ได้คุยกับคุณย่าเต้ย เรื่องที่เป็นห่วงเต้ยแล้วก็เรื่องเต้ยไม่ค่อยยอมนอนตอนกลางคืน

คุณย่าเลยบอกว่า งั้นเสาร์ - อาทิตย์นี้เรามาปรับนิสัยเต้ยกันดีกว่า

ก็รู้หรอกค่ะว่า เวลาแค่สองวัน มันจะไปสู้เวลา 5 วันที่เหลือได้ไง

แต่ก็พยายามปรับ ๆ กันไป คุยปรึกษากับพี่ที่ทำงาน พี่ก็เตือนสติ

มาเหมือนกันว่า หากเราไม่สามารถดูแลลูกเราได้ 24 ชม. เวลาที่เหลือ

เราก็ต้องทำใจ เด็กจะไม่เสียคนถ้าเราใส่ใจดูแล

เหนือสิ่งอื่นใดทั้งหมด เตยก็รู้ว่าทุกคนรักเต้ย วิธีการเลี้ยงของน้า

น้าก็ไม่ได้คิดว่ามันจะทำร้ายเต้ยหรือใคร อันนี้เตยเข้าใจมากมาย

เพียงแต่ช่วงเวลาที่ต้องลุกมาให้นมเต้ย มันอาจจะงัวเงีย เมื่อเต้ยไม่ยอมนอน

มันก็พาลให้หงุดหงิดเหมือนกัน (อยู่คนเดียวซะด้วย)

ผลการดำเนินงาน หลังจากที่มาอยู่กับคุณย่า 2 วัน

ก็คือ เต้ยตื่นทุกคืนเหมือนเดิม อาจไม่บ่อยเท่าตอนอยู่บ้าน

แต่ว่าตื่นมาแล้วไม่ยอมนอนเหมือนเดิม บางครั้งก็ชวนเตยกับย่าคุยแจ้ว ๆ ๆ

ต้องไม่มองหน้า แล้วบอกเค้าว่า "แม่ไม่คุยด้วย นี่เวลานอนแล้วลูก"

เต้ยก็หันหน้าไปหาย่า คุณย่าใจอ่อนคุยด้วยใหญ่เลย

(อ้าว ไหนคุณย่าว่าจะอบรมนิสัยเต้ยด้วยกันนี่นา)

พอจะเดาได้ว่าอาทิตย์หน้าก็คงไม่ต่างจากอาทิตย์นี้เท่าไหร่

แต่จะทำอะไรได้มากกว่านี้ ก็ได้แต่อดทนเดี๋ยวเต้ยโตขึ้นก็น่าจะรู้ความมากกว่านี้

ตอนนี้เตยเลยพยายามที่จะขับรถให้ระวังมากกว่านี้ เพราะปกติขับรถเร็ว

ที่บ้านก็บ่นประจำ ยายเตยเองก็เป็นห่วงมาก กลัวเตยหลับใน

เอาค่ะ จะสู้ ๆ เพื่อลูก(ตัวดำๆ) ตาดำๆ

ตื่นเช้ามาวันนี้ พี่โก้วิ่งไปหากล้องมาใหญ่บอกว่าเราไม่ได้ถ่ายรูป 3 คนกันเลย

ตั้งแต่ออกจาก รพ. เหตุผลเพราะขาตั้งกล้องมันหาย เลยไม่รู้จะวานใครถ่ายดี

ได้ทีมาบ้านพี่โก้ เลยได้ยืมกล้องน้องพี่โก้ถ่ายแก้ขัดมาก่อน

ภาพเซ็ตนี้เกิดจากเต้ยไม่ยอมกินนมข้างขวาของเตยเลย ไม่รู้ทำไม

เลยปล่อยให้หิวจนงอมถึงจะยอมกิน แต่นี่คือเหตุการณ์ก่อนหน้านั้น

เพราะไม่ได้กินก็ร้องไห้โวยวาย...สมน้ำหน้า  หิวซะ

(แต่จิงๆ แล้วสงสารโคทๆ)