Bloggang.com : BabyBravo : อย่าหมดกำลังใจ(หลังคลอด10วัน น้ำนมเพิ่งมา)

อย่าหมดกำลังใจ(หลังคลอด10วัน น้ำนมเพิ่งมา)

พฤหัสที่ 9/4/09 วันนี้ได้โบกมือลาสะดือซะที ต้องขอย้อนไปเมื่อวันที่4/4/09 เป็นวันเสาร์ที่น้องของขวัญได้ออกจากรพ. ที่ผ่านมาตั้งแต่ท้องตั้งใจว่าจะให้ลูกดื่มนมจากอก พยายามให้เค้าดื่มกระตุ้นมาตลอด แต่น้ำนมก็ไม่มาซะที พยายามทุกวีถีทางที่คนบอกมาว่าช่วยกระตุ้นน้ำนมแต่ก็ไม่เป็นผล 2-3วันแรกคิดว่าเป็นเรื่องปกติที่น้ำนมมาช้า แต่นี่ก็วันที่8แล้ว ไปหาหมอเด็กมา หมอบอกว่าให้หยุดนมผงเลย เพราะลูกจะสับสนและจะเลือกที่จะดูดนมผงเพราะมันง่ายกว่า แต่ปัญหามันไม่ได้อยูที่ลูกเพราะเค้าดูดนมเรา แล้วดูท่าว่าจะชอบ แต่เราน่ะไม่มีนม พยายามปั๊มก็มีไม่ถึงช้อนชา ปั๊มนานมากแล้วก็ไม่มี ถึงแม้จะไม่มีแต่เราก็ให้ลูกดูดกระตุ้นก่อนให้ดื่มนมผงมาตลอดจนกระทั่งตอนนี้เผื่อวันนึงมันจะมี เราเองลองทำตามที่หมอบอกเหมือนกันโดยการที่หยุดนมผง แล้วให้เค้าดูดนมเรา โดยก่อนดื่มนมเราให้ชั่งน้ำหนักก่อน และหลังจากดื่ม น้ำหนักขึ้นทีละ5g,10g,15gหรือไม่ขึ้นบ้าง

น้องเริ่มงอแงเพราะกินไม่อิ่ม ไม่นอนเอาแต่ร้องไห้ เราลองปั๊มนม นมก็ไม่มี แต่ถ้าบีบที่หัวนมจะมีน้ำนมซึมออกมา จึงคิดว่ามันน่าจะมีแต่อาจจะเป็นเพราะเราปั๊มไม่ถูกวิธี เกือบ2วันเต็ม และก็ไม่ใช่2วันแรกหลังคลอดแต่เป็นช่วงวันที่6-7 หลังคลอด น้องของขวัญไม่ถ่ายเลย เพราะคงไม่มีไรตกถึงท้อง

เราทนอยู่ในสภาพนี้ไม่ไหวแล้ว ทุกคนในครอบครัวของสามีเห็นความตั้งใจ ให้การสนับสนุนและปลอบใจ แต่เราทนไม่ได้แล้ว เลยให้น้องกินนมผงบวกกับให้ดูดนมเราทั้งที่ไม่มีน้ำนม แต่น้องเค้าก็ไม่เคยปฎิเสธที่จะดูดนมจากเราเลย ดูท่าว่าชอบซะอีก หลายๆครั้งเค้าดูดจนเหนื่อยจนหลับไปเลย ทุกครั้งที่ปรึกษากันว่าจะทำไงดีเราเองกลั้นน้ำตาไม่ได้เลย(อาจเป็นภาวะbaby blue) แต่เราตั้งใจไว้แต่แรกว่านมแม่ที่อยากจะให้ลูก ศึกษาหาความรู้ วิธีการ เกี่ยวกับนมแม่ แต่ไม่เคยเลยที่จะอ่านเกี่ยวกับการที่ไม่มีน้ำนม เพราะไม่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเอง ญาติแฟนและแม่แฟนปลอบเราว่าไม่ต้องเป็นห่วง นมแม่น่ะดี แต่ถ้าเราไม่มีก็ไม่ต้องกังวล เราต้องเลี้ยงลูกอย่างมีความสุข แล้วก็ยกตัวอย่างของเค้าเองว่า ลูกคนแรกเลี้ยงด้วยนมแม่ตามปกติ แต่พอคนที่2กลับไม่มีน้ำนมเอาดื้อๆซะก็เลยต้องเลี้ยงด้วยนมผง แต่เมื่อเทียบถึงสุขภาพของเด็กทั้ง2คน ก็มีสุขภาพที่แข็งแรงเหมือนๆกัน

