มาม่าถ้าจะให้อิ่มต้อง
2 ห่อนะครับ หุหุหุ




.........................


ผมก็สงสัยนะครับ
ว่าทำไมพออ่านจดหมายรักแล้วคุณถึงร้องไห้อ่ะครับ 5555

กชมนวรรณ

เห็นลั่นทมข่มจิตมิคิดถึง................รัน
หยุดคนึงซี้งทรวงเคยห่วงหา
บอกตัวเราเขลานักมินำพา
ร้าวอุราครามองกลีบลั่นทม

ด้วยระทม ข่มรัก ในอกหนัก...................โรส
สุดจะหัก หวาดไหว เพราะขื่นขม
ด้วยนามเจ้า เขารู้ ว่าลั่นทม
มิเคยสม ดังหวัง ในรักใด


ส่งการบ้านคุณรันก่อนค่ะ เดี๋ยวอ่านอิกที คุณรันเขึยนรัย

จ๊ะเอ๋ คิดถึงกันบ้างหรือเปล่าคนดี

จะมีมั๊ย? ใครสักคน
ที่ทนได้ทุกอย่างที่เป็นฉัน
หันไปเห็นคำตอบในฉับพลัน
คนๆ นั้น คือตัวฉันใน......กระจกเงา อิอิ

อ่านแล้วนึกถึงห้องเรียนครับ
สมัยก่อนเรียนแบบปนกันนักเรียนชายหญิงก็มีเรื่องน่ารักๆมากมาย

น่ารักจังค่ะมีร่อนจดหมายมาให้..
นั่นสิคะ งง เหมือนกัน
ร้องไห้ทำไมหนอ..พ่อหนุ่มเลยเผ่นเลย
ด้วยเหตุทำสาวเจ้าร้องไห้
เพราะสารภาพรัก

ตามอ่านนะคะคงมีตอนต่อๆ ไป

Puppy Love สำหรับพี่เป็นความทรงจำที่ดี
พี่ก็มีเก็บเรื่องนี้ไว้ใน My memory (ความทรงจำสีจาง) ค่ะ
แต่หนุ่มน้อยของพี่ไม่ได้ร่อนจรวดมาให้แฮะ
มีแต่พี่แกล้งเค้ามากกว่า....


คุณกชมนวรรณ เป็นสาววันจันทร์ใช่มั้ยคะ
ชื่อไม่มีสระ ความหมายว่าประมาณใดคะ
ผิวงามดั่งดอกบัว ไหมเอ่ย....



อยากรู้จักนะคะ
ชอบปาล์มมี่มากเลยค่ะ ถูกใจ BG นี้จัง

จะว่าไปเพิ่งจะเปลี่ยนเพลงในบล็อคความทรงจำสีจางของตัวเอง
จากเพลงร้องของปาล์มมี่มาเป็นบรรเลงค่ะ
แล้วก็คลิกไปตรงโน้นตรงนี้
มาแวะสะดุดที่ BG นี้...

ต้องมีสักคน ในสักวันค่ะ
สู้สู้

จะมีไหม?ใครสักคน…..............คุณรัน
รับตัวตนคนบ้าคอยท้ายั่ว
คือแบบฉันฝันเพ้อเผลอเมามัว
มีแต่ความน่ากลัวทั่วหัวใจ

ถึงบางถิ่นบางที่ไม่มีรัก................อาลีคะ
จำต้องหักอาลัยฤทัยหมอง
เมื่อมีรักไม่สมอารมณ์ปอง
คงต้องครองความช้ำระกำใจ

ในห้วง ของ ความคิด จากคนเหงา
อยู่กับเงา เวิ้งว้าง เช่นตัวฉัน
เคยร้องหา มีใหม ใครคนนั้น
แทบทุกวัน ชะเง้อ คอยอาทร
อยากมีใคร คนนั้น มาเคียงหมอน
อยากออดอ้อน คนหนึ่ง ให้มาสอน
ให้ฉันรัก รู้ใจ จูบก่อนนอน
แต่ทุกตอน ที่คิด ไม่เคยมี


แวะมาแปะเรื่องราวค่ะ คุณรัน

ฝันดีนะคะ แต่วันนี้ ออกแนวเหงาจังเลยเน๊อะ

วันนี้บล็อกสวยสุดๆเลยค่าคุณรัน

อาลีขอตัวนอนก่อนนะคะคุณรัน พรุ่งนี้เจอกันใหม่ค่า

ขอให้มีควมสุขกับการเเต่งกลอนจ้า
ไก้นุดคะ

อื่ม...บล็อกนี้ขอติดไว้ก่อนนะจ๊ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยมาอ่าน แบบว่ากว่าจะอัพบล็อกเสร็จก็ดึกเสียแล้ว ง่วงโคตร

คืนนี้ก็ต้องราตรีสวัสดิ์ก่อนนะครับ

... ส่งการบ้านก่อนค่ะ (เดี๋ยวแว๊บมาแบบเรียบร้อย)

พี่รันไม่ย่อย (อิอิ)


จากน้ำค้างเป็นน้ำคำต้องอ้ำอึ้ง...............กชมนวรรณ
ตกตะลึงซึ้งอักษรกลอนหวาดเสียว
ดาริกาพาบุหลันหลบฝันเปลี่ยว
ยังจะเลี้ยวเก็บน้ำค้างอ้างพายเรือ


รวบรวมยาขนานเอกจากตำหรับ .......... อำค่ะ
บรรจงนับหยดน้ำค้างเติมหัวเชื้อ
ผสานแสงรวีสีชมพูเจือ
ผสมเกลือเพื่อจิ้งหรีดกรีดเสียงพิณ ????

