สัปดาห์อันตรายกับเส้นตาย...ที่ผ่านพ้นไป เฮ้อ
สัปดาห์อันตรายกับเส้นตาย...ที่ผ่านพ้นไป เฮ้อ
ขอบคุณแขกทุกท่านมีมาอวยพรวันเกิดของ จขฮ. ค่ะ ขอให้พรอันประเสริฐทั้งหลายกลับหาท่าทุกคนค่ะ
สองสัปดาห์ที่ผ่านมาเป็นสัปดาห์แห่งความเครียดของตัวเองค่ะ ก็เป็นเพราะตัวเองนั่นแหละ ไม่ใช่ใครอื่นที่ทำให้เกิดความเครียดนี้ เหอๆ
เรื่องก็มีอยู่ว่า... เมื่อปีที่แล้วเกิดอยากลองของขึ้นมาจึงเขียนนิยายพร้อมกัน ๒ เรื่อง ก็คือ ฝนโปรยรัก และ มนตร์เพียงรัก ฮ่าๆ ตอนแรกๆ ก็ทำได้ค่ะ แม้จะไม่เร็วนัก แต่พอขึ้นไปใหม่ (ม.ค. ๕๐) ก็เห็นแววแล้วว่าตัวเองคงจะไม่รอดแน่ จึงจำเป็นต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นหลัก
ฝนโปรยรัก ออกมาในงานหนังสือเดือนเมษา ทันท่วงทีพอดี ก็หายใจโล่งไปหนึ่งเปราะ บอกกับตัวเองว่า คงมีเวลาลุย มนตร์เพียงรักให้เสร็จก่อนเดือนมิถุนายน เหอๆ มันก็ไม่ได้เป็นตามไปที่เรานึกไว้เลย
เดือนมีนาคม...จขฮ. ต้องเคลียร์งานทั้งหมดเพื่อส่งงานให้กับคนใหม่ที่จะเข้ามาทำแทน ซึ่งกว่าจะมาให้ จขฮ. เทรนงานก็สามวันสุดท้าย หึๆ
เดือนเมษายน... จขฮ. ก็จิตใจกระเจิงกับงานสัปดาห์หนังสือรวมทั้งเก็บข้าวของ(สมบัติทั้งหลาย ส่งกลับบ้าน) และยังเริงร่ากับเวลาว่าง(จากการตกงาน) ไปเที่ยวอีก เรียกว่าทั้งเดือนเมษาแทบไม่ได้เขียนมนตร์เพียงรัก
เดือนพฤษภาคม... หลังจากกลับมาอยู่บ้าน จขฮ. ก็คิดว่าตัวเองคงเริ่มต้นเขียนนิยายได้ แต่มันก็ไม่ได้เร็วอย่างที่คิด เพราะการปรับตัวกับชีวิตใหม่ก็ต้องใช้เวลา จขฮ.ต้องปรับตัวจากการใช่ชีวิตแบบนกฮูก คือนอนดึก(มาก)ตื่นสาย (ตอนทำงาน จขฮ.เข้างาน ๑๑ โมง เหอๆ) มาเป็นตื่นเช้านอนดึก(น้อย) เล่นเอาเพลียไปหลายวัน และยังต้องสลับการไปดูบ้านใหม่ที่กำลังสร้างเป็นระยะๆ มนตร์เพียงรักจึงค่อยๆ คืบ
เดือนมิถุนา... ก็ไม่ต่างจาก พ.ค. เพราะบ้านถึงเกือบถึงช่วงท้ายแล้ว ต้องเหนื่อยใจกับการพูดคุยกับช่างและผู้รับเหมา ซึ่งบางทีก็ทำให้อารมณ์ไม่ผ่องใสไปหลายวัน มนตร์เพียงรักก็ค่อยๆ คืบเช่นกัน
เดือนกรกฎาคม... กำหนดขึ้นบ้านใหม่มาแล้ว บ้านเองก็ยังไม่เสร็จดี ต้องจิกช่างจิกผู้รับเหมาจนอยากขบหัวคนแก้เครียด และต้องทยอยขนของเข้าบ้านเช่นกัน
