มากันด๊ะ อุมากะ

มากันด๊ะ อุมากะ

มากันด๊ะอุมากะ คำนี้เป็นภาษาของชาวฟิลิปปินส์นะครับ แปลว่า สวัสดี
เพื่อนผมที่ เป็นชาวฟิลิปปินส์ สอนมาครับ แบบว่าแลกกันสอน

ก็ต่างคนต่างสอนกันอะครับ
เริ่มจากผมต้องทำงานกับพวก ชาวฟิลิปปินส์กันเยอะอะครับ
และก็อยากทักทายเค้าตอนเช้าๆ เลยให้เลวี่เค้าสอนมา
ได้ผลครับ
หลังจากพูดภาษาเค้าได้นิดหน่อย งานก็ไหลลื่น
จากเดิมที่เค้าดูมีคอนฟิกกับเรา ดูว่าคนละพวกกับเรา
ก็กลับกลายเป็นเพื่อนสนิดกันได้เร็วขึ้นครับ

ของที่เคยขอยากเย็น ก็ขอได้เร็วขึ้น

ก่อนหน้านี้นะครับ การเบิกจ่ายสิ่งของนี้ยากมาก
เสมียน ชื่อมารู เป็นชาวฟิลิปปินส์ อะครับ

เอาง่ายๆครับ แค่ปากกา ดินสอ ยางลบ ของจำเป็นขั้นเบสิคๆ
เวลาขอเบิกนี้นะครับ ต้องทำเอกสาร
เขียนรายชื่อของที่จะเบิก ให้หัวหน้าแผนกเซนต์
เซนต์แล้ว ส่งไปแล้ว ก็ต้องคอยของอีก
ไอ้เราก็จะรีบใช้ คนจะรีบทำงาน
กว่าจะได้นะครับ 3วันนั้นหละ
แถมต้องไปทวงถึงจะได้

ทั้งๆที่...ของมันอยู่ในตู้ อยู่ห่างไปไม่ถึงเมตร
แค่เปิดตู้ หยิบออกมา ไม่น่าจะยากเย็นครับ
นี่แค่เบาะๆนะครับ

หันกลับมาดู...เพื่อนชาวฟิลิปปินส์
แค่โทรบอกครับ....เสมียนสั่งจ่ายของ
แทบจะวิ่งเอามาให้ทันทีเลยครับ
เราก็งงเลยครับ ไรวะเนี๊ยะ
ที่เราทำไมมันช้าวะ......

ผมลองสำรวจ โต๊ะเพื่อนคนไทย กับโต๊ะเพื่อนชาวฟิลิปปินส์
แตกต่างกันมากครับ โต๊ะของพวกเรานะครับ มีอุปกรณ์นิดเดียว
ดินสอนี่แทบจะกุดแล้วกุดอีก สั้นจู๊...เลยครับ
ปากกา ต้องยืมกันใช้อะครับ

ส่วนโต๊ะชาวฟิลิปปินส์..
..โห....หหห...อุปกรณ์มันเต็มโต๊ะเลยครับ
ดินสอ ยางลบ ไม้บรรทัด สก๊อตเทป
แม๊ค ที่งัดแม๊ก แผ่นซีดี ที่เขียนแผ่นซีดี
ที่เหลาดินสอ คัทเตอร์ กรรไกร
แผ่นรองตัด กาวน้ำ
กล่องใส่ดินสอ กล่องใส่อุปกรณ์ แผ่นช๊อตโน๊ต
ต่างกันราวฟ้ากับดิน

นี้หละครับคือปัญหา...เบสิค
การกีดกัน เพื่อให้เกิดความล่าช้าในการทำงาน
เอาหละในเมื่อไม่ให้...บางคนก็ซื้อเองเลยครับ
ขี้เกียจรำคาญ

ส่วนผม ก็ฝึกภาษาไป คุยบ่อยๆ ยิ้มให้มั่ง
เช้าเจอกันมาก็ทักทาย มากันดะอุมากะๆ

นานๆเข้า
ของที่เคยเบิกยาก ก็ง่ายครับ
สนิทกันมากขึ้น ...ถึงขั้น มีกินที่ไหน
ก็เฮไปด้วยกันครับ

มีอีกครั้งครับที่คำทักทาย ได้ผล
ผมไปซื้อตั่วเครื่องบินกลับไทยของออฟฟิตการบินไทยในดูไบ
พรักงานขาย ร้อยทั้งร้อย เป็น ชาวฟิลิปปินส์ ครับ

ก่อนหน้านั้นเพื่อนผมก็ไปซื้อมาก่อนเหมือนกันครับ
เดินทาง ลำเดียวกัน เวลาเดียวกัน ราคาต่างกลับกันครับ
…..ห่างกันหลายพันเลยนะครับ

โอ๊ววว แม่เจ้า.................
แค่ผมเจอพนักงานขายตั๋ว
ใช้ทักษะด้านภาษาที่ได้ร่ำเรียนมาจากเพื่อนเลวี่
ทักนิดเดียวครับ............มากันด๊ะ อุมากะ
...สาวฟิลิปปินส์ ยิ้มน้อย ยิ้มใหญ่....
ทำหน้าแปลกใจ.....
บริการอย่างดีเลยครับ
....ไม่ต้องถามเรื่องตั๋วราคาพิเศษ..เลยนะครับ
น้องฟิลิปปินส์คนสวย เค้าจัดให้เลยครับ
มีกระซิบ...สำหรับพี่..หนูเอาราคาพิเศษมาให้
เราก็มีกล้อง..เลยขอถ่ายรูปด้วยหน่อย....
ได้ไปหลายแช๊ะ
ขออีเมลล์ด้วยจะได้ส่งรูปไปให้…อิอิ

....นี้หละครับ.......
ภาษา...ช่วยท่านได้............
มันทำให้อะไรๆก็สมูทขึ้น............

มาถึงตอนนี้นะครับ ถ้าผมไปเที่ยว ฟิลิปปินส์
รับรองได้ว่า มีที่พักตามบ้านเพื่อนชาวฟิลิปปินส์เพียบเลยครับ
กินฟรี พักฟรี....สงสัยต้องหาเวลาว่าง ไปเที่ยวฟิลิปปินส์
ตามคำเชิญซะแล้วครับ......

มากันดะอุมากะ...................สวัสดีครับ..........

Create Date : 08 สิงหาคม 2552		0 comments
Last Update : 8 สิงหาคม 2552 10:56:06 น.
Counter : 601 Pageviews.
Share Tweet