แผ่นดินไหวตอนตี 1
มาอัพ blog ด้วยความบ้าพลัง ดีใจ มีคนรออ่านด้วย -------------------------------------------------------------
โครงการแลกเปลี่ยนที่เราไปดีอยู่อย่าง
เค้ามักจะจัดกิจกรรมสนุกๆให้นักเรียนแลกเปลี่ยน
ที่อาศัยอยู่ในรัฐเดียวกันมากระชับมิตร, สร้างศัตรู,
หาเพื่อน, หาแฟน, ยืมตังค์, หรือแม้แต่
"ทำกิจกรรมในร่ม" อยู่เสมอๆ
ครั้งแรกได้ไปออกค่ายที่ "Dolliver Park"
"Oh My Gosh!" (ต่อม torlae ทำงาน เริ่มหัดอุทานเป็นภาษาอังกฤษ)
ต้องตกใจกับจำนวนคนเพราะทั้ง camp มีกันแค่ 6 ชีวิต!
หนุ่มเยอรมัน 2 (หนึ่งในนั้นหล่อจนน่าลวนลาม )
สาวเยอรมัน 1, สโลวาเกีย 1, เด็กไทย 2
มารู้ทีหลังว่าเด็กเยอรมัน 2 คนเค้าเป็นแฟนกัน (ไม่ใช่สุดหล่อของเรานะ ขานั้นอยู่ดีๆแกกลับเฉยเลย)
บ้านพักมี 2 หลัง แต่ละหลังมีเตียง 2 ชั้นประมาณ 10 เตียง
เรากับ Monica เพื่อนชาวสโลวาเกีย เลือกนอนเตียงชั้นล่างตรงข้ามกัน
และด้วยความหวังดี กลัว "Blanka" สาวเยอรมันจะเหงา
เลยถือวิสาสะย้ายของให้มานอนเตียงชั้นบนของเรา
สนุกมากค่ะ......
เดี้ยน 3 คนมั่วภาษาอังกฤษกันแบบไฟแลบ
ถ้าเจ้าของภาษามาฟังคงงง ว่าไอ้พวกนี้มันคุยกันรู้เรื่องได้ไง
สักพักหนุ่มเยอรมันแฟนของ Blanka ก็เข้ามาร่วมวงสนทนา
เรากับ Monica เลยขอตัวไปนอนเพราะง่วงแหละเหนื่อยสุดๆ
กำลังหลับเพลินๆ ดั้นสะดุ้งตื่น
"เอ๋..ทำไมเตียงมันโยกๆหว่า รึเราเมาคลื่น?"
พอเรียกสติกลับมาได้ว่าตัวเองไม่ได้อยู่บนเรือสำราญ
ประสาทหูก็เริ่มทำงาน.....
"จ๊วบๆ....ซืดๆ....โอ้ เย่ I love you....โอ้วๆๆๆๆ"
(ณ ตอนนั้นตกใจหน้าเหวอมากกว่าไอ้ icon ข้างบนนี้อีกค่ะ)
"นะ..นะ..นะ นี่มัน....แผ่นดินไหวแรงมนุษย์นี่หว่า!"
อากาศหน้าว หนาวแต่เราเหงื่อแตกพลั่กๆ
"ไรว้า คนจะหลับจะนอน เสียงดังอยู่ได้ ไม่เกรงใจกันมั่งเล้ย"
ด้วยความเหนื่อย+เพลียอยากนอนโดยไม่มีเสียงรบกวน
..........เราเลยเลือกที่จะนอนนิ่งๆ แล้วฟังต่อจนจบ
ขณะที่ 2 คนนั้นกำลังบู๊กันอย่างเมามัน วัตถุสิ่งหนึ่งก็ตกลงมา
"ปุ้ก!" (มารู้ตอนเช้าว่ามันคือกระเป๋าสตางค์)
ทุกอย่างหยุดการเคลื่อนไหวเหมือนมีคนมาถอดปลั๊ก
2 คนนั้นพยายามเงียบและนิ่งที่สุดเพื่อไม่ให้เราตื่น
หารู้ไม่ ไอ้คนที่นอนชั้นล่างน่ะพยายามนอนนิ่งกว่าพวกแกอีก
(เดี๋ยวมันจะรู้ว่าเราแอบฟังมันมาตั้งนานแล้ว 555)
พอเค้ามั่นใจว่าเราไม่ตื่นแน่ๆ ก็เริ่มจัดการงานที่คั่งค้างอยู่ -------------------------------------------------------------
เฮ้อ....หัวใจแทบวาย
คืนนั้นกว่าจะได้นอนก็ตี 2 มั้ง
สติกระเจิดกระเจิงตั้งแต่รู้ว่ามีคนมาปั่มปั๋มกันบนหัว
ตอนไปใหม่ๆแค่เห็นคนจูบกันเราก็อึ้งกิมกี่แล้ว
แต่เหตุการณ์นี้ ช่วยให้เราสำนึกได้ว่า
"นี่เรากำลังอยู่บนแผ่นดิน America จริงๆนะ"
ตอนไปปฐมนิเทศที่ New York โครงการเค้าสอนเรามาว่า
"It's not good, it's not bad, it's just different"
เรายึดมั่นในประโยคนี้มาตลอดเวลา
จนช่วยให้เราอยู่รอดปลอดภัย กลับมาบ้านได้อย่างสวัสดิภาพ
สำหรับใครที่มีฝัน อยากไปเรียนหรือทำงานเมืองนอก
ขอให้เปิดใจให้กว้างที่สุด เตรียมรับมือกับสิ่งที่ไม่คาดคิด
บางอย่างอาจจะไม่เป็นอย่างที่เราวาดไว้
อย่าเศร้าโศกเสียใจ อย่าฟูมฟายร้องไห้
ทุกอย่างที่เข้ามาถือเป็นประสบการณ์ชีวิต
มันจะช่วยให้คุณแกร่งขึ้น ไม่ทางใดก็ทางหนึ่งค่ะ
Create Date : 22 พฤษภาคม 2549 |
|
6 comments |
Last Update : 22 พฤษภาคม 2549 2:14:25 น. |
Counter : 703 Pageviews. |
|
|
|
หนังสด