วันนี้...วันที่ 20 Dec 2010

ตัวเองเดินทางไปทำงานที่ Texas วันแรก

..ใจหายจังเลย และคิดถึงตัวเองมาก ๆ

วันนี้ไม่กล้าร้องไห้ต่อหน้าตัวเอง แต่รู้ป่าวคะเค้าร้องไห้จนตาบวมเลย

ขับรถกลับมาสัมภาษณ์ที่สถานฑูต ร้องไห้ทั้งทาง

แต่ไม่กล้าให้ตัวเองรู้อ่ะ กลัวตัวเองจะเป็นห่วงและกังวล

หนำซ้ำ...ยังตกสัมภาษณ์วีซ่าซะอีก

ทั้งเศร้าและท้อใจ...กลัว กลัวว่าจะไปหาตัวเองที่อเมริกาไม่ได้

ไปถึง 7 โมง..กว่าจะเสร็จ 11 โมง

โทรหาตัวเองก้อไม่ได้ ไม่รู้จะทำงัย ได้แต่ร้องไห้คนเดียว

...มีแต่คนปลอบ และบอกว่าแค่ 6 เดือนเอง

แป๊ปเดียวเท่านั้น ตัวเองไปหาตังค์กลับมารวย ๆ

จะได้ตัดบ้าน ตัดรถ...เราจะมีความสุขด้วยกันใช่มั๊ยคะ?

ยามแก่เฒ่าเราจะไม่ลำบากเนอะ..เพราะฉะนั้นต้องอดทน

เค้ารักตัวเองนะ...

อยู่ที่นู่น ดูแลตัวเองด้วย 

อย่าทำอะไรนอกลู่นอกทาง อย่านอกใจเค้านะ

ที่ผ่านมา..เค้าอาจไม่ดี ทำให้ตัวเองเสียใจ

เค้าขอโทษนะ..สัญญาว่าจะเป็นเด็กดี เป็นเมียที่ดีของตัวเองนะคะ

ตัวเองจะได้ไม่ต้องห่วง...

คิดถึงจังเลยค่ะ...

@ - - T o u & J e a b H o n e y - - @