ชุมชนร่างกฎหมายและให้ความเห็นทางกฎหมาย

 
กรกฏาคม 2553
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
21 กรกฏาคม 2553
 

ฟังหลักธรรมผ่านบทกวี ตอน 2 โดยชายหยก


บทกวีในหน้านี้ เป็นบทกวีที่เราไปรวบรวมมา เริ่มเลยดีกว่า

ยามเจ้ามา เอาอะไร มาด้วยเจ้า
เจ้าจะเอา แต่สุข สนุกไฉน
เมื่อเจ้ามา ตัวเปล่า จะเอาอะไร
เจ้าก็ไป ตัวเปล่า เหมือนเจ้ามา


รูปต้นฉบับวาดโดย อ.เฉลิมชัย



อันรูปรส กลิ่นเสียง นั้นเพียงหลอก
ไม่จริงดอก อวิชชา พาให้หลง
อย่าลืมนะ ร่างกาย ไม่เที่ยงตรง
ไม่ยืนยง คงอยู่ คู่ฟ้าเอย
จากหนังสือเก่าโบราณ



ต้องเวียนเกิด เวียนตาย ตามบุญบาป
เมื่อไรทราบ ธรรมแท้ ไม่แปรผัน
ไม่ต้องเกิด ไม่ต้องตาย สบายครัน
มีเท่านั้น ใครหาพบ จบกันเอย
ท่านพุทธทาสภิกขุ



กายนี้ ท่านเปรียบ ดั่งท่อนไม้
ครั้นดับไป สมมติ ว่าเป็นผี
เครื่องเปื่อยเน่า สะสม ถมปฐพี
เหมือนกันทั้ง ผู้ดี และเข็ญใจ
เจ้าพระยาคลัง หน



ขอพวกเรา ทั้งหลาย จำไว้เถิด
ว่าการเกิด นี้ลำบาก ยากนักหนา
ครั้นคนเรา ได้กำเนิด เกิดขึ้นมา
ก็กลับพา กันถึง ซึ่งความตาย
หลวงวิจิตรวาทการ







ร่างกายเหมือน เพื่อนตาย อยู่ใกล้ชิด
พินิจอีก ก็เหมือน เรือนอาศัย
จิตไม่มี รูปร่าง อย่างใดๆ
สิงอยู่ใน กายยนต์ ปนชีวี

ยังไม่ตาย กายนี้ ว่ามีจิต
สิ้นชีวิต จิตหาย กายเป็นผี
เหมือนเรือนร้าง ห่างหน คนไม่มี
ย่อมเป็นที่ โรยรุด ทรุดโทรมไป

เวลาเป็น เห็นแต่กาย ใจไม่เห็น
ไม่เหมือนเช่น เรือนกาย ใช้อาศัย
เรือนกายเห็น เจ้าของ ครองอยู่ใน
แต่เรือนใจ เหมือนเจ้าของ ครองไม่มี

แลด้วยตา ไม่เห็น เห็นด้วยใจ
มาอาศัย อยู่ในกาย แล้วหน่ายหนี
พูดว่าตาย ก็หมาย เอากายนี้
สิ้นชีวี เน่าไป ใจไม่ตาย

จิตไม่มี..ร่างกาย ว่าตายไป
เอาอะไร มาชี้ เป็นที่หมาย
กายเกิด กายตาย หมายเห็นง่าย
เพราะกายเป็น รูปัง สังขารา

เป็นธาตุเกื้อ เนื้อหนัง ไม่ยั่งยืน
ใครจะฝืน ก็ไม่ สมปรารถนา
เกิดแล้วแก่ เจ็บตาย วายชีวา
ธรรมดา อย่างนี้ มีทุกคน

มันแปรแปลก แตกสลาย ไม่ใช่ตัว
ไปพันพัว ยึดไว้ ไม่ได้ผล
เป็นอนันต์ ไม่ใช่อัตตา..ตัวตน
เฝ้าดิ้นรน เดือดร้อน ทำไมกัน

