Bloggang.com : " จัดชีวิต ~ ให้เป็นระเบียบ " : ตอนที่ 3 สิ่งดีดี สำหรับเด็กเล็ก มีอะไรบ้าง

ตอนที่ 3 สิ่งดีดี สำหรับเด็กเล็ก มีอะไรบ้าง

26.การศึกษาของเด็กเล็กไม่มีสูตรตายตัว

ผู้รับผิดชอบสำคัญในเรื่องการอบรมสั่งสอนคือ แม่เพราะฉะนั้น แม่ควรมีความเป็นตัวของตัวเองในการเลี้ยงดูลูกไปตามขั้นตอนของความเจริญเติบโตของเด็ก
ทว่าในเรื่องการศึกษา ในวัยเด็กนั้นไม่มีสูตรตายตัว คุณแม่คิดว่าอะไรดีก็ให้ลูกได้เลย

27.นิสัย “อุ้มติดมือ”ควรให้ติดเป็นอย่างยิ่ง

เด็กทารกที่ยังไม่รู้จักใช้ภาษาหรือทำท่าทางแสดงความรู้สึกของตน การร้องไห้จึงเป็นวิธีเดียวที่ทารกสามารถเรียกร้องผู้อื่นให้ตอบสนองความต้องการของแก การที่เด็กร้องแปลว่า แกต้องการบอกอะไรซักอย่าง ถ้าพ่อแม่ไม่สนใจตอบสนองก็เท่ากับว่า เป็นผู้ตัดสื่อสัมพันธ์แต่ฝ่ายเดียว
โดยเฉพาะสำหรับทารกแรกเกิดนั้นเป็นที่ยอมรับกันแล้วว่า การสัมผัสทางกายกับแม่เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด สำหรับการสร้างพื้นฐานทางจิตใจและอารมณ์ของเด็ก
การที่แม่อุ้มลูกน้อยอย่างนุ่มนวลจงเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับสุขภาพจิตของทารก
แม่ลูกควรมีการสื่อสารสัมพันธ์กันอย่างแน่นแฟ้น และสิ่งนี้จะเป็นพื้นฐานในการสร้างเด็กให้เติบโตขึ้นมาเป็นคนอารมณ์ดี มีจิตใจกว้างขวาง

28.ลูกนอนกับพ่อแม่ เป็นสิ่งที่พึงปฏิบัติ

หากคำนึงถึงประโยชน์ในด้านการพัฒนาทางสติปัญญาและอุปนิสัยที่ดีของเด็กแล้ว การนอนกับพ่อแม่กลับมีความหมายในด้านดี
ช่วงเวลาก่อนหลับนี้ เป็นช่วงที่เด็กอยู่ในภาวะที่จิตใจสงบและยินดีรับฟังทุกอย่าง เวลาเช่นนี้ แม่น่าจะร้องเพลงกล่อมลูก เล่านิทานให้ฟัง หรือ อ่านหนังสือให้ฟัง การกระทำเช่นนี้ แม่คาดหวังได้เลยว่า จะมีอิทธิพลอย่างใหญ่หลวง

30.ทุกครั้งที่เด็กร้องต้องขานตอบ

เด็กทารกอายุได้ 2-3 เดือน เด็กเริ่มหัวเราะส่งเสียงอ้อแอ้ และ จะจดจำสรรพสิ่งรอบกาย คำพูดและการกระทำของพ่อแม่ เด็กจะจดจำฝังอยู่ในเซลล์สมอง เพราะฉะนั้นในช่วงระยะเวลานี้ การที่แม่คุยกับลูกหรือไม่คุยจะส่งผลแตกต่างมากมาย ต่อการพัฒนาทางสติปัญญาของเด็ก

31.ไม่จำเป็นต้องพูดภาษาเด็กกับลูก

แน่นอนเวลาเด็กเริ่มหัดพูด แกจะพูดไม่ชัดเจน ทั้งนี้คงเป็นเพราะระบบอวัยวะ ออกเสียงของเด็ก ยังไม่ พัฒนาเต็มที่ ถึงเด็กอยากพูดชัด ปากของแกก็ขยับไม่ได้ดังใจ แต่ถ้าผู้ใหญ่พูดไม่ชัดกับเด็กเรื่อยไป เส้นสายที่ถูกต้องก็คงไม่เกิดในสมองของเด็กซักที !!!

