ซึ้งค่า งือๆๆ
สู้เค้าน้า ปุงปิง

ป้าแบกกกกก

ทำเค้าจะร้องไห้เพราะนิทานสองเรื่องติดแล้วน้า

ฮึด ฮึด ไม่เปงไร ต้องไม่ร้อง
เพราะถ้าไม่เข้มแข็ง จะเป็นแรงใจให้ยัยลูกหมีได้ยังงัย

ยังคงเป็นนิทานที่น่ารัก อบอุ่นเหมือนเดิม เห็นฮุ่ยกับปิงทีไร คิดถึงแม่อ่ะ

แวะมาๆ ขี้เกียจ log in นิ

อะให้กีบไม่ได้นี่นา

แวะมากด Like ให้พันครั้งค่ะ

**มามี้ขี้เหงา**

แม่ห่างเจ้าใช่ว่าไม่คิดถึง
ยังคะนึงถึงเจ้ามิรู้หาย
แต่ต้องยอมทำใจยากจะตาย
เจ้าจะได้เป็นลูกหมีที่อดทน
ยามโดนแยกแม่แปลกๆหันไม่เห็น
ยายลูกหมีจอมทะเล้นหายไปไหน
เคยอยู่ไกล้นั่งกินไผ่กันทุกเย็น
แลไม่เห็นเจ้าลูกหมีที่ประตู

เดินวนไปวนมาลูกไปไหน
นั่งกินไผ่หมดกองแล้วก็ไม่เห็น
กระวนกระวายคิดถึงมิว่างเว้น
อยากจะเห็นเจ้าลูกหมีมี้ยังรอ
พอได้เจอก็สวมกอดกันยกใหญ่
เจ้ารู้ไหมแม่คิดถึงคะนึงหา
กว่าจะได้เจอเจ้านับเวลา
ลูกปิงจ๋าเวลานั้นช่างยาวนาน

ให้10กีบ ดีกว่าพี่พันอีกเต็มที่3

ลูกหมีของป้าๆเก่งอยู่แล้ว

ส่งใจช่วยค่ะ

คิดถึงนิทานบ้านหมีจังเลย

Hi...555

หาบ้านเจอแย้ววว

อ่านไปเช็ดน้ำตาไป