Bloggang.com : tong

เมื่อพี่ตั้งทำบุญตักบาตร (แต่แม่ว่าแม่อาจจะทำบาปซะละมั้ง)

ปลายเดือนที่แล้ว โรงเรียนมีจดหมายมาแ้จ้งว่าทางโรงเรียนจัดให้มีกิจกรรมตักบาตร

ทุกวันศุกร์ต้นเดือนแล้วก็เชิญชวนให้ผู้ปกครองไปร่วมกิจกรรมด้วย

ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่จะได้ตักบาตรพี่ตั้งตื่นเต้นเชียว แม่ไปซื้อของมาเตรียมไว้ให้

ตอนเย็นวันพฤหัสฯ พี่ตั้งก็ช่วยแม่ตักข้าวสาร แล้วก็เอาของใส่ถุง เสียดายลืมถ่ายรูป

พอตอนเช้าวันศุกร์แม่ส่งพี่ตั้งขึ้นรถโรงเรียนไปก่อน แล้วแม่กับป๊า ยายแล้วก็น้องตามไปทีหลัง

ไปกันทั้งบ้านเลยกะว่างานนี้สบายๆ เพราะพี่ตั้งชอบไปโรงเรียนอยอยู่แล้ว

คงไม่มีการร้องไห้ตามกลับบ้านแน่ เราทุกคนไปถึงตอนพี่ตั้งกำลังยืนเข้าแถวอยู่

กำลังร้องเพลงอยู่เลยป๊าก็ถ่ายรูปไป แบบชิลด์ๆ แล้วพี่ตั้งก็หันมาเห็นป๊า

แล้วก็ส่งเสียงเรียกป๊าดังลั่นจากนั้นก็ไปอ้อนคุณครูว่าอยากไปหาป๊า แต่คุณครูไม่ยอม

ให้เข้าแถวต่อไป สีหน้าพี่ตั้งเริ่มไม่ดี ปากก็พูดแต่ว่าจะไปหาป๊า แม่เลยบอกให้ป๊าหลบไปก่อน

ส่วนแม่ก็พาน้องเต็มมาเล่นที่สนาม น้องเต็มสนุกใหญ่ ท่าทางจะชอบ

แล้วก็พาไปดูรูปเพื่อนๆพี่ตั้งที่หน้าห้องเรียน น้องเต็มเห็นรูปพี่ตั้งชี้ใหญ่แล้วก็เรียก

"ใจ ใจ"

ส่วนพี่ตั้งพอไม่เห็นป๊า ทีนี้ร้องไห้ใหญ่เลย วันนี้คุณครูเล่านิทานหุ่นมือให้ฟังด้วย

แต่พี่ตั้งก็ยังร้องไห้อยู่ จนคุณครูถามว่าเสียงใครร้องไห้อยู่ตรงไหนคะ

พี่ตั้งรีบบอกอยู่ตรงนี้ครับ ผมเองครับ คุณครูถามว่าร้องไห้ทำไมครับ

พี่ตั้งบอกจะไปหาคุณพ่อ คุณครูเลยบอกให้ฟังนิทานก่อน เดี๋ยวก็ได้เจอ

คุณพ่อ คุณครูแอนต้องเอามานั่งตักเลยยอมเงียบเสียง แต่พอเดินเข้าแถว

กลับห้องก็ร้องอีก เดินไปก็ร้องไห้ไป พอถึงห้องเรียนก็ยังร้อง

พาเพื่อนคนอื่นร้องตามไปด้วย เสียงกระจองอแงไปหมด คุณครูก็ต้องคอยปลอบ

คนโน้นที ปลอบคนนี้ที ดูวุ่นวายดีแท้ จนได้เวลาไปตักบาตร ก็ต้องตั้งแถว

เดินตามกันอีกรอบ เดินไปร้องไห้กันไป พอถึงลาดที่จะตักบาตรถึงได้หยุดร้อง

เพราะได้อยู่กับแม่แล้ว แต่เพื่อนยังไม่หยุดร้องเลย ร้องกันกระจองอแง

พี่ตั้งนั่งนิ่งรอพระ พอพระมาก็ใส่บาตร อย่างตั้งใจ

พอใส่บาตรเสร็จก็เดินกลับห้องเรียน ปากก็พูดแต่ว่าอยากให้แม่อยู่ที่โรงเรียนด้วย

แม่เลยบอกไปว่าเดี๋ยวแม่ต้องกลับก่อน แล้วไปเจอกันที่บ้านสัญญากันดิบดีแล้ว

พี่ตั้งก็โอเคตามนั้น แต่... สถานการณ์กลับ กลับตาลปัตรพอแม่บอกจะกลับ

พี่ตั้งยิ่งร้องหนัก ยิ่งปลอบยิ่งคุย ยิ่งร้องจะตามกลับด้วย คุณครูเลยพาเดินไปหลังห้อง

จังหวะนั้นแม่เลยบอกป๊ากับยายว่า กลับกันดีกว่าปล่อยให้คุณครูจัดการ แล้วก็รีบ

เดินออกมา จังหวะนั้นพี่ตั้งกลับมาในห้องเรียนไม่เจอใคร แม่ได้ยินเสียงร้องไห้ลั่น

พร้อมกับเสียงกรี๊ด แต่แข็งใจไม่หันกลับไปมอง เพราะเชื่อว่ายังไงคุณครูก็เอาอยู่

พอตอนเย็นพี่ตั้งกลับมา ก็ต่อว่าแม่ใหญ่ ว่าแม่หนีกลับ ต้องอธิบายกันอีกรอบ

ว่าพี่ตั้งต้องเรียนหนังสือ ส่วนแม่ต้องกลับมารอที่บ้าน แม่อยู่ที่โรงเรียนไม่ได้

พี่ตั้งเถียงบอกว่า อยู่ได้ พ่อไข่มุกเพื่อนในห้องยังอยู่เลย แต่แม่ก็บอกไปว่า

จริงๆ แล้วอยู่ไม่ได้นะครับ แม่ต้องกลับมาดูแลบ้าน มารอรับตั้งที่บ้านไงครับ

พี่ตั้งบอกว่าผมร้องไห้ใหญ่เลย แม่เลยถามว่าแล้วร้องนานมั๊ย พี่ตั้งบอกไม่นาน

แป๊บเดียวก็ไปเล่นกับเพื่อน แล้วพอแม่อ่านสมุดประจำวันที่คุณครูเขียนมา

คุณครูก็บอกว่า "วันนี้น้องตั้งใจเป็นเด็กที่้ร้องไห้ คิดถึงคุณแม่ แต่พอคุณแม่

กลับไป ก็หยุดร้อง แล้วเล่นกับเพื่อนอย่างสนุกสนานค่ะ" แ่ม่รู้สึกสงสารคุณครูจัง

จริงๆตั้งใจจะไปใส่บาตรกับตั้ง แล้วก็ให้ความร่วมมือกับทางโรงเรียน แล้วก็ทำบุญด้วย

แต่กลายเป็นดูเหมือนว่าจะไปสร้างความวุ่นวายซะมากกว่า เหมือนทำบาปยังไงไม่รู้

เลยตัดสินใจว่าคราวหน้าคงไม่ไปแล้ว ให้พี่ตั้งใส่บาตรกับเพื่อนๆดีกว่า เพราะไม่งั้นบุญ

อาจจะกลายเป็นบาปได้

Create Date : 29 มิถุนายน 2553

0 comments

Last Update : 29 มิถุนายน 2553 15:01:31 น.

Counter : 576 Pageviews.