หลังจากไปตะล่อนตะแล๊ดแต๊ดแต๊  หัวหกกดขวิดที่ไทย

มันส์มากค่ะ......เที่ยวแบบลืมตายกันไปเลยทีเดียว555  

ก่อนไปก็ยังเป็นหวัด ไอ (เลิฟยู) ตลอด และตอนเที่ยวไทย

ก็ยังไม่หาย  ไม่เจียมก็เงี้ยะค๊า...หยุดซะที่ไหน  ป่วยก็ยังเที่ยว

คุณแฟนก็บอกให้ไปหาหมอ.....คนเก่งค่ะ (เก่งแต่กับสามี)กลัวที่

ไหน เถียงค่ะ....ทอลซิลธรรมดาตะเอ๊ง เดวก็หาย ชิว ชิว คร๊าบบบบ

อึดอยู่แล้นนนน...

จนกลับมาอังกฤษ  อาการไอก็ยังไม่หยุด  ร่างกายอ่อนเพลียมาก

จนทนไม่ไหวซะเอง ชวนคุณแฟนโทรนัด GB ตอนนี้เริ่มทานอะไร

ไม่ได้ อาเจียนออกหมด เสียงแหบ และโคตรจะเจ็บคอเลยพับผ่าสิ

คุณหมอให้ใบสั่งยาแอนตี้เซฟติกมาทาน  ทานได้สองวันอาการก็

ยังไม่ดีขึ้น.....  เริ่มอาเจียนเป็นเสมหะและเศษเลือด ออกทั้งปาก

และจมูก ตาขาวแดงกล่ำเหมือนแวมไพร์....คืนนั้นนอนไม่ได้เลย เหมือน

มีลมในร่างกายคอยดันลิ้นปี่และหัวใจ ทรมานมากๆ อาการเหมือนใจจะขาด

ตีห้าคืนวันอาทิตย์  คุณแฟนเห็นท่าไม่ดีพาส่งโรงพยาบาลควีนอเล็กซานดร้า

ผลการตรวจ....ดิฉันเป็น Pneumonia หรือ ปอดอักเสบ

เดชะบุญแค่ไหน...ที่แฟนไม่ได้ออกเรือ  และพาส่งโรงพยาบาลทัน คุณหมอ

ตรวจเอ็กซเรย์ เจาะเลือด น้ำเกลือ อะไรต่อมิอะไรวุ่นวายไปหมด  ภาวะที่เกิด

ขึ้นเรียกว่า "เฉียบพลัน" ถึงตายเชียวนะครับท่าน  ออกจากโรงพยาบาลช่วงพัก

ฟื้นที่บ้านคุณแฟนลา งานอาทิตย์กว่าๆ เพื่อดูแลกัน....ยาคุณหมอจัดมาให้เยอะ

มากกกก กุ๊กไม่ชอบกินยาแต่กลัวตาย...กินอย่างว่านอนสอนง่ายเลยคราวนี้....

ช่วงแรกๆ ที่กลับบ้านเสียงก็ไม่มี สื่อสารกับคุณแฟนด้วยภาษาเขียน อารมณ์หงุดหงิด

คิดถึงเมืองไทย พ่อแม่ พี่ชายมากๆ กลางคืนก็ยังนั่งหลับอยู่เพราะนอนไม่ได้เลย...

ลมตีหัวใจและกระบังทรมานสุดทรวง......

ตอนนี้อาการดีขึ้นมากแล้ว  คุณแฟนกลับไปทำงานแล้ว  ระมัดระวังสุขภาพ

มากขึ้น เหตุการณ์นี้ยอมรับว่าเข็ด ship เข็ดจริงๆค่ะ สุขภาพสำคัญมากๆ กุ๊ก

ละเลย เห็นว่าไอกระดอกกะแด๊ก เดี๋ยวก็หาย....ประมาทสุดๆ  สงสารแฟนด้วย

อาเจียนไม่รู้กี่รอบ ก็เช็ดก็เก็บกันไป  รักจริงหรือไก่กาเขาก็เห็นกันตอนเจ็บป่วย

นี่แหละ....แวะมาส่งข่าวเพื่อนๆ ถ้าดีกว่านี้อีกซักหน่อย จะมาอัพมาราธอน

เพราะดองทริปไว้เค็มปี๋ ซะหลายทริปเชียวค่ะ