Bloggang.com : กชมนวรรณ : คือฉัน...มันเป็นอย่างนี้...๓

คือฉัน...มันเป็นอย่างนี้...๓


	วันก่อนความเป็นฉันเป็นเรื่องที่ไม่ชอบอ่านหนังสือซ้ำๆ ดูหนังซ้ำๆๆ แต่ใช่จะกำหนดเป็นกฎตายตัว ไปซะทีเดียวเมื่อวานซืน เพื่อนคนหนึ่งยังแย้งฉันว่าสักวันหากฉันอยากจะอ่านหนังสือเล่มเก่าที่เคยอ่านมาแล้วขึ้นมาฉันจะทำอย่างไร? "หนังสือเล่มเก่า..." มันน่าจะหายาก แล้วนะ มันคงมีเจ้าของไปแล้วล่ะ อิอิ แต่...หากหนังสือเล่มนั้นมีคุณค่าจริง ฉันพร้อมเสมอที่จะอ่านซ้ำ ฉันตอบเพื่อนไปอย่างไม่ค่อยมั่นใจสักเท่าไหร่.. จังหวะชีวิต ของคุณเป็นอย่างไรกันบ้าง? สำหรับฉันแล้วคิดว่าลีลา ไม่มากไม่น่าตื่นเต้นเท่าที่ควรช่วงวัยรุ่นตอนนั้นเค้านิยม การเต้นจังหวะดิสโก้ กันคือตามสไตส์ใครสไตส์มัน ฉันเป็นวัยรุ่นที่ไม่หวือหวา แต่คบเพื่อนที่ชอบสังคม ทำให้ได้เรียนรู้ว่าจังหวะการเต้น ของแต่ละคนไม่เหมือนกันแต่มันสวยและครึกครื้นไปคนละแบบแล้วแต่ใครจะสรรหา ท่าไหนให้เป็นท่าประจำตัวของตัวเอง ช่วงนั้นจำได้ว่านักร้องแต่ละคนที่ดังๆๆ จะมีเพลงดังและท่าเต้นเป็นเอกลักษณ์เหมือนกันนะ แหะ ถ้าจำไม่ผิด ช่วงนั้นรำวงเป็นความบันเทิงอย่างหนึ่งสำหรับวัยรุ่นเพื่อนแต่ละคนจะมีท่าเต้นเป็นของตัวเองหากใครมีท่าเต้นที่กวน "ทีน" จะมีคนเต้นตามกันเป็นพรวนเพราะมันจะสนุกหากรวมกลุ่มแล้วเต้นท่าเดียวกัน แต่..สำหรับฉันมีท่าเต้นของฉันเหมือนกัน คือ เท้าซ้ายแตะ เท้าขวา ขวาแตะซ้าย จนจบเพลงเพื่อนมันบอกเพราะความรำคาญในความเฮ่ยของฉัน "เฮ้ย เพื่อนลองเต้นแบบนี้ดูซิแกทำได้ไหม?" ฉันเต้นให้เพื่อนดู เพื่อนบอกทำได้ นี่หว่าแล้วทำไมไม่เต้นแบบนี้ว่ะ... ฉันบอกนั้นมันท่าเต้นของแกแต่ของฉันมัน "ท่านี้..ว่ะ" เรียบง่ายตามสไตส์ คนอย่างฉัน(ที่จริง ฉันอายนะที่จะทำท่าทางแปลกๆๆ ท่ามกลางฝูงชน และที่สาธารณะ ขนาดนั้น เฮ้อ!!) เพื่อนมันเลยเลิกยุ่งกับเรื่องท่าเต้นของฉันนับตั้งแต่นั้นมาและมันไม่มีการพัฒนาท่าเต้นของฉันอีกเลยนับจากวันนั้น ตอนนี้อายุมากขึ้นเพื่อนรักฉันซึ่งชอบสังคมแต่พวกเราไม่ใช่ ไฮโชนะอย่าเข้าใจผิดโลว์โชว์ มากๆ เพื่อนเค้าเก่งแทงโก วอล อะไรก็ไม่รู้ สารพัดเรื่องบอกจะสอนให้ฉัน ฉันบอกแกเก็บไว้เหอะ ฉันขอตายไปอย่างรู้จักท่าเต้นของฉันท่าเดียวนี่แหละ มันค้อนฉันแล้วว่า ไอ้บ้า เอ๋ย ...... เพิ่งเขียนกลอนเรื่องไหว้ครูไปหมาดๆ อ่านเรื่องน้องอำแล้วยังคิดว่า น้องอำ มีครูดีที่ให้อภัยศิษย์และน้องอำก็เป็นคนน่ารักด้วย สามารถไปนั่งร้องเพลง อ้อนจนครูสงสาร อิอิ แต่ฉันล่ะ เหตุการณ์นี้ฉันบันทึกไว้ตั้งแต่สมัยเรียนตอนนั้นแล้วเพราะมันเป็นอีกเรื่องที่มันฝังใจฉันมาก... ฉันบันทึกไว้ว่า... คุณเคยโดนอาจารย์โกธร จนไม่มองหน้าไหม? ฉันบอกด้วยความเป็นตัวฉันได้โดยไม่อายว่าเคย (หน้าด้านมาก) เพราะเหตุการณ์ในวันหนึ่งตอนนั้นฉันขับมอเตอร์ไซด์ไปวิทยาลัยเองแล้วรถที่ใช้มันเก่ามากแล้ว เหตุผลเพราะพี่สาวฉันบอกกับแม่ว่าไม่ต้องซื้อรถใหม่ให้ฉันขับไปวิทยาลัย เพราะเด็กสาว ขับรถคนเดียวหากเป็นรถใหม่จะอันตราย ซึ่งเป็นเหตุผลที่น่าเชื่อถือสำหรับแม่มาก แต่ฉันยอมรับว่าเซ็งสุดๆ (ก็อยากได้รถใหม่นี่น่า วัยรุ่นอ่ะ) วันนั้นรถเสียตลอดทางเพราะฉันไม่รู้ว่ารถยี่ห้อนั้นมันใช้เปิดน้ำมัน แบบ 2 ก๊อก หากหมดก๊อกแรกต้องเปิดก๊อก 2 กรณีที่เราลืมเติมน้ำมันแล้วน้ำมันหมด ฉันไม่รู้ กว่าจะรู้ก็เข้าร้านซ่อมแล้วช่างเค้าบอก ปรากฏว่าถึงวิทยาลัยเมื่อตอนเพื่อนๆ กำลังเข้าแถวพอดีสมัยนั้นการเข้าแถวเช็คชื่อ เคร่งครัดมาก อาจารย์เวร ยืนที่หน้าประตูเป็นอาจารย์ที่ต้องสอนชั่วโมงแรกของวันนั้นของห้องฉัน ฉันจึงแค่ชะลอรถแล้วก้มศีรษะทำความเคารพและพูดว่า "สวัสดีค่ะ อาจารย์"แค่นั้นไม่หยุดรถจอดแล้วยกมือไหว้เหมือนเวลาฉันมาไม่สาย แล้วรีบจอดรถในที่จอดรถ แต่ฉันสาบานได้ว่าแม้ฉันไม่ยกมือไหว้อาจารย์ท่านนั้น ฉันก้มหัวให้ด้วยความเคารพจากใจจริง คิดว่าเดี๋ยวเข้าชั้นเรียนแล้วก็ต้องยกมือไหว้ทำความเคารพอยู่ดี (คิดเอาเอง) แต่อาจารย์ท่านนั้นไม่ได้คิดเหมือนฉันคิด เธอจึงประจานฉันในหน้าห้องชั่วโมงแรกของวันนั้น ซึ่งฉันคิดว่าเป็นวันซวยที่สุดอีกวันหนึ่งในชีวิตของฉันที่จำมาจนทุกวันนี้ นับตั้งแต่นั้นมาฉันยกมือไหว้อาจารย์ท่านนี้ด้วยมือ เพียงสองมือ แต่...หนึ่งใจของฉัน ไม่ได้นึกไหว้ท่านอีกเลยจนท่านย้ายไปสอนที่อื่น จนมาทุกวันนี้หากถามว่าเสียใจไหมที่ทำกับอาจารย์อย่างนั้นด้วยวัยวุฒิ ขณะนี้ฉันตอบตรงๆ ว่าไม่ เลย หากเจอท่านฉันก็แค่เดินผ่านเหมือนคนที่ไม่รู้จักกัน เหตุผลเพราะคำพูดที่เธอประจานฉันหน้าห้องวันนั้นยังดังก้องอยู่ในหูของฉันจนวันนี้ “เด็กเลว พ่อแม่ไม่สั่งสอนให้เคารพอาจารย์ ด้วยการยกมือไหว้หรอ ฉันไม่ใช่เพื่อนของเธอ นะที่เวลาเจอแล้วแค่พยักหน้าทัก” เธอตีความหมายการก้มหัวทำความเคารพของฉันเป็นการพยักหน้าทักทายไปเสียนี่ แล้วฉันจะทำอะไรได้อีกเมื่อเธอ ถามฉันต่อหน้าเพื่อนในชั้นเรียนระดับวิทยาลัยในห้องเรียนประมาณ 40 คน ฉันเพียงแต่ตอบคำถามอาจารย์ท่านนั้นในใจว่า “ค่ะ พ่อแม่ไม่เคยสอน แต่ฉันไหว้คนที่ฉันเคารพนับถือ ทุกคน ด้วยมือและใจเมื่อฉันพร้อม” นับแต่วันนั้นฉันยกมือไหว้ครูท่านนี้ทุกครั้งที่เจอส่วนใจฉันรู้ว่าฉันไม่สามารถที่จะไหว้คุณครูท่านนี้ด้วยใจอีกต่อไปได้ เหตุผลเพราะ “ฉันทำใจไม่ได้ค่ะ” เห็นไหมว่าฉันเป็น เด็กเลวจนปัจจุบันก็เป็นผู้ใหญ่ที่เลวเพราะฉันยังไม่เปลี่ยนความคิดเรื่องอาจารย์ท่านนี้เลย.... .....และนี่เป็นตัวฉันอีกมุมหนึ่งที่ไม่อยากให้ใครเอาแบบอย่าง.... เปิดบันทึกหน้านี้แล้วคงรู้จักกันมากยิ่งขึ้นนะค่ะ รู้แล้วใช่ไหม?ว่าฉันเริ่มไม่น่าคบแล้ว... ในบางวันฝันคิดเรื่องติดเหงา ในบางคราพาเศร้าอยากเร้นหนี ในบางครั้งเอาแต่จ้อป้อวจี ในบางทีหนีห่างกลางผู้คน เป็นมนุษย์คลุกดินครึ่งชีวิต ใครลิขิตขีดเขียนไม่เปลี่ยนผล ผ่านร้อนหนาวคราวยากลำบากทน ในกมลวนเวียนเปลี่ยนชั่วดี หากพลาดพลั้งยั้งคิดมีผิดหวัง เรื่องหนึ่งพังยังสร้างไม่หันหนี หวังใหม่เถิดเกิดกำลังพันทวี ฝังกลีมีสุขอย่าทุกข์นา อิ่มมากไปทำให้นอนหลับยาก แม้หิวมากมักนอนไม่หลับหนา คิดถึงมากหวั่นไหวไปทุกครา กลับเหว่ว้าถ้าคิดถึงไม่ซึ้งใคร หลั่งน้ำตาคราผิดคิดร้องไห้ ทำบ้าใบ้ใครด่าว่าไฉน เมื่อยามทุกข์ปลดปล่อยให้ออกไป บางครั้งไหลเปี่ยมสุขบางมุขมี ก่อนดอกไม้จักบานผ่านฟ้าหมอง ก่อนได้ครองต้องผ่านร้าวรานหนี ก่อนจักสุขต้องผ่านทุกข์มากมี ก่อนฝันดีมีร้ายทักทายเอย ขอบคุณเพลง ก่อนดอกรักบาน ของ คุณลานนา

