พระพุทธเจ้าแนะนำให่พิสูจน์ทราบทุกเรื่อง แต่เรื่องพระผู้เป็นพระเจ้าเท่านั้นที่ท่านมิได้แนะนำ แถมกำกับไว้แล้วว่าเสียเวลาพิสูจน์เปล่าๆ เพราะไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่า ไม่มี การมีอยู่นั้นคงมั่นแล้วไม่จำเป็นต้องทดลองพิสูจน์อีก ท่านแนะนำให่ปฎิบัติในธรรม ซึ่งกตัญญูธรรม ก็คือธรรมบ้อใหญ่ที่จะกล่อมเกลาจิตวิญญาณของมนุษย์

แน่นอนสิ่งที่มีอยู่ ไม่จำเป็นต้องมองเห็น ความรู้และความสามารถท่านๆ เราก็มองไม่เห็น ท่านเอามาให้เราเห็นได้ไหมล่ะ​
ท่านอาจจกล่าวว่า เรามีผลงานที่ประจักษ์ชัดแล้ว แน่นอนเราก็ไม่ปฎิเสธผลงานท่านหรอก เราก็มองที่ผลงานท่านๆไงล่ะ
แล้วถ้าเราต้องเสพผลงานท่าน เราจะกตัญญู และเอ่ยนาม พร้อมบอกคุณค่าของท่านต่อพี่น้องมนุษย์ทุกทคนที่เสพผลงานของท่านด้วย เพราะเป็นห่วงว่าใครต่อใครจะทำกตัญญูธรรมตกหายระหว่างดำเนินชีวิตได้ ในการกล่าวปิดกั้นปฎิเสธลยหลู่ท่านไงล่ะ


เช่นเดียวกัน ทุกท่านไม่เคยเห็นพระผู้เป็นพระเจ้า แต่ผลงานล่ะ มากมายมหาศาล แล้วท่านๆก็เสพผลงานนั้นซะด้วยซิ ผลงานนั้นเป็นที่ประจักษ์ มีหลักฐาน เป็นเอกสารสิทธิ์อย่างเป็นทางการซะด้วยซิ ทุกท่านเสพ เสพอยู่ และจะต้องเสพต่อไปอีกนาน เลิกเสพก็ไม่ได้ (ใครเลิกได้ หยุดเสพเลยนะออกซิเจนนะ) อย่าตกเป็นผู้ถูกตักเตือนในเรื่องกตัญญูธรรมอยู่นาน และ มากครั้ง จงกตัญญูต่อผู้มีพระคุณ ไม่จำเป็นต้องเรียกร้องหารูปฌาณใดใด ก็กตัญญูได้ จึงหมั่นเอ่ยนาม คุณค่า และเตือนพี่น้องถึงเรื่องผลงานที่เราทุกคนเสพไงล่ะ

เกิดขึ้น ตอนตั้งอยู่ จงทำให่เกิดคุณค่าที่จีรังว่า ดี ก็ต้องให้เกิดการยุยงส่งเสริ และถ้าชั่วก็ให่เกิดการต่อต้านประนาม อย่าต้องให้เกิดมาแล้วลูกหลานเราลองผืดลองถูกอีก