| All Blog
|
...สายไป... พบเพียงเพื่อสร้างเยื่อเผื่อวันจาก รอวันพรากดวงจิตคิดพิสมัย หวนระลึกให้สะอึกตราตรึกใจ สะท้อนในความทรงจำย้ำและเตือน ดังภาพวาดเก็บเก่าเราวางทิ้ง เคยแอบอิงวางเสนอเคยเสมือน ของที่เราหมายอวดเขายามมาเยือน ดุจฟั่นเฟือนยามร้างเลือนเราร้างลา เก็บอดีตกรีดรอยแผลแค่เจ็บหนัก อาจเคยรักเคยพิงพักเคยห่วงหา แต่วันนี้ต้องยอมรับซับน้ำตา เพราะคุณค่ารักเราไม่เท่ากัน เพียงเข้าใจใช่ว่าจะแข็งแกร่ง ไม่แข็งแรงอย่าเธอคิดติดในฝัน ก็แค่ภาพสร้างไว้เพื่อยืนยัน ว่าฉันนั้นอยู่ได้แม้ไร้เธอ อยากขอโทษให้หายโกรธคงจะสาย รักจางหายกลับกลายยามพลั้งเผลอ แม้ถ้อยคำฉ่ำหวานขานเลิศเลอ ยามพบเจอยินยลไม่พ้นเดิม รักเคยดีมีความสุขทุกข์กลับซ่อน ดั่งสะท้อนความอ่อนแอแค่เข้าเสริม ความหวั่นไหวแทรกซึมเข้าเพิ่มเติม รักจึงเริ่มโรยราคร่าชีวี จากวันนี้หากพบเจอเธอคงหน่าย ดูคลับคล้ายหายห่างตามวิถี คงทำได้เพียงเก็บรักเคยดี ครั้งหนึ่งมีเธอเข้ามาพาอุ่นทรวง ทางสายเดิมสายไปเกินจะแก้ เมื่อรักแท้แพ้ใจเราเฝ้าหึงหวง จะโหยหานองน้ำตามิอาจทวง รักลาล่วงดวงใจไปกับกาล .................................................................................................... สวัสดียามค่ำคืนค่ะ แวะมาเพราะความอยากเขียน ได้แรงบันดาลใจจากเพลง I'm Sorry I hurt you ของเม้าส์ ธนัชชา (สะกดชื่อถูกไหมหนอ?) นั่นแล... เปิดเพลงฟังไปทำงานไป เลยได้กลอนออกมา (?) ฮี่ๆๆๆๆๆ ใครจะเข้านอนแล้วขอให้ฝันหวานๆ นะคะคืนนี้ มีความสุขกับวันหยุดให้เต็มที่ แล้วก็อย่าลืมชาร์ตแบตให้กับตัวเอง เพื่อเตรียมพร้อมรับเรื่องราวอีกมากมายของชีวิต หลังวันหยุดพักผ่อนยาวนี้ค่ะ
กอดคุณนุ่น รออ่านเรื่อง 321 คาเฟ่ต์อยู่นะคะ ฮี่ๆๆๆๆ
มาต่อหน่อยเต๊อะ เค้าชอบแนวนี้อ่ะ  โดย: ฆโนทัย
 วันที่: 21 กรกฎาคม 2556 เวลา:13:19:25 น. |
S_Maple
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?] Friends Blog
Link |
||||||||||||
มาอ่านกลอนเพราะๆ ซึ้งเศร้า
แต่งได้ดีเหมือนเดิมเลย
ขอบคุณมากๆนะคะ
มีความสุขมากๆในวันหยุดยาวค่า