ถึงจะถอดใจแล้วแต่ก็ยังทำใจไม่ได้และยังหวังว่ามันคงจะมา และบอกแฟนว่ายังไงก็จะให้เค้าดูดนมเราจนเค้าเลือกที่จะไม่ดูดเอง

5โมงเย็นมีนัดกับหมอสูติเพื่อตรวจแผล ทุกอย่างปกติดี แล้วก็ยังปรึกษาเรื่องน้ำนม หมอดันพูดว่าถ้าจะไม่ให้นมลูกมียาทีจะหยุดน้ำนม กินวันนี้พรุ่งนี้หยุดปุ๊บ(หมอไม่เข้าใจว่าเราต้องการที่จะเลี้ยงลูกด้วยนมเรา) พอได้ยินเท่านั้นแหละ ต่อมน้ำตาแตกตรงหน้าหมอนั่นแหละ จนแฟนต้องอธิบายให้หมอเข้าใจ จนหมอต้องมานั่งปลอบเราอีกคน และบอกว่าไม่จำเป็นต้องกินยาถ้ายังต้องการให้ลูกกินนมอยู่ ยังไงเราก็ไม่กินอยู่แล้วถึงแม้จะไม่บอก

และคืนวันนั้นเอง เรารู้สึกหนาวๆทั้งที่มีผ้าหม่หม่อยู่ ตึงหน้าอกแต่ก็ไม่ได้เอะใจอะไร

ศุกร์10/4/09 วันนี้เราและน้องของขวัญได้ของขวัญจากสามี เพราะวันอาทิตย์นี้เป็นวันEasterแต่สามีต้องกลับLuxembourgเพราะว่ามีงานรออยู่
หลังเที่ยงคุณเธอหายตัวบอกจะไปซื้อหนังสือกับเพื่อนแต่กลับมาพร้อมกับกล่องLouis Vuitton บอกว่าเอาไว้ใช้ได้ทั้งแม่และลูก เปิดมาเป็นผ้าพันคอผืนใหญ่ของLouis Vuittonเป็นCashmier เค้าซื้อผ้าพันคอนี้เพราะเค้ารู้ว่าน้องของขวัญชอบให้ห่อตัวเพราะเวลาห่อตัว เค้าจะนอนได้นานและดูท่าทีว่ามีความสุข แต่ถ้าเจอเค้าอาเจียรใส่ผ้านี้ละก็.....แล้วจะรู้สึก
และก็คงคิดได้ตอนโดนแม่บ่นว่า ดอกไม้ซักช่อยังไม่มีให้เราเลย ตอนเราคลอด มีแต่ของคนอื่นเค้าให้ แต่แฟนเราเค้ารู้ว่าเราไม่ชอบดอกไม้ซักเท่าไหร่ เพราะไม่ชอบที่จะเห็นเวลามันเหี่ยว

หลังอาหารบ่ายทุกคนเข้านอนเอาแรง แต่เราลองมานั่งปั๊มนม(กลัวการปั๊มนมมากเพราะที่ผ่านมาต้องผิดหวังทุกๆครั้ง)นมพุ่งพรวดอย่างกับรีดนมวัว เลยรีบปลุกแฟน(แฟนช่วยปั๊ม เราต้องบอกให้หยุด เพราะHeลืมว่านี่น่ะนมคน ไม่ใช่นมวัว)กับแม่แฟนมาดู ปั๊มที่ข้างซ้ายได้40ml เลยเอาลูกมาดื่มที่ข้างขวา น้องของขวัญดูดใหญ่เลย

หลังจากคลอด10วันเพิ่งจะมีน้ำนมกับเค้า เป็นไปไดยังไง ในความโชคร้ายก็ยังโชคดีที่ทุกๆคนรอบข้างเข้าใจและเป็นกำลังใจให้ความช่วยเหลือ(แฟนเป็นคนแรกที่บอกให้เราตัดใจและเลี้ยงลูกด้วยนมผงเถอะ เพราะเค้าเห็นเรากับลูกแล้วเค้าสงสาร และตัวเค้าเองก็โตมาด้วยนมผง เค้าเองก็แข็งแรงดี ไม่ป่วยไม่ไข้ ไม่โงและก็รักแม่ผูกพันกับแม่เหมือนคนอื่นๆที่กินนมแม่ รู้ว่านมแม่ดีมีประโยชน์ แต่ในเมื่อเราไม่สามารถ เค้าก็อยากให้เราเลี้ยงลูกอย่างมีความสุข
และเมื่อก่อนคลอดบอกว่าจะไม่ยอมเข้าห้องคลอดด้วย แต่เอาจริงก็เข้าไปด้วย พอเราถามตอนหลังไม่กลัวเหรอ เค้าบอกว่าที่กลัวนะกลัวว่าจะเกิดอะไรกับเรา ไม่อยากเห็นเราเจ็บเราทรมาน แม้กระทั่งเจอะเลือดเรา เค้าก็ไม่อยากเห็น ไม่ได้กลัวที่จะเห็นเลือด แต่กลัวที่จะเห็นคนที่เค้ารักต้องมาเจ็บตัว(เมาส์รึเปล่าเนี่ย)

