ตะวันบนพื้นน้ำ ตอนที่ 7 ยินดีที่รู้จัก เสื้อยืดสีฟ้ากับกางเกงขายาวสีเทาส่งผลให้ชายหนุ่มดูอายุลดลง "ผัดซีอิ้วหมูจาน ครับ" "รอนานไหม" ถามคำถามกวนประสาท "ใครรอนาย" ความเศร้าหายหมดเหลือความครุกรุ่นไว้แทน "นายตามฉันมาทำไม" "ใครตามคุณ" ทำหน้าตาย "เหรอ" หญิงสาวลุกขึ้นจากเก้าอื้เตรียมควักเงินจ่ายค่าอาหาร "นั่งลงสาม ถ้าเจ้ายังอยากมากินร้านนี้อีกครั้ง" ยิ้มเหี้ยมเกรียมปรากฎ หญิงสาวนั่งลงอย่างว่าง่าย จากการกระทำที่ผ่านมาของชายหนุ่มทำให้อีกฝ่ายยอมจำนน อย่างง่ายดาย รอยยิ้มกลับมาอีกครั้งราวกับเมื่อสักครู่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น "ว่าง่ายน่ารัก" ลูบหัวอีกฝ่ายราวเด็กเล็กๆ สะบัดผมหนีจ้องตาอย่างท้าทาย "ฉันไม่กลัวนาย แค่ไม่อยากทำให้คนอื่นเดือดร้อน" "มาพูดกันตรงๆดีกว่านายต้องการอะไรจากฉัน" กระซิบเสียงเครียด "เพื่อน อยากเป็นเพื่อนด้วยแค่นั้น" "แหมคุณผมอยู่คนเดียวมานานมันเหงานะ โลกของผมไม่มีคำว่าเพื่อน" "ผมเลยมาที่นี่ไง อยากลองเรียนรู้มิตรภาพและรักดูบ้าง" รอยยิ้ม ออดอ้อนทีเดียว เสียงลงหนักยามลงคำว่า รัก "แค่นั้น" "ใช่ แค่นั้น" "ก็ได้" ยังคงความไม่ไว้ใจอยู่เช่นเคย "สวัสดี ฉันชื่อสาม ยินดีที่ได้รู้จัก" รอยยิ้มแรกของหญิงสาว "เอ่อ" ชายหนุ่มติดอ่างไปแล้ว "บอกชื่อนายมาสิ"อีกฝ่ายเร่ง "เอ่อ สวัสดี ผมชื่อนากิม ยินดีที่ได้รู้จักครับ" ยิ้มครั้งนี้เป็นจุดเริ่มต้นแห่งมิตรภาพจริงหรือ
.. หน้าต่างถูกเปิดทิ้งตั้งแต่กลางดึก แม้ไม่มีเครื่องปรับอากาศ อากาศรอบข้างกลับเย็นสบายคงเป็นเพราะการอยู่ชั้นบนสุด ลมบนฟ้าพัดแรงกว่าลมด้านล่าง ทั้งความเย็น อุณหภูมิยังแตกต่างกัน เรียกได้ว่า ขาวกับดำทีเดียว ลองคิดดู หากความร้อนมาเจอกับความเย็น อย่างกระทันหันจะเกิดอะไรขึ้น แน่นอนไม่ต่างกับความรู้สึกของอมนุษย์ภายในห้องสักนิด ร่างในเงามืดนั่งนิ่งข้างประตูหลายชั่วยาม แววตาเข้มจนน่าอึดอัด อะไรเล่าเป็นสาเหตุ หากมองตามสายตาไปคงจะรู้เหตุผล แต่ทำไมหล่ะร่างบนเตียงทำอะไรผิดกระนั้นหรือ ทำไม ไอแห่งความอาฆาต พยาบาทถึงประทุมุ่งเป้าไปหาร่างบอบบาง ร่างของหญิงสาว!!! สัมผัสแผ่วเบาจับลงบนท้องแขน "สาม ลุก" คนง่วงยังคงไม่สะทกสะท้าน พลางบิดตัวเปลี่ยนข้างหนีจากสิ่งรบกวน "สาม" "อืม พี่หนึ่ง สามขออีกสิบนาทีนะค่ะ" ตาปิดแต่ปากยิ้มประจบ "หนึ่ง" เรียกทวนซ้ำอีกครั้ง แปลกใจกับสรรพนามที่หญิงสาวเรียก (ใครกัน) ความคิดประมวลผล (หนึ่ง สาม)"ญาติข้างไหนของยายนี่แน่ๆ" (ดี) ยิ้มเหยียดวูบหนึ่ง "สาม" คนนอนมีอันต้องสปริงตัวขึ้น อย่างรวดเร็วก็คนปลุกเล่นปลุกแบบ........ ภายในห้องสีเหลี่ยม คนในอ่างจากุชชี่กำลังคิด "สาม" ต้นแขนถูกรุกราน มือเริ่มยุ่มยาม เคล้าคลึง "สาม" เรียวหูโดนขบเม้ม "สาม" ซอกคอ...... ยังไม่ทันแตะ!!! หญิงสาวก็รีบเผ่นเข้าห้องน้ำในทันที "ยี้" สัมผัสยังติดแน่น มือขัดตัวลบรอยสัมผัส สบู่ถูกใช้หลายหน สัมผัสกายลบได้แต่สัมผัสใจไม่ลบเลือน ก๊อกๆๆๆ!! "อีกสิบนาทีนะครับ" มีมารผจญอยู่ข้างหลังประตู ดึงผ้าขนหนูจากราวมาผันกาย ผ้าผืนสั้นไม่อาจคลุมมิดถึงตาตุ่ม สร้างความ ระแวงกับเจ้าของ "นาย" "......." "นาย" ลองเรียกอีกครั้ง "......." ลูกบิดหมุนเปิด ก้าวขาออกจากฐานที่มั่นรีบวิ่งไปยังตู้เสื้อผ้า รวบชั้นใน เสื้อ กระโปรง วิ่งจู๊ดกลับฐานที่มั่น ปึง แรกกระแทกที่มาพร้อมกลับความโล่งใจ "หึหึ" หญิงสาวไม่รู้ว่าทุกการกระทำตกอยู่ภายใต้สายตาของบางสิ่งในเวทย์อำพลาง เห็นตั้งแต่แรกจนสุดท้าย เมื่อออกจากฐานที่มั่นมือบางถูกลากลงบันไดอย่างเร่งรีบ "เดี๋ยว นายจะรีบไปไหน" แทนคำตอบ มือซ้ายยื่นนาฟิกาให้ดูแทน "อีก 15 นาที โหวันแรกมาสายซะแล้วฉัน "ไม่สาย" กำลังจะถามว่าทำไม พาหนะตรงหน้ากลับตอบได้อย่างดี รถสปอร์ต เปิดประทุนสีดำสนิทจอดสงบรอคอยการใช้งาน และแล้วทั้งคนและรถแล่นเข้ามาจอดหน้าประตูโรงเรียนในเวลาที่ไม่สาย อย่างที่ชายหนุ่มบอกจริงๆ วันแรกของโรงเรียนแห่งนี้ กำลังจะเริ่มต้นขึ้น ..................................7
|
สมาชิกหมายเลข 1579565
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Group Blog All Blog
Link |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
