เคยทำทุกอย่างเพื่อให้ลืมคนๆหนึ่งไหม
มันไม่ได้ผลหรอก
แค่คิดว่าจะลืม มันก็เท่ากับว่านึกเรื่องเค้าขึ้นมาแล้ว

เราอาจเคยผิดหวังกับความรักมาหลายครั้ง
แต่มันต้องมีสักครั้งที่จดจำความเจ็บปวดได้ขึ้นใจ 
มันมีหลายเหตุผล
และมันจะมีหลายๆ คำถาม ที่เราต้องถามตัวเองซ้ำไปซ้ำมา

เราจะเล่าอะไรให้ฟัง

มีผู้หญิงคนหนึ่ง เธอไม่ใช่คนดีอะไรมากมาย
เธอไม่ได้คบกับผู้ชายเพียงแค่คนเดียว
จนสุดท้ายเมื่อเธอรู้ว่าเธอโตแล้ว เธอต้องเลือกฝากอนาคตกับใครสักคน
คนที่เธอต้องเลือกคือแฟนเก่า ที่กลับมาขอคืนดี
กับแฟนใหม่ที่อยู่ข้างๆเธอ และดีกับเธอ

คุณคงคิดว่าเธอคงเลือกแฟนใหม่
เปล่าเลย เธอเลือกแฟนเก่า ที่เลิกรากันไปเพราะความห่างไกล

สุดท้าย สิ่งที่เธอต้องต่อสู้คือความรู้สึกผิดกับแฟนใหม่ที่เธอต้องทิ้งไป
ยิ่งเขาบอกว่าไม่ได้โกรธไม่ได้เกลียดเธอ
เธอยิ่งเสียใจ

อาจจะมองเหมือนเป็นเวรเป็นกรรม
เป็นผลจากการกระทำ
แต่ถ้าหากใครไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้อย่าไปตัดสินเธอเลย

การที่เราฝังใจกับใครสักคนเพราะความรู้สึกผิด
มันลบความทรงจำยากกว่าการที่เราโดนใครสักคนทิ้งมาเสียอีก

บางครั้ง....อยากจะร้องไห้ แต่ดันร้องไม่ออก
ต้องทนกับความอึดอัด
บางครั้ง.... ตื่นมากลางดึก แล้วคิดถึงคนที่จะลืม
ก็นอนไม่หลับ เพราะหัวใจเต้นแรงและปวดหนึบๆ
บางครั้ง.... เห็นคนเดินจับมือกันเหมือนที่ตัวเองเคยทำ
ก็อ่อนไหวจนร้องไห้

ความเจ็บปวดจากความทรงจำที่ไม่ต้องการจะจดจำ
มันคอยทิ่มแทงทุกเสี้ยวนาทีที่เผลอนึกถึง

หลายครั้ง....ไปวิ่งออกกำลังกายเปิดเพลงเศร้าอัดหู
แล้วก็ปล่อยน้ำตาออกมา
หลายครั้ง....นอนดูหนังตลก เพื่อให้ตัวเองได้หัวเราะ
หัวเราะอยู่ดีดี น้ำตาก็ไหล
หลายครั้ง....ออกไปเดินห้าง ดูนั่นดูนี่
ก็ดันไปห้างที่เคยไปด้วยกัน
หลายครั้ง....คิดอยากจะไปเที่ยว
ก็เลือกแต่ที่เดิมๆ ที่เคยไปกับเขา

ไม่มีวิธีไหนที่จะลืมได้

แต่เราสามารถเก็บเป็นความทรงจำ
แล้วยอมรับมันให้ได้ ว่าทุกอย่างมันผ่านไปแล้ว
และความเจ็บปวดจะเลือนหายไปตามกาลเวลาอย่างไม่น่าเชื่อ

รู้ตัวอีกที.... ย้อนกลับไป ก็ขำในความเศร้าบ้าบอของตัวเอง
รู้ตัวอีกที.... มันก็กลายเป็นอดีตไปแล้ว

ยิ้มให้กับทุกความผิดหวังที่ผ่านมาในชีวิต
แล้วความเจ็บปวดในหัวใจจะเป็นเพียงเรื่องเล็กนิดเดียว
ความเศร้าจะเป็นแค่เศษเสี้ยวหนึ่งของชีวิต

Diary by มดตะนอยตัวน้อยนิด