นอกจากคนรอบข้างคอยเป็นกำลังใจ ยังโชคดีที่ได้น้องของขวัญที่ให้ความร่วมมือ พยายามดูดนมทั้งที่ไม่มีน้ำนมมาโดยตลอด ตอนนี้ก็ยังให้นมผงควบไปกับนมเราเองอยู่ถึงแม้ว่าเมื่อตี2ของเมื่อเช้านี้(12/4/09)น้ำนมมามากจนเสื้อเปื้อน แต่เราจะให้เค้าดูดนมเราก่อนแล้วหลังจากนั้นก็ปั๊มเก็บไว้ พอมื้อต่อไป(2-3ชม)ให้นมผง แล้วปั๊มนมเพิ่ม แล้วพอมื้อถัดไปก็ดื่มนมจากเต้าและน้ำนมที่ปั๊มไว้ เพื่อให้แน่ใจว่าเค้าอิ่มแน่นอน

น้องของขวัญเลี้ยงไม่ง่ายไม่ยาก กินเก่งในตอนแรกแต่ละมื้อให้กินนม80ml กินหมดเกือบทุกครั้งไป ถ่ายดีไม่เหลว เค้าดูท่าจะยอมให้กับคุณย่าและคุณพ่อเค้าโดยดีเวลาที่2คนนี้จับวางลงบนเตียงเพื่อให้นอน น้องไม่โยเยหรือบ่นเลย แต่กับเราพอวางปุ๊บร้องปั๊บ แต่ถ้าเอาเข้าอกละก็จะหลับได้โดยทันทีทันได

13-17/04/09 น้องของขวัญท่าทางไม่สบายตัว นอนบ้าง ไม่นอนบ้าง ท่าทางเหมือนไม่สบายตัว กินก็กินอยู่แต่บางทีก็หมด80ml บางทีก็ไม่หมด แต่เรื่องนอนนี่สิลำบาก ถ้าเกิดไม่อยากนอนก็ไม่นอนเอาดื้อๆ ต้องอุ้มเค้าตลอด บางทีอุ้มก็ยังไม่หยุดร้องไห้ บางทีที่เค้าเหนื่อยมากๆเค้าก็หลับไปเอง แต่เค้าจะสะดุ้ง มือไม้ไขว่คว้าตลอด ปากก็บ่นพึมพำ แต่ไม่ได้แผดเสียงร้องมากมาย ถึงเหนื่อยอย่างไรก็ยังมีความน่ารักของลูกเป็นพลังใจ น้องของขวัญยิ้มเก่งมาก ทุกๆครั้งหลังกินนม น้องเค้าจะยิ้ม(คงไม่ได้รู้เรื่องอะไร) เราเห็นรอยยิ้มเค้าตั้งแต่วันที่3แต่แฟนบอกว่าเค้ายิ้มตั้งแต่วันแรกที่เค้าเกิด แต่ที่แน่ๆวันที่13/04/09 เป็นวันแรกที่ของขวัญหัวเราะ มีเสียงเอิ้กอั้ก เป็นเรื่องเป็นราว เป็นความสุขและเป็นสิ่งที่ทำให้คนเป็นแม่ยิ้มได้บ้างหลังจากเหนื่อยจากการอดหลับอดนอน

ต้องผลัดกันกับแม่สามี น้องของขวัญเค้าจะชอบนอนบนอก ถ้าวางเค้าคว่ำหน้าบนอก เค้าสามารถหลับได้3-4ชม เรายังไม่ค่อยได้เรื่องสักเท่าไหร่ ยังเอาเค้าไม่อยู่เวลาเค้าร้องเราสั่นไปหมด ไม่รู้จะทำยังไง บางทีเหมือนจะรู้ใจ บางทีมันไม่ใช่เลย นี่เค้าเองก็หลับอยู่เลยมาพิมพ์เอาไว้กันลืม ช่วงนี้หัวสมองเชื่องช้าไปหมดแล้ว

