เมื่อมีฆ่าจึงมีเผาเป็นเงาเเค้น
เเต่ขาดเเคลนไฟมอดจึงจอดไหม้
หากเขาฆ่าเราเผาเป็นเงาไป
ชาติจะเหลือสิ่งใดให้โลกชม

เเต่ทั้งฆ่าเเละเผาความเมามัว
กว่ารู้ตัวกลับสายเสียดายสม
จะฆ่า-เผากันไยให้โศกตรม
ไม่นานล้มตายป่นทุกคนแล้ว

..............

ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ ...





ปองจันทร์นะขวัญเจ้า ...
.....................................


๐ ครวญคร่ำทิฆัมพร.......นภจร ธ ดวงใจ
ดาววามอร่ามใน.............นิละเรขสรีรา


๐ ปองจันทร์นะขวัญเจ้า....อุระเฝ้าและห่วงหา
เหมือนฝัน ฤ มนตรา.........สิริมาสง่าองค์


๐ อาวรณ์สะท้อนจิต........นฤมิตสะท้านหลง
แน่วแน่ผิว์จำนง..............ก็นิยมนิยามรัก


๐ ราศีศจีใส..................ณหทัยมิหาญหัก
งามงอนสิอ้อนนัก...........บ่มิภักดิ์ฤเลี่ยงพ้น


๐ เนตรเรื้องจรัสแวว........กิระแก้วนภาพล
วาบวับอุบัติผล...............ก็ประจักษ์นะขวัญตา
.
.
.

ปริภูโต มุทุ โหติ อติติกโข จ เวรวา
อ่อนไป ก็ถูกเขาหมิ่น แข็งไป ก็มีภัยเวร

มีความสุขในการดำเนินชีวิต ด้วยหลักมัชฌิมาปฏิปทา ตลอดไป..นะคะ

ใยเล่า...จะเผาใย ?

อันร่องรอยเลือนลบจบความจด
ล้างจนหมดไม่เหลือเพื่อลืมหลง
ซากเผาสิ้นแผ่นดินร้อนผ่อนทะนง
แต่รอยส่งซึมซับ...กับวันวาน...

เสียงปืนก้องส่องร่างร่วงลงหล่น
เปอะปะปนกลิ่นคราบคาวบนพื้นลาน
แทรกลงสู่จิตใต้ล่างฝั่งผะผ่าน
หมู่วิญญาณโหยหวลไห้ให้จดจำ

ยังไม่สาแก่ความสะชนะจิต
เพลิงร้อนฤทธิ์ทำลายแผ่ร้ายซ้ำ
เผาให้วอดให้วายชนพ่ายคำ
มิใช่จำ.ยังฝังจดเป็นบทเรียน

มาวันนี้คราบสิ้นแผ่นดินผาด
แต่มิอาจยืนหยัดคงตรงอย่างเขียน
เนิ้อแก้วร้าวลายลงแผ่แก่เนื้อเนียน
นานเกินเพียรประสานก่อ..ต่อรอยเดิม

ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ ...





เสียงสะท้อนจากภูผา ...
...................................


ภูสูงเสียดฟ้าเกรียงไกร............ภูมิผองไผท
พฤกษ์ไพรแวดล้อมอาณา


ดินน้ำลมไฟรวมพา..................สมดุลแหล่งหล้า
สั่งสมพลังงานเพิ่มพูน


สินธรรมชาติทวีคูณ..................ประโยชน์เกื้อกูล
แสงสูรย์คู่ขวัญจันทรา


แว่วเสียงเพรียกจากศิลา...........กู่ก้องโลกา
พสุธาเลื่อนลั่นสั่นคลอน


สั่งสมลาวาอาวรณ์...................ซากเดนตะกอน
รุ่มร้อนชีวันทันใด


คุณโทษทันตาเตือนใจ..............สายไปใช่ไหม
หากแม้นข้าอยากผ่อนปรน


…………………………………………………………………..................
…………………………………………………………………..................
.
.
.

ทุกคนล้วนต่อว่าที่ปลายเหตุ แต่ไม่ดูว่าต้นเหตุเกิดจากใครและอะไร...คำว่าปรองดองจึงไม่มีค่ะ...ฝันดีทุกๆ คืนนะคะ

แต่งได้โดนๆ

๏ เมื่อมีฆ่าจึงมีเผาเป็นเงาแค้น ๏

ฉลองครบรอบยุคมืด4ปีรัฐประหาร
ในวันที่ 19 กย.53

เมื่อวานเพิ่งกลับจาก ตจว.ค่ะ
ไม่ได้ไปร่วมที่ รปส.เพื่อรฤกความหลังครั้งไปร่วมชุมนุม

เห็นภาพที่เพื่อน FB นำมาโพสแล้ว
ตะลึงใจ..เสื้อแดงเนเวอร์ดายส์
พวกมานระส่ำระสายกันน่าดู
ต่อให้เอาข่าวดาราไร้สาระมาปิดกะแสก้อเหอะ

เผา-เพื่อ คนรุ่นใหม่.......ให้งอกงาม !