Create Date : 15 มิถุนายน 2551

Last Update : 21 สิงหาคม 2552 10:28:37 น.

66 comments

Counter : 432 Pageviews.

สิ่งใดใด..เคยว่าแน่..กลับแปรผัน
แต่ละวัน..มิเหมือนเก่า..เฝ้าคอยถาม
สิ่งใหม่ใหม่..กรายกร่ำมา..ทุกชั่วยาม
จึงเกิดความ..เปลี่ยนแปล..ไม่แน่นอน/...

สวัสดีค่ะ คุณ กชมนวรรณ
เขียนกลอน ได้ ไพเราะ มากค่ะ

โดย: สุนันยา

วันที่: 15 มิถุนายน 2551 เวลา:10:24:49 น.

เรื่องเต้นเรื่องลีลาศลุงทำไม่เป็นกะเขาเลย จำได้ว่าสมัยวัยรุ่นมีพี่พาร์ทเนอร์จะสอนให้ก็อายเค้า อิอิ จึงเต้นไม่เป็นจนทุกวันนี้แหละครับ

โดย: เขาพนม

วันที่: 15 มิถุนายน 2551 เวลา:11:06:48 น.

จังหวะชีวิต ของคุณเป็นอย่างไรกันบ้าง?
|
|
|
คงเป็นจังหวะที่เรียบง่าย ไม่เร็วจนใครๆ ต้องไล่ตาม ไม่ช้าจนใครๆ ต้องคอยต้อน

มีความสุขกับการได้หายใจ และ พอใจกับชีวิตที่เป็นอยู่

โดย: มาเฟียหัวใจง้องแง้ง

วันที่: 15 มิถุนายน 2551 เวลา:12:01:55 น.