32.การไม่เอาใจใส่ลูกนั้นเลวร้าย
ยิ่งกว่าการตามใจลูก

ความแตกต่างระหว่างเด็กที่มีระดับสติปัญญาสูงกับสติปัญญาต่ำ ระหว่างเด็กที่มีอุปนิสัยอ่อนโยนว่าง่ายและโอบอ้อมอารีย์กับเด็กดื้อรั้นเห็นแก่ตัว ความแตกต่างเหล่านี้มิได้เกิดขึ้นจากฐานะทางเศรษฐกิจของครอบครัว แต่น่าจะเกิดจากความแตกต่างทางทัศนคติเกี่ยวกับการอบรมเลี้ยงดูบุตรในระยะประถมวัยมากกว่า
ยิ่งพ่อแม่เลี้ยลูกแบบปล่อยปะละเลยลูกมากเท่าไหร่ เด็กจะยิ่งเกิดความไม่มั่นใจและมีความก้าวร้าวมากขึ้น
การเลี้ยงลูกอย่างปล่อยปะละเลยที่นี้หมายถึงการให้นมลูกอย่างไม่มีระเบียบกฏเกณฑ์ คือ ให้เฉพาะเวลาที่เด็กต้องการเท่านั้น หรือให้ของเล่นโดยไม่สนใจที่จะเลือก หรือขี้เกียจเปลี่ยนผ้าอ้อมให้กับลูก
ในทางครงกันข้าม การเลี้ยงดูแบบปกป้องลูกมากเกินไปจะมีปัญหาทำให้เป็นเด็กขี้ขลาดขวัญอ่อน ..

34.เด็กแรกเกิดก็รู้ว่าพ่อแม่ทะเลาะกัน

อันที่จริงเด็กทารกมีสมองอันแหลมคม ซึ่งสามารถจับปฏิกิริยารอบกายได้อย่างว่องไว และถ้าหากพ่อแม่ทะเลาะวิวาทกันอย่างรุนแรงอยู่ใกล้ ๆ เด็กทารกเกือบทุกวัน จะเกิดอะไรขึ้น ?
รากฐานของพฤติกรรมและภาวะจิตใจในวัยที่เด็กรู้ความแล้วคือ ประสบการณ์ที่เด็กรับรู้โดยไม่รู้ตัวในวัยเด็กนั่นเอง

35.“โรคขี้กังวล” ของแม่แพร่ไปติดลูกได้

อย่าลืมว่าการพัฒนาความสามารถที่ตรวจวัดไม่ได้ เช่น ความกล้าตัดสินใจ การรู้จักวินิจฉัย ความรู้สึกเร็ว เหล่านี้มีวามสำคัญกว่า การพัฒนาทางสติปัญญา เสียอีก เพราะสิ่งเหล่านี้ เป็นการเรียนรู้จากพฤติกรรมและอารมณ์ของแม่ในแต่ละวัน จึงมีอิทธิพลมากต่อเด็ก
เรื่องเกี่ยวกับอุปนิสัย อารมณ์ ความรู้สึก มักเป็นเรื่องที่เจ้าตัวไม่ค่อยรู้ หรือรู้ตัวก็แก้ไขไม่ได้ เพราะฉะนั้นผู้ที่เป็นแม่ควรระวังตัวให้มากสักหน่อย
มีแม่จำนวนน้อยมากที่พยายามระวังไม่ให้ข้อบกพร่องของตนแพร่ติดไปถึงลูก เราน่าจะระมัดระวังไม่ให้ข้อเสียของเรา ซึ่งตรวจวัดไม่ได้นี้แพร่ติดไปยังลูกของเรา