โอ้!!พระเจ้า...เจ้าอำมาทำพิษ............ พี่รัน
คิดประดิษฐ์ยาใหม่คล้ายถวิล
หากเผลอเรอเซ่อทานคงซ่านลิ้น
แล้วด่าวดิ้นสิ้นชีพรีบจองเตียง


พระเจ้าช่วย! .กล้วยทอด"จักรพรรดิ์"(อร่อย^^) ..................อำค่ะ
จิ้งหรีดฟัดกับหมอนนอนบนเขียง
ถอนสะอื้นสั่งเสียคนข้างเคียง
หมดสิ้นเสียงเพราะน้ำค้าง.. ค้างข้ามปี (!!

... อิอิ พี่รัน อำว่า พี่รัน ต้องแยกกลุ่มกลอนออกเป็นระบบแล้วหล่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ

... แบบว่า กลอนหวานๆๆ 1 กลอนผวน 1 แบบนี้อ่ะ เพื่อนๆๆ จะได้ไม่สับสน ฮ่าๆๆๆ
ไม่งั้นเดี๋ยวอำพาออกทะเลแล้ววิ่งขึ้นต้นมะพร้าวแบบนี้อ่ะ เกรงใจอิอิ ขนาดพี่โรสยังสับสนเล๊ย ฮ่าๆๆๆๆ

... อำไปสะกิดท่านอาจารย์แล้ว ท่านบอกว่า ให้ฉานอยู่สงบๆอย่าได้มีเวรต่อกันอีกเลยสาธุ แบบนี้น่ะ พี่รัน ใบประกาศอำเก็บใว้เองได้ป่าว มะถือว่าเป็นการยักยอกชื่อเสียงนะ อิอิ (มาเจสโต ค่ะพี่รัน ช่วยย่อยได้ ) ฮ่าๆๆๆๆ

... พี่รัน มีน้ำร้อนไหมคะ ??

... เอาโจ๊กมาส่งค่ะ ก่อนดื่มชา อย่าลืมเป่าก่อนน๊า อิอิ แว๊บบบบบบบ

... พี่รันเหงาเหรอ อย่า เศร้านะ

อดีตย่อมผ่านไปไม่หวลกลับ
ปล่อยเลยลับเถิดหนาอย่าหม่นหมอง
หากทุกสิ่งมิสมดังใจปอง
ให้ยึดครองทางธรรมนำจิตใจ

อดีตแค่พบ-ผ่าน
วัยเยาว์เบิกบานแจ่มใส
อ้อมกอดแม่พ่อยังอุ่นไอ
ช่างปะไรใครไม่รัก อำ รัก(พี่รัน)เอง

.... ว๊า ... ทำดีไม่ค่อยได้นานเลยแฮะ ทั้งหมดจากใจอำนะคะ ไม่ใช่การบ้านจ้า แต่งเล่นๆๆให้พี่รัน อิอิ จุ๊บๆๆ รักจ้า

... จ๊าก!!!! กลับมาอีกรอบค่ะ ลืมส่งการบ้าน


พี่รันไม่ย่อย (อิอิ)


จากน้ำค้างเป็นน้ำคำต้องอ้ำอึ้ง...............กชมนวรรณ
ตกตะลึงซึ้งอักษรกลอนหวาดเสียว
ดาริกาพาบุหลันหลบฝันเปลี่ยว
ยังจะเลี้ยวเก็บน้ำค้างอ้างพายเรือ


รวบรวมยาขนานเอกจากตำหรับ .......... อำค่ะ
บรรจงนับหยดน้ำค้างเติมหัวเชื้อ
ผสานแสงรวีสีชมพูเจือ
ผสมเกลือเพื่อจิ้งหรีดกรีดเสียงพิณ ????

โอ้!!พระเจ้า...เจ้าอำมาทำพิษ............ พี่รัน
คิดประดิษฐ์ยาใหม่คล้ายถวิล
หากเผลอเรอเซ่อทานคงซ่านลิ้น
แล้วด่าวดิ้นสิ้นชีพรีบจองเตียง


พระเจ้าช่วย! .กล้วยทอด"จักรพรรดิ์"(อร่อย^^) ..................อำค่ะ
จิ้งหรีดฟัดกับหมอนนอนบนเขียง
ถอนสะอื้นสั่งเสียคนข้างเคียง
หมดสิ้นเสียงเพราะน้ำค้าง.. ค้างข้ามปี (!!

... อิอิ พี่รัน อำว่า พี่รัน ต้องแยกกลุ่มกลอนออกเป็นระบบแล้วหล่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ

... แบบว่า กลอนหวานๆๆ 1 กลอนผวน 1 แบบนี้อ่ะ เพื่อนๆๆ จะได้ไม่สับสน ฮ่าๆๆๆ
ไม่งั้นเดี๋ยวอำพาออกทะเลแล้ววิ่งขึ้นต้นมะพร้าวแบบนี้อ่ะ เกรงใจอิอิ ขนาดพี่โรสยังสับสนเล๊ย ฮ่าๆๆๆๆ

... อำไปสะกิดท่านอาจารย์แล้ว ท่านบอกว่า ให้ฉานอยู่สงบๆอย่าได้มีเวรต่อกันอีกเลยสาธุ แบบนี้น่ะ พี่รัน ใบประกาศอำเก็บใว้เองได้ป่าว มะถือว่าเป็นการยักยอกชื่อเสียงนะ อิอิ (มาเจสโต ค่ะพี่รัน ช่วยย่อยได้ ) ฮ่าๆๆๆๆ ..... เก็บตัวกะหัว (เผ่น แนบบบบบบบบ )

แวะมาทักทายค่ะคุณรัน ตามมาจากบล๊อกคุณอาลีอาค่ะ เห็นแต่งกลอนได้เพราะมั่ก และเก่งมั่ก ๆ ชอบค่ะ ตามมาอ่านถึงบล๊อกเลย อิอิ... มีความสุขกับวันหยุดนะค่ะ...