เกิดตาย สำหรับกาย ซึ่งเรียกร้อง
ว่าเป็นของ ไม่แน่ ย่อมแปรผัน
อุปาทาน หัวดื้อ ยึดถือมั่น
เบญจขันธ์ คือเรา เอาเป็นตน

จึงหลงกล ว่าตน แก่เจ็บตาย
งมงาย ฝ่ายตัณหา พาเสือกสน
เป็นวิสัย ใจชั้น สามัญชน
ย่อมมืดมน ทึบทับ อับปัญญา

อันตัวเรา คือจิต บริสุทธิ์
เป็นวิมุตติ หลุดพราก จากตัณหา
ไม่ยึดถือ ขันธ์ ๕ เป็นอัตตา
สิ้นชรา ตายเกิด กำเนิดวาย

จิตพ้นโลก พ้นโอฆ สงสาร
เรียกนิพพาน หรือวิมุตติ ที่สุดหมาย
หมดทุกข์ หมดภัย ไกลอันตราย
สุขสบาย เป็นนิจ นิรันดร์เอยฯ
เปมงฺกโร ภิกฺขุ




นี่แหละตัวกู ของกู
ร้ายอะไร ไม่ร้ายเท่า จะเอาดี
เป็นธุลี จับจิต เกิดริษยา
ชิงดีแล้ว อวดเด่น เห็นออกมา
ตัวกูจ้า บ้าคลั่ง สังเวชใจ

สร้างนรก เป็นที่อยู่ เพราะเหตุนี้
ตัวกูดี ตัวกูเด่น เห็นหรือไม่
กลัวหมดดี จุดจี้ ให้เกิดไฟ
เผาตัวเอง ต่อไป เศร้าใจเอย ฯ







Create Date : 21 กรกฎาคม 2553
Last Update : 21 กรกฎาคม 2553 14:08:22 น. 4 comments
Counter : 1537 Pageviews.  
 
 
 
 

มองอะไร มองให้เห็น เป็นครูสอน
มองไม้ขอน หรือมองคน มองค้นหา
มองเห็นความ เสมอกัน มีปัญญา
มองเห็นว่า ล้วนมีพิษ: อนิจจัง

มองทุกข์สุข ก็จงจ้อง มองให้ดี
มองว่าเป็น อย่างที่ คนเราหวัง
มองว่าเป็น ตามปัจจัย ให้ระวัง
มองจริงจัง ก็จักเห็น เป็นธรรมดา

มองโดยนัย ที่มันสอน จะถอนโศก
มองเยกโยก มันไม่สอน ร้อนเป็นบ้า
มองไม่เป็น โทษผีสาง นางไม้มา
มองถูกท่า ไม่คว้าทุกข์ มองถูกจริง

 
 

โดย: ชายหยก (KMyoungelite ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2553 เวลา:14:15:55 น.  

 
 
 

เสบียงธรรม
อย่าอวดรู้ อวดดี ว่ามีศักดิ์
อย่าหลงรัก ลาภยศ สรรเสริญ
อย่าโอ้อวด รวยทรัพย์ นั่งนับเพลิน
อย่ารักเงิน หลงผิด ติดวังวน

ทุกทุกสิ่ง ที่กล่าวนี้ ไม่มีเที่ยง
จะมีเพียง ก็แต่ บุญกุศล
เปรียบเสมือน เสบียงธรรม หนุนนำตน
ทุกแห่งหน แม้ยามตาย วายชีวา





เป็นมนุษย์ เป็นได้ เพราะใจสูง
เหมือนหนึ่งยูง มีดีที่แววขน
ถ้าใจต่ำ เป็นได้ แต่เพียงคน
ย่อมเสียที ที่ตน ได้เกิดมา

ใจสะอาด ใจสว่าง ใจสงบ
ถ้ามีครบ ควรเรียก มนุสสา
เพราะทำถูก พูดถูก ทุกเวลา
เปรมปรีดา คืนวัน สุขสันต์จริง

ใจสกปรก มืดมัว และร้อนเร่า
ใครมีเข้า ควรเรียก ว่าผีสิง
เพราะพูดผิด ทำผิด จิตประวิง
แต่ในสิ่ง นำตัว กลั้วอบาย

คิดดูเถิด ถ้าใคร ไม่อยากตก
จงรีบยก ใจตน รีบขวนขวาย
ให้ใจสูง เสียได้ ก่อนตัวตาย
ก็สมหมาย ที่เกิดมา อย่าเชือนเอยฯ

 
 

โดย: ชายหยก (KMyoungelite ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2553 เวลา:14:21:59 น.  

 
 
 

พระพุทธะ พระธรรมะ และพระสงฆ์
ล้วนต่างองค์ เป็นสามพระ หรือไฉน
หรือเป็นองค์ เดียวกัน ที่ชั้นใน
ดูเท่าไร ก็ไม่เห็น เป็นสามองค์

นั่นถูกแล้ว ถ้าดูกัน แต่ชั้นนอก
คือดูออก มีพุทธะ จอมพระสงฆ์
ได้ตรัสรู้ ซึ่งพระธรรม ทรงจำนง
สอนพระสงฆ์ ทั้งหลาย ให้รู้ตาม

แต่เมื่อดู ชั้นใน กลับได้พบ
ว่าธรรมหนึ่ง ซึ่งอยู่ครบ ในพระสาม
ทั้งพุทธ..สงฆ์ หรือว่าองค์..พระธรรมงาม
ล้วนมีความ สะอาด..สว่าง..สงบ บรรจบกันฯ





ผิดแล้วรู้จักแก้ ที่แท้คือบัณฑิต

ผิดหนึ่ง พึงจดไว้ ในสมอง
เร่งระวัง ผิดสอง ภายหน้า
สามผิดเร่ง คิดตรอง จงหนัก เพื่อนเอย
ถึงสี่อีก ทีห้า หกซ้ำ อภัยไฉนฯ



 
 

โดย: ชายหยก (KMyoungelite ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2553 เวลา:14:27:21 น.  

 
 
 

ตากับตีน อยู่กันมา แสนผาสุก
จะนั่งลุก ยืนเดิน เพลินหนักหนา
มาวันหนึ่ง ตีนทะลึ่ง เอ่ยปรัชญา
ว่าตีนมี..คุณแก่ตา เสียจริงๆ

ตีนช่วยพา ตาไป ที่ต่างๆ
ตาจึงได้ ชมนาง และสรรพสิ่ง
เพราะฉะนั้น ดวงตา จงประวิง
ว่าตีนนี้ เป็นสิ่ง ควรบูชา

ตาได้ฟัง ตีนคุยโม้ ก็หมั่นไส้
จึงร้องบอก ออกไป ด้วยโทสา
ว่าที่ตีน เดินไปได้ ก็เพราะตา
ดูมรรคา เศษแก้วหนาม ไม่ตำตีน

เพราะฉะนั้น ตาจึง สำคัญกว่า
ตีนไม่ควร จะมา คิดดูหมิ่น
สรุปแล้ว ตามีค่า สูงกว่าตีน
ทั่วธานินทร์ ตีนไปได้ ก็เพราะตา

ตีนได้ฟัง ให้คั่งแค้น แสนจะโกรธ
วิ่งกระโดดโ ลดไป ใกล้หน้าผา
เพราะอวดดี คุยเบ่ง เก่งกว่าตา
ดวงชีวา จะดับไป ไม่รู้เลย

ตาเห็นตีน ทำเก่ง เร่งกระโดด
ก็พิโรธ แกล้งระงับ หลับตาเฉย
ตีนพาตา ถลาล้ม ทั้งก้มเงย
ตกแล้วเหวย หน้าผา ทั้งตาตีน




 
 

โดย: ชายหยก (KMyoungelite ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2553 เวลา:14:33:35 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

KMyoungelite
 
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]








[Add KMyoungelite's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com