เพลงเพราะจังครับ

โดย: katoy

วันที่: 15 มิถุนายน 2551 เวลา:12:24:22 น.

แวะมายามบ่าย...

งานยังไม่เลิก..
แอบมาทักทายก่อน

อิอิ..

โดย: gripenator

วันที่: 15 มิถุนายน 2551 เวลา:14:29:22 น.

ชีวิตในวัยเรียนของคุณรัตน์ "เรียบง่าย"
ตามระเบียบของ "หอพักหญิง"ค่ะ
แต่พอพ้นวัยนั้นออกมาทำงาน
ก็มีเฮฮา สนุกสนาน "วัยเฮ้ว" บ้างค่ะ

โดย: รัตตมณี (kulratt

) วันที่: 15 มิถุนายน 2551 เวลา:14:40:51 น.

สวัสดีค่ะปอเอากาแฟมาฝากค่ะ

เต้นท่าเดียว งุงิ น่ารักดีออกค่ะ

คนเราต่างความคิดนะคะ ปอว่าทุกคนมีเหตุผลต่อการกระทำของตน...และเราก๊ควรเคารพในความคิดของเค้า

ดื่มกาแฟนะคะ ...

โดย: Butterflyblog

วันที่: 15 มิถุนายน 2551 เวลา:15:22:07 น.

ท่าเต้นแหล่มเชียวววว คริคริ

โดย: Gigg_Pat

วันที่: 15 มิถุนายน 2551 เวลา:15:44:22 น.

16.33

เขียน..กลอนได้ เพราะไร ว่า*ไพเราะ*
หรือ..เขียนเพราะ เคาะเพียร*วันเปลี่ยนผ่าน
ฤา..ใจหม่น* จนไหม้ บ่มไว้นาน
เขียน..เห็นคาน* หานเค้น อย่าเป็นจริง (นะ)

16.38

เอาบุญมาฝาก อิอิ

Emo Comments For Hi5

โดย: คนสาธารณะ

วันที่: 15 มิถุนายน 2551 เวลา:16:43:04 น.

จะโทษเราฝ่ายเดียวคงไม่ถูกนะครับ
เราอาจผิดจริงแต่คงไม่ได้ถึงขั้นที่เรียกว่าเลว
อาจาร์ยท่านนั้นน่าจะเข้าใจว่า การกระทำกับเราอย่างนั้นสมเหตุสมผลหรือไม่ ความเมตตากรุณา ให้ความเห็นใจกับลูกศิษย์น่าจะมีมากกว่านี้
ไม่ใช่ตัดสินคนด้วยอารมณ์แบบนั้น

ให้อภัยท่านเสียเถิด แล้วสิ่งที่ฝังใจเราจะเลือนหายไปเอง

โดย: ลุงแอ๊ด

วันที่: 15 มิถุนายน 2551 เวลา:19:01:26 น.

แวะมาอ่านค่า จขบ.ไม่ได้เลวหรอกค่ะ
แค่จังหวะตอนนั้น มันไม่อำนวยให้ทำในสิ่งที่ควรทำ
เลยกลายเป็นความเข้าใจผิดเท่านั้นเอง

มีความสุขมาก ๆ นะคะ

โดย: บัวริมบึง

วันที่: 15 มิถุนายน 2551 เวลา:19:11:28 น.

ตอนแรกคิดว่าคนที่เต้นโชว์ในบล็อกน่ะคือคุณรัน
ยังเป็นห่วงกลัวว่าเดี๋ยวจะเป็นลม

จะแจ้งด้วยว่า
ป้าอัพบล็อกแล้วค่ะ ………..เปลี่ยนชื่อล็อกอิน………………
ถ้าไปช้าอาจเข้าบ้านป้าไม่ได้นะคะ
เพราะบ้านจะถูกล็อกกุญแจค่ะ

โดย: ยายกุ๊กไก่

วันที่: 15 มิถุนายน 2551 เวลา:19:40:37 น.

อายุฟ้า
อายุดิน
อายุคน
กาลเวลา..ความเปลี่ยนแปลงไม่เคยหยุดนิ่ง
สรรพสิ่งจะต้องสูญสลาย
แล้วก็เกิดขึ้นใหม่
เพื่อรอรับการเปลี่ยนแปลง
ฟ้าไม่ได้เปลี่ยนฟ้า
ดินไม่ได้เปลี่ยนดิน
มนุษย์ผู้เปลี่ยนแปลง
สร้างข้อบังคับกำหนด

โดย: อาลีอา

วันที่: 15 มิถุนายน 2551 เวลา:19:49:12 น.

คิดถึงจังคะพี่รัน สบายดีนะคะ

โดย: sawkitty

วันที่: 15 มิถุนายน 2551 เวลา:20:48:42 น.

