สามวัน แปดอุทยาน ฯ มีไดโนเสาร์ด้วย
เนื่องจากเดือนที่แล้วได้มีโอกาสเดินทางไปสุโขทัย แล้วเลยไปอุทยานแห่งชาติศรีสัชนาลัยแล้วได้ PASSPORT อุทยานแห่งชาติมาก็เลยคิดว่าน่าจะเดินสายไปประทับตราเล่นดีกว่าเพิ่มรสชาติในการเดินทางท่องเที่ยว แล้วจะได้เรียนรู้อุทยานต่างๆแบบลึกกว่าที่เคยด้วยอันเป็นที่มาของทริปนี้ผนวกกับช่วงนี้ดอกกระเจียวกำลังบานด้วยเลยวางแผนเดินสายไปเส้นทางนี้กันเลยดีกว่าจริงๆแล้วผมไปมาสองครั้งแล้วสำหรับทุ่งดอกกระเจียว ประทับใจทั้งสองครั้งเลยมันสวยงาม อากาศดี สุดยอดจริงๆเสียอย่างเดียวคนเยอะไปหน่อย ถ้าจะให้ดีไปวันธรรมดา แล้วก็ไปให้ถึงแต่เช้ามืดเลย สุดยอดจริงๆสำหรับทริปนี้ ไปถึงตอนสายๆ คนเยอะเหมือนเดิมเจ้าหน้าที่ต้อนรับดีครับขอชมเชยเดินชมดอกกระเจียวระลึกความหลังพักใหญ่ๆจากนั้นเดินทางไปอุทยานแห่งชาติไทรทอง ที่นี่คนน้อยกว่าเจ้าหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใสรอต้อนรับอยางดีพร้อมมัคคุเทศน้อยๆ ที่มาหารายได้พิเศษจากการนำนักท่องเที่ยวขึ้นไปชมดอกกระเจียวด้านบนแต่ผมไม่ได้ขึ้นไปเนื่องจากเคยไปแล้ว แล้วยังต้องเดินทางไปอีกไกลเลยตัดสินใจพักกินข้าวกลางวันกันที่นี่เลย แหมอากาศเย็นสบายสดชื่นจริงๆแล้วก็เดินทางไปต่อขับรถหลังกินมื้อเที่ยงแบบอิ่มๆนี่ทรมานไม่น้อยเลย มันง่วงดีจริงๆพูดถึงเรื่องการขับรถไกลๆแล้ว การเดินทางที่ผ่านมามีหลายครั้งที่ขับรถแบบโหดๆอยู่เหมือนกันมีอยู่ครั้งนึงไปปางอุ๋งคนเดียว คืออารมณ์ประมาณว่าชิวๆ ไปค้นหาตัวเอง ไปแบบสบายๆ ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรเพราะเราก็ผู้ชาย อายุก็ไม่น้อย ผ่านโลกมาก็มากเอาเลยไปคนเดียวนี่แหละลองดูซิมันจะเป็นยังไง วางแผนไว้ว่าจะไปซักห้าคืน คืนแรกนอนที่เชียงใหม่เลยสบายมากนอนคนเดียวหลับสบาย เช้ามาก็เดินทางต่อไปแม่ฮ่องสอน อารมณ์ยังชิวๆ ขับรถขึ้นเขา ปิดแอร์เปิดกระจก อากาศเย็นๆเข้ามาปะทะหน้าให้รู้สึกดีแบบหาไม่ได้ในกรุงเทพเปิดเพลงที่ชอบฟังไปสบายๆ เจอมุมไหนสวยก็จอด นั่งดูซะงั้นจนพอใจแล้วค่อยไปต่อแบบไม่ต้องสนใจใคร ก็ดีไปอีกแบบนะ ไปจนถึงปายแวะถ่ายรูปที่สะพานก่อนถึงตัวเมืองปาย แล้วก็นั่งบนรถมองดูชาวบ้านเค้าดี๊ด๊าถ่ายรูปกัน รู้สึกว่าเหงาเหมือนกันนะอืมนั่นสิ ตั้งแต่ออกมาจากเชียงใหม่เรายังไม่ได้คุยกะใครเลย