กำลังจะย้ายออกไปอยู่คนเดียว

  ตัวเราเองจะทำได้รึป่าวน่ะ ถ้าใช้ชิวิตอยู่ตัวคนเดียว เพลอแปปเดียวก็จะอายุ24แล้ว ขอบคุณอามากๆที่ช่วยเหลือเราในหลายสิ่งหลายอย่าง  ตอนยังเด็ก บางสิ่งที่พูดกับอาไปด้วยคำพูดแรงๆ พอมานึกได้ทีหลัง มันก็ทำร้ายจิตใจเขาแล้ว อยากจะย้อนกลับไปแก้ไขวันเก่าๆ มันก็เป็นไปไม่ได้ แต่อาก็ไม่เคยโกรธเราเลย อยากให้เราได้ดี แม้กระทั้งให้อพาร์ทเม้นท์กับเราที่อาซื้อไว้ เพราะตัวอาต้องไปอยู่ดูแลย่าที่ต่างจังหวัด ขอบคุณ พ่อ แม่ น้องชาย เพื่อนที่ช่วยเหลือเกื้อกูลเรามาตลอด เราไม่รู้จะขอโืทษและขอบคุณอย่างไรดี พ่อก็บอกว่าเราโตแล้วนะ อายุขนาดเราเป็นแม่คนได้เเล้ว ต้องทำตัวให้โตขึ้นไม่ใช่เด็กลง พ่อมีอายุอยู่ไม่ถึง100ปีคงจะอยู่ดูแลลูกต่อไปตลอดไม่ไ้ด้ โชคดีที่มีทุกคน โชคดีที่ได้เจอเพื่อนที่ดีี เจอคนดีๆ แม้ในความเป็นจริงภายนอกตัวเราอาจดูไม่ดี แต่ทุกคนก็ยังคอยเป็นห่วงคอยถามเราเสมอ

  เราเติบโตมากับน้องชาย พ่อแและแม่หย่ากันตั้งแต่เราอยู่ป.5 น้องชายอยู่ป.3
เราและน้องชายถูกพ่อเลี้ยงดูมาตลอดตั้งแต่เด็กจนอายุ23 โดยที่พ่อทำงานอาบเหงื่อต่างน้ำตลอด ในชีวิตนี้น้อยครั้งได้ที่จะทำให้พ่อภูมิใจ  อยู่มัธยมก็ไปโรงเรียนสายตลอด แถมหลับในห้องเรียนอีก

  แต่คิดว่าต่ิอไปนี้จะทำตัวให้ดีขึ้นเพื่อความสุขของพ่อถึงพ่อจะไม่พูดออกมาว่าความสุขของพ่อคืออะไร แต่เราก็รู้อยู่แล้ว

Create Date : 05 เมษายน 2555 Last Update : 5 เมษายน 2555 2:59:37 น. Counter : 1181 Pageviews.		24 comments
Share Tweet