หนังสือดีๆสักเล่ม
แม้ว่ากลับมาอ่านซ้ำก็อาจ
พบบางสิ่ง ที่เกิดขึ้นใหม่ก็ได้

ตอนเป็นทหารผมโดนเรื่องการทำความเคารพบ่อย
แต่เป็นเรื่องจุกจิก ไม่อยากเล่าล่ะ

ส่วนการเต้น ยุคผมคงเป็น แบ็กแดนซ์ล่ะมั้ง

โดย: สุดท้ายก็ชื่อนี้

วันที่: 15 มิถุนายน 2551 เวลา:23:06:02 น.

สวัสดีค่ะคุณรัน
เห็นด้วยกับลุงแอ๊ด (คห.ที่ 10) ค่ะ
คุณรันอภัยให้ท่านเถอะนะคะ ท่านอาจจะใช้คำพูดที่รุนแรงไปหน่อย ทั้ง ๆ ที่เราไม่ได้ตั้งใจให้เป็นอย่างที่ท่านเข้าใจเลย
เหมือนที่คุณก๋าเคยแบ่งปันสิ่งดี ดี ในเรื่องราวของหมื่นตาไงคะ (ดิฉันเป็นแฟนคลับหมื่นตาค่ะ)

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=kawaka&month=05-2008&date=24&group=59&gblog=50

โดย: เอื้องสามปอย

วันที่: 15 มิถุนายน 2551 เวลา:23:28:17 น.

อ้าว...ขอโทษค่ะคุณรัน..ทำลิงค์ไม่เป็นอ่ะ..

โดย: เอื้องสามปอย

วันที่: 15 มิถุนายน 2551 เวลา:23:29:21 น.

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 15 มิถุนายน 2551 เวลา:23:30:57 น.

สวัสดีค่ะ..ขอบคุณมากนะคะที่แวะไปเยือน ไปทักทายและให้กำลังใจกัน..

ขอบคุณมากมายกับมิตรภาพที่มีให้นะคะ

อ่านเรื่องราวของคุณแล้วทำให้หวนคิดไปถึงสมัยเรียน..

๐ เชื่อไหมว่า เราเคยเรียนในระบบวิทยาลัย
พยายามอดทนยอมรับระบบเช็คชื่อเข้าห้องเรียนในแต่ละวิชาได้สองปี
สุดท้าย..เกินจะทน
ทำไม..เราต้องให้คนอื่นมาคอยกำหนดชีวิตเราด้วย..ตอนนั้นเราคอเช่นนี้จริงๆ
เราจึงลาออกจากระบบวิทยาลัย..เดินอย่างสง่าผ่าเผยเข้ารั้วรามคำแหง..เป็นลูกหลานพ่อขุนฯนับแต่นั้นมา
เชื่อไหมเราใช้เวลาเรียนรามฯแค่สามปีครึ่ง
เรากำหนดวิชาที่เราจะเรียนในแต่ละเทอมเองได้โดยดูจากตารางกำหนดการสอบในแต่ละวิชา
ทำให้เราสามารถเลือกช่วงเวลาที่เราจะสอบได้ว่าในการสอบแต่ละครั้งแต่ละวันเราจะสอบสักกี่วิชา

เราสามารถกำหนดตารางเรียนของเราเองได้จากการเลือกวิชาเรียน
ทำให้เราควบคุมการใช้เวลาในแต่ละสัปดาห์ได้ด้วยความสบายใจ

ในช่วงเวลาที่เรียนวิทยาลัยนั้นเราก็เคยประสบปัญหาอาจารย์ไม่ชอบขี้หน้า เนื่องจากเราไปสายหลายครั้งในวิชาตอนเช้าเนื่องจากบ้านเราอยู่ไกลมาก(สมัยนั้นรถรายังไม่มีเยอะเช่นสมัยนี้)
และอาจารย์ท่านนั้นก็ประจานเราหน้าห้องเรียนเช่นกัน
เราเลยหมดศรัทธาในระบบวิทยาลัย หุ หุ

.....................................................................

โดย: ณ กมล

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:1:28:23 น.

เราต่างผ่านชั่วดี วิถีใจ

โดย: larnkawee

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:8:06:54 น.

เข้าใจเลยพี่รันเรื่องแบบนี้ (ไม่เหมือนแต่ก็ประมาณนี้)
ปาต้าเคยเจอเหมือนกัน

แต่ยังไง๊ ยังไง ปาต้าก็ไม่คิดว่าตัวเองผิด

หนูมันคนไม่ดีพี่..

แต่หนูจริงใจ

โดย: pataramin

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:8:42:21 น.

