แต่ละวันจะเริ่มต้นจากการตื่นเช้า (ทำงาน 9.00  ตื่น 8.00  เช้าที่สุดแล้วค่ะ ) ไปทำงาน ทานข้าวเที่ยง ตอนเย็นก็กลับบ้าน เป็นวงจรแบบนี้มาตลอด เลยไม่ค่อยจะมีเรื่องตื่นเต้น เร้าใจ หรือน่าสนุกซักเท่าไหร่ (ก็ไม่แน่ใจว่าจะอัพ Blog บอกเล่าเรื่องซ้ำๆไปทำไม -*- )  แต่รับรองว่าถ้าไปเจอเรื่องที่น่าสนใจที่ไหน จะเอามาแบ่งปันกันแน่นอนค่ะ

   มีคนบอกว่าถ้าชีวิตประจำไม่มีอะไรน่าสนใจ งั้นก็ลองหางานอดิเรกที่น่าสนใจทำบ้างสิ !!! (ออกแนวบังคับขืนใจ ) อันนี้ยิ่งไปกันใหญ่ เคยพยายามลองหางานอดิเรกทำมาก็หลายอย่าง เริ่มแรกก็ตามกระแสด้วยการ ถักตุ๊กตา ปักครอสติส ทำไปทำมาชักเห็นแววว่าไม่รุ่งแน่นอน อาจเป็นเพราะเราเองก็ไม่ได้ชอบทางนี้มาตั้งแต่ต้น แต่อยากทำตามกระแส (ช่วงนั้นเด็กๆในมหาลัยฮิตกันมากค่ะ บางคนทำเป็นกระเป๋า เป็นปลอกหมอนกันก็มี คลั่งไคล้กันสุดๆ ) หลังจากนั้นก็หากิจกรรมอื่นๆทำมาตลอด แต่ก็ไม่เป็นชิ้นเป็นอักซักอย่าง อาจเป็นเพราะนิสัยส่วนตัวจริงๆแล้วจะชอบใช้ความคิด ชอบใช้จินตนาการ ออกแนวอารมณ์ศิลปินมากกว่า(แต่ดันเลือกเรียน IT) เลยชอบที่จะขีดๆเขียนๆไปเรื่อย เขียนไดอารี่บ้าง แต่งกลอนบ้างตอนสมัยวัยรุ่น แต่ก็ไม่ได้เก็บรวบรวมไว้เป็นชิ้นเป็นอัน แอบเขียนไว้ตามท้ายสมุด ในหนังสือ หรือบางทีอาจเป็นเศษกระดาษ -*- เลยหาอ่านย้อนหลังได้ยากหน่อย เพราะไม่รู้ว่ามันไปอยู่ที่ไหน (เดี๋ยวนี้ รื้อหนังสือเก่าๆที ก็จะเจอทีค่ะ เป็นเศษกระดาษสอดอยู่ในหนังสือบ้าง ในสมุดบ้าง) พอเอากลับมาอ่านอีกครั้งก็แอบอายเหมือนกันนะคะ ไม่รู้ตอนนั้นเขียนไปได้ยังไง 

    สำหรับสถานการณ์ปัจจุบันก็อย่างที่บอกไปตอนต้นค่ะว่าชีวิตประจำค่อนข้างน่าเบื่อ เลยต้องหาอะไรทำแก้เบื่อซะหน่อย ตอนนี้ก็ยังมีแต่งกลอน เขียนไดอารี่อยู่บ้าง แต่ไม่เยอะเท่าไหร่ เดี๋ยวนี้จะเน้นหนักไปทางด้านการอ่านหนังสือ(การ์ตูน) ดูการ์ตูน ดูซีรี่ย์ และเสพความบันเทิงจากสื่อเกาหลีซะส่วนใหญ่  ดังนั้นเรื่องราวใน Blog ต่อจากนี้คงจะมีแต่เรื่องแนวนี้ล่ะค่ะ เนื้อหาสาระคิดว่าไม่น่าจะมีเยอะเท่าไหร่ (ไม่ถึง 10% แน่นอน ฟันธง!!!) จะเน้นหนักไปทางด้านอารมณ์แล้วก็ความรู้สึกซะมากกว่า ^^

ขอบคุณที่ตามอ่านกันมาจนถึงตรงนี้ มีข้อผิดพลาดตรงไหน ก็ขออภัยกันไว้ล่วงหน้าแล้วกันนะคะ