อืม.....อืม.........


ปล....เราเป็นกิ๊ก หรือนี่

เมื่อความเหลิง เริงร่า บ้าอำนาจ
จึงพิฆาตคนคิดต่างอย่างสุขสันต์
ยิงแล้วยิ้มหัวเราะร่าผาสุขกัน
ช่างน่าขัน!!..คนหรือนั่น "แสนฟั่นเฟือน"



ขอให้คนดีได้ปกครองบ้านเมือง
ขอให้ยาบ้า และโจรผู้ร้ายที่พุ่งพรวดมากมายขึ้นทุกวันนี้หายไปเร็วๆ
ขอให้กรรมตามสนองคนบาปทันตาเห็นในเร็ววัน


ฝันดีค่ะคุณคราซนฯ

๒๓๔๐

๏ ฟังเพลงกลอนคราวเกริ่นอ่านเพลินกว่า
หลากลีลารวมถ้อยมาร้อยถัก
บ้างกลอนฝนเปียกชุ่มให้หนุ่มพัก-
เล่นกลอนปักใจป่วนแล้วครวญกลอน

๏ หอมกรุ่นดินยามแดดที่แผดฝ่า
ทั้งหย่อมหญ้าเล็กใหญ่และใบอ่อน
ชูยอดดอกดกต่างเป็นบางตอน
บ้างหงิกงอนงุ่มเงิ่นจนเกินงาม

๏ ผึ้งบินโผตอมตอดยอดดอกไม้
สวยสดใสบรรเลงต่างเพลงหวาม
ว่อนแรงไหวลมหว่านลำธารยาม-
จวบสายท่ามไอแดดเริ่มแผดดวง

๏ ยังคงกรุ่นกลิ่นคร่ำที่ร่ำผ่าว
พาด่ำหาว..แดดตื่น..ยังรื่นสรวง
เพลินผีเสื้อบินโฉบมาโอบทรวง
ในแห่งห้วงก่อนสาย...ที่ปลายนา...๚ะ๛

๐๐๐๓
๐๑๐๙๕๓



อังคารครวญสวัสดิ์ด้วย......กลอน,ธรรม ดา,โฮย
กำท่อน ถกถึงดำ..............ด่ำรู้
ดูลำ หล่อนเพลินขำ...........ขันใส่ ตรูฮา
ใครสั่น เชิญเถิดผู้.............ถกพร้อมเพลินสนาน ๚ะ๛

๐๐๑๒
๒๑๐๙๕๓

จากกระทู้คุณราม ลิขิต

ขอให้มีความสุขมาก ๆ ค่ะ ...



ม่านฟ้าทิวาฝัน
......................





ยลม่านฟ้าทิวาฝัน

ยามแสงวันส่องหล้าเมฆาสม

สลับช่วงแดดฉายเคล้าสายลม

โบกพริ้วพรมเรื่องราวส่งข่าวไป ...




วานปุยเมฆเสกอักษร

ทุกวรรคตอนน่าติดตามตีความได้

เชื่อมโลกหล้าระยะทางที่ห่างไกล

ด้วยสัมผัสภาษาใจแจ้งถึงกัน ...
.
.
.

อชฺเชว กิจฺจมาตปฺปํ โก ชญฺญา มรณํ สุเว
น หิ โน สงฺครํ เตน มหาเสเนน มจฺจุนา

บุคคลควรทำความเพียรเผากิเลสเสียแต่วันนี้ ใครเล่าจะรู้ความตายจักมีในวันพรุ่งนี้
เพราะพวกเราไม่สามารถผ่อนผันกับมัจจุราชผู้มีกองทัพใหญ่นั้นได้

มีความสุขในชีวิต ด้วยการเตรียมพร้อมกับทุกสภาวะ ตลอดไป..นะคะ

ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ ...


เหนือกาลเวลา
.......................





ฤดูใด ... ใยเมฆหมอง

ดังเพรียกพร้องเพ-ลาพลอยฟ้าฝน

คล้ายม่านหมอกเขม่าควันฟุ้งลอยวน

ครึ้มเวหนเคลื่อนไปไร้ทิศทาง ...




คาดการณ์ ... ผ่านก้อนเมฆ

มุ่งวาดหวังรังเรขเสกฟ้ากว้าง

ที่เคยหม่นมืดมัวทำเมินหมาง

มิเคว้งกลางมรสุมความคลุมเครือ ...