09.05

จันทร์เช้า เจ้าสั่น สู้..........สวัสดี
ตาชื่น ตื่นซะ, มี...............เรื่องให้
ทำงาน ท่านงำ ที..............เราเหนื่อย
สุขนะ สนุก ได้.................อย่าต้องเวียนหัว

09.09

โดย: คนสาธารณะ

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:9:15:51 น.

สวัสดีค่ะพี่รัน
ปอเอากาแฟมาฝากค่ะ
พี่รันทานมื้อเช้าหรือยังคะ

ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ งุงิ

Uppicz.info:free image hosting and resize

โดย: Butterflyblog

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:9:40:56 น.

สวัสดีขอรับท่านพี่น้อง วันนี้ตาปรือหน้าคอมฯ ขอรับ
10.10
จันทร์เช้า เจ้าสั่น สู้..........สวัสดี
ตาชื่น ตื่นซะ, มี...............เรื่องให้
ทำงาน ท่านงำ ที..............เราเหนื่อย
สุขนะ สนุก ได้.................อย่าต้องเวียนหัว

สายจันทร์ แสนหวั่นด้วย.....ใจโหย
รีบตื่น คืนนอน โดย...........คว่างคว้าง
ตาปรือ อื่อตา โรย.............เทียมเท่า หมีนา (แพนด้า)
ดึกค่ำ ร่ำฟัง อ้าง...............ว่าด้วยพระเทศน์ฯ
10.18

โดย: กชมนวรรณ

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:10:21:28 น.

คุณนะเก่งนะเขียนอะไรๆที่ยาวๆคงชอบเขียน ทำไงโอพีจะเขียนได้ชะครึ่งของคุณได้น้าาา

โดย: Opey

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:10:45:52 น.

สวัสดีครับ คุณรัน....

มาบอกว่า ก็คงเป็นเด็กเลวไม่น้อยไปกว่ากันมั้งครับ... เพราะก็มีคนที่มีอาชีพครูคนหนึ่ง... ที่ไม่เคยนับถือเลยมาจนทุกวันนี้...

คงไม่เล่ารายละเอียดนะครับ....

จากบล็อก... เอาเป็นว่าจะเชื่อว่า คุณรันทำไม่เป็นนะครับ... คุณรันลองคลิกเมาส์(คลิกซ้าย)วางเคอร์เซอร์ไว้ตรงจุดที่จะโพสรูป แล้วกด Ctrl+v ครับ....

มีความสุขนะครับ คุณรัน

ปล.จากบล็อกอีกอัน....ก็ไม่อยากจะรับหรอกนะครับ โทรศัพท์ดึกดื่นเที่ยงคืน แต่มันจำเป็นครับ

โดย: เซียน_กีตาร์

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:11:58:32 น.

^
^

...........................................

ปาต้ามาแว้วววว..พี่รัน

เพิ่งว่างอ่ะค่ะ คิดถึงนะคะ

อิอิ ไปหาพี่อาลีต่อดีกว่า

โดย: pataramin

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:12:21:27 น.

พี่รัน เมื่อวานไปวัดมาหรอจ๊ะ
อ้าวแล้วพี่รันเข้าวัดได้ด้วยหรอเนื่ย
อาลีนึกว่าจะเป็นเหมือนอาลีซะอิก พอเข้าเขตวัดทีไร
เป็นต้องลงไปนอนร้องกรี๊ดๆ ทุกที
อาลีเลยไม่ไปวัดเลย
นึกว่าพี่รันก็เป็นเหมือนกัน
แปลกเนาะ พี่รันเข้าวัดได้ไง หรือพอเเก่แล้วไม่เป็นไร
งั้นไว้อาลีแก่เท่าพี่รันก่อนแล้วค่อยไปวัด
เอแล้วพี่รันจะรออาลีหรอเนื่ย พี่รันก็ต้องแก่ไปก่อนอาลีอยู่ดี 55555+ แถม กร้ากๆๆๆๆอิกรอบ เหอๆ

โดย: อาลีอา

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:12:44:39 น.

๒๙

โดย: เซียน_กีตาร์

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:14:34:38 น.

โดย: เซียน_กีตาร์

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:16:40:30 น.

อารมณ์ผู้หญิง

โดย: ดอกกรรณิการ์

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:17:02:01 น.

เหอๆๆ โดนนายจิก เอ๊ย เรียกมาทำงานด่วนอ่ะ พี่รัน

โดย: pataramin

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:17:39:55 น.

งานเสร็จปาต้าคงกลับบ้านเลยนะคะ

มีความสุขนะคะพี่รัน

ม่ายหวายยย..ไข้ขึ้น..เหอๆๆ

โดย: pataramin

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:17:50:20 น.

