Every day is a fashion show... โลกนี้คือรันเวย์ของฉัน
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2552
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
9 มีนาคม 2552
 
All Blogs
 
เศรษฐกิจแย่ คุยกะใคร ต่างคนก็ท้อเหมือนเราเลย

ช่วงเดือน 2 เดือนมานี้ เป็นช่วงที่เหนื่อย
นอนก็หลับฝันร้ายตลอด อยากลาออกจากงานมากๆ
ปรึกษาใคร ก็บอกอย่าเพิ่งเลย อย่าเพิ่งเลย
ออกไปแล้วสบายใจจริง แต่ตังค์ไม่มีจะเครียดต่อนะ
อืมม์ มันก็จริงอ่ะ Smiley เพื่อนเตือนก็เลยยั้งๆ ตัวเองให้อยู่ต่อ

หลิงทำงานเป็นพนักงานบริษัทส่งออกพวกเฟอร์นิเจอร์ไม้
ตั้งแต่ปลายปีก่อน Order ใหม่ๆ ไม่มีเลยคะ
ถือเป็นช่วงวิกฤติที่แย่ บริษัทหมุนเงินไม่ทัน
ไม่มีเงินเข้า ไม่มีเงินจ่ายเจ้าหนี้
พนักงานเองก็ดูหมดกำลังใจกันไปหมด
ยิ่งอากาศก็ร้อน เจ้านายเองก็มากดดันพนักงาน
ทุกทางเลย ทั้งเรื่องเวลาเข้างาน เรื่องตามลูกค้า
หา Order เข้า ซึ่งตอนนี้ต่างชาติเค้าก็เขียมกันสุดๆ
ไม่ค่อยสั่งของเลย ไปออกแฟร์ต่างประเทศก็เงียบมาก

หลิงเองก็โดนกดดันมากๆ ทั้งต้องประนีประนอมหนี้
และทำเอกสารเรื่องกู้มากมาย เฮ้อ เหนื่อยค่ะ
แค่คิดก็อยากจะร้องไห้ Smiley

แต่พอหันไปคุยกะใคร ใครๆก็เป็นเหมือนหลิงแหละ
เบื่อ ท้อ อยากออก ไม่อยากมาทำงาน
อยากเปลี่ยนงาน ทุกคนเป็นหมดเลย

เวลาเรามองแต่ตัวเอง เราก็มักจะเห็นแต่เรื่องตัวเอง
สำคัญที่สุดใช่มั้ยค่ะ หลิงก็เหมือนกัน
ดูๆ ไป ก็เหมือนกบในกะลา คิดว่าตัวเองแย่ที่สุด
มีปัญหามากสุด ทำไมๆๆ ต้องเป็นชั้น ใช่มั้ยค่ะ

และแล้วเมื่อเริ่มมองคนอื่นบ้าง
หลิงเจอคนงานที่ดึกค่ำแล้วยังทำงานอยู่
พนักงานเสริฟร้านอาหารที่ไม่เคยได้นั่งพัก
คุณป้าอายุรุ่นแม่ รุ่นยาย ขายของ หาบของกลางแดดร้อนๆ
คนงานก่อสร้าง พนักงานส่งของผู้หญิงตัวผอมๆ เล็กๆ
แบกน้ำขวด 4 ลังขึ้นหลังเข้าไปส่งในร้านเซเว่น
ยามโบกรถกลางแดดร้อน ฯลฯ

และวันนึง ขณะกินข้าวมันไก่ตอนกลางวัน
หลิงนั่งร้องไห้ไปSmileyกินข้าวมันไก่ไป อ่านหนังสือพิมพ์ไป อ่านไป
เจอคอลัมน์เล็กๆ เกี่ยวกับ เศรษฐกิจในอเมริกา
สวนสัตว์เปิดรับเจ้าหน้าที่ทำความสะอาดกรง เก็บมูลสัตว์
และงานอื่นๆ ที่เป็นงานชั่วคราว รับคนแค่ไม่กี่คน
แต่มีคนมาสมัครเป็นร้อยเป็นพัน และคนเหล่านั้น
มีทั้งผู้บริหารที่โดนออกจากงาน คนจบปริญญา
หัวหน้าครอบครัว มาสมัครงานเพื่อแลกเงินเล็กน้อย