ฝนกำลัง ... จะตั้งเค้า

พาใจเหงาอ้างว้างอย่างเหลือเชื่อ

คิดถึงคนคุ้นเคยคอยจุนเจือ

อยู่ทุกเมื่อทุกเวลาแม้ครานี้ ...
.
.
.

ขอให้มีความสุข สดใสเสมอค่ะ ...


เมื่อความรักเดินทาง
..........................





เมื่อความรักเดินทาง

โลกนี้ถูกสรรค์สร้างด้วยสีสัน

ท่ามไออุ่นละมุนมานผ่านแสงวัน

นิทราฝันจันทราผ่องราตรี ...




อุปสรรคขวากหนาม

จักฝ่าข้ามอย่างทะนงในศักดิ์ศรี

ทุกเส้นทางย่างก้าวของชีวี

ยังมากมีที่ใจ ... ต้องเสาะค้น ...




โลกไร้พรมแดนหรือ

คำร่ำลือฟังมาพาสับสน

ฤาจักรวาล ... กว้างใหญ่ไพศาลจน

รักคลาดพ้นเส้นทาง ... ที่ต่างจร ...
.
.
.

สลดใจอ่ะ พี่รอง...เฮ้อ





ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

ขอให้มีความสุขและสดใสเสมอค่ะ ...





ไม้กายสิทธิ์
...................


โลกเก่า...ยามเยาว์วัย

ฉันมีไม้กายสิทธิ์นิมิตสรวง

เพื่อนมากมายรายล้อมอุ่นอ้อมทรวง

สิ่งทั้งปวงสวยงาม ... ตามจินตนา ...




ความฝัน...ในวันก่อน

ละเอียดอ่อนสมวัยไร้เดียงสา

ไม้วิเศษสลายวับไปกับตา

เมื่อรู้ค่าประมาณ ... การสมมุติ ...
.
.
.

เทสโส จ โหติ อติยา จ นาย
คนย่อมเป็นที่เกลียดชัง เพราะขอมาก

มีความสุขในวันหยุดสุดสัปดาห์นี้ และตลอดไป..นะคะ

“ ชีวิตจะเป็นสุขได้ เพราะมีสติและปัญญา “

ใช้สติและปัญญาในการดำเนินชีวิตอย่างมีความสุข ตลอดไป..นะคะ

ขอให้มีความสุข สดใสเสมอนะคะ ...


ดอกไม้
...........





ดอกไม้ ... ในความรู้สึก

ดังผลึกเฉิดฉายประกายแก้ว

กำเนิดความตามจิตพินิจแวว

งามเพริศแพร้วสะพรั่งพร้อม ... หอมรวยริน ...




เลอเลิศ ... คุณอนันต์

นำฟุ้งเฟื่องเรืองสีสันวรรณศิลป์

และงอกงามความหมายได้สมจินต์

จึงถวิลมิสิ้นรัก ... แม้สักครา ...
.
.
.

สวัสดี (อีกรอบ) นะคะ ...





สมการ "มิตรภาพ"
...........................


… ล้านถ้อยคำ ย้ำเตือน แด่เพื่อนรัก
ร้อยกรองทัก ทายอยู่ ให้รู้หมาย
ล้วนเสกสรรค์ ปั้นแต่ง แสร้งบรรยาย
เพียงเศษเสี้ยว ส่งระบาย แด่ “นายใจ” ...


... ล้านอักษร ซ้อนผสม คารมเลิศ
ร้อยแก้วเปิด ประเด็น เห็นภาพไหม ?
ล้วนจำแลง แปลงปลอม กล้อมแกล้มไป
หาเทียบเคียง ค่าน้ำใจ เธอให้เรา ...
.
.
.

ขอให้มีความสุขมาก ๆ ในทุก ๆ วันนะคะ ...


ตราบฟ้าดินสลาย
..........................







เดือนดาวที่พราวพร่าง

ดุจน้ำค้างกลาง-คืนรื้นเวหา

สะอื้นหยาดหยดใสสู่ดวงตา

ท่วมแผ่นฟ้าอาดูร ... ถึงดวงใจ ...




เงียบเหงาเฝ้าอาวรณ์

เหมือนว่าใจจะขาดรอนและอ่อนไหว

ความมืดมนอนธกาลหวาดหวั่นไย

ไม่มีใครตื่นขึ้นมา ... เวลานี้ ...




มีเพียงเดือนและดาว

ภาพน้ำค้างกลางหาวความเหงาที่

น้อยใจห้วงนิทรา ณ ราตรี

ทุกนาทีที่รอคอย ... อยู่อย่างนั้น ...

.
.
.

ไม่เคยลืมภาพเหล่านี้ค่ะ...จดจำไปจนตาย กับความใจร้ายใจดำอำมหิตของใครบางคนค่ะ มีความสุขมากๆ นะคะ

มาเยี่ยมเยือนครูทองของศิษย์ค่ะ