พี่รันจ๋าคิดถึงจังเลย
วันนี้ไม่ค่อยได้มานั่งหน้าจอเลยอะ

โดย: อาลีอา

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:18:00:59 น.

พี่รันไอ้ตัวกานที่พี่รันแปะไว้ที่เนอาลีอะทำไงหรอสอนมั่งซิ

โดย: อาลีอา

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:19:14:45 น.

เอ้ยพี่อาลีพิมผิดรีบไปหน่อย
ตัวกาตูน บอกหน่อยเร็วๆๆๆๆ

โดย: อาลีอา

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:19:15:57 น.

พี่รันจ๋า แวะเอาความคิดถึงมาฝากค่ะ
พักนี้ตะวันไม่ค่อยได้อยู่หน้าจอเลย
แต่ความคิดถึงที่มีต่อพี่ไม่เคยลดน้อยลงไปเลยนะคะ

โดย: สีฟ้าใส

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:19:25:52 น.

คร้าบบบ คนมันแก่ครับ
รู้ตัวคร้าบ...

โดย: สุดท้ายก็ชื่อนี้

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:19:33:17 น.

พี่รันให้ไปทางไหนเนื่ยเอาชัดๆหลังบ้านไหน
เข้าหมดทุกทางแล้วไม่เห็นมีไรเลย

โดย: อาลีอา

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:19:45:53 น.

พี่รันอาลีไม่ชอบนังผู้หญิงที่มันเนอยู่ข้างบนเลยอะ
เข้ามาทีไรเจอมันส์ ก่อนทุกทีเลย อิอิ

โดย: อาลีอา

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:19:50:15 น.

ไปหลังบ้านอาลีสิ เรื่องอะไรมาหลังบ้านพี่รันอ่ะ กร๊ากก

ยายแพนนี่ เฟอะฟ่ะ

โดย: กชมนวรรณ

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:20:02:15 น.

.... ??? วันนี้ พี่รัน กะ อาลีอา จะเจอกันมะ งง จริงๆๆ

... อาลีอา พี่รันให้ปีนหลังคาลงมา

.... อ่านเรื่องพี่รันแล้ว เป็นอำหน่อยไม่ได้ อาจารย์ก็อาจารย์เหอะ เจอแน่ๆๆ มาพูดแบบนี้ได้ไง จริงมะ ?

... ไรอ่ะพี่รันคุยอยู่ดีๆๆ หาย พี่น้องคนสาฯก็หาย ?? ไปรดน้ำมนต์ที่หนายคะ บอกแล้วมะเชื่อ ให้ห้อยพระมาด้วย อิอิ พี่คนสาฯ จับใข้หัวโกร๋นแหงๆๆ เดี๋ยวไปเยี่ยมก่อน อิอิ

โดย: ธารสีม่วง

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:20:08:08 น.

โดย: ลุงแอ๊ด

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:20:25:26 น.

สวัสดีค่ะคุณรัน
แวะมาเยี่ยมยามดึกค่ะ
" วันนี้คุณแวะไปดูหน้าหมิง หมิงน้อยแล้วหรือยัง ? "

โดย: เอื้องสามปอย

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:21:40:29 น.

Myspace Comments @ DazzleJunction.com

ขอบคุณมากๆจ้าสำหรับบุญที่น้องรันนำมาแบ่งปัน

อิอิ..อิ่มบุญมากๆ

โดย: gripenator

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:22:01:21 น.

ไม่แปล๊กเลยค่ะ คุณรัน ดิฉันก็มีความในใจกับครูคนหนึ่งซึ่งยังจำจนทุกวันนี้ แล้วก็ยังคิดเหมือนคุณรันเลยง่ะ

ทุกวันนี้ยังเจอแต่ ดิฉันยึดคติ "ไม่รู้จักฉันไม่รู้จักเธอ"

เพลงเพราะเจงๆ วันนี้ถูกจายยยเอิ๊กส์

โดย: พูษรี

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:22:05:51 น.

ราตรีสวัสดิ์นะขอรับ

โดย: คนสาธารณะ

วันที่: 16 มิถุนายน 2551 เวลา:23:44:06 น.

สงสัยจะยังนะครับพี่รัน 5555
แค่ท่านหมิงคนเดียว
ก็เล่นเอาพ่อม่ได้นอน
แม่มึนไปเลยครับ 5555

โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า

) วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:0:06:29 น.

เอานะ นับเร็ว1-2-3 ฝันดีค่ะพี่รัน วีรกรรมวัยเรียนแต่ละคนเด็ดๆทั้งนั้น555 มี่ก็เป็น

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]

โดย: ญามี่

วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:1:36:29 น.