Smiley มองปัญหาตัวเอง เออ เรานี่ช่างโง่เง่า บัดซบ
ซะเหลือเกินนะ มีคนที่เค้าลำบากอีกมากมายเลยนะ
เราซะอีก มีงานทำดีๆ แค่ต้องผ่านวิกฤตตรงนี้ไปให้ได้เท่านั้น

หลิงเองท้อนะ แต่ก็จะพยายามสู้ไปให้ได้Smiley
คิดว่าถ้าผ่านตรงนี้ไปได้อะไรๆ คงจะดีขึ้นแน่ๆ

แต่พอวันรุ่งขึ้นไปทำงานทีไร ก็เศร้าซึม
เหมือนเดิมค่ะ แก้ไม่หายเลยจริงๆ
ก็พยายามประคับประคองตัวเองไป
คุยกะเพื่อนเยอะๆ หลิงว่าบางทีแลกเปลี่ยน
ความคิดเห็น แลกเปลี่ยนปัญหา
ปรับทุกข์กันไป มันก็ช่วยให้ไม่รู้สึกเคว้งได้นะค่ะ

เศรษฐกิจแย่ แต่อย่าให้สุขภาพจิตเราแย่ตามไปด้วยนะค่ะ
ด้วยความรัก และเป็นห่วงค่ะSmiley

ใครรู้สึกแย่ รู้สึกท้อตอนนี้ ลองแชร์ปัญหากันนะค่ะ
ขอบคุณทุกๆความเห็นเลยคะ






Create Date : 09 มีนาคม 2552
Last Update : 9 มีนาคม 2552 23:38:20 น. 10 comments
Counter : 509 Pageviews.

 
หลิงเอ๋ย .. เป็นกำลังใจให้ต่อสู้และเข้มแข็งนะ ท้อได้แต่อย่าถอยจ่ะ ใช่อย่างที่หลิงว่ามีคนนับหมื่นนับพันที่แย่กว่าเรา สร้างกำลังใจให้ตัวเองในแต่ละวันที่รู้สึกท้อ คือสิ่งที่ดีที่สุด ทำตัวเองให้มีความสุขในสังคมที่ถอถอย เราเข้าใจว่าท้อเป็นอย่างไร เราอยู่อเมริกา ทั้งๆที่อยู่แบบถูกกฎหมายเราหางานมานานนับปียังหาไม่ได้เลย เงินเริ่มหมด กินแบบประหยัดสุดๆบางวันกินแต่หนมปังทาพีนัทบัตเตอร์ก็อิ่มไปมื้อหนึ่งแล้ว แฟนทิ้ง เราอาจจะทิ้งแฟนก็ได้เพราะไปกันไม่ได้ จริงๆ ก้าวย่างออกบ้านมายังไม่รู้ไปอยู่ไหนเลยกระเป๋าใบเดียว รถก็ไม่มี แต่วิธีชีวิตมันต้องมีทางออกสิน่า ชีวิตที่นี่อย่าคิดว่าเหมือนสวรรค์นะ บางทีเราออกไปนอกถนนเห็นโอมเลสเยอะแยะ เราอดไม่ได้ที่จะยื่นหนมปังทาแยมให้ นี่คือสิ่งที่เราทำเพื่อคนอื่นดีที่สุดในตอนนี้แล้ว คนตกงานเยอะในประวัติการณ์ หลิงมีงานมีอินคัมเข้ามาก็ถือว่าใช้ได้ในสถานการณ์อย่างนี้แล้ว ทุกอย่างมันมีทางเดินของมันเชื่อเราสิ สิ่งหนึ่งที่เราทำได้ในตอนนี้คือ กำลังใจให้ตัวเองและคนรอบข้าง นะจำไว้ เราสร้างให้ตัวเองมาแล้วและอยู่มาได้ถึงทุกวันนี้ เราต้องทำได้ เราต้องทำได้สิ เราต้องเชื่อมั่นตัวเองสิ ..สู้ สู้นะจ๊ะ


โดย: Cerena IP: 76.109.76.192 วันที่: 9 มีนาคม 2552 เวลา:21:53:49 น.  

