สู่ทางเสรี

โอละเห่สำเนียงเอื้อนเสียงกล่อม
เฝ้าถนอมลูกน้อยให้ม่อยหลับ
ยามลูกน้อยร้องร่ำก็รำงับ
ด้วยสายใยซึมซับแนบกับกาย

แววตาเธอสุขสมป้อนนมลูก
รักพันผูกลึกซึ้งตรึงความหมาย
จากตาสบตาแป๋วดูแพรวพราย
ความเหน็ดเหนื่อยก็หายในพริบตา

จนลูกน้อยเคลิบเคลิ้มก็เริ่มหลับ
จูบเธอค่อยประทับลูกกับหน้า
แล้วฉุกคิดเหตุการณ์ที่ผ่านมา
ครั้งหนึ่งเคยคิดบ้าจะทำแท้ง

ด้วยความที่ไม่พร้อมจึ่งยอมคิด
อยากลิขิตสักอย่างบนทางแพร่ง
เมื่อสามัญสำนึกได้แจกแจง
ยิ่งเสียดแทงดวงจิตคิดผิดไป

เมื่อวันนี้มีลูกมาผูกพัน
ทำเธอนั้นเรียนรู้เป็นผู้ใหญ่
จะเลี้ยงลูกทุกครั้งอย่างตั้งใจ
ปลูกฝังให้เติบตนเป็นคนดี

แล้วความคิดความฝันเธอพลันหาย
เมื่อมีเสียงโวยวายมาแทนที่
ออกไปดูก็รู้ว่าเป็นสามี
ทุกเดือนปีกินเหล้าเมาหยำเป

เธอรีบไปประคองเขาก่อนล้ม
กลับถูกข่มจนชินคำหมิ่นเหม่
กูเดินได้ไม่ต้องยุ่งแม้เดินเซ
ถึงเที่ยวเตร่แต่กูรู้กูไม่เมา

ชายคนนั้นยังจะพูดตวาด
ผรุสวาทดังกว่าเสียงหมาเห่า
ก่อนจะพูดคำหวานการยวนเย้า
ที่คลุกเคล้าหื่นห่ามตามอารมณ์

เขานั้นอยากกระทำเปลื้องกำหนัด
จึ่งกอดฟัดเธอไว้ใคร่เสพสม
เธอขัดขืนก็ถูกซ้อมใจตรอมตรม
รอยแผลเก่ายิ่งระบมขมขื่นนัก

จนเขานั้นดื่มด่ำสำเร็จกิจ
เธอยิ่งคิดถึงการอยู่จมปลัก
แล้วรำลึกครั้งก่อนตอนแรกรัก
เขาจะมักให้เกียรติกันและกัน

เธอทนอยู่อย่างนี้หลายปีแล้ว
ไร้วี่แววชีวิตคู่อยู่สุขสันต์
สงสารลูกขึ้นมาสารพัน
อีกใจนั้นก็พร้อมยอมทำไป

คืนนี้แหละคืนนี้แหละคืนนี้
เธอจะพาลูกหนีที่ทำได้
กับการมีอนาคตที่กว้างไกล
พร้อมเริ่มต้นชีวิตใหม่ในทางดี

เมื่อพ่อเจ้ากระหายอบายมุข
ทำเราทุกข์ย่ำแย่สร้างแต่หนี้
บางวันเธอต้องพบเขาตบตี
จนเธอนี้บอบช้ำทุกข์ลำเค็ญ

ถึงลูกไม่มีพ่อก็อยู่ได้
มือแม่ไซร้จักกรำทำงานเข็ญ
ด้วยภาระมากมีที่ยากเย็น
เธอจักเป็นคนดูแลแด่ลูกเอง

จะพาลูกไปอยู่บ้านตายายนะ
ท่านคงจะดีใจไม่ข่มเหง
บ้านหลังนั้นจะได้ไม่วังเวง
คงครื้นเครงอบอุ่นละมุนรัก

Create Date : 29 พฤษภาคม 2550		1 comments
Last Update : 29 พฤษภาคม 2550 16:09:28 น.
Counter : 649 Pageviews.
Share Tweet