อันยองฮาเซโย...เกาหลี (4 - ตอนจบ...กลับบ้าน)

ต่อจากภาคที่สามนะครับ
อันยองฮาเซโย...เกาหลี(3)

วันนี้พวกเราตื่นนอนกันแต่เช้าเช่นเคย ก่อนจะลากกระเป๋า สัมภาระทั้งหมดมากองไว้ที่ล็อบบี้ กระเป๋าแต่ละคนมีจำนวนเพิ่มขึ้นจากตอนที่มาวันแรก ซึ่งแน่นอนส่วนที่เพิ่มมาล้วนแต่เป็นของฝากทั้งหลาย
พี่โก้ทำการ check out ห้องทั้งหมดแล้วพวกเราก็เริ่มทะยอยขนกระเป๋าเดินทางขึ้นรถบัส

หลังจากอยู่บนรถ พี่ยิ้มก็ชวนพวกเราคุยถึงเรื่องราวต่างๆในวันที่ผ่านมา ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ พร้อมกับเล่าถึงสถานที่ที่เราจะไปในวันนี้
ในระยะเวลาไม่นาน รถบัสก็พาเรามาจอดที่หน้าห้าง ดงวา ซึ่งเป็นช้อป Duty free ของเกาหลี ให้เราได้เลือกซื้อสินค้า ของฝากในราคาที่ปลอดภาษี
ผมก็เดินๆไปดูจำพวกกล้องต่างๆ ก็เห็นว่าราคาไม่ได้แตกต่างจากบ้านเราเท่าไรนัก อาจเป็นเพราะว่าเป็นแบรนด์จากญี่ปุ่นก็ได้ แต่ถ้าสินค้าไหนที่เป็นแบรนด์เกาหลีแท้ๆราคาจะถูกลง

เดินไปเดินมา เหมือนจะไม่ได้ของตามที่ต้องการ ก็เลยชวนกันมาถ่ายรูปนอกห้าง รอเวลาเพื่อนๆในทีมหลายๆคนช้อปปิ้งกันจนเสร็จ

หลังจากช้อปปิ้งกันเสร็จแล้ว โปรแกรมสุดท้ายของวันนี้คือ โซล ทาวเวอร์ (Seoul Tower) ซึ่งเราจะไต่ระดับขึ้นไปจุดสูงสุด เพื่อชมวิวรอบกรุงโซลในมุมสูง



โซล ทาวเวอร์ เป็นหอคอยสูงที่ตั้งอยู่บน เทือกเขานัมซัน ซึ่งเป็นภูเขาที่อยู่ใจกลางกรุงโซลเลย เรียกว่าอยู่มุมไหนของกรุงโซลก็สามารถเห็นโซล ทาวเวอร์ได้ทั้งเมืองเลย และเป็นหอคอยที่เป็น 1 ใน 18 หอคอยที่สูงที่สุดของโลก โดยมีความสูงถึง 480 เมตร ซึ่งว่ากันว่า ถ้าเราขึ้นไปอยู่บนหอคอย โซล ทาวเวอร์ ในวันที่อากาศแจ่มใสนั้น เราสามารถมองเห็นถึงเมืองอินซอนเลยทีเดียว

ระหว่างทางที่รถกำลังไต่เขาขึ้นไปนั้น เราจะเห็นคนเกาหลี ทั้งเด็ก ผู้ใหญ่ คนชรา พากันเดินขึ้นเขา หรือลงเขากัน บางคนก็ใส่สูท ผูกไทด์ด้วย แต่ก็ถือได้ว่าเป็นการออกกำลังที่ดี เราจึงมักเห็นคนสูงอายุของประเทศนี้ยังคงแข็งแรงกันอยู่

ถ้าใครทีเป็นแฟนซีรีส์เกาหลีก็คงจะพอคุ้นๆกับรูปร่างของหอคอยนี้บ้างแน่ๆ ไม่ว่าจะเป็นซีรีส์ยอดฮิตเรื่อง
My name is Kim Sam Sun, Coffee prince ฯลฯ ก็ล้วนแต่ถ่ายทำที่นี่ครับ