กลอนเพราะ เพลงก็เพราะมากครับ

เขียนเก่งจังครับ

โดย: ธรรม (ห่วงใย

) วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:2:10:47 น.

อิอิมาลองให้พี่รันดู

โดย: อาลีอา

วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:4:36:12 น.

แต่ทำไมไอ้หมีของคุณชื่อยาวข้างบนมันทำไม่ได้ละพี่รัน

จ๋า

โดย: อาลีอา

วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:4:37:58 น.

พี่รัน "ดองบล๊อก" 555+

โดย: pataramin

วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:11:44:47 น.

โดย: อาลีอา

วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:12:33:26 น.

สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยมกันค่ะ

โดย: หอมกร

วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:14:09:32 น.

กลอนเพราะนะครับ ขอบคุณที่ไปเยี่ยมเยียนครับ

โดย: modisk

วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:14:18:09 น.

หูยยย..

พี่รัน นอนอ้าปากกว้าวมั่กๆ

ต้องหลับแบบไม่ให้ใครจับได้จิ เวลางานนะ

โดย: pataramin

วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:14:51:16 น.

โดย: เซียน_กีตาร์

วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:15:32:51 น.

มาเยี่ยมใหม่...ใกล้ค่ำ...ยามบ่ายแก่
เพราะมัวแต่...หลบฝน...จนปวดหมอง
เปิดเครื่องมา....ก็ยัง....เพียงนั่งมอง
เพราะสมอง....ส่วนทำงาน....มันเริ่มเบลอ/...

สวัสดีตอนใกล้ค่ำค่ะ คุณ กชมนวรรณ

โดย: สุนันยา

วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:16:11:42 น.

สวัสดีค่ะ คุณกชมนวรรณ
ขอบคุณมากมายนะคะที่เข้าไปเยี่ยมกัน

สิ่งใดหรือ ในโลก ที่จีรัง
แม้ฟ้ายัง เปลี่ยนสี มีให้หมอง
นับประสา คนเรา จะสมปอง
มีให้มอง ถมไป ใครต่างเจอ...

กลอนคุณเพราะมากค่ะแต่งเก่งจัง...ไว้แวะไปบ่อย ๆนะคะ
ขาดความอบอุ่นค่ะ ...อิอิ

โดย: nampikpatu

วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:16:14:43 น.

ภาพกาแฟ กลายเป้นกากบาทไปหมดเยย
เว็บล่มสะแระ แง๊วๆๆ

เอามาฝากอีกค่ะ อิอิ...

Image hosting by UpPicth.com

โดย: Butterflyblog

วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:18:08:34 น.

พี่รันขรา หลังบ้านหน่อยคะ

ให้ว่อง ให้ว่อง

โดย: อาลีอา

วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:20:47:30 น.

มาเยี่ยมกันมั่ง อิอิ เจ้าของบล็อกเป็นคนดีออกอย่าคิดมากหน่า
ให้อภัยแกเถอะนะคะ คิดเสียว่าเราคงเคยทำแบบนี้กับคนอื่นมาเหมือนกัน
พรุ่งนี้วันพระ อโหสิกรรมให้กันเสียนะคะ จะได้ไม่เป็นเวรกรรมผูกกันไปในภพเบื้องหน้าจ้า

โดย: หอมกร

วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:21:32:05 น.

ฝนตกบ่อยๆคืนนี้ก่อนนอนอย่าลืมห่มผ้าด้วยนะคะ

ฝันดีค่ะพี่รัน

............................

กลิ่นราตรีพาจิตเหม่อหวนหา
ไหวหนอไหวอุรากรายใกล้หมอง
มองนภาจิตเลื่อนเยือนหวังปอง
คิดร่ำร้องลองรอใครบางคน

แม้ไกลตาหน้าห่างย่างเวิ้งว้าง
มิเคยว่างวางใจเชื่อเหตุผล
สุดไกลหล้าฟ้ากั้นยังหวังค้น
คนที่ดลซาบซึ้งตรึงสู่ใจ...

.........ญามี่///...

โดย: ญามี่

วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:21:33:58 น.

โอว..
รอหน่อยนะจะเสร็จแล้ว
ขอรับ อิอิ
บ้านโคลงผวน

โดย: คนสาธารณะ

วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:22:19:33 น.

สวัสดีค่ะคุณรัน
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนนะคะ
คิดถึงค่ะ

โดย: รัตตมณี (kulratt

) วันที่: 17 มิถุนายน 2551 เวลา:22:26:39 น.