Bloggang.com : weblog for you and your gang
เราไม่สามารถย้อนเวลากลับไปได้ แต่เราสามารถทำทุกสิ่งทุกอย่างให้ดีที่สุดเท่าที่เรามีเวลา
Group Blog
ธันวาคม 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
22 ธันวาคม 2550
บันทึกที่ไม่ต้องการให้เกิด 6
บันทึกที่ไม่ต้องการให้เกิด 5
All Blogs
ริบบิ้นสีฟ้า
เรื่อง....ที่อยากให้อ่าน
เก็บตกจากบันทึก
บันทึกที่ไม่ต้องการให้เกิด 7
บันทึกที่ไม่ต้องการให้เกิด 6
บันทึกที่ไม่ต้องการให้เกิด 5
บันทึกที่ไม่ต้องการให้เกิด 4
บันทึกที่ไม่ต้องการให้เกิด 3
บันทึกที่ไม่ต้องการให้เกิด 2
บันทึกที่ไม่ต้องการให้เกิด
บันทึกที่ไม่ต้องการให้เกิด 6
ก้อยตื่นมาให้ห้องพักฟื้น ซึ่งไม่รู้ว่ามาได้งัย รู้แต่ว่ามีเสียงผู้หญิงมาเรียกชื่อก้อย ก้อยก็ถามทั้งๆที่เบลอๆอยู่ว่ากี่โมงแล้ว เค้าก็บอกว่า เที่ยงตรง จากนั้นก้อยถามว่านมชั้นยังอยู่มั้ยแล้วผลการตรวจเป็นงัยบ้าง พอเค้าบอกว่ายังอยู่ แต่ผลการตรวจต้องรอถามหมอ แค่นั้นแหล่ะ หลับต่อค่ะ ตื่นมาเห็นสายน้ำเกลือ ที่วัดความดัน มองดูนาฬิกา 4 โมงเย็น เค้าก็ให้ดื่มน้ำชา สักพักหมอใหญ่มาตรวจ หมอบอกว่าทุกอย่างโอเค จากนั้น 17.15 น. ก้อยถามพยาบาลว่า ก้อยกลับห้องได้ยัง เค้าก็แซวว่าที่นี่ไม่สบายเหรอ ก็บอกป่าว ก้อยหิว เค้าก็เลยโทรเรียกพยาบาลประจำStation ที่ก้อยพักมารับตัวไป
หลังจากที่ทานอาหารเสร็จ สามีก้อยก็มา ตอนนั้นเพลียมากๆ ก้อยก็หลับส่วนเค้าก็นั่งกุมมือก้อยอยู่ปลายเตียง ประมาณ 2 ชั่วโมง พอก้อยตื่น ก็บอกให้เค้ากลับบ้าน เพราะก้อยก็ไม่ได้เป็นอะไรแล้ว คืนนั้นก้อยต้องนอนคนเดียว เพราะป้าเตียงข้างๆ เค้ากลับบ้านไปแล้ว กลัวสิ นอนก็ไม่หลับ สงสัยนอนมาทั้งวัน กลางคืนนอนไม่หลับ ก้อยก็เลยดูโทรทัศน์ทั้งคืนเลย จะลุกจากเตียงก็ไม่ได้ พยาบาลห้าม ถ้าไปเข้าห้องน้ำ ต้องกดเรียกให้เค้ามาช่วย แต่ก็ไม่ได้เจ็บแผลเลย ไอ้ที่เจ็บน่ะนะ ก็เข็มที่ฉีดเข้าท้องน่ะสิ เจ็บสุดๆ ต้องฉีดทุกวัน กันเลือดอุดตัน ก้อยบอกพยาบาลว่า ผ่าตัดนะก้อยยังไม่เจ็บเลย แต่เข็มเล็กๆนี่สิ เจ็บสุด
ก้อยผ่าตัดวันพุธ รุ่งขึ้นก็เอาสายเลือดออกไปสายนึง ยังเหลืออีกท่อ ที่ใต้รักแร้ที่จริงถ้าหากว่าเอาสายออกหมด ก้อยก็สามารถกลับบ้านได้แล้ว แต่ของก้อยหมอบอกว่า ตัวเล็กนิดเดียว ทำไมน้ำเหลืองเยอะแบบนี้ รวมทั้งหมด 3 ขวด แต่ก็ดีที่ออกเยอะ มันจะได้ไม่ค้าง เพราะถ้าหากเกิดอุดตันที่ใต้รักแร้ จะต้องเจาะเอาน้ำเหลืองออก เจ็บตัวอีกสิ วันอาทิตย์ก็เอาสายที่เหลือออกไป แสดงว่าวันจันทร์ก้อยกลับบ้านได้ พอหมอบอกว่ากลับบ้านได้ ดีใจสุดๆ เพราะก้อยถามหมอทุกวันแหล่ะ กลับบ้านได้ยัง ๆๆ จนหมอคงรำคาญ ก็มันเบื่อนี่
ช่วงที่อยู่โรงพยาบาล มีนักกายภาพบำบัด มาสอนวิธีการออกกำลังกายแขนให้ทุกวัน เค้าก็แนะนำให้ไปทำบัตรคนพิการ ซึ่งที่เยอรมัน เค้าจะให้สิทธิพิเศษคนพิการเยอะมาก ฟังดูน่ากลัวนะ พิการ จริงๆแล้วแขนขวาก้อย ห้ามใช้งานหนักตลอดไป ก้อยไม่สามารถให้เลือด วัดความดัน ด้วยแขนขวาไปตลอดชีวิต แต่ไม่เป็นไรค่ะ ถึงพิการแต่ยังสวย (รึป่าววะ) แล้วหมอก็นัดไปฟังผลการผ่าตัดในวันที่ 27 กันยายน
ยังค่ะความซวยยังไม่หมดค่ะตอนต่อไปนะคะ
Create Date : 22 ธันวาคม 2550
Last Update : 11 มกราคม 2555 4:43:45 น.
1 comments
Counter : 429 Pageviews.
Share
Tweet
แอ๊ด ไว้นะ
จะเข้ามาอ่านตอนต่อไปนะคะ
บล๊อกสวยจังค่ะ
โดย:
The bitter sweet person
วันที่: 23 ธันวาคม 2550 เวลา:17:23:40 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Nachtigall
Location :
กรุงเทพฯ Germany
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
Borken
ThaiKielA
ich habe kein Geld
Picike
whitelady
Arabianangel
Flowerfun
Webmaster - BlogGang
[Add Nachtigall's blog to your web]
Links
GOYA
my Facebook
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
จะเข้ามาอ่านตอนต่อไปนะคะ
บล๊อกสวยจังค่ะ