เมืองแหงเคยเป็นเส้นทางเดินทัพ เป็นแห่งอู่ข้าวอู่น้ำเพื่อเป็นเสบียง และเป็นสถานที่สวรรคตของพระนเรศวรมหาราช ครั้งสมัยพระองค์ทรงยกทัพไปท้านกองทัพพม่าที่เมืองนาย ประเทศพม่าในปัจจุบัน ซึ่งมีหลักฐานอ้างอิงมากมายเกี่ยวกับพระองค์

และเมืองแหงยังเคยเป็นเมืองหน้าด่านของเมืองเชียงใหม่ เจ้าเมืองคนสุดท้ายของเมืองแหง คือ พ่อแหง ซาววา มีอายุในช่วงปี พ.ศ. ๒๕๗๒ ปัจจุบันยังคงมีสถูปอัฐิอยู่ทางด้านทิศใต้ของบ้านเมืองแหง และยังคงปรากฏคูเมืองทางด้านทิศตะวันออกและทิศเหนือของหมู่บ้าน

ธรรมชาติสิ่งแวดล้อมยังค่อนข้างสมบูรณ์อยู่มาก ฝนจะตกชุกสม่ำเสมอและยาวนานทั้งฤดู เนื่องจากยังมีป่าไม้อยู่มากมายประกอบกับป่าไม้ในเขตพม่า ที่เขตแดนติดกับประเทศไทยยังสมบูรณ์มาก ฤดูฝนจะเริ่มประมาณตั้งแต่เดือนพฤษภาคมถึงเดือนตุลาคม และเนื่องจากเมืองแหงมีภูมิประเทศภูเขาสูงล้อมรอบ จึงทำให้อากาศหนาวเย็นเป็นช่วงยาวนาน เริ่มเดือนตุลาคมถึงเดือนกุมภาพันธ์ ส่วนหน้าร้อนค่อนข้างสั้น ประมาณเดือนมีนาคมถึงเดือนเมษายน ทรัพยากรที่สำคัญคือ แร่ลิกไนต์ ซึ่งมีมากที่ บ้านสันดวงดี หมู่ ๑ บ้านสามปู หมู่ ๒ และบ้านมหาธาตุ หมู่ ๔ ตำบลแสนไห อำเภอเวียงอันเป็นขุมทรัพย์มหาศาลของเมืองแหง

เมืองแหงเป็นตำบลหนึ่งที่เคยขึ้นอยู่กับอำเภอเชียงดาว และได้ยกฐานะขึ้นเป็นกิ่งอำเภอ เมื่อวันที่ ๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๒๔ ประกอบด้วย ๒ ตำบล ๑๒ หมู่ จนกระทั่งได้มีพระราชกฤษฎีกาตั้งเป็นอำเภอเวียงแหง เมื่อวันที่ ๔ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๓๖ ( ประกาศในราชกิจจานุเบกษาเล่มที่ ๑๑๐ ตอนที่ ๑๗๙ ลงวันที่ ๓ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๓๖ ประกอบด้วยพื้นที่ ๓ ตำบล ๒๒ หมูบ้าน

ปัจจุบันพวกนายทุนได้เข้ามาคว่านซื้อที่ดินจากชาวบ้านที่อยู่ในเขตโครงการพัฒนาเหมืองแร่ลิกไนต์ในราคาที่สูงโข และพยายามทำให้ที่ดินเหล่านั้นมีโฉน เพื่อผลประโยชน์ในภายภาคหน้าหากมีการเปิดเหมืองแร่ลิกไนต์

เหมืองลิกไนต์คือหายนะที่จะเกิดขึ้นที่เวียงแหง จากตัวอย่างที่เห็นอยู่ในปัจจุบัน คืออำเภอแม่เมาะ จังหวัดลำปาง หลังจากที่ชาวบ้าน ๓ หมู่บ้านที่อยู่ในละแวกโรงไฟฟ้าแม่เมาะ ได้เดินทางไปยื่นหนังสือถึง พ.ต.ท. ทักษิณ ชินวัตร นายยกรัฐตรี เมื่อไปประชุม ครม. สัญจรที่จังหวัดตาก เพื่อขอให้ดำเนินการอพยพย้ายชาวบ้านทั้งหมดออกนอกพื้นที่ เพราะได้รับผลกระทบจากฝุ่นของถ่านหิน และก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ จนเกิดอาการป่วยด้วยโรคทางเดินหายใจ มีอาการระคายเคืองเยื่อบุทางตา จมูก และคอ มีอาการเรื้อรังรุนแรง ตั้งคนสัตว์ล้มตายเป็นจำนานมาก นับตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๕๓๙-๒๕๔๕ มียอดผู้เสียชีวิต ทั้งหมด ๖๙ ราย แต่พอมาถึงปี พ.ศ. ๒๕๔๗ เมื่อรวมทั้งหมดแล้ว มีการเสียชีวิตด้วยสารพิษจากโรงไฟฟ้าแม่เมาะมากกว่า ๒๐๐ ราย

จากการรายงานของ กระทรวงพลังงาน โดยการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย ได้นำเสนอรายงานให้ทราบ ที่อ้างว่า ทางโรงไฟฟ้าได้ปรับปรุงแก้ไขปัญหาสิ่งแวดล้อม ได้ตามมาตรฐานที่กฎหมายกำหนดทุกอย่าง แต่แท้จริงแล้วชาวบ้านได้รับผลกระทบอย่างหนักมาก คนป่วยบางรายต้องหายใจโดยใช้ท่ออ๊อกซิเจนอยู่ตลอดเวลา ซึ่งขัดกับการรายงานของกระทรงพลังงาน

ซึ่งหากเวียงแหงต้องพบกับชะตากรรมอย่างแม่เมาะ ผลกระทบที่เกิดขึ้นคงจะร้ายแรงกว่าหลายเท่า เนื่องจากเวียงแหงเป็นเมืองที่อยู่กลางหุบเขามีภูเขาล้อมรอบคล้ายกะทะ หมอกขาวบริสุทธิ์ปกคลุมเมืองแหงทั้งเมืองและหากทะเลหมอกแห่งนี้ กลับเป็นทะเลหมอกมวลพิษจากก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ เนือ่งจากโครงการพัฒนาเหมืองลิกไนต์ก็ตั้งอยู่กลางใจเมืองแหงอย่างพอดิบพอดี

สิ่งมีชีวิตต่างๆคงตายตั้งเป็นหากถูกรุกรานด้วยอำนาจแห่งความหายนะ อาจจะเป็นบทลงทัณฑ์ของพระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงความโลภและบ้าอำนาจ

Create Date : 12 พฤษภาคม 2551
Last Update : 14 พฤษภาคม 2551 13:10:29 น.		0 comments
Counter : 266 Pageviews.
Share Tweet