Bloggang.com : ตะวันสีส้ม : มีอะไรอยู่ "ข้างหลังภาพ"

กันยายน 2551

	1	2	3	4	5	6
7	8	9	10	11	12	13
14	15	16	17	18	19	20
21	22	23	24	25	26	27
28	29	30

16 กันยายน 2551

มีอะไรอยู่ "ข้างหลังภาพ"

มีอะไรอยู่ "ข้างหลังภาพ"

จากที่เมื่อวานได้เกริ่นๆ ไปแล้วว่าไปดูละครเวที "ข้างหลังภาพ" มา

วันนี้เลยจะขอมาเล่าให้ฟังกันหน่อยว่าเป็นยังไงบ้าง เผื่อจะเป็นการแลกเปลี่ยนความเห็นกันสำหรับคนที่ยังไม่ดูหรือคนที่ไปดูมาแล้วค่ะ

ข้างหลังภาพ เป็นบทประพันธ์ของศรีบูรพาค่ะ จำได้ว่าเคยอ่านครั้งแรกตอนเรียนมัธยม เป็นหนังสืออ่านนอกเวลา ตอนนั้นสารภาพว่า " โค-ตร ง่วงเลยเวลาอ่าน เพราะรู้สึกว่าภาษาช่างเข้าใจยากและการที่จะจดจำอารมณ์เนื้อหาความรู้สึกเพื่อเอามาตอบข้อสอบเนี่ยทรมานชะมัด ตอนนั้นถึงขั้นเขีดเส้นใต้กันในหนังสือทีเดียวว่า ประโยคไหนใครพูด ฮาๆๆ

โตขึ้นมาได้กลับมาอ่านอีกครั้งเมื่อแม่เอามาอ่าน ทั้งที่เป็นหนังสือเล่มเดิมแต่ความรู้สึกเมื่อได้อ่านครั้งนี้ไม่เหมือนเดิม อาจจะเพราะอ่านคราวนี้ไม่จำเป็นต้องตั้งอกตั้งใจจดจำรายละเอียดปลีกย่อยมากมาย แค่ปล่อยอารมณ์ไปตามตัวอักษร และบางทีการเติบโตที่ได้พบเจออะไรมากมายขึ้นในชีวิตอาจจะทำให้อ่านบทประพันธ์เรื่องเดิมได้ต่างจากเดิม เพราะครั้งนี้รู้สึกอิน และละมุนไปกับเนื้อเรื่องของข้างหลังภาพ

ศรีบูรพา ถ่ายทอดเรื่องราวของความรักที่เกิดขึ้นบนความแตกต่างของวัย รวมถึงปูพื้นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่มีการเปลี่ยนแปลงการปกครอง ความขัดแย้งทางความคิดในสังคมยังเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในยุคสมัยนั้น คุณหญิงกีรติ เป็นตัวแทนของผู้หญิงที่เพียบพร้อม ที่ต้องแบกรับภาระหน้าตาของวงศ์ตระกูล ต้องเฝ้าเก็บงำความรู้สึก ความรัก และความฝันไว้ เพียงเพื่อให้ชีวิตเป็นไปตามครรลองที่ถูกที่ควร ตามความคิดของผู้หญิงที่ผ่านเข้าสู่วัยผู้ใหญ่ นพพร เด็กหนุ่มวัย 22 ซึ่งยังมีความมุทะลุ ดื้อดึง และเชื่อมั่นว่าตวามรักคือคำตอบของทุกอย่าง โดยไม่สนใจว่าการตามใจตัวเองจะต้องแลกด้วยอะไร

สำหรับชั้น ความรักของทั้งสองคนอาจจะดูโรแมนติคเพราะเกิดขึ้นท่ามกลางบรรยากาศอันอดงามของประเทศญี่ปุ่น ภาพซากุระผลิบาน และน้ำตกบนยอดเขามิตาเกะทำให้ภาพความรักต้องห้ามของทั้งคู่หวานล้ำมากขึ้น แต่ชั้นก็ยังคิดว่ามันช่างเป็นความรักที่อึดอัด และทรมาน ถ้าเลือกได้คงไม่มีใครอยากมีความรักแบบนี้ ใช่ไหมคะ

ละครเพลง หรือที่เรียกกันกิ๊บเก๋ว่า มิวสิคเคิล เรื่องนี้สามารถถ่ายทอดเนื้อเรื่องและความรู้สึกของตัวละครได้ดีค่ะ ชั้นชื่นชมคนเขียนบท คนแต่งเพลง และที่สำคัญที่สุด ขอปรบมือให้คนทำฉากค่ะ แปะ ๆๆๆๆๆๆๆๆ ฉากสวยมาก ดูสมจริง โดยเฉพาะการเอาน้ำตกที่มีน้ำจริง ๆ ไปไว้บนเวทีไม่ใช่เรื่องง่าย ชอบค่ะชอบ คุณคนออกแบบฉากคะ รู้ไหมคะว่า น้ำตกของคุณทำให้ความโรแมนติคของเรื่องเพิ่มขึ้นมากมายค่ะ

ถ้าจะไม่พูดถึงนักแสดงเอาซะเลยก็ดูเหมือนว่าจะขาดอะไรไป แพท น่ะไม่ต้องพูดถึง เธอเสียงดี สวยสง่าสมกับบทคุณหญิงอยู่แล้วค่ะ ส่วนบี้ นั้นยอมรับว่าก่อนไปดูไม่ได้คาดหวังอะไรกับหนุ่มคนนี้มากนัก เพราะไม่ค่อยเชื่อว่าเขาจะมีพลังเสียงมากพอที่จะร้องเพลงในละครเวที แต่เขาก็ทำให้ชั้นแปลกใจ เขาทำได้ดีกว่าที่คิดไว้มากเลย แปะๆๆๆๆๆ อีกที ^^

แม้ละครเวทีเรื่องนี้จะไม่งดงามเท่าทวิภพ และไม่อลังการเท่าฟ้าจรดทรายในความคิดของชั้น แต่ก็เป็นอีกเรื่องที่ดูแล้วอิ่มใจค่ะ
อ้อ ที่ขาดไม่ได้ ชอบที่สุดประโยคเด็ดของเรือ่ง

ก่อนที่คุณหญิงกีรติจะตาย เธอได้เขียนข้อความใส่กระดาษส่งให้นพพรชายที่เธอรัก ว่า

" ชั้นตาย โดยปราศจากคนที่รักชั้น
แต่ชั้นก็อิ่มใจ ที่ชั้นมีคนที่ชั้นรัก "

Create Date : 16 กันยายน 2551

Last Update : 16 กันยายน 2551 7:18:49 น.

10 comments

Counter : 885 Pageviews.

ด้านหลังภาพจริง ๆ นั้นไม่ได้สวยงาม
เหมือนด้านหน้าเสมอไป มั้ง

โดย: อัสติสะ

วันที่: 16 กันยายน 2551 เวลา:8:03:48 น.

โดย: หอมกร

วันที่: 16 กันยายน 2551 เวลา:10:09:33 น.

สงสัยเจ้าของบล๊อค คงอารมณ์สุนทรีย์ ละเมียดละไม แน่ๆเลย อิอิ คนนั่งดูข้างๆน่ารักแน่เลย

ช่วงนี้ดูอะไร รันทดสะกิดใจมะค่อยได้ค่ะ

มันร้าววววว บาดลึก

ชักนึกถึง เพลง กระจกร้าว ของ ไฮร๊อค ละสิ ไปหาฟังดีกว่า

ฮี่ ....