สวัสดี

ยายสาม - ยามสาย

ขอรับพี่น้องรันคร๊าบบบ อิอิ

เห็นด้วยครับ

แวะมาส่งความระลึกถึงกันในยามเช้าแล้วนะคะ

สวัสดีค่ะ คุณรัน
วันนี้คุณรัตน์นั่งเฝ้าหน้าจอ
เพราะมี papers ที่ส่งเมล์มาเยอะแยะ
มีความสุขในวันหยุดเช่นเดียวกันนะคะ

มาสวัสดียามเช้าค่ะ...ขอบคุณนะคะ ที่แวะไปเยือนถึงบ้าน

10.11 น.

จะมีไหม? ใครสักคน
อุทิศตนเพื่อฉันพลันสดใส
แม้จักใช้เวลานานเพียงใด
ก็มิใยแหนงหน่ายคลายจากกัน

10.12 น.

สวัสดียามสายด้วยคนค่ะ พี่รัน

แวะมาขอบคุณ สำหรับคำพูดดีๆ ที่ฝากไว้ในบล็อกพี่ก๋าคะ

มาแชร์ประสบการณ์สมัยเด็กๆ กันค่ะ

ป้าไม่มีโอกาสได้เรียนกับหนุ่มๆ เลยค่ะ

เพราะป้าเรียนในโรงเรียนสตรี สมัยที่เรียน ม.ส. 1-3

ก็เลยไม่มีใครปาจรวดมาให้แล้วแว่บ หายไป 5 5 5

คิดถึงความหลังแล้วมีความสุขดีนะคะ

(เพลงเพราะดีค่ะ เหมาะกับบรรยากาศ)

แวะมาทักทายคุณรันอีกรอบจร้า มาช้าดีกว่าไม่มาก๊าบ แม่สองหนุ่มจะมาขอแอ๊ดคุณรันด้วยนะคะจาได้เข้ามาอ่านกลอนเพราะ ๆ บ่อย ๆ เน๊อ มิตรภาพมีอยู่ซำเหมอนะคะ...วันนี้สองหนุ่มไม่ได้ไปเที่ยวไหนก๊าบอยู่บ้านก๊าบ ตอนนี้หลับไปแล้วหนึ่งหนุ่มก๊าบ ...ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ....มีความสุข กับทุก ทุก วันจร้า....

มะคืนยุ่งๆหายยุ่งมี่หลับคาคอมฯ เลยแวะมาส่งกลอนกันใหม่วันนี้ค่ะพี่รัน น่าจะเรียกท่านพี่สาธารณะมาผลัดกันต่อคนละบทต่อวันด้วยนะคะ555 จะได้สอนมี่ให้เก่งตามด้วยคนจิ


สวัสดีวันเสาร์ที่ร้อนๆๆๆอีกวันค่ะ



สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่

อยู่ตรงนี้! มีอีกคน…
ที่จะไม่สน ค้นความจริง สิ่งไหนไหน
ความเป็นตัวเอง ทำให้เธอดูเก่ง ไม่เหมือนใคร
หากฉันจะสนใจ ก็ที่ความ เป็นตัวเธอ

อยู่ตรงนี้! มีอีกคน…
ผู้หญิงซนซน ขี้บ่น..เพ้อเจ้อ..
แอบมาหลงใหล เธอเป็นใคร จากไหนเออ..
ถ้าเป็นชาย คงจะเผลอ..มอบหัวใจ (กร๊ากก..พี่รัน กลอนมันพาไปนะ)

อยู่ตรงนี้! มีอีกคน…
อ่านแล้วอย่าบ่น เว้นหนูสักคน..คงรับได้
คนรักบทกวี คีตา ฮาเฮ เมรัย (และเปี่ยมไอรัก)
ขอฝากตัวและหัวใจ ให้พี่รัน.. กิ้ว กิ๊ว ...

เย้.. แต่งจบด้วย (ถึงจะมั่วๆก็เหอะ)

อมยิ้มอยู่ใช่ม๊า.. พี่รัน อิอิ

^
^
^
ป.ล. เวลาอ่านกลอนติ๊งต๊องของปาต้า
เก็บ (...) ไว้อ่านทีหลังนะคะพี่รัน อิอิ

ทั้งกลิ่นหอมย้อมจิตให้คิดเศร้า...........รัน
อารมณ์เหงาเคล้าหาพาหวั่นไหว
ถ้อยรำพันอันล้วนรัญจวนใจ
ด้วยอาศัยลั่นทมชโลมครวญ

เก็บกลีบขาว ร่วงลิ่ว ปลิวบนหญ้า..............โรส
เก็บน้ำตา ที่หล่น จากไห้หวล
เก็บอารมณ์ พรายพริ้ว จากรัญจวน
เก็บใส่ตรวน ปะแจ ที่ห้องใจ

ยามลั่นทมปลิวผ่านม่านขอบฟ้า.............. อำค่ะ
สองขอบตาปริ่มนองหยาดน้ำใส
ฝืนกลืนกล้ำเก็บล้นท้นท่วมใจ
ถามคนไกลใยลาร้างสร้างระทม


