหน่อยนะครับ

เลยอยากฝากว่ารัชดาลัยน่าจะมี Staff ดูแลความเรียบร้อยในโรงละครเผื่ออรรถรสในการชมละครของคนหมู่มากบ้างนะครับ ไม่ใช่แค่ประกาศตอนแรกจบแล้วก็จบกันไปเลย

คือมีคน 2 คนเข้าทะเลาะกันเป็นชั่วโมง (โดยผมเป็นต้นเหตุ) แต่ไม่มี Staff คนไหนมาถามว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างเลยเหรอครับ

ึคืออยากบอกว่าถ้าเค้ามาเชิญผมออกจากโรงละครพร้อม สามีภรรยาคู่นั้น ผมยังจะรู้สึกดีกว่านี้เลย



ปล ถ้ามีใครถามว่านางซินสนุกมั๊ย ผมตอบได้เลยว่าผมดูไม่รู้เรื่อง เพราะผมจ่าย 3,000 บาท ไปเพื่อฟังเสียงเด็กเล่นกับแม่ เสียงเปิด VDO ที่เพิ่งถ่ายเมื่อกี้ เสียงคนข้างๆ ทะเลาะกัน และเสียงอื่นๆ ที่ไม่ใช่เสียงของ Lea Salonga

ผมดูไม่รู้เรื่องถึงขั้น ผมฟังไม่ออกด้วยซ้ำว่าเธอร้องสดหรือลิปซิ้ง




 

Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2552
1 comments
Last Update : 19 กุมภาพันธ์ 2552 1:33:32 น.
Counter : 500 Pageviews.

 
 
 
 
อันที่จิงแระ มันก้อผ่านมาตั้งหลายชั่วโมงแระนร้า ยังเก็บมาคิดรอบดึกได้อีก.. ให้มันผ่านไปเต๊อะ..เด๋ววันใหม่จะเข้ามาแระนร้า...มาเริ่มต้นวันใหม่ ด้วยรอยยิ้มดีกว่า น๊า....^_^
 
 

โดย: zodayenka วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:1:55:26 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

น้ำค้างในยามเช้า
 
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ยินดีที่ได้รู้จักครับ
[Add น้ำค้างในยามเช้า's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com