Day30...18 Jan 11
... ตัวเองคะ..ดูสิคะ เราห่างกันครบ 30 วันแล้วเนอะ ช่วงเวลาที่เราห่างกันแบบนี้ มันยิ่งทำให้เค้ารู้สึกรักและคิดถึงตัวเองมากขึ้น วันนี้ช่วงเช้าเค้าออกมาทำงานเหมือนทุก ๆ วัน แต่ตัวเองก้อคงงานเยอะขึ้นเรื่อย ๆ ไหนจะปัญหาเรื่องเพื่อนร่วมงานอีกตะหาก..จนทำให้เค้ารู้สึกเป็นห่วง เค้ารู้ว่าถ้าตัวเองทำงานแล้วหงุดหงิด หรือไม่ได้ดั่งใจ ตัวเองมักจะอารมณ์เสีย และหงุดหงิดมากขึ้น เลยพยายามบอกทุกอย่างให้ตัวเองใจเย็น และอดทน หรือเรียกง่าย ๆ ให้ positive thinking นะเอง ช่วงนี้ร่างกายตัวเองอ่อนแอด้วย ยังไม่หายจากอาการไข้ดีนัก พยายามอยากให้ตัวเองพักผ่อน ไม่อยากให้เครียด ให้ตัวเองทานยาจะได้หายไว ๆ ตัวเองจะต้องดูแลร่างกายเป็นพิเศษเยอะ ๆ เลยนะคะ วันนี้เลิกงานเค้ารีบกลับบ้านเหมือนเดิม รอตัวเองตื่น..เล่าเรื่องราวต่าง ๆ ในวันนี้ให้ตัวเองฟัง ระหว่างที่เราคุยกัน..เค้าเป็นห่วงเรื่องการขอ visa ของเค้ามาก กลัวจะถูกปฏิเสธเหมือนครั้งแรกอีก..มันทำให้เค้ารู้สึกเครียด เค้าไม่อยากอารมณ์เป็นเหมือนวันนั้นอีก.. วันที่ตัวเองบิน วันที่ตัวเองไม่อยู่ วันที่เค้าต้องไปสัมภาษณ์ และได้รับการปฏิเสธกลับมา วันที่เค้าไม่รู้จะโทรหาใคร วันที่เค้าได้แต่รอ และก้อรอว่าเมื่อไหร่ตัวเองจะติดต่อมา วันนั้นเป็นวันที่เค้าทรมานและหดหู่ที่สุด.. มันเลยทำให้เค้าคิดว่า ถ้าเค้าถูกปฏิเสธอีก เค้าจะไปหาตัวเองได้ยังงัย เค้าจะไปอยู่กะตัวเองได้มั๊ย..จะเป็นไปตามที่เราตั้งใจกันรึป่าว มันเลยทำให้เค้ารู้สึกกลัว... ขอโทษนะคะ ถ้าเค้าหงุดหงิดใส่ตัวเองเพราะเรื่องนี้ ตัวเองเครียดงานอยู่แล้ว เค้าไม่น่าให้ตัวเองเครียดเรื่อง visa เค้าอีกเลย วันนี้ตัวเองไม่ได้ up blog... ไม่เป็นไรนะคะ ไม่ต้องห่วง เค้ารู้ว่าตัวเองงานเยอะ เค้ารออ่านวันหลังก้อได้ ไม่ซีเรียสค่ะ อย่ากังวลไปนะคะ วันนี้เข้านอนแล้วค่ะ...เป็นห่วงตัวเองที่สุดในโลกเลยนะ รักและคิดถึงเสมอค่ะ
@-- Tou & Jeab Honey --@
Create Date : 18 มกราคม 2554 |
|
1 comments |
Last Update : 18 มกราคม 2554 22:11:34 น. |
Counter : 479 Pageviews. |
|
|
|
ไม่ต้องห่วงนะ เค้าจะอับบล็อก ทุกวันๆ
รัก คิดถึงและเป็นห่วงตัวเองเสมอ
TJ