เดือนสิงหาคม .... เมื่อทำพิธีขึ้นบ้านใหม่เรียบร้อย ก็ต้องมาจิกช่างให้กลับมาแก้งานและเก็บงานอีกรอบ เกือบสองสัปดาห์จึงเสร็จ(แต่ไม่สมบูรณ์ ก็คิดว่าเอาวะ เหนื่อยและเบื่อเต็มทนแล้ว) ก็ต่อด้วยการขนย้ายข้าวของมาที่บ้านใหม่ ซึ่งใช้เวลา ๑ วัน ใช้รถ ๘ ล้อขน ๔ เที่ยว ลุงๆ ที่มาขนของแกถามว่า เอาบ้านไปด้วยไหม ฮ่าๆ เราก็บอกว่าบ้านเช่า เอาไปไม่ได้ แต่นอกนั้นเอาไปหมด ไม่เว้นแม้แต่ต้นไม้หน้าบ้าน โดยเฉพาะเฟื่องฟ้าที่พ่อชำไว้ ขนไปหมด เหลือไว้แต่ต้นมะขาม(สูงท่วมบ้าน)กับต้นมะยมที่ไม่ได้ย้ายมา
ก็เลยใช้เวลาอีกสัปดาห์หนึ่งในการเก็บข้าวของ จัดบ้านให้เข้าที่ คัดแยกของที่ไม่ใช้ ขายไปซะ โอ้...เหนื่อยสุดๆ ใครอย่าคิดว่าเรื่องย้ายบ้านเป็นเรื่องง่ายๆ อีกสัปดาห์ต่อมา ก็ไปขนของที่อีกบ้าน คือ เป็นคนหลายบ้านค่ะ เดี๋ยวจะเขียนไว้ในจิบกาแฟในสวนสวย ว่านกขมิ้นตัวนี้มีรังนอนอยู่ตรงไหนมาบ้าง คราวนี้ก็เป็นพวกตู้เตียง เครื่องไม้ชิ้นใหญ่ๆ หมดแรงอีกแล้วครับท่าน
เหอๆ พอหายเหนื่อย เข้าไปเช็กเมล...ก็ได้เรื่องล่ะคราวนี้ กำลังว่าจะขัดล้างพวกเครื่องเรือนไม้ ลงแล็กเกอร์ใหม่เสียหน่อย แถมสวนย่อมๆ ที่หน้าบ้านอีก พักไว้ก่อนเลยค่ะ... เหลือเวลาอีกอาทิตย์กว่าๆ ที่ตาลีตาเหลือกอยู่กับโน้ตบุ๊กทั้งวันทั้งคืน ใครห้ามมายุ่งมาสั่งงานอื่นเป็นอันขาด จขฮ. ขบหัวทุกคน เอิ๊กส์ ขนาดวันเกิดยังไม่กล้าโทรไปหาเพื่อนทั้งๆ ที่อยากกินไอติมเหลือเกิน ได้แต่ซื้อเค้กมานั่งกินกับหลานๆ (ใช้เวลาหลังอาหารเย็นไม่นาน)
เฮ้อ...เมื่อวานนี้เหมือนยกภูเขาออกจากอกค่ะ เมื่อส่งมนตร์เพียงรักได้เสียที คราวนี้ก็เหลือแต่รอว่า พี่บอกอ จะว่าอย่างไรบ้าง มีคุณค่าพอที่จะพิมพ์ออกมาหรือไม่ ถ้ามีเรื่องคืบหน้าอย่างไรจะรายงานเรื่อยๆ ค่ะ
เช้าวันนี้ก็เลยไปร้านขายต้นไม้มาค่ะ ได้ต้นพุดน้ำบุษย์ ต้นพุดซ้อน แล้วก็ไม้กระถางอีกสามกระถาง กับดินอีก ๑๕ ถุง อิฐอีก ๒๐ ก้อน ตอนนี้กำลังรอร้านเอามาส่งค่ะ ก็นั่งเล็งไปก่อนว่าจะจัดสวนยังไงบ้าง เพราะมีพรรคพวกที่ไม่ค่อยเข้ากันอย่าง โมก มะเฟืองหวาน มะกรูด กระชายดำ แล้วก็ว่านไม่ทราบชื่ออีกสองสามอย่างรออยู่
เอวัง...ด้วยประการฉะนี้ค่ะ^^
Create Date : 30 สิงหาคม 2550 |
|
19 comments |
Last Update : 30 สิงหาคม 2550 13:43:10 น. |
Counter : 1302 Pageviews. |
|
|
|
น่าจะเหนื่อยน่าดูเลยนะครับ