|
รักวันนี้ที่สุด
วันนี้พาแม่ไปตรวจกับอาจารย์ระหว่างนั่งรอใจก็ตุ๊บๆๆๆ แต่ผลออกมา ได้รู้ซึ้งถึงคำว่ายกภูเขาออกจากอก จริงๆค่ะ ผลออกมาอาจารย์บอกว่าเป็นก้อนเนื้อธรรมดา ไม่ใช่เนื้อร้าย แต่ต้องผ่าตัด นัดผ่าเดือนหน้า แค่รู้ว่าไม่ใช่เนื้อร้ายก็ ok แล้วค่ะ แต่ก็อดรู้สึกไม่ได้ว่าตัวเองก๊งๆอยู่เหมือนกัน พอรู้ว่าแม่ไม่แย่แล้ว ก็รีบพาแม่กลับบ้าน อยากมาบอกพ่อ และกินข้าวมื้อเที่ยงพร้อมหน้ากัน จนลืมแวะไปจ่ายค่าอินเตอร์เนตอย่างที่ตั้งใจไว้ก่อนจะไป สงสัยต้องรีบไปจ่ายวันหลังเดี๋ยวโดนตัด อาการซึมเศร้า วันนี้หายไปแล้ว รู้สึกรักวันนี้ที่สุดเลย เมื่อ 2-3วันก่อนรู้สึกแย่จนรู้สึกว่าตัวเอง innert หรือซึมเศร้ามาก จนจากที่เคยกลับจากทำงานจะเพาะกล้าไม้เตรียมจัดสวน ดูแลเรือนกล้วยไม้ก็ไม่มีจิตใจที่จะทำ จนวันนี้กลับจากโรงพยาบาลด้วยความสบายใจ ก็เลยรีบจัดการต้นไม้ที่ยังไม่ปลูกจนเรียบร้อย แยกกระถางกล้วยไม้จนเรียบร้อย บทเรียนคราวนี้ก็ทำให้เราหันกลับมาเอาใจใส่คนใกล้ตัวมากกว่าเดิม จากที่นานๆทีกลับบ้านเพราะติดเวร ก็พยายามกลับให้บ่อยที่สุด และอีกอย่างก็คือได้รู้ว่าตัวเองยังอ่อนแออีกเยอะ ยังต้องพยายามเข้มแข็งกว่านี้ รู้สึกว่าตัวเองไม่มีภูมิคุ้มกันเลย แต่ก็ต้องขอบคุณทุกคนที่เข้ามาให้กำลังใจ รู้สึกว่าช่วยได้มากจริงๆ เวลาที่เราอ่อนล้าอ่อนแอท้อแท้ สมองหาทางออกไม่เจอแค่ได้กำลังใจจากใครสักคน ข้อคิดหรือคำพูดดีๆสักนิดก็ทำให้เรามีสติมีกำลังใจที่จะต่อสู้ได้เยอะ ขอบคุณจริงๆค่ะจากใจ จขบ
Create Date : 15 กันยายน 2552 | | |
Last Update : 15 กันยายน 2552 23:32:51 น. |
Counter : 495 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
มรสุมลูกใหญ่ แทบล้มทั้งยืน
หลังจากพายุลูกแรก ที่พ่อป่วยเลือดออกจากทางเดินอาหาร ผ่านไป ครอบครัวก็ happy ดี ก็พยายามเก็บตังส์สร้างบ้าน จนตอนนี้เหลือจ่ายตังส์ค่าบ้านอีกครึ่งเดียวของงวดสุดท้าย แต่สิ่งที่ไม่เคยคิดมาก่อนก็ทำให้เราแทบล้มทั้งยืน เมื่อวาน แม่โทรมาหาที่ที่ทำงาน บอกว่าปัสสาวะไม่คล่อง เราก็ซักถามอาการอีกหลายอย่าง แล้ว เราก็รีบบึ่งรถกลับบ้าน ระหว่างกลับบ้านก็พยายามทำใจว่าถ้าตรวจอาจจะเจออะไรที่เราไม่อยากเจอ เพราะเราดูแลคนไข้มาเยอะอาการแบบนี้ก็พอจะเดาได้ ระหว่างขับรถพาแม่ไปตรวจก็คุยกันหลายอย่าง เราก็ลองถามดูว่าถ้าเป็นมดลูกหย่อนแม่จะผ่าตัดไหม ความจริงเราก็พอจะรู้ว่าอาจจะเป็นอย่างอื่นที่ไม่ใช่มดลูกหย่อน แม่ตอบเราว่าไม่ต้องผ่าตัดหรอกลองรักษาไปก่อน