รุ่นใหญ่ - คาราบาว

กี่สิบหนาวแล้วกี่สิบฝน พ้นมากี่ฤดู
จากหนุ่มน้อยก็ก้าวมาสู่ วันเลี่ยมทองของวัย
รุ่นหนุ่ม รุ่นสาว... เรียก...เรารุ่นใหญ่
แต่ไม่มีใคร เข้าใจจริง

* แก่ก็เหงา ยิ่งแก่ยิ่งเหงา เก๋าแต่กร่อยข้างใน
เหนื่อยกับงานยังฝันถึงไหล่ ใครให้ยืมซบอิง
เหมือนสุข...หัวใจ พร้อม...ไปทุกสิ่ง
แต่ความจริง น่ะโครตเหงา

ได้แต่ยืน มองพระจันทร์ ทุกคืนดึกดื่นไปยันเช้า
ยิ่งได้เห็นฟ้าที่ไร้ดาว หัวใจเก่าเก่าก็ถอนใจ

อยากมีใครสักคนมาคอยแคร์ ดูแลหัวใจชรา
รุ่นนี้คงเหลือเวลา ไม่มากไม่มายเท่าใด
อยากมีใครสักคนมาเคลียคลอ
รอเติมเชื้อฝืนให้ไฟ ให้โลกรู้ว่ารุ่นใหญ่... ก็ใจเปลี่ยว

ผ่านชีวิตบนทางที่ยาวไกล หัวใจมันอ่อนมันล้าเกิน
ให้เดินคนเดียวมันเหงาเกินไป *

ใครจะรักรุ่นใหญ่ ใครจะสนคนแก่
ใครที่พร้อมจะเข้าใจ ใครจะรักรุ่นใหญ่
พอจะมีบ้างไหม อยากจะขออุ่นหัวใจ

กี่สิบหนาว แล้วกี่สิบฝน พ้นมากี่ฤดู
จากหนุ่มน้อยก็ก้าวมาสู่ วัยเลี่ยมทองของวัย
แก่ก็เหงา ยิ่งแก่ยิ่งเหงา เก๋าแต่กร่อยข้างใน

Create Date : 18 สิงหาคม 2551		0 comments
Last Update : 1 กันยายน 2551 11:54:51 น.
Counter : 335 Pageviews.
Share Tweet