หลังจากรถบัสพาเรามาถึงที่ลานจอดรถ เราก็ต้องเดินขึ้นเขาอีกเล็กน้อยราวๆ 200 เมตร ซึ่งก็พอทำให้เหนื่อยได้เหมือนกัน แต่ยังดีที่อากาศบ้านเค้าไม่ร้อนเหมือนบ้านเรา ไม่งั้นคงได้เห็นคนเป็นลมกันแน่ๆ
ระหว่างทางก็จะถ่ายรูปกันไปเหมือนเช่นเคยครับ


หลังจากขึ้นลิฟท์ไปสู่ยอดหอคอยแล้ว เราสามารถมองเห็นกรุงโซลได้รอบ 360 องศาเลยทีเดียว ข้างบนก็จะมีร้านอาหาร ร้านขายของที่ระลึก ร้านกาแฟไว้บริการนักท่องเที่ยว

ด้านล่างหอคอยก็จะมีร้านขายของที่ละลึก มุมพักผ่อน ซึ่งล้อมไปด้วยรั้วเหล็กที่มีกุญแจนับหมื่นลูก คล้องเต็มไปหมดรอบรั้ว

ซึ่งที่นี่มีวัฒนธรรมอย่างหนึ่งที่น่ารักและโรแมนติกคือ "การคล้องกุญแจ" ที่ โซล ทาวเวอร์ โดยคู่รักหรือเพื่อนรักกันจะขึ้นมาที่หอคอยแห่งนี้ แล้วเอาแม่กุญแจเขียนชื่อของกันและกัน แล้วนำมาคล้องแล้วล็อคไว้ที่โซล ทาวเวอร์ ซึ่งเป็นจุดที่สูงที่สุดในกรุงโซล แล้วโยนลูกกุญแจทิ้งไป นัยว่า จะล็อคความรักเอาไว้ให้อยู่คู่กันตลอดไป




หลังจากนั้นพวกเราลงมารวมตัวกันบริเวณลานรอบหอคอย ซึ่งเป็นลานที่นักท่องเที่ยวทั้งชาวเกาหลีและชาวต่างชาติจะมาพักผ่อนและถ่ายรูปกัน ซึ่งคณะของเราก็เช่นกัน






กิจกรรมที่โซล ทาวเวอร์เป็นที่สุดท้ายก่อนที่พวกเราจะกลับบ้าน
เคยมีคนกล่าวเอาไว้ว่า "วันเวลาแห่งความสุขมักผ่านไปเร็วเสมอ.."
นี่ก็เช่นกันหลังจากที่ทานอาหารจีนและแวะซื้อของที่ระลึกเสร็จ รถบัสก็พาเรามุ่งหน้าสู่ สนามบินอินซอน เพื่อเตรียมตัวขึ้นเครื่องบินกลับเมืองไทย

ทันทีที่เครื่องบินบินขึ้นจากสนามบินอินซอน ผมมองนอกหน้าต่างออกไป มองเห็นแผ่นดินที่ทำให้พวกเรามีความสุขค่อยๆจางลงๆ ก่อนที่จะลับหายไปในขอบฟ้า
จากอินซอนถึงสุวรรณภูมิใช้เวลาไม่นานนัก แต่เหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นและผ่านไป ทำให้ผมรู้สึกเหมือนอยู่ในความฝันจริงๆ

ขอบคุณเพื่อนทุกคนสำหรับเค้กวันเกิดที่จัดให้ในต่างแดน ช่างเป็นวันเกิดที่แสนวิเศษจริงๆ ส่วน สตอเบอรรี่และเค้กจากร้าน Paris Baguette cafe ก็อร่อยสมคำร่ำรือมากๆด้วย

(แล้วก็ Happy birthday to n'toon ด้วย.. ^ ^)

ทา-อึ-เม-โน-มัน-นา-โย ...เกาหลี
แปลได้ว่า พบกันใหม่ครับ... เกาหลี
^ ^

Create Date : 24 กรกฎาคม 2552		5 comments
Last Update : 24 กรกฎาคม 2552 2:15:37 น.
Counter : 1709 Pageviews.
Share Tweet