หลังจากนั้นเราก็คุยกันอีกหลายอย่าง จนถึงโรงพยาบาล แม่เราก็เล่าประวัติให้พี่ที่รู้จักที่เป็นหมอสูติฟัง พี่ก็บอกว่าอาจเป็นมดลูกหย่อน เราก็เลยบอกว่าแม่มีลูกคนเดียว พี่ก็ตรวจภายในให้แม่ แล้วบอกว่ามีมดลูกหย่อนแล้วก็ต่อท้ายด้วยเจอก้อนด้วยนะ นี่แหละคือสิ่งที่เราไม่อยากได้ยิน ถ้าเอากระจจกส่องหน้าตัวเองตอนนั้นก็คงจะแทบไม่มีสีเลือด จากนั้นพีเค้าก็ อัลตร้าซาวน์ให้แม่ ผลออกมาเป็นก้อนเนื้อประมาณ 6 ซม เราแทบล้มทั้งยืน พยายามกลั้นน้ำตา แม้พี่เค้าจะบอกเราว่าก้อนนี้ขอบเขตชัด อาจไม่ใข่เนื้อร้าย แต่คนที่เรียนมาย่อมพอรู้ว่าก้อนเนื้อโอกาสเป็นเนื้อร้ายสูงกว่าก้อนที่เป็นน้ำ แค่นั้นแหละพอเดินออกมาน้ำตามันก็กลั้นไม่อยู่ เราไม่อยากให้แม่เห็นหรอกแต่ก็อดไม่ได้ แม่บอกกับเราว่าไม่เป็นไรหรอก หมอก็บอกว่าน่าจะไม่ใช่เนื้อร้ายอย่าทำให้แม่ต้องร้องไปด้วย แต่คนที่รู้อะไรมากกว่าก็จะทุกข์กว่า แม่บอกเราว่าเห็นหลายคนเป็น ก็ไม่ได้เป็นมะเร็ง ความจริงเราไม่อยากให้แม่รู้ว่าโอกาสเป็นสูง แต่คิดว่าถ้าเป็น แม่ก็ต้องรู้และต้องสู้กับมัน เราเลยบอกแม่ว่ามันมีหลายอย่าง เราเป็นก็รักษาไม่เห็นเป็นไรเลย แม่ก็บอกว่าแม่ไม่เป็นหรอก วันอังคารนี้แล้วเราจะพาแม่ไปตรวจกับอาจารย์แน่นอนว่าต้องผ่าตัด และส่งชิ้นเนื้อตรวจว่าเป็นอะไร แต่ดอนนี้รู้สึกเป็นทุกข์ เหลือเกิน จะบอกพ่อก็ไม่ได้จะทำให้พ่อทุกข์ไปด้วย แอบร้องให้คนเดียวบ่อยๆ อยากบอกว่าชีวิตคนเราไม่แน่นนอน วันนี้สุขที่สุดพรุ่งนี้อาจทุกข์ที่สุด การไม่รู้อะไรเลยอาจจะดีกว่า และอยากบอกว่าดูแลคนใกล้ชิดและเอาใจใส่คนที่เรารักให้มากสิ่งไม่คาดฝันเกิดขึ้นได้เสมอ อย่างครอบครัวเรามีกันแค่ 3คน หากขาดใครสักคนไปไม่รู้เราจะทนได้สักแค่ไหน เราทำงานเห็นคนเกิด แก่ เจ็บ ตายมามาก เราได้แต่สงสารและพยายามช่วยเหลือ แต่วันนี้มันเกิดกับเรามันคือความทุกข์อย่างแสนสาหัส อย่าลืมดูแลเอาใจใส่คนใกล้ตัว ขนาดเราเจาะเลือดตรวจร่างกายให้พ่อกับแม่ประจำสิ่งที่ไม่อยากให้เกิดยังเกิดได้ แต่เราก็พยายามทำใจว่าเราห้ามมันไม่ให้เกิดไม่ได้ เกิดแล้วก็ต้องแก้ไข รู้สึกว่าอยากหยุดเวลาไว้ก่อนหน้านี้สักวัน อยากทำอย่างนั้นได้จริงๆ แม้แลกด้วยชีวิตก็จะทำ และก็อยากที่จะเปลี่ยนให้เกิดกับเราเสียยังดีกว่า เราจะไม่ทุกข์เท่านี้เลยจริงๆ
Create Date : 11 กันยายน 2552 | | |
Last Update : 11 กันยายน 2552 21:53:19 น. |
Counter : 235 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
| |
|
|