โดนรักขม เกาะกัด แทบใจขาด..................พี่โรส
พิศวาท อำพราง ให้โศกสม
พิษปวดใจ เขาให้ ช่างตรอมตรม
ลิ้นลวงลม หลอกกัน แล้วร้างลา



มาส่งคุณรันค่ะ อิๆๆ

ทานข้าวยังคะ

แวะมาอ่านบล็อกก่อนออกไปเตะบอลจ้า

ความรักนั้นสวยงามเสมอ เนอะ

ปาต้า ทำไมพี่รันเข้าบล็อกปาต้าม่ายได้อ่ะ
เกะผ้ายันต์ออกก่อนจิ
อิอิ
ตั้งหลายรอบแล้ว
ม่ายได้เลยอ่ะ

คุณโรสค่ะ
น้องอำไปต่อที่โน้นหรอ
ออิ เดี๋ยวจะตามไปดูหน่อยสิ

ทั้งกลิ่นหอมย้อมจิตให้คิดเศร้า...........รัน
อารมณ์เหงาเคล้าหาพาหวั่นไหว
ถ้อยรำพันอันล้วนรัญจวนใจ
ด้วยอาศัยลั่นทมชโลมครวญ

เก็บกลีบขาว ร่วงลิ่ว ปลิวบนหญ้า..............โรส
เก็บน้ำตา ที่หล่น จากไห้หวล
เก็บอารมณ์ พรายพริ้ว จากรัญจวน
เก็บใส่ตรวน ปะแจ ที่ห้องใจ

ยามลั่นทมปลิวผ่านม่านขอบฟ้า.............. อำค่ะ
สองขอบตาปริ่มนองหยาดน้ำใส
ฝืนกลืนกล้ำเก็บล้นท้นท่วมใจ
ถามคนไกลใยลาร้างสร้างระทม


โดนรักขม เกาะกัด แทบใจขาด..................พี่โรส
พิศวาท อำพราง ให้โศกสม
พิษปวดใจ เขาให้ ช่างตรอมตรม
ลิ้นลวงลม หลอกกัน แล้วร้างลา

เหมือนโดษพิษคิดหนักเพราะรักหมอง.........กชมนวรรณ
ไม่สมปองแคล้วคลาดวาสนา
ข่มดวงจิตคร่ำครวญอาบน้ำตา
แสนอ่อนล้าหว้าเหว่เล่ห์คนลวง

เดี๋ยวเอาไปส่งค่ะ

อ่านแล้วก็ทำให้คิถึงสมัยเรียนค่ะยอมรับว่ากลัวคุณครูมาก แต่สมัยนี้คงจะไม่ค่อยมีเด็กคนไหนถูกไม้เรียวอีกแล้ว

ขอบอกว่ามะเฟืองต้นนี้ไม่อร่อยเลยครับ

สวัสดียามค่ำค่ะ คุณรัน
ดีใจจัง...วันหยุดยังมีคุณรันอยู่เป็นเพื่อน
อ่าน papers จนตาลายแล้วค่ะ
(บ่งบอกว่าเป็นคนที่...เริ่มแก่)
ทานมื้อค่ำหรือยังเอ่ย
ทานข้าวให้ตรงเวลา..และพักผ่อนเยอะๆนะคะ

กลับบ้านสวนตั้งแต่เมื่อวานแล้วค่ะ
เมื่อคืนก็ค้างที่บ้านสวน เพิ่งกลับมาทำงานเมื่อเช้านี้เอง

มาส่งถูกเวลาแล้วค่ะ เพราะวันนี้เหนื่อยมาก เพลียแดดด้วย
เดี๋ยวสามทุ่มกว่า ๆ ก็คงจะสลบไสลแล้วล่ะค่ะ
ฝันดีเช่นกันนะคะ
ขอบคุณค่ะ

โห...ถ้าทายแม่นแบบนี้
ซื้อหวยต้องรวยแน่ๆครับ

มะเฟืองต้นนี้ไม่มีลูกแล้วครับ
พอออกดอกเสร็จ
พายุเข้าครับ
ดอกร่วงหมดต้นเลยครับ

ปีนี้เลยยังไม่เห็นลูกมะเฟืองเลยครับ
ต้องไปลุ้นว่าอีกต้นจะมีลูกรึเปล่าอ่ะครับ

ถ้ามีจะเก็บรูปมาฝากนะครับ

อะ อะ อะ อาลีมาเเว้ว

คุณครูรันตามไปตรวจการบ้านให้โต้ยนาคะอาลีไปส่งไว้บล็อกคุณครูโรสค่า

ลืมคะ หลังไมไปเเล้วนะคะอ่านรึยัง?

แวะมาส่งคุณรันเข้านอนจร้า ฝันดีน๊า....

เเวะมาราตรีสวัสคะคุณครูรัน

เจอกันใหม่เมื่อโลกต้องการ
กูดไน้คะ

ขอบคุณครับพี่น้องรันที่เตือนความอืดและอึดของบล๊อกข้าพเจ้า
ขอเวลาซักวันสองวันนะขอรับ....พี่น้องรัน....(อย่าผวน) อิอิ

ราตรีสวาทนะขอรับ อิอิ

ฝนตกไหมคะ ตกอย่าลืมห่มผ้านะคะ..คืนนี้ฝันดีค่ะพี่รัน

.... ต่อการบ้านแล้วค่ะ (ทำเสียงเรียบร้อย)

.... อำแปะให้อีกทีนะคะ (นั่งพับเพียบแปะ)