15-17/04/09ที่ผ่านมาก็ออกจากบ้านกับน้องของขวัญกับแม่สามีทุกวัน เพื่อไปทำเอกสารที่จะกลับLuxembourg ถ้าจะให้คิด กำหนดคลอดน้องของขวัญคือวันที่ 16/04/09แต่เค้าต้องมาเผชิญโลกก่อนหน้ากำหนดตั้ง15วัน ก็น่าเห็นใจเค้าอยู่ ถึงการเลี้ยงลูกนี่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย แต่ก็จะพยายามทำให้ดีที่สุด

อยากเข้าเนทมาหลายวัน ว่าทำไมเข้าไม่ได้ สงสัยคอมมีปัญหาที่ไหนได้มือไปปิดตรงปุ่มwirelessเพิ่งจะรู้ก็วันนี้นี่แหละ บอกแล้วว่าช่วงนี้เบลอๆจ่ะ

Create Date : 19 เมษายน 2552

Last Update : 19 เมษายน 2552 0:41:54 น.

15 comments

Counter : 7367 Pageviews.

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

น้องของขวัญคล้ายๆ พี่ชายหนูเลย แม่เคยเล่าให้ฟังว่า ตอนเด็กๆ ต้องอุ้มพี่ชายไว้ตลอดเลยถึงจะนอน

ยังไงก็ขอให้น้องเลี้ยงง่ายแล้วก็แข็งแรงทั้งแม่และลูกนะคะ

โดย: by my hand

วันที่: 19 เมษายน 2552 เวลา:1:06:30 น.

ยินดีด้วยค่ะพี่ เป็นกำลังใจให้น๊า นมแม่นี่ดีที่หนึ่งเลย ขอบอก

โดย: thainurse@norway

วันที่: 19 เมษายน 2552 เวลา:1:42:24 น.

ดีใจด้วยนะค่ะที่มีน้ำนมให้น้องของขวัญ น้องชอบไออุ่นจากอกแม่แน่ๆค่ะ ปรบมือให้ความพยายามคุณแม่ด้วยนะค่ะ คุณแม่อาจต้องหาจังหวะพักผ่อนให้มากขึ้น ทานอาหารที่มีส่วนผสมน้ำแยอะนะค่ะ เคยมีปัญหาค่ะคุณป้าทำต้มซุปไก่ให้ โอ้โหน้ำนมไหลแยอะข้นด้วยค่ะ ลูกดูดไม่ทันต้องปั้มทิ้งบางเก็บบางค่ะ ลองดูนะค่ะทานเครื่องดื่มอุ่นๆอาหารประเภทซุป และเนื้อสัตว์ด้วยนะค่ะ ให้นมน้องสักหก เจ็ด เดือน น้ำหนักลดเหมือนเดิมแน่นอนค่ะ สู้ๆๆๆ

โดย: Dressy

วันที่: 19 เมษายน 2552 เวลา:3:54:30 น.

แวะมาทักทายค่ะ และยินดีกับคุณแม่มือใหม่ด้วยค่ะ

โดย: CrackyDong

วันที่: 19 เมษายน 2552 เวลา:4:10:28 น.

Hello P' Keng ka
See u soon na ka
wow !!! Do u want anything from thailand Mai???

โดย: kate IP: 58.9.34.210 วันที่: 19 เมษายน 2552 เวลา:11:28:47 น.

ดีจังค่ะ ประสบความสำเร็จแล้ว ไนซ์กี้กลายเป็นลูกวัวไปเรียบร้อยแล้ว

โดย: AM NUCH

วันที่: 19 เมษายน 2552 เวลา:16:01:18 น.

น้องของขวัญ ได้หม่ำของอร่อยแล้วล่ะค่ะ ยินดีด้วยน่ะค่ะ

ขอให้เลี้ยงง่าย ๆ และโตไว ๆ น่ะค่ะ

โดย: KhunNong

วันที่: 19 เมษายน 2552 เวลา:16:16:33 น.

ยินดีด้วยมากๆๆ ที่ในที่สุดก็มีน้ำนมเยอะๆ
เราว่าเรื่องจิตใจสำคัญน่ะ
น้องของขวัญท่าทางติดแม่น่ะค่ะ ต้องรักแม่มากๆ แน่ๆ เลย
อ่านแล้วดีใจแทนจัง
ต้องมาลุ้นของตัวเองบ้างแล้วว่าจะมีน้ำนมไหม (แอบกลัว)
ขอให้น้องเลี้ยงง่ายๆ น่ารักๆ น่ะ

โดย: จ้าว..จอม

วันที่: 19 เมษายน 2552 เวลา:17:05:47 น.

