ตั้งแต่คุณแม่เออลี่รีไทร์ออกมา ก็ไม่ค่อยจะได้ออกจากบ้าน แต่ก่อนตอนบ่ายต้องไปสิงร้านกาแฟ รอไปรับคุณแม่ที่โรงเรียน เดี๋ยวนี้แทบไม่ได้ย่างเท้าออกจากบ้าน ...เคยไม่ออกจากเขตรั้วบ้านติดกันสามวันด้วย ...เอิ๊กๆ 

เมื่อวานออกไปจ่ายบรรดาค่าน้ำค่าไฟค่าโทรศัพท์ เลยแวะร้านกาแฟเสียหน่อย จริงๆ ร้านนี้ไปมาหลายครั้งแล้วล่ะ ร้านโปร่งสวย ตกแต่งเรียบง่าย แต่รายละเอียดดี...ก็เจ้าของจบสถาปัตย์มานี่

จริงๆ เมนหลักของร้านนี้คือขนมหวาน คุณภรรยาเจ้าของร้านเป็นคนทำขนม พวกขนมเค้ก ไอติม แต่งจานสวยๆ สวนรสชาติ...แล้วแต่คนชอบค่ะ ต้องลองเอง แต่ตัวฬีฬาไม่ค่อยเมนขนมเท่าไร ปักหลักที่กาแฟเสียมากกว่า 

กาแฟที่ร้านเป็นเมล็ดกาแฟหลากหลาย ทั้งไทยและเทศ คิดว่าตามที่เจ้าของร้านชอบ หรืออยากจะลอง (เจ้าของร้านชอบดื่มกาแฟเองล่ะ เลยทำร้าน) ส่วนการชงมีให้เลือกคือ แบบดริป ไซฟอน(นึกถึงการทดลองวิทยาศาสตร์นะคะ มีกระเปาะแก้ว ดูเพลินเชียว) แล้วก็แบบกาแฟเวียดนาม(จำไม่ได้ว่าเรียกอะไร) 

ส่วนใหญ่จะสั่งแบบ ดริป เพราะกินคนเดียว ถ้าแบบไซฟอนจะได้สองแก้ว  (ไม่ค่อยจะมีใครดื่มกาแฟดำด้วย ยกเว้นเพื่อนที่ตอนนี้หนีไปเรียนอยู่เชียงใหม่) 

ที่นี่ชัยภูมิ 555

ที่ทั้งขำก็คือ คุณเจ้าของร้านจะเป็นคนชงเอง แต่ตัวเจ้าของร้านไม่ได้อยู่ที่ร้านตลอดเวลา (ต้องไปดูแลธุรกิจพันล้านอื่นๆ) เวลาลูกค้าสั่งกาแฟ ต้องโทรไปตาม จะเห็นเจ้าของร้านรีบบึ่งรถมา แต่พี่เขาอัธยาศัยดี 

อ้อ...ชื่อร้าน Eat Play Love อยู่ที่สนามฟุตบอลหญ้าเทียม...เป็นสนามฟุตบอลในร่มที่ดูเจ๋งมากๆ นึกไม่ถึงว่าจะมีคนทำสนามฟุตบอลแบบนี้่แถวบ้าน ...ซึ่งก็คือเจ้าร้านกาแฟนั่นเอง พี่เขาอยากหาที่เตะบอล เลยสร้างสนามฟุตบอลเองซะเลย อิอิ

เผื่อใครอยากจะลองค่ะ

ปล. ค้นรูป...เจอตอนที่สั่งแบบไซฟอน...