อย่าใช้ความเงียบ เป็นการบอกลา
การ "บอกรัก" ต้องใช้ความกล้ามากพอแล้ว แต่ใครจะรู้ว่าบางครั้ง การ "บอกเลิก" ก็เป็นสิ่งที่เอ่ยปากได้ยากไม่แพ้กัน หรืออาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ
เพราะหลาย ๆ คนมักเกิดภาวะน้ำท่วมปาก พูดไม่ได้ บอกไม่ถูก ไม่รู้จะเริ่มจากต้องไหน ด้วยเหตุผลอะไร ทั้ง ๆ ที่หมดรักไปตั้งนานแล้ว แต่ยังต้องเก็บงำความรู้สึกเอาไว้ ไม่อยากทำให้อีกฝ่ายต้องรู้สึกแย่ จึงตัดสอนใจใช้วิธีค่อย ๆ ถอยห่างออกมาเรื่อย ๆ ทำตัวแปลกไปจากเดิม
พูดง่าย ๆ คือใช้ "ความเงียบ" เป็นตัวบอกแทนทุก ๆ สิ่ง ๆ ทุก ๆ อย่าง เพราะคิดว่าหากหายไปเงียบ ๆ อีกฝ่ายจะรู้ตัว สัมผัส และยอมรับได้เอง โดยที่ไม่ต้องพูดทำลายความสัมพันธ์ดี ๆ ที่เคยมีมา
แต่จริง ๆ แล้ว "ความเงียบ" คือการบอกเลิกที่เสียงดังที่สุด ทำให้คนเจ็บปวดที่สุด เสียใจที่สุด ทรมานที่สุด เพราะในขณะที่อีกคนกำลังค่อย ๆ ถอยห่างโดยใช้ความเงียบเป็นตัวกลางสื่อสารแทน แต่อีกคนกลับกำลังรอคอยคำตอบอย่างมีความหวัง และสุดท้ายมันกลับกลายเป็นคำถามที่ไม่มีคำตอบไปซะงั้น จนเกิดความ "คาใจ" ที่ไม่รู้ถึงเหตุผลในการเลิกรา
ทางที่ดีเมื่อหมดรักกันแล้ว ก็ควรเผชิญหน้ากับความจริง ตัดสินใจบอกไปแบบซึ่ง ๆ หน้า มันคงเป็นวิธีที่ดีที่สุด และอาจจะเจ็บปวดน้อยกว่าความเงียบงัน...เชื่อเถอะ
ที่มา กระปุกดอทคอม
ผู้ติดตามบล็อก : 28 คน [