เห็นม้า....ในที่สุดก้อมาแล้วเนอะ น้องของขวัญก้อได้ของขวัญสมชื่อแล้ว ได้ดื่มนมคุณแม่ เย้ๆ ได้เห็นพัฒนาการของน้องตามลำดับนะค่ะเนี้ยย ดีจัง
อ่านแล้วรู้เลยว่าคุณเก่งมีความเป็นแม่เกิดขึ้นปรี้ดเลยแหละ

อบอุ่นจริงๆ

โดย: ออยล์ (panumart228

) วันที่: 19 เมษายน 2552 เวลา:20:53:46 น.

น้องของขวัญน่ารักมากเลยนะคะ ชอบดูดนมแม่เนี่ย เดี๋ยวน้ำนมก็จะมาเร็วและพอในที่สุดแหล่ะเนอะ

เจ้าเอเต้ติดขวดนมตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาล กว่าจะยอมดูดนมจากเต้า ใช้เวลานานมาก นี่เดือนนึงแล้ว เพิ่งจะยอมดูดต่อเนื่อง แต่ก่อนดูดก็จะมีงอแงก่อน แต่ยังไง นมพี่ก็ยังไม่พอให้ลูกอยู่ดี ต้องมีเสริมนมผงบ้าง แต่ก็น้อยลงเรื่อยๆ
พรุ่งนี้จะไปหาหมอ พาลูกไปฉีดวัคซีน จะให้คุณหมอช่วยดูเรื่องนมให้ด้วย

เฮ้อ เรื่องนมเนี่ย ทำเอาพี่น้ำตาไหลพรากได้เสมอ (ยังคิดว่าเมื่อไหร่จะหมดอาการ Baby Blue ซะที) แต่จะยังสู้ต่อไป ยังเชื่อว่า ยังไงต้องมีน้ำนมให้ลูกเพียงพอให้ได้

สู้ๆนะคะ

โดย: misspommy

วันที่: 19 เมษายน 2552 เวลา:21:12:55 น.

ผมกินนมกผงตั้งแต่สองเดือนแน่ะ..เพราะแม่นมอักเสบ ต้องผ่าตัดนม

ไม่เป็นไรคับสู้ๆ....

โดย: To-ne-T

วันที่: 19 เมษายน 2552 เวลา:22:39:36 น.

ขอบคุณที่แวะไปทักทายที่บล๊อกนะคะ..

จริงๆแอบติดตามมาโดยตลอด เพราะเป็นคุณแม่ที่สวย และแต่งตัวเก่งมากๆๆ..

..น้องขวัญ น่ารักจังค่ะ แวะมาดูตลอดเรย..ยังไงเป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆๆ

โดย: Janster

วันที่: 19 เมษายน 2552 เวลา:23:11:11 น.

เป็นกำลังใจให้ค่ะ ถึงนมมาช้าแต่ถ้าลูกยังดูดได้ ไม่ป่วยอะไรน่ายินดีนะค่ะ สู้สู้ค่ะ
ของนู๋จ๋าน้ำนมแม่ไม่มาอาทิตย์หนึ่งค่ะ แล้วเค้าก็อ้วกและถ่ายเป็นสีเขียว น้ำหนักลดลงมากกว่าเกณฑ์ปกติ เพราะเค้าเกิดมาน้ำหนักเยอะนิดหน่อย 4520 กรัม เค้าเลยกลับไปนอนโรงพยาบาลดูดนมขวดอยู่ตั้ง3 หนะค่ะ กลับจากโรงพยาบาลเค้าก็ร้องไห้ทุกครั้งที่กินนมแม่
เฮ้อ เค้าเลยติดนมขวดแล้วค่ะ คงเป็นเพราะพี่ไม่เก่งพอด้วยมั๊งสงสารลูกร้องไห้

โดย: Kwan_jira

วันที่: 20 เมษายน 2552 เวลา:2:42:40 น.

มายินดีด้วยมากๆ ถึงจะช้าไปหน่อย
กินนมแม่เก่งๆนะครับน้องขวัญ

โดย: พี่อัย IP: 202.183.194.2 วันที่: 20 เมษายน 2552 เวลา:15:40:15 น.

อ่อ มาแอบอิจฉาได้ของขวัญจากสามีด้วย
จะต้องไปทวงบ้างแล้ว
สัญญาว่าจะให้ แต่พอคลอดแล้วหายไปเลย ยังไงกันเนี่ย สงสัยลืมแม่เด็กไปซะแล้ว ฮือๆ

โดย: misspommy

วันที่: 22 เมษายน 2552 เวลา:20:16:01 น.