เมื่อโฮชิป่วย ไข้ขึ้น ตัวร้อนจี๋ เป็นครั้งแรก..
6 มี.ค. 56..โฮชิตัวร้อน วัดได้ 37.1 จากปรอทวัดไข้ดิจิตลสอดใต้จักกะแร้
หมอบอกไว้ว่า ถ้า 37.5 ถือว่ามีไข้แต่หลัการแล้ว การวัดจากปรอทนี้ต้องบวกค่าเพิ่มอีก 5 ฉะนั้น โฮชิก็ไข้ขึ้นจริง 37.6 ตัวร้อนมากถ้าใช้มือสัมผัส ตอนกลางคืนเธองอแงมาก น่าสงสาร คงร้อนมาจากข้างใน แม่ให้กินยาลดไข้ ก็ดีขึ้น เช้ามาตัวร้อนขึ้นเรื่อยๆ แต่กินข้าว เล่นตามปกติ ไม่ไอ ไม่จาม ไม่มีน้ำมูก
7 มี.ค. 56  พาโฮชิไปพบหมอ คลินิกใกล้หมอ ตอน 20.00 น. แม่เลิกงานกลับมา
วัดไข้ไม่มี หมอตรวจบอกว่า คออักเสบ เลยเป็นสาเหตุให้ตัวร้อน

กลับบ้านมาโฮชิก็ยังร่าเริงปกติ ไข้เริ่มลดลงกินข้าวน้อยลง ( อาจจะเจ็บคอ )
กินนมตามปกติ จนถึงวันที่ 13มี.ค. 56 โฮชิมีตุ่มใสๆเล็กขึ้นที่หลัง 1 ตุ่ม
เเม่เริ่มสงสัยว่าโฮชิจะเป็นอิสุกอิใส เพราะก่อนหน้านั้น แม่เป็นเมื่อ 2 อาทิตย์ก่อน พอคืนวันนี้ โฮชิตัวร้อนมาก วัดได้ 37 อัพตลอด..ร้องไห้ งอแงแทบไม่ได้นอนกันเลยทีเดียว 14 มี.ค. 56  โฮชิกินยาลดไข้ตลอด จนกลางวันแม่โทรถามยายยายบอกตัวร้อนจี๋ ไข้ไม่ลดเลย เลยตัดสินใจพาเธอไปโรงพยาบาลยันฮีเลยกลัวเธอจะเป็นไร ไปถึงหมอวัดไข้ ไข้ขึ้น 38.1 โดนพยาบาลจับเช็ดตัวลดไข้ โฮชิร้องไห้จนตัวแดงไปทั้งตัว น่าสงสารมาก หมอตรวจ บอกว่า 80% น่าจะอิสุกอิใส เพราะว่าอาจจะรับเชื้อจากแม่แต่โรคนี้ไม่อันตราย หายเองได้ ไม่มียารักษา กินยาลดไข้อย่างเดียว และก็ยาแก้คัน ถ้าตุ่มขึ้นเยอะกว่านี้ แสดงว่าเป็น 100 % 15 มี.ค. 56 โฮชิมีตุ่มขึ้นตามตัว เป็นตุ่มใสๆ แล้วก็ตัวร้อน

เป็นหนัก อยู่ 4 วันหลังจากนั้นรอตุ่มแห้ง แต่ไม่มีไข้แล้ว แต่น้ำมูกดันมาซะนี้ น้ำมูกมา ไอก็ตามมาอีกแต่โฮชิก็ยังเล่นตามปกติ ไม่ซึม จะมีตอนกลางคืนที่จะงอแงหน่อย เหนื่อยมาก ไปทำงานนี่เพลีย จะหัวฟาดคอมตลอดถ้าเป็นคนอื่น แม่ไม่ยอมขนาดนี้นะ แต่เป็นโฮชิ ยอม สงสารอ่ะ อยากให้หายไว้

โฮชิอ้อนแม่ สู้ๆ นะ

สรุปการป่วยครั้งนี้

4 วัน สำหรับการเป็นอิสุกอิใส ซึมเวลาไข้ขึ้น

4 วันสำหรับการเป็นหวัดไอ ไม่ซีม กินข้าว เล่น กินนม ตามปกติ

สำคัญ..นมแม่เป็นส่วนนึงที่ทำให้เธอมีภูมิคุ้มกันที่ดีถึงจะไม่สบายแต่จะไม่ทรุดโทรม ฟื้นตัวเร็ว ฉะนั้น
เราจะกินนมแม่ต่อไป สู้ สู้.. นมแม่ 100 % จนครบขวบแน่นอน..หลังจากนั้นอาจต้องเสริมนมกล่อง วัวแดง และ สวนจิตรลดาแต่ก็ยังไม่เลิกนมแม่กินไปเรื่อยจนนมจะหมดตัว เพื่อลูกรัก

รักนะหมาน้อย

แม่กุ้ง