ยามลั่นทมปลิวผ่านม่านขอบฟ้า.............. อำค่ะ
สองขอบตาปริ่มนองหยาดน้ำใส
ฝืนกลืนกล้ำเก็บล้นท้นท่วมใจ
ถามคนไกลใยลาร้างสร้างระทม


โดนรักขม เกาะกัด แทบใจขาด..................พี่โรส
พิศวาท อำพราง ให้โศกสม
พิษปวดใจ เขาให้ ช่างตรอมตรม
ลิ้นลวงลม หลอกกัน แล้วร้างลา

เหมือนโดษพิษคิดหนักเพราะรักหมอง.........กชมนวรรณ
ไม่สมปองแคล้วคลาดวาสนา
ข่มดวงจิตคร่ำครวญอาบน้ำตา
แสนอ่อนล้าหว้าเหว่เล่ห์คนลวง

ลานลั่นทมสงบเศร้าเร้าจิตหมอง......... อำค่ะ
คนเคยครองห่างหายมิวายห่วง
รักเพื่อรักจารึกเร้นเพียงในทรวง
มิแหนหวงหาก"ให้"ใจรักจริง


... อำส่งใว้ที่บ้านพี่โรสแล้วมาแปะให้พี่รัน อีกทีค่ะ (ทำสงบเสงี่ยม)

... สวัสดีค่ะ พี่รัน ( พนมมือไหว้ถอนสายบัว)

... ไปก่อนนะคะ ( โบกมือ ยิ้มแบบนางงามลาเวที)

สวัสดีเช้าวันอาทิตย์ครับ

อ่าน ๆ ดูแล้ว คาดเดาวัยคงไม่ต่างกันมากมายนัก...

เรื่องห้องสมุด ตอนเรียน ม.ปลาย ชอบเก็บตัวในห้องสมุดเหมือนกันครับ ที่ชอบเพราะตรงนั้นสงบ ไม่วุ่นวาย ทุกครั้งที่มีเวลาว่าง ถ้าไม่เตะบอลก็เข้าห้องสมุด และแน่นอนครับ หนังสือที่อ่านโดยมากจะเป็นนวนิยายจีน.. แต่หายากครับ ไม่ค่อยมีให้อ่านมากนัก


มีความสุข นะครับ

จ๊ะ คงงั้น

คนบ้าต้องเจอคนบ้า

เสียงเค้าว่ากันพรรณนั้น

ไม่ได้มาทักทายหลายวันผ่าน
แต่ใจนั้น ส่งมา ไม่เงียบหาย
ด้วยเวลา ไม่มาก ลำบากใจ
โอกาศดีคงได้ ทักทายกัน/..


สวัสดีค่ะ สบายดีนะคะ

แวะเยี่ยมบ้าน ลานดาว พราวระยับ
มาซึมซับ กับกลอน เว้าวอนสรรค์
สร้างเสกไว้ ให้อิ่มเอม ปรีด์เปรมครัน
ของกช(กด ชะ) มนวรรณ พลันสุขทรวงน

สวัสดีจ๊ะน้องรัน พี่แวะมาเยื่ยมเยือนจ๊ะ สุขสบายดีเนาะ

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมบล๊อคค่ะ ชอบอ่านหนังสือและแต่งกลอนเหมือนกัน

สวัสดีครับ แวะมาดูพวกชอบหวนถึงอดีต

แสดงว่ายังไม่แก่ เอิ๊กๆ...

แวะมาทักทายคุณรันอีกรอบจร้า แม่สองหนุ่มกับสองหนุ่มไม่ได้ไปไหนจร้า หนุ่มเซ้นวันนี้ไม่ค่อยสบาย นอนอยู่บ้านเฉย ๆจร้า มีความสุขกับทุก ทุก วันนะคะคุณรัน

ขอบคุณที่แวะไปอวยพรวันเกิดนะครับ
แต่ว่าวันเกิดเลยมาหลายวันล่ะ
ความเห็นด้านบนคงเข้าใจอะไรผิดสักอย่าง

อดีตเรื่องความรัก คิดถึงทีไร ได้ยิ้มทุกทีสิน่า
ว่าไหมคุณ

ชื่อ สาวคะพี่ เป็นคนยะลา มาทำงานตรังคะ ยินดีที่รู้จักนะคะ ขอให้มีความสุขกับวันพักผ่อนนะคะ

โรสกลับมาแล้วค่ะ อยู่บ้านป่าว อิๆๆ เอาการบ้านมาฝากค่ะ




เงาจากน้ำ วิบวิบ ต้องแดดจัด
ผีเสื้อพลัด จากฝูง ที่ปลายฝัน
ทั้งเมฆา ขาวปุย รุ้งตะวัน
จะจัดสรร พิเศษ เพื่อวันรัก


คิดถึงจังค่ะ

สวัสดีค่ะ (แบบกราบงามๆ) พี่เบรฟฯ
ขอบคุณค่ะ ที่แวะมา
เยี่ยมกันอีก อิอิ
ขอบคุณสำหรับกลอนเพราะๆ นะค่ะ
พี่เบรฟฯ
คิดถึง ค่ะ

pumpond
ยินดีที่รู้จักคนคอเดียวกันค่ะ


ดอกกรรณิการ์
อิอิ น่าจะพวกเดียวกันน๊า
เรื่องที่เขียนเมื่อวานก็ประมาณ
เรื่องเก่ามาเล่าเหมือนกันน๊า
อิอิ

หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง
อ้าวน้องเซ้น ขอให้หายไว ๆ นะค่ะ
พรุ่งนี้ไปโรงเรียนได้หรือเปล่า ทานยา
นอนพักให้มากๆนะค่ะ