ว่าแล้วก็โทรหาคนโน้นคนนี้จนพอใจแล้วก็ไปต่อจนถึงปางอุ๋งช่วงเย็นๆรู้สึกว่า เหงามากยกโทรศัพท์มากะว่าจะโทร แล้วกัน ไม่มีสัญญาณซะงั้น ไม่นะ ตายหละหว่า ไม่เป็นไรน่าคืนเดียวเองแล้วก็เดินไปซื้อของมากิน คนเดียว เดินไปเดินมาคนเดียว ถ่ายรูปคนเดียว อาบน้ำคนเดียว คนอื่นเค้ามากันเป็นกลุ่ม บ้างก็มาเป็นคู่ ทำไมเราอยู่คนเดียวหว่าบรรยากาศก็เงียบสงบ มีแต่แสงจันทร์ สายลมหนาว และเปลวเทียนกับตัวเราเท่านั้น เหงาจัง เหงาๆ ๆ อยากคุยกะใครซักคน ทำไงดีเห็นคู่หนุ่มสาวเค้านั่งพิงกันคุยกันกระหนุงกระหนิง เฮ่อเมื่อไหร่จะเช้านะ เดินไปคุยกะเจ้าหน้าที่ก็คุยแบบคนไม่เคยรู้จักกันมาก่อน มัน... มันไม่ใช่จนเช้ารีบออกจากปางอุ๋งไปหาสัญญาณโทรศัพท์ โทรหาเพื่อนทันทีติดมั่งไม่ติดมั่ง แกล้งถามโน่นถามนี่ไปเรื่อยไม่กล้าคุยนานเดี๋ยวเค้ารู้ว่าเราเหงา อายเค้าตอนแรกว่าจะไปทุ่งบัวตองแต่คิดไปคิดมากลัวเหงาขอไปที่คนเยอะๆหน่อยดีกว่า แล้วก็เดินทางย้อนไปทางเดิมไปนอนที่ห้วยน้ำดัง กะว่าคนเยอะ ไม่เหงาแน่นอนนี่เป็นครั้งแรกที่โหยหาคนเยอะๆ เพราะปกติคนเยอะก็จะวุ่นวายน่าเบื่อ แต่ตอนนี้ขอเยอะๆไว้ก่อนนอนที่ห้วยน้ำดังแบบเหงาสุดๆ ยิ่งคนเยอะมันยิ่งเหงาแฮะ จนเช้าทนไม่ไหว แล้วเดินทางกลับทันทีจากห้วยน้ำดัง เก็บของเสร็จ ขับรถกลับทันที ยิงยาวสู่กรุงเทพเลย ใช้เวลาสิบชั่วโมงไม่มีพัก ไม่มีกินข้าว มีแวะเติมแก็สอยู่สองครั้งกินขนมกันเป็ปซี่หนึ่งกระป๋องเท่านั้นช่วงกำแพงเพชรมีด่านตรวจเค้าถามว่า ไปไหนมาครับ ไปเที่ยวเหนือมาครับไปคนเดียวเหรอครับผมไปคนเดียว ... คุณตำรวจอึ้งทำหน้างงไปคนเดียวเหรอ (ขึ้นเสียงสูงนิดหน่อยแบบไม่เชื่อว่าจะไปคนเดียว)ครับคนเดียวอืมไปๆๆๆแล้วก็บอกให้ไปได้ ทำไมฟะ ไปคนเดียวไม่ได้เหรอ ผิดกฏหมายเหรอ ทำเป็นงงไปได้เป็นตำรวจมากี่ปีไม่เคยเจอคนไปเที่ยวไกลๆคนเดียวเลยเหรอโธ่เอ๊ย...กลับมาถึงเหนื่อยมาก แต่ดีใจเพราะหายเหงาแล้ว แล้วก็บอกตัวเองว่าไม่เอาแล้วไปคนเดียว เหงามากกกกกกกกกกกกกแล้วกัน ไปชัยภูมิแต่ดันมีเรื่องปางอุ๋งซะงั้นอ้าวต่อครับแวะที่อุทยานแห่งชาติภูแลนคา คนน้อยมีไม่กี่กลุ่มเอง ที่ทำการกว้างขวางเขียวขจี ที่กางเต็นท์อยู่ด้านบนต้องขับรถขึ้นไปอีกคุยกับเจ้าหน้าที่ซักพักทราบว่าที่นี่ไม่มีจุดเด่นอะไรคนเลยไม่ค่อยมาพักกัน