ส่งท้ายวันแห่งความสุข

....

เมื่อวันศุกร์เย็นเตยพาเต้ยไปบ้านคุณย่าของเต้ยมา เพราะอาทิตย์นี้แพลนว่าจะไปซื้อเสื้อผ้าใส่ที่จตุจักรเสียหน่อย ไม่มีเสื้อผ้าใส่ไปทำงานเลย ชุดเดิม ใส่ไม่ได้แล้ว เพราะหน้าอก มัน ตู้ม ตู้มมาก ตอนแรกก็ว่าจะดีใจ แต่ได้ยินบ่อยแล้ว เค้าบอกว่า พอลูกเลิกดูดนม มันจะแบ่น แบ๊นมาก ก็คงจะจริงอ่ะแหละ เพราะก่อนจะท้องก็คัพเอมาตลอด พอตอนนี้ให้นมลูก คัพดี นะคร้าบบบ แต่ว่าไม่ชอบเลย เป็นคนไม่ค่อยชอบหน้าอกใหญ่ ๆ แล้วยิ่งตัวใหญ่อยู่แล้วยิ่งไปกันใหญ่เลยทีนี้ ...... คุณย่าของเต้ย แสนดี๊ แสนดี เพราะเต็มใจเสมอเวลาที่เตยอยากจะมีธุระเนี่ย อยากอยู่ดูหลาน อยากศึกษาหลาน (คุณย่าบอกเองเลย) ก็เป็นอันว่าสมใจเลย เพราะพอไปตลาดขายส่งจตุจักรตอนเช้า ก็กลับมานอนหลับต่อ คุณย่าก็ดูเต้ยให้อย่างดี พอตื่นมาน้องสาวพี่โก้ (เพื่อนเตยเอง) ก็ชวนไปนวดต่อ ตอนแรกเกรงจายคุณย่าเต้ยมาก แต่คุณย่าบอกว่า ไปได้เลยตามสบาย อุ้มท้องเต้ยมาตั้งนานแล้ว ยังไม่ได้รีแลกซ์เลย สบายมากไม่ต้องห่วง ประกอบกับเต้ยไม่ค่อยกวนเท่าไหร่ ก็เลย โอเช หายเฮด ออกจากบ้านทันที กลับมาก็สี่โมงเย็นแล้ว อยากเอาของมือสองไปขายอีกตะหาก คุณย่าก็ไม่ว่าอีก ไปเหอะ หาเงินให้หลานใช้ ก็เฮโลกันไปกับน้องสาวพี่โก้สองคน กลับมาเต้ยก็สลบไปแล้ว รู้สึกผิดเหมือนกันว่าไม่สนใจเค้าเลย แต่เห็นอาการเวลาที่เค้าตื่นมาตอนเช้า แล้วก็ค่อยยังชั่ว เพราะเต้ยร่าเริง แจ่มใสดี เจง ๆ วันอาทิตย์เช้า วันนี้วันเกิดครบสามเดือนของคุณลูก พ่อกับแม่มันหาเรื่อง (ออกจากบ้านอีกตามเคย) คุณย่าว่า วันนี้เรากินเค้กวันเกิดเต้ยกันดีกว่า อารมณ์อยากกินมั้งคะ 555 แต่เค้กเนี่ย ไม่มีคนกิน เพราะไม่มีใครชอบกินเค้กกันเลย เต้ยก็ยังกินไม่ได้ ก็โอเค เปลี่ยนเมนูเป็นอาหารทะเลแล้วกัน แล้ววันนี้ จากที่จะซื้ออาหารทะเล เราก็แวะไปที่ซีคอน ไม่รู้จะหาอาหารทะเลสด ๆ เจอรึป่าว พอดีหลงทาง พอหลงเข้าไปก็วกกลับกันไม่ถูก (แกล้งหลง มากกว่าม๊างง) ก็ไปเดินดูของเพลิน ๆ ไม่รู้หรอกว่าวันนี้เค้ามีอะไรกัน โหย คนที่ซีคอนเยอะมั่กมากเลยอ่ะค่ะ มันมีงานสัตว์เลี้ยงอะไรสักอย่างเนี่ยแหละ คนล้านแปด ดีแล้วที่ไม่ได้อยากจะเอาเต้ยออกมาด้วย แล้วก็เดินไปดูกล้องถ่ายรูปกัน น้องพี่โก้อยากได้ แล้วก็แวะไปดูกีตาร์ อิแม่ก็แวะเข้าไปโรบินสัน หาซื้ออะไรให้ลูก ทั้ง ๆ ที่ ไม่รู้ว่าจะซื้ออะไร คุณแม่ทั้งหลายเป็นกันหรือป่าวอ่ะค่ะ คือแบบ แวะห้างก็อยากจะหาไรให้ลูกตลอด คือถ้าได้แวะห้างไม่ว่าที่ไหน ก็ต้องวิ่งตรงไปที่แผนกเด็กตลอด แล้วก็พาลให้ได้เสียเงิน คราวหน้าไม่เอาแล้ว เสียนิสัย เดี๋ยวเต้ยจะไม่มีเงินค่าเทอมเอา กลับมาถึงบ้าน คุณย่าบอกว่า ก่อนหน้านี้ก็อารมณ์ดี คุยแจ้วๆ มาตลอด พอเห็นหน้าแม่ก็โยเยเลย พอเตยอุ้มเต้ย เท่านั้นแหละ เต้ยก็หลับเลย โห ไรจะคิดถึงแม่ขนาดน้านนนน กลับมาทุกคนก็กินวันเกิด เต้ยกันพุงกางไปเลยยย *พัฒนาการคุณลูก* ไม่รู้ว่าเรียกว่าพัฒนาดีหรือเปล่า เพราะว่าเต้ยไม่ต้องใช้ตัวช่วย คือจุกหลอก กล่อมให้นอนเวลาที่เพิ่งกินนมอิ่มแล้เต้ยพกอุปกรณ์กล่อมนอนมาด้วยตัวเอง แล้วถ้าใครไปดึงมันออกหล่ะก็ ร้องไห้จ้าเลย เตยมีหน้าที่อย่างเดียว คือหมั่นล้าง บ่อย ๆ ไม่งั้นท้องเสียแน่ ๆ เลยค่ะ พยายามดึงความสนใจเต้ยออกมาแล้ว แต่ว่า เต้ยจะเป็นเฉพาะเวลาใกล้จะนอน ก็จะคอยสังเกต หากว่าไม่มีเวลาอื่นมากกว่านี้ ก็ว่าจะปล่อย ๆ ไปก่อน คาดหวังไปว่า น่าจะน้อยลงในอนาคต
อีกเรื่องก็คือการเข้าสังคม คุณย่าเต้ยบอกว่าเต้ยเป็นเด็กสังคม เพราะตอนที่กินวันเกิดกัน เจ้าของวันเกิดนอนกินนมอยู่บนที่นอน แต่ร้องไห้ เพราะรู้สึกว่า ไม่ได้ไปร่วมโต๊ะอาหารด้วย ต้องอุ้มมานั่งดูทุกคนกินกัน เต้ยถึงจะหยุดร้องแล้วก็เอิ้กอ้ากมีความสุข เหมือนอยากให้ทุกคนคุยกัน
อันนี้เครื่องดื่มของเต้ยเอง
สรุปว่าเต้ยยังไม่สามารถคว่ำได้ แต่ความพยายามก็มีให้เห็นทู้กกกกวัน คือแบบบางทีเหมือนจะได้แล้ว แต่ทับแขนตัวเองแล้วเอาออกไม่ได้ ก็ร้องไห้ โมโหใหญ่ ต้องอุ้มปลอบกันอีก ไว้คว่ำได้เมื่อไหร่จะมาเห่ออีกรอบแล้วกันนะคะ เรื่องมันเศร้า พรุ่งนี้ต้องไปทำงานวันแรกแล้ว ไม่รู้ว่าจะคิดถึงเต้ยขนาดไหนเน๊อะคะ

Create Date : 27 กรกฎาคม 2551		2 comments
Last Update : 27 กรกฎาคม 2551 23:26:42 น.
Counter : 393 Pageviews.
Share Tweet