สุดท้ายก็ชื่อนี้
นั่นสิค่ะ ยิ้มทุกที
อิอิ


sawkitty
สวัสดีค่ะ น้องสาวงั้น
เราก็อยู่ใกล้กันสิค่ะ
อิอิ


คุณโรสค่ะ
เราสวนกันกลางอากาศแน่นอน
เลยค่ะ รันเพิ่งกลับมาจากบ้านคุณโรสค่ะ
อิอิ

เงาจากน้ำ วิบวิบ ต้องแดดจัด..........คุณโรส
ผีเสื้อพลัด จากฝูง ที่ปลายฝัน
ทั้งเมฆา ขาวปุย รุ้งตะวัน
จะจัดสรร พิเศษ เพื่อวันรัก

ซุ้มดอกหญ้าถลาลมที่พรมพลิ้ว........กชมนวรรณ
เอนลู่ปลิวเงาไม้ให้ตระหนัก
เหมือนโบกมือยอดหญ้าคอยทายทัก
เก็บสลักลงใจเก็บไว้ชม

กำลังนึกภาพของคุณโรส ที่ถ่ายมาวันนี้เป็นบรรยากาศ
ของความฝันค่ะ

คุณรันขา

อิๆๆ (ยิ้มมากมาย)

ขอบคุณการบ้านค่ะ ไพเราะเฉียบ ตามเคยค่ะ

อั๊พเร็วๆนะคะ อยากอ่านเรื่องใหม่ของคณรันค่ะ

เดี๋ยวโรสแวะเวียนมาอิกค่ะ

จะมีไหม?...ใครสักคน..........กชมนวรรณ
ยอมทุกข์ทนมากมีมิแปรผัน
คอยโอบเอื้อดูแลแน่ถึงวัน
เธอหรือฉันนั้นจากพรากสู่ดิน

จะมีไหม?...ใครสักคน..........porranat
ไปทุกหน ทุกที่ แลทุกถิ่น
ร่วมรับรู้ สุขทุกข์ ไม่ยลยิน
ตราบชีวิน สิ้นกัน มิหวั่นเลย

สวัสดีค่ะ พี่รัน น้องปุ๊กแวะมาส่งการบ้านค่ะ
อ้อ..เอาบุญมาฝากด้วยนะคะ

555555


อันนี้เป็นความผิดของก้อนหินนะครับ
ทีี่ทำให้พากันเข้าใจผิดไปปอย่างน้อยก็ 3-4 คนว่ามันคือ หินยุ่ยที่ลอยมาตามน้ำ 5555555

" มาเเล้วค่าอาลีมาเเล้วเเต่มาช้าไปหน่อยคะ"

ทั้งกลิ่นหอมย้อมจิตให้คิดเศร้า.........กชมนวรรณ
อารมณ์เหงาเคล้าหาพาหวั่นไหว
ถ้อยรำพันอันล้วนรัญจวนใจ
ด้วยอาศัยลั่นทมชโลมครวญ

เก็บกลีบขาว ร่วงลิ่ว ปลิวบนหญ้า..............โรส
เก็บน้ำตา ที่หล่น จากไห้หวล
เก็บอารมณ์ พรายพริ้ว จากรัญจวน
เก็บใส่ตรวน ปะแจ ที่ห้องใจ

ยามลั่นทมปลิวผ่านม่านขอบฟ้า.............. อำค่ะ
สองขอบตาปริ่มนองหยาดน้ำใส
ฝืนกลืนกล้ำเก็บล้นท้นท่วมใจ
ถามคนไกลใยลาร้างสร้างระทม


โดนรักขม เกาะกัด แทบใจขาด..................พี่โรส
พิศวาท อำพราง ให้โศกสม
พิษปวดใจ เขาให้ ช่างตรอมตรม
ลิ้นลวงลม หลอกกัน แล้วร้างลา

เหมือนโดษพิษคิดหนักเพราะรักหมอง...กชมนวรรณ
ไม่สมปองแคล้วคลาดวาสนา
ข่มดวงจิตคร่ำครวญอาบน้ำตา
แสนอ่อนล้าหว้าเหว่เล่ห์คนลวง

โดนเขาลวงลวงหลอกให้ชอกช้ำ.......อาลี
เเสนระกำช้ำชอกหัวใจหวง
ยามรักหน่ายทิ้งลั่นทมให้เจ็บทรวง
เขาหมดห่วงหมดหวงพวงลั่นทม

กลีบเจ้าช้ำซ้ำกลิ่นคงสิ้นหอม........กชนวรรณ
พวงพยอมตรอมใจให้ขื่นขม
คงลืมสิ้นถิ่นเก่าเราเคยชม
คำคารมบ่มหวานเลยผ่านไป

เอ้าค่ะต่อไปเป็นหน้าที่ของอาลีแล้ว
งานนี้คุณโรสคงได้รวมเล่มแน่นอน

ลีลาวดีกลีบขาวช่างเศร้านัก...................อาลีคะ
เจ้าโดนพิษความรักหักหมองไหม้
ดุจดั่งดื่มยาขมระทมใจ
คงสิ้นหวังเเล้วไซร้ร่วงโรยรา