ร้านค้าก็เคยมีแต่ตอนนี้ปิดแล้วเพราะคนน้อยประทับตราถ่ายรูปแล้วขับขึ้นไปขมวิวด้านบนนิดหน่อย แล้วก็เดินทางกันต่อครับ เย็นแล้วยังไม่มีที่พักเลยกะว่าจุดหมายต่อไปจะไปนอนที่อุทยานแห่งชาติภูผาม่าน ไปถึงประมาณทุ่มนึงเริ่มมืดแล้ว เข้าไปหาที่พักปรากฏว่าไม่มีคนมาพักเลย ที่พักก็อยู่ไกลจากที่ทำการพอสมควรอยู่ติดกับป่าด้วย ไฟก็ไม่มีมืดๆ เลยคิดว่าไม่เอาดีกว่าคุยกับเจ้าหน้าที่เค้าบอกว่า ที่นี่คนเยอะช่วงหน้าหนาว หน้านี้ไม่มีคนมาหรอก ที่เที่ยวก็มีถ้ำ อยากไปก็ต้องรอเช้า แต่ไม่เอาดีกว่าประทับตราแล้วถ่ายรูปแล้วออกมา เพื่อไปหาที่พัก เลยไปถึงทางขึ้นภูกระดึงแวะพักที่รีสอร์ทเล็กๆก่อนถึงภูกระดึง เป็นอันจบวันแรกเช้ามาเข้าไปประทับตราที่ภูกระดึงช่วงนี้ปิดครับ เงียบมากๆ แล้วเดินทางต่อไปยังอุทยานแห่งชาติภูเวียงที่นี่เงียบสงบดีครับ มีนักท่องเที่ยวเล็กน้อย มีจุดเด่นที่ร่องรอยการขุดค้นโครงกระดูกไดโนเสาร์ แต่ต้องออกแรงเดินขึ้นไปดูครับก็แปลกตาดีครับ ร่มรื่นดีเดินไม่เหนื่อย อากาศเย็นสบาย มีป้ายให้ความรู้ ตลอดทางมีรูปตั้งแต่สมัยค้นพบใหม่ๆ รูปขั้นตอนการขุดค้นจากนั้นเดินต่อไปยังพิพิธภัณท์ไดโนเสาร์ ที่นี่คนเยอะกว่าที่อุทยานครับ เด็กๆเยอะ มีของให้ดูเยอะครับตื่นตาตื่นใจดี ให้ความรู้ดีครับแล้วเดินทางต่อไปยังอุทยานแห่งชาติภูเก้า-ภูพานคำที่นี่อยู่ติดอ่างเก็บน้ำ วิวดีครับพอดีไปถึงที่ทำการเย็นไปหน่อย ปรากฏว่าเค้าปิดแล้วครับ แต่เจ้าหน้าที่เค้าใจดีมากเลยยอมปีนเข้าไปเพื่อเอาตรามาประทับให้เราต้องขอบคุณจริงๆเลยครับ นั่งชมวิวริมน้ำถ่ายรูปเล็กน้อย แล้วเดินทางไปต่อ ไปหาที่นอน แล้วก็เจอจนได้ ริมเขื่อนอุบลรัตน์ สวยดีครับราคาไม่แพงด้วยสงสัยเป็นช่วง LOW เช้ามาก็ไปต่อที่อุทยานแห่งชาติน้ำพองที่นี่เรียบง่ายครับ ไม่มีอะไรเลย ณ ที่จุดที่ทำการเจ้าหน้าที่ก็ทำงานยุ่งๆอยู่เลยไม่ได้คุยกันครับจากนั้นก็เดินทางกลับเป็นจบทริปสรุป สนุกดีครับกับการเดินทางไปยังอุทยานต่างๆ เพราะถ้าเป็นปกติก็คงไม่ได้แวะหากว่าไม่มีอะไรน่าสนใจแต่พอได้เข้าไปแล้วได้คุยแล้วพบว่าเจ้าหน้าที่เค้าใจดีทุกที่เลยครับเต็มใจอยากให้เราไปเที่ยวมากๆ แถมบางที่ก็ยังมีที่น่าสนใจสวยๆแต่ไม่ได้รับการโปรโมทเลยไม่ค่อยมีคนมาครับถ้ามีโอกาสลองแวะเข้าไปดูนะครับขอบคุณครับสำหรับการติดตาม
ดอกบัวสวยจังครับ ...