 
มาเป็นกำลังใจให้น้องเม่หลิงค่ะ

พี่อาจจะปลอบใจไม่เก่ง แต่พี่เชื่อว่าทุกปัญหามีทางแก้เสมอค่ะ อยากให้น้องหลิงใจเย็นๆ ค่อยๆคิด ค่อยๆทำ ใช้ชีวิตอย่างระมัดระวัง ทีสำคัญคือต้องมีสติค่ะ ถ้าน้องหลิงแพ้ใจตัวเอง ทุกอย่างจะยิ่งแย่นะคะ

น้องหลิงพูดถูกค่ะ เศรษฐกิจแย่ อย่าให้สุขภาพจิตเราแย่ตามไปด้วย เราจะได้มีกำลังใจในการฟันฝ่าอุปสรรคยังไงละคะ

สู้ๆค่ะ อย่างน้อยก็มีเพื่อนในบล็อคแก้งค์นี่แหละค่ะ ที่จะคอยเป็นกำลังใจให้


โดย: pinkyrose วันที่: 9 มีนาคม 2552 เวลา:22:23:06 น.  

 
เครียดเหมือนกันค่ะ แต่อ่านเรื่องของคุณแล้วรู้สึกมีกำลังใจขึ้นค่ะ


โดย: bkk IP: 114.128.97.112 วันที่: 9 มีนาคม 2552 เวลา:22:36:25 น.  

 
เครียดอีกคนค่ะคุณหลิง แต่นุ่นก็พยายามคิดอย่างอื่นแทน
คิดเรื่องที่ทำให้เราสบายใจ ยิ่งเครียดก็ยิ่งแย่ค่ะ อย่าเครียดเลยนะคะ


โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ วันที่: 9 มีนาคม 2552 เวลา:23:00:11 น.  

 
ขอบคุณ คุณ Cerena เรื่องราวของคุณ
ทำให้หลิงน้ำตาไหลเลยอะค่ะ ขอบคุณที่แบ่งปันนะคะ
เราเองยังมีโอกาสมากกว่าหลายๆ คน
ถ้าท้อก็เท่ากับแพ้ตัวเอง น่าอายเนอะ ขอบคุณค่ะ

ขอบคุณพี่โรส ค่ะ หลิงแวะไปที่บล็อค
แล้วนะค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีเยี่ยม
ร้องไห้อีกแล้วเรา

คุณ bkk ดีใจจังที่เรื่องของเรา
ทำให้คนทีเครียดรู้สึกดีขึ้น ขอบคุณค่ะ

ขอบคุณคุณนุ่นนะจ๊ะ สำหรับเม้นท์ที่น่ารักเสมอๆ
และกำลังใจ จะพยายามไม่เครียดค่ะ



โดย: เม่หลิง วันที่: 9 มีนาคม 2552 เวลา:23:46:42 น.  

 
มาเป็นกำลังใจให้นะคะ เชื่อว่าเราทุกคนที่สู้ ต้องผ่านมันไปได้คะ แค่เราไม่ท้อ สู้ๆ นะคะ


โดย: ม๋าน้อยผู้เป็นอิสระ วันที่: 10 มีนาคม 2552 เวลา:0:36:27 น.  

 
เหมือนพระเจ้ามองเราอยู่ เลยส่งข่าวใน นสพ.มาให้กำลังใจ ให้เราสู้ต่อเลยนะคะ โชคดีมากเลยค่ะ ที่ได้พบกับกำลังใจโดยบังเอิญ


โดย: coyotemomay วันที่: 10 มีนาคม 2552 เวลา:22:55:37 น.  

