จ้า... เข้าใจถึง 2 คำนี้เหมือนกัน...


ตอนนี้กำแพงของคนบางคนจะถล่มลงมาทับพี่โมตายแย้ว

แล้วจามาดูบ้านให้นะ

จ้า... เข้าใจถึง 2 คำนี้เหมือนกัน...


ตอนนี้กำแพงของคนบางคนจะถล่มลงมาทับพี่โมตายแย้ว

แล้วจามาดูบ้านให้นะ

อยากเปลี่ยนกำแพงเป็นสะพาน

แต่อีกทางเขากลับก่อปราการกันเหลือเกิน

เง้อออ

ยินดีดูแล ปัดกวาด เช็ดถูให้จ้ะ

ไม่ได้เจ็บเพราะถูกทิ้ง...
แต่เจ็บเพราะความทรงจำ...และ..ความผูกพัน


ประโยคนี้ ชอบจัง

แวะมาสวัสดีวันจันทร์ค่ะ

วันนี้แอบเข้ามาทอดสะพานให้มิตรแล้วกันนะค่ะ

ชอบบทความจังค่ะคุณครู ^^
เรื่องที่ผิดพลาด ปล่อยให้ศัตรูข้ามสะพานมา
ก็ต้องลบเลือนไปสักวัน
แต่เรื่องที่ลบเลือนได้ยากคือ
ความผิดพลาดที่ปล่อยให้มิตร...
...อยู่อีกฟากหนึ่งของกำแพง...>> โดนใจๆ
วันนี้งานไม่ยุ่งค่ะ สบายๆ
ไปเที่ยวไหนเอ่ย ... เที่ยวให้สนุก เดินทางปลอดภัยนะคะ เดี๋ยวจะคอยปัด กวาด เช็ด ถู ดูแลบล็อกให้ค่ะ ...

อ่านแล้วก็เหนื่อยแทนอะจ้ะ แต่ยังไงเราก็เป็นกำลังใจให้นะ เอาลิโพวิตันดีมะ แต่ที่นี่ฝรั่งเค้าฮิต Red Bull Extra ล่ะ.. สู้ๆ จ้ะหัวเหม่ง

ชอบข้อความนี้จังเลยค่ะ
คุณครูหนีเที่ยวเหรอคะ
โบว์แวะมาปัดฝุ่นให้ค่ะ^^




...

จาบอกว่า...ไม่มีอะไรสายเกินเริ่มต้นใหม่จ้ะ แต่เราต้องเริ่มก่อนเท่านั้นเอง ส่วนความเจ็บปวดไม่ว่าเรื่องใดๆ ในชีวิต เวลาที่ผ่านไป ก็นำพามันผ่านไปด้วย แรกอาจจะยังเห็น ซักพักก็แค่เห็นหลังไวๆ นานไปเราจะเลือน

....เจนนี่แวะมาชวนไปเที่ยว ทุ่งดอกทานตะวันด้วยกันค่ะ อย่าลืมแวะไปเที่ยวกับเจนนี่น่ะคะ....

มีเรื่องอีกมากมายครับที่เราต้องแบกรับไว้ทั้งที่ไม่อยากเก็บไว้เลย
แต่ แต่เราก็ต้องรับไว้ เก็บมันเอาไว้ภายในคอยรอให้มันผุดขึ้นมาทำร้ายเราอยู่ร่ำไป
อดทน และสู้ ๆ นะครับคุณ Seraph
ในโลกแห่งความเป็นจริงไม่มีใครไม่มีรอยแผลที่ข้างในอกครับ
อยู่ที่ว่าใครจะควบคุมมันไม่ให้ออกมาทำร้ายเราก็เท่านั้นครับ
เรา เราก็ได้แต่อดทนและสู้ต่อไปครับ เพราะมันคือโลกแห่งความเป็นจริง
ที่เราต้องอยู่กับมันไปอีกนานจน... ครับ
สู้ ๆ นะครับ

ชอบสะพานมากกว่ากำแพงเพราะข้ามสะพานง่ายกว่าปีนกำแพงเยอะเลย

พักผ่อนเยอะๆ ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะจ๊ะ

แวะมาเยี่ยมเหมือนเคย^_^

แอบหยุดไปเที่ยวแน่ๆเลยเนี่ย

มาปัดกวาดบล็อกให้ตามสัญญาค่ะ ...

แวะเข้ามาช่วยปัดกวาดเช็ดถูค่ะ

เคยทำเพื่อนหล่นหายไปเหมือนกันค่ะ มันก้อรู้สึกเสียดายเวลาและเพื่อน แต่ที่เจ็บ คงเป็นเรื่องที่เราเป็นคนโดนทำหล่นหายมั้งคะ นั่นเจ็บที่สุดในชีวิตเลย(รู้รสคนโดนทิ้งเลยอ่ะ) แต่ก้ออย่างว่า ชีวิตคนเรามีแต่เดินไปข้างหน้า บางอย่างที่หยไป สานเท่าไหร่มันก้อไม่เหมือนเดิม ก้อคงทำได้แค่ทำใจอ่ะค่ะ

มาแวะเวียน ช่วยทำให้บล็อคไม่เงียบเหงาจนเกินไป(หรือจะมาทำให้รก ล่ะเนี่ย^_^)

คุณครูหายไปไหนหนอ...ลาพักร้อนหรือเปล่าเอ่ย

คิดถึงน่ะ(คิดถึงตัวอักษรสวยๆ)

ถ้าไว้ใจยาก..

ลองใช้ กำแพง
..
เป็น สะพาน
..
โดยการพยายามปีนข้ามกำแพงอุปสรรคไป พบ สิ่งใหม่ๆครับ

มาดู กำแพง กะ สะพาน อ่ะครับ

ตอนนี้อยู่ที่งานพืชสวนโลกค่ะ แดดร้อนมาก เลยหลบแดดมาแอบใช้ hi-speed internet ที่เค้าติดตั้งไว้ให้ใช้ฟรี
ขอบคุณทุกคนที่แวะมาปัดกวาด ดูแล บล็อกให้นะคะ
ป.ล.ที่นี่สวยมากๆค่ะ ถ่ายรูปจนมือหงิกเลยค่ะ ร้อนแต่สนุก ไม่อยากกลับไปกรุงเทพเลย...จะเที่ยวเผื่อทุกคนนะคะ แล้วก็จะเอารูปไปฝากด้วยค่ะ...

เคยเดินข้ามสะพานไป แต่ตอนนี้อยู่หลังกำแพง ถ้าช่วยกันคงสามารถทำลายกำแพงลงได้

ซึ้ง...