ไปถึงไหนกันเเล้วคะเนื่ยพอดีไม่ว่างเลยคะ งานเข้าคะงานเข้าอิอิ

คุณครูรันทราบเเล้วเปลี่ยนตรวจการบ้านให้ด้วยเน้อ


ปล.เมื่อเช้ากำลังจะนั่งเล่นยังไม่ทันจาได้เปิดคอม
คุณซามีก็มาลากให้ไปธุระด้วยกลับมาจนมืดเลยคะเลยไม่ทันได้ทักทายใครเลย คิดถึงนะคะ

porranat
สาธุ ค่ะน้องปุ๊ก ขอบคุณ
ที่นำบุญมาเผื่อ ขอบคุณค่ะ
พี่รันไม่ค่อยได้ไปวัดเท่าไหร่ค่ะ
แค่ใส่บาตรพระ หน้าบ้านบางวัน
กับคุณแม่ นั่นแหละค่ะ คุณแม่ใส่ทุกวัน
แต่พี่รัน ตื่นทันก็ใส่ วันไหนตื่นไม่ทัน
ก็เว้น อิอิ

จะมีไหม?...ใครสักคน..........กชมนวรรณ
ยอมทุกข์ทนมากมีมิแปรผัน
คอยโอบเอื้อดูแลแน่ถึงวัน
เธอหรือฉันนั้นจากพรากสู่ดิน

จะมีไหม?...ใครสักคน..........porranat
ไปทุกหน ทุกที่ แลทุกถิ่น
ร่วมรับรู้ สุขทุกข์ ไม่ยลยิน
ตราบชีวิน สิ้นกัน มิหวั่นเลย

จะมีใหม?...ใครสักคน
ที่มากล้นน้ำใจใคร่เฉลย
คำปลอบโยนอบอุ่นทุกคำเปรย
ถ้อยที่เอ่ยเเผยบอกมิยอกใจ

สังสัยที่หามาทั้งหมด มันจะได้สัก
ข้อหรือเปล่า พี่รันสงสัยอิอิ


คุณกะว่าก๋า
งั้นแสดงว่าหลายคน
5555 ไม่ใช่แค่สอง
น้องคนที่เม้นคนแรก
เข้าใจมองเลยทำให้มอง
เห็นเหมือนกันหมด
5555
ขำจนเสียสมาธิ ค่ะ

อาลีอา
รันเห็นเลยว่าอาลี
เข้าใจ ขี้นมากจากกลอน
อิอิ เก่งจริงๆๆ

ทั้งกลิ่นหอมย้อมจิตให้คิดเศร้า.........กชมนวรรณ
อารมณ์เหงาเคล้าหาพาหวั่นไหว
ถ้อยรำพันอันล้วนรัญจวนใจ
ด้วยอาศัยลั่นทมชโลมครวญ

เก็บกลีบขาว ร่วงลิ่ว ปลิวบนหญ้า..............โรส
เก็บน้ำตา ที่หล่น จากไห้หวล
เก็บอารมณ์ พรายพริ้ว จากรัญจวน
เก็บใส่ตรวน ปะแจ ที่ห้องใจ

ยามลั่นทมปลิวผ่านม่านขอบฟ้า.............. อำค่ะ
สองขอบตาปริ่มนองหยาดน้ำใส
ฝืนกลืนกล้ำเก็บล้นท้นท่วมใจ
ถามคนไกลใยลาร้างสร้างระทม

โดนรักขม เกาะกัด แทบใจขาด..................พี่โรส
พิศวาท อำพราง ให้โศกสม
พิษปวดใจ เขาให้ ช่างตรอมตรม
ลิ้นลวงลม หลอกกัน แล้วร้างลา

เหมือนโดษพิษคิดหนักเพราะรักหมอง...กชมนวรรณ
ไม่สมปองแคล้วคลาดวาสนา
ข่มดวงจิตคร่ำครวญอาบน้ำตา
แสนอ่อนล้าหว้าเหว่เล่ห์คนลวง

โดนเขาลวงลวงหลอกให้ชอกช้ำ.......อาลี
เเสนระกำช้ำชอกหัวใจหวง
ยามรักหน่ายทิ้งลั่นทมให้เจ็บทรวง
เขาหมดห่วงหมดหวงพวงลั่นทม

กลีบเจ้าช้ำซ้ำกลิ่นคงสิ้นหอม........กชนวรรณ
พวงพยอมตรอมใจให้ขื่นขม
คงลืมสิ้นถิ่นเก่าเราเคยชม
คำคารมบ่มหวานเลยผ่านไป

ลีลาวดีกลีบขาวช่างเศร้านัก...................อาลีคะ
เจ้าโดนพิษความรักหักหมองไหม้
ดุจดั่งดื่มยาขมระทมใจ
คงสิ้นหวังเเล้วไซร้ร่วงโรยรา

ยามกลีบร่วงโรยราพาจิตเศร้า
เหมือนโดนเย้าเขาลวงให้โหยหา
พอกลีบช้ำจำต้องกลบน้ำตา
อนิจจาหารักแท้แน่ไม่มี

สงสัยต้องขึ้นเรื่องใหม่แล้วล่ะอาลี
คุณโรส แกหาเรื่องใหม่มาแล้วอิอิ
ส่งอาลีเข้านอนเลยนะค่ะ
ฝันดีค่ะ
คิดถึงนะ
เจอกันพรุ่งนี้ยามอาลีว่างค่ะ

นั่นสิคะพี่รัน ปุ๊กก็สงสัยเหมือนกัน งั้นเลิกถามดีก่าเนอะ
ฝันดีเช่นกันนะคะ

หวัดดีค่ะคุณรัน
บล็อควันนี้เข้าสะดวดสบายไม่ต้องนั่งหลับคาเครื่อง
เข้าได้ปุ๊ปตรงดิ่งมาบล็อคนี้ก่อนเลย คุณรันอุตสาห์มาปลุกตื่นแต่เช้า
แถมส่งเข้านอนอีกต่างหาก
เมื่อวาน..ค่ำๆ ก็ไม่ได้เข้ามาทัก เพราะเข้าไม่ได้เลย
กว่าจะเข้าบล็อคตัวเองได้หลับแล้วหลับอีกค่ะ เฮ้อออ
วันนี้ไปธุระมาเพิ่งกลับมาจากท่าไข่ค่ะ