 
สู้ๆนะคะคุณเม่หลิง เดี๋ยวสิ่งต่างๆ รอบตัวเรามันก็จะดีขึ้นเองค่ะ อดทนเข้าไว้ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ^^


โดย: ให้ตายก็หาไม่เจอ วันที่: 10 มีนาคม 2552 เวลา:23:30:46 น.  

 
เพิ่งเข้ามาอ่านหน้านี้ของคุณหลิง ก็อดทนและสู้ต่อไป

กำลังใจที่ดีที่สุดก็คือตัวเอง เหมือนกับว่าถ้าเราบอกตัวเองยังไง เราก็จะรู้สึกอย่างนั้น แต่สิ่งที่ยากที่สุดก็คือการทำจิตใจให้เข้มแข็งและรับสภาวะแวดล้อมรอบข้างให้ได้ มองให้เห็นสัจธรรมว่าโลกหมุนตลอดเวลา สถานการณ์เลวร้ายและดีก็ย่อมหมุนเวียนไปมา วันนี้แย่ วันหน้าก็ต้องดีขึ้น เพียงแต่ต้องใช้เวลาเท่านั้นเอง

แต่นั่นแหละ พิมก็ต้องทำใจอยู่ช่วงนึง ช่วงที่ผู้ใหญ่เห็นผลงานแล้วอยากดึงให้ไปทำอีกแผนก แต่ใจเราไม่ได้ แล้วมันมีเหตุการณ์สำคัญบางอย่างทำให้พิมต้องไปนั่งตำแหน่งนั้น มันทรมานมากเลยกับการทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบ บางวันก็ร้องไห้ พอกลับบ้านมาก็สบายใจนะเพราะไม่ได้อยู่ในสภาวะกดดัน แต่พอไปถึงที่ทำงานก็อยากจะร้องไห้ มันอึดอัด จนวันนึงเค้าได้คนใหม่มาแล้วให้พิมกลับมาทำตำแหน่งเดิม ชีวิตเลยกลับมามีความสุขอีกครั้ง

เหตุการณ์มันอาจต่างจากของคุณหลิง แต่ความรู้สึกทรมานข้างในคงไม่ต่างกันมาก แค่อยากบอกคุณหลิงว่าเดี๋ยววันนึงก็หาทางออกเจอ เหมือนที่พิมได้ทางออก

อย่ามองคนอื่นที่ดีกว่าเรา แต่ให้มองคนที่แย่กว่า คนที่มีทางเลือกน้อยกว่าเรา จะทำให้เรารู้สึกดีและมีแรงเดินต่อไป


.
.
.
.

แต่ว่า เศรษฐกิจแบบนี้พิมก็หวังจะรวยกับหวยเหมือนกัน แต่งวดนี้ดั๊นถูกหวยแดะอีกและ เซ็งเรยยยยย


โดย: pimpa_11 วันที่: 2 เมษายน 2552 เวลา:23:28:12 น.  

 
สู้ต่อไป ไอ้มดแดง


โดย: Monslator IP: 202.90.124.50 วันที่: 16 เมษายน 2552 เวลา:17:56:18 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เม่หลิง
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




**ฝากคำถามไว้หลังไมค์ได้เลยค่ะ
มีเวลาจะมาตอบให้ค่ะ
งดไม่ตอบเรื่องสถานที่ซื้อของนะค่ะ
เนื่องจากไม่ได้เป็นแม่ค้าขายของค่ะ ^^ **

ชอบแฟชั่น
ชอบแต่งตัว
ชอบแต่งหน้า

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
พ.ศ.2539 ห้ามผู้ใดคัดลอกข้อความ
หรือนำข้อความใน Blogแห่งนี้ไปใช้
ทั้งโดยเผยแพร่และเพื่อการอ้างอิงโดย
ไม่ได้รับอนุญาต
Friends' blogs
[Add เม่หลิง's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.