|
ปาดน้ำตาไปกับลูก ตอน Admid ณ 8 เดือน คับพี่น้อง
หลังจากที่ได้เริ่มรักษาอาการเสมหะลงขั้วปอด ตั้งแต่วันอาทิตย์ที่ 5 ต.ค. 51 เป็นต้นมา โดยเคาะวันละครั้ง คุณหมอเห็นว่าวันนี้น้องกั๊ดยังมีเสมหะมากอยู่ จึงให้ Admid เพื่อคลีนเสมหะให้หมด เนื่องจากเป็นมาเดือนกว่าแล้ว
วันที่ 7 ต.ค. 51 น้องกั๊ดไปกับคุณพ่อและคุณย่า ตั้งแต่สายๆ คุณหมอก็ให้พ่นยา และเคาะปอดตอนนั้น โดยงดน้ำ-นม 2 ชม.ก่อนเคาะ เรานะสงสารลูกมากเลย รีบไปรพ.อยากเห็นหน้าลูก ไปถึงราวๆ 6 โมงกว่าๆ น้องกั๊ดงอแง เพราะอาจจะยังไม่คุ้นสถานที่ และเข็ดกับการพ่นยา กินยา พ่นน้ำเกลือ น้องกั๊ดเพิ่งกลับมาจากเคาะปอดครั้งที่ 2 ของวันนี้ ตลอดทั้งคืนน้องนอนกระสับกระส่ายตลอด นอนไม่สนิทเลย พ่นยาทุก 4 ชม. วัดไข้ตลอด ขนาดแม่ยังน่วมเลยอ่ะหนู แม่ต้องขึ้นไปนอนเตียงกับหนูเพราะหนูผวามาก ต้องให้กอดตลอด แต่แม่มีความสุขมากเลยนะ อยากให้หนูหายไวๆ วันนี้คุณพ่อ ขนตุ๊กตามาให้หนูเยอะแยะ เหมือนอยู่บ้านเลย เสียดาย ถ้าเอาไอขิง สาหร่าย ไอปุย พี่ปลา อ้อ (วัว) มาเล่นกะหนูด้วยได้ คงดี วันนี้แม่ไม่เห็นรอยยิ้มของน้องกั๊ดสักนิดเลย
แม่อยากจะรีวิวเหมือนพวกห้อง Blueplanet แต่ฝีมือการถ่ายภาพยังห่วยแตก แถมเล่าเรื่องได้ฝืดชะมัด เอาเป็นดูรูปห้องรวมๆ ไปก่อนนะก๊ะ
วันที่ 8 ต.ค. 51 วันครบรอบ 8 เดือน แต่เรากลับพร้อมหน้ากันที่โรงพยาบาล แม่จะไปทำงาน แต่เห็นหนูร้องไม่ยอมอยู่กับคุณพ่อ คุณแม่เลยขอป้ากอล์ฟหยุดงานกะทันหัน (ประมาณว่าแต่งตัวไปทำงานแล้ว แต่เสียงหนูดึงแม่ไว้) ตลอดทั้งวัน แม่จะอยู่ดูการรักษาของหนู ตอนเช้า 6-8 โมง งดข้าวเพื่อเตรียมเคาะปอด แม่พาไปนั่งเล่นห้องโถงด้านล่าง พาหนูไปดูบรรยากาศของรพ.ตอนเช้า ร้องเพลงกล่อมอยู่ครึ่งชม.หนูก็หลับ วันนี้หนูดูเพลียและอ่อนแรงมากๆๆ คงจากการร้องไห้แบบไม่หยุดของหนู ตลอด 3 วันที่ผ่านมา แต่แม่ไม่ดีเองที่วางหนูลงเตียงทำให้หนูนอนไปแค่แป๊บเดียว ได้เวลาเราไปเคาะปอดกัน คุณแม่รมยาให้หนูเอง แต่หนูเคาะปอดคิวแรก เสียงดังลั่นเชียว แม่ใจไม่ค่อยดีเลย ขึ้นมาก็ให้ล้างจมูกอีก อืมเอาเข้าไป คุณหมอมาตอนเกือบ 9 โมง แม่เห็นว่าหนูอ่อนแรงมากจึงขอให้เจาะน้ำเกลือ และทานยานอนหลับ หนูนอนหลับกับตักคุณย่าไป ชม.ครึ่ง ส่วนแม่นอนหมดแรงอยู่กับพื้น
นอนไปได้ชม.ครึ่ง ตื่นมาแทนที่จะอารมณ์ดี ก็โดนล้างจมูกอีกแล้ว แต่แม่ก็ต้องให้เค้าทำเพราะอยากให้หนูหาย วันนี้เสมหะยังเยอะอยู่เลย หนูกินนมและข้าวน้อยมาก อาจเป็นเพราะเหนื่อยอ่อนจากการร้องไห้ วันนี้ย่าหนู ป้าริน ลุงแป๊ะ และพี่ณัฐวรรณ มาให้กำลังใจ อยู่เป็นเพื่อนกัน ทุกคนต่างสงสารหนูกันหมด หนูงอแงน่าสงสารมาก แล้วก็เพลียหลับไปอีกตอนบ่าย 3 ตอน 4 โมงครึ่งหนูจะต้องไปเคาะปอดอีกแล้ว ไม่ได้พักกันเลยเนอะ โปรแกรมแน่นเอียด แม่ได้คุยกับนักกายภาพบำบัด เค้ายังบอกว่าหนูยังมีเชื้อโรคอยู่ ทำให้ยังไม่หมดง่าย แม่ละเหนื่อยและเจ็บแทนหนูเลย
18.00 น. แม่พาหนูเดินเล่นอยู่หน้าห้อง ก็เรียกหนูไปล้างจมูกอีกแล้ว หนูก็ดูเพลียมากๆ ด้วย เสียงร้องของหนูช่างทรงพลังอะไรอย่างงี้ ได้ยินแล้วแม่ขนลุกเลย หนูก็ยังไม่ยอมกินนม และข้าวเหมือนเดิม สักพักป้าน้อยก็มาเยี่ยมพร้อมหิ้วผลไม้มา 2 อย่าง (อ้อ ป้าเอ๋ก็โทรมาถามอาการหนูนะ) นั่งกินข้าวกันสักพัก (ให้ป้าน้อยดูแม่กับคุณย่ากินข้าวกัน มารยาทที่ดีของแม่ หุหุ) หนูนอนไปตั้งแต่ตอนทุ่มนิดๆ คงเป็นเพราะฤทธิ์ยานอนหลับ แต่สายน้ำเกลือหนูเป็นภาระกับแม่มาก มันน่ารำคาญที่สุด เลือดไหลย้อนหลายทีแล้วอ่ะ จนคุณพยาบาลเตือนแล้ว เฮ้อ อิฉัน
วันนี้หลังจากที่คุณพ่อไปติดต่อเรื่องงานมา ก็ได้ของขวัญมาให้หนู ฉลองครบรอบ