รีบมาทักทายก่อน .... และขออนุญาตแอดไว้เช่นกันค่ะ



ขอบคุณนะคะที่ชมว่าบล็อกสวยหวาน แต่..
แต่ไม่เหมือนเจ้าของบล็อคแน่ๆ ค่ะ อิอิ
ตัวจริงไม่หวานค่ะ "อ่อน"หวาน อย่างแรง

ฝันดีค่ะพี่รัน

เจ้าที่(หน้าโหด)บล๊อกปาต้าแรงขนาดนั้นเชียวเหรอพี่รัน

ปาต้าก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่าเพราะอะไร

เค้าเป็นองครักษ์พิทักษ์(เจ้าของ)บล๊อกอ่ะ

ต้องแล้วแต่เค้า..หุหุ

คิดถึงนะคะพี่รัน

มีความสุขกับทุกวันนะคะพี่

สงสัยพี่รันงานยุ่ง

ช่วงนี้บ้านเมืองเครียดๆ พี่รันอย่าเครียดน๊า...

แวะมาหวัดดีคนเคยเด็กครับ

เป็นกำลังใจให้นะ

ต่อไปน้องกชมนวรรณคงจะขึ้นเทียบชั้นป้ามดได้เลยนะ

ยอมรับฝีมือของผู้ที่เริ่มต้นจริงๆ

นอกจามีฝีมือแล้วยังมีน้ำใจอีกด้วย

น้องกชมนวรรณ สู้ สู้ สู้

เงาจากน้ำ วิบวิบ ต้องแดดจัด..........คุณโรส
ผีเสื้อพลัด จากฝูง ที่ปลายฝัน
ทั้งเมฆา ขาวปุย รุ้งตะวัน
จะจัดสรร พิเศษ เพื่อวันรัก

ซุ้มดอกหญ้าถลาลมที่พรมพลิ้ว........กชมนวรรณ
เอนลู่ปลิวเงาไม้ให้ตระหนัก
เหมือนโบกมือยอดหญ้าคอยทายทัก
เก็บสลักลงใจเก็บไว้ชม

วันพิเศษวันนี้มีความหมาย.................อาลีคะ
รอบรอบกายมีคนรักพักสุขสม
คือวันหยุดสุดเเสนอภิรมย์
ตะวันห่มความทุกข์(ไว้)อย่าปลุกมา

และวันนี้ คือวัน คนพิเศษ
จึงตั้งเจตน์ ตั้งใจ จะรักษา
จัดแก้วเจียน จรัส พริบพร่างตา
ให้รู้ว่า เจียนรัก จากหัวใจ...........โรส

^
^
อาลีมาเเล้วนะคะ
มีการบ้านรึเปล่าเอ๋ย

มิเป็นไร....หรอกหนา....เวลาน้อย
ไม่ต้องไป....เยี่ยมบ่อย.....ก็ไม่ว่า
มีเวลา.....ก็แวะบ้าง.....เป็นครั้งครา
สุนันยา.....ดีใจ.....ได้พบกัน/....



สวัสดีค่ะ ไม่ต้องเกรงใจนะคะ อิอิ

ขอบคุณเพื่อนๆ ทุกท่านนะค่ะ
ที่แวะมาทักทายให้กำลังใจกัน

น้องปุ๊ก
อิอิ ไม่ต้องถามหาแล้วค่ะ
คงหมดไปจากโลกแล้วล่ะ


คุณวัน ค่ะ
ขอบคุณค่ะ วันนี้รันไม่ได้ทักทาย
ใครเลยค่ะ เดี๋ยวจะแวะไปทุกบ้านเลยค่ะ
แต่เน็ตรันอืด จังเลยค่ะ

คุณโรส
พี่น้องคนสาธารณะ
ญามี่
ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาส่ง
เข้านอนเมื่อคืน แต่มา
ขอบคุณอีกคืนหนึ่ง อิอิ

ปาต้า จ๊ะ
ตื่นๆๆๆ
ตื่นๆๆๆ
มีเรื่องแล้วๆๆ
ตื่นๆๆๆ
อิอิ


ณธีร์
ขอบคุณค่ะที่แวะมา

ดอกกรรณิการ์
อิอิ ขอบคุณค่ะ
คนไม่เคยเป็นเด็ก
อิอิ

watcharin_wat
พี่วัชร์ ใครบังคับ
มาหรอค่ะพี่ เหอๆๆ

อาลีอา
เดี่ยวเอาไปส่งนะค่ะ

นายกุหลาบ
คุณโรส ค่ะเดี๋ยวรันไปส่งไว้บ้านอาลีนะค่ะ


คุณสุนันยา

เสมือนหนึ่งคือสหายหมายรู้จัก
หมั่นทายทักเพื่อไมตรีมิเหหัน
คอยส่งข่าวเล่าความคอยแบ่งปัน
เรื่องขำขันสรรเพสารพัน

ขอบคุณค่ะ คุณสุนันยา

ขอบคุณทุกความคิดเห็นค่ะ
รันอัพบล็อกใหม่แล้วเชิญค่ะ
รู้สึกบล็อกหน้านี้จะอืด แล้วอิอิ
มีความสุขทุกท่านค่ะ