39.ควรส่งเสริมให้เด็กได้เล่นด้วยกัน

การที่แม่สัมผัสและอยู่ใกล้ชิดลูกตั้งแต่เช้าจรดเย็นเป็นสิ่งกระตุ้นที่สำคัญและมีผลดีต่อเด็ก ทั้งด้านพัฒนาการทางสติปัญญา และ ด้านจิตอารมณ์ด้วย
เช่นเดียวกัน การพาเด็กไปเที่ยวนอกบ้านให้มีโอกาสสัมพันธ์กับเด็กอื่นเป็นสิ่งสำคัญมาก การกระทำเช่นนี้ไม่ช่วยแต่พัฒนาเด็กด้านสติปัญญาเท่านั้น ยังช่วยให้เด็ก รู้จักเข้าสังคม รู้จักอะลุ่มอ่วย และสร้างความเป็นผู้นำด้วย

40.การทะเลาะกัน ช่วยทำให้เด็กรู้จักเข้าสังคม
และรู้จักคิดในทางสร้างสรรค์

เมื่อเด็กอายุ 2 ขวบ แกจะเลิกเล่นคนเดียวและอยากเล่นกับเด็กอื่น เด็กเคยอยู่ใต้ความดูแลของพ่อแม่และเน้นความต้องการของตัวเองตลอดมา กำลังจะเริ่มเข้าสังคมรวมหมู่และเรียนรู้ถึงการรู้จักรอมชอม
บางครั้ง เราควรคิดว่าการทะเลาะกันเป็นการทดสอบเด็กซึ่งเริ่มการเรียนรู้การใช้ชีวิตรวมหมู่

41.เด็กทารกจำหน้าคนได้

ความสามารถในการจำแนกรูปแบบของเด็กทารก แสดงออกให้เห็นชัดเจนเมื่อเด็กอายุ 6 เดือนขึ้นไป เด็กจะเริ่มแปลกหน้าคน สมองน้อยๆ จะสามารถแยกแยะใบหน้าได้ ความสามารถเด็กทารกนั้นเป็นความสามารถชั้นยอดชนิดที่ผู้ใหญ่เรายากที่จะทาบได้

42.ไม้เรียว ต้องใช้ในวัยเด็ก
ที่ยังไม่เข้าใจไม้เรียว จึงจะได้ผล

เมื่อเด็กอายุ 2-3 ขวบ เด็กมีความเป็นตัวของตัวเองสูง และพร้อมที่จะต่อต้านพ่อแม่ เมื่อเป็นเช่นนี้ เด็กไม่ยอมทำตามคำสั่ง พ่อแม่ ง่ายๆ ยิ่งดุว่าหรือลงโทษ เด็กยิ่งดื้อรั้น ถ้าไม่อยากให้เป็นเช่นนี้ พ่อแม่ต้องฝึกนิสัยลูกตั้งแต่อายุไม่ถึงขวบ ตัวอย่างเช่น การกินการขับถ่าย เป็นเรื่องสัญชาตญาณ ควรกำหนดเป็นระเบียบเสียแต่แรกเกิด
เด็กทารกยังไม่เข้าใจเรื่องวามเข้มงวด ยังไม่รู้จักไม้เรียว ก็จะทำไปโดยเป็นเรื่องปกติ

45.ชมเด็กดีกว่าดุเด็ก

ว่ากันว่าเมื่อเด็กถูกดุ แกจะพัฒนาความสามารถในการต่อต้านขึ้นมา
ในกรณีที่เด็กฉีกหนังสือพิมพ์ที่เรากำลังอ่านค้างอยู่ แทนที่จะตีมือเด็กและแย่งหนังสือพิมพ์มา เราควรหากระดาษหนังสือพิมพ์อื่นมาให้แทน มิฉะนั้นจะกลายเป็นปิดกั้นความคิด ริเริ่ม และความอยากทำอะไรของเด็ก เราต้องพยายามอธิบายเหตุผล เด็กอาจไม่เข้าใจทั้งหมดแต่เด็กก็เข้าใจจากท่าทีของพ่อแม่ได้

"ผูกพัน"

Create Date : 09 มิถุนายน 2550

Last Update : 9 มิถุนายน 2550 1:31:42 น.

1 comments

Counter : 518 Pageviews.

แวะมาอ่านค่ะ

โดย: คุณย่า

วันที่: 9 มิถุนายน 2550 เวลา:4:55:29 น.