Bloggang.com : chabori : :: เพื่อนกับทางเลือก ::

:: เพื่อนกับทางเลือก ::

เมื่อสองวันที่แล้ว ได้เขียนเรื่องเกี่ยวกับเพลง ยุต 80 แล้วมีผู้อ่านท่านหนึ่งใจดีส่ง ลิงค์เพลงเก่ามาให้ ทำให้ได้ฟังเพลงที่เคยชอบในยุคนั้นอีกครั้งหนึ่ง หัวใจโหยหาอดีตขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว

บรรยากาศเก่าๆเมื่อครั้งที่เรียนมัธยมต้นฉุกขึ้นมาในจินตภาพอย่างนี้หลายๆครั้งในแต่ละวัน ในช่วงชีวิตคนเรา มักจะมีเหตุการณ์ที่ประทับใจเกิดขึ้นมากมาย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องดีหรือไม่ก็ตาม วัยเป็นตัวกำหนดพฤติกรรมที่เกิดขึ้นของเราอยู่ไม่น้อย เพื่อนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตที่ไม่ใช่ทั้งหมด ที่ย้ำเช่นนี้เพราะว่าผ่านช่วงวัยอย่างนั้นมาก่อน และไม่เคยยอมให้เพื่อนมามีส่วนนำพาชีวิตให้ไปได้ดี หรือว่าดิ่งลงเหวเลย

ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในชีวิตเราเกิดขึ้นกับตัวเราทุกวินาทีของความคิด รวมไปถึงการมีชีวิต จำได้ว่าช่วงที่เรียนม.3 เพื่อนที่อยู่กลุ่มเดียวกัน ต้องเลือกโปรแกมเรียน ด้วยความชอบที่ต่างจากเพื่อนในกลุ่มทำให้เราต้องแยกตัวไปเรียนห้องที่ไม่มีเพื่อนเก่าร่วมอยู่ด้วย

ในวัยนั้นเป็นสิ่งที่สำคัญไม่น้อย แต่สำหรับเราแล้ว เราเลือกสิ่งที่ชอบมากกว่าที่จะเลือกเพื่อน ด้วยเหตุผลส่วนตัว เพราะมีเพื่อนก็จริงถ้าได้เรียนในสิ่งที่ไม่ชอบ เราจะหาความสุขได้จากที่ไหน ที่หนักกว่านั้น คือความสุข ต้องเลือกแล้วว่าความสุขแบบใดคือความสุขที่แท้จริง ด้วยวัยใจขณะนั้น เราเลือกสิ่งที่ตัวเองถนัด มากกว่าเลือกเพื่อน

พอเวลาผ่านไป ไม่เคยคิดเสียใจเลยที่ตัดสินใจอย่างนั้น ไม่เช่นนี้นการเรียนที่มีความสุขของเรา อาจทำให้เราวิบัติในใจก็เป็นได้

หากใครๆถามว่ารักเพื่อนไหม ในตอนนั้นน่ะหรือ รักซิแต่ไม่ถึงกับเอาเป็นเอาตาย เพื่อนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต แตไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต
เพราะเราเรียนกับเพื่อนกลุ่มนั้นจนถึงม.3

ครั้นพอขึ้นม.4 เราก้ต้องตัดสินใจอีกครั้งหนึ่ง และเป็นการตัดสินใจที่ยิ่งใหญ่กว่าครั้งที่ผ่านมา เพราะเราต้องย้ายโรงเรียนชีวิตทุกวันนี้ไม่ได้เจอเพื่อนกลุ่ม.นั้นมาตั้งนานมากแล้ว ไม่ได้ติดต่อกันนานมาก ไม่น่าเชื่อ คนที่สนิทสนมกันมากขนาดนั้น ไม่ได้ติดต่อกันเลยในปัจจุบัน

กลุ่มเพื่อนที่เรียนด้วยในมหาวิทยาลัยกลับมีบทบาทในการติดต่อสื่อสารม รวมทั้งให้ความช่วยเหลือวึ่งกันและกันมากกว่า หรืออาจจะเป็นไปได้ว่า ในขณะที่เรียนม.ต้นเรายังไม่ภาวะที่จะเลือกสรรสิ่งใดๆ ให้กับตัวเองเลย ยังสนุกสนานเฮฮาอยู่ไปวันๆ คบกับคนที่ไม่ขัดใจ เล่นกีฬาด้วยกัน

จำได้ว่าบ้านเพื่อนเรายังไม่เคยไปเที่ยวเลย แตเพื่อนๆมาเที่ยวบ้านเราได้ ที่บ้านก็เฮี๊ยบพอสมควร

คิดถึงวัยเยาว์วันเก่าก่อน
ที่แรมรอนเดินทางไกลสุดกู่
หนทางไกลที่ไหนไม่เคยรู้
ยังคุดคู้เรื่องราวราวกับฝัน

เพื่อนฝูงมากมายที่เคยคบ
ไม่เคยลบเลือนไปในใจฉัน
ดีเลวบ้างมากมายปะปนกัน
แทบทุกวันเวลาไม่ว่างเลย

มีมากมายกลุ่มเป็นพวกพ้อง
ทั้งมอสองมอสามในยามนั้น
ต่างพึ่งพามาพบประสบการณ์
เจอทั้งหวานวานวันล้วนจรรโลง

มาวันนี้ยังไม่เจอกันสักคน
ไม่รู้แต่ละคนแยกไปไม่เห็นหัว
ต่างมีการงานกันถ้วนทั่ว
หากจะรวมตัวคงยากนักเกินจักคืน

เขียนโดย

KorP@i

Create Date : 07 มกราคม 2553

Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2567 13:06:27 น.

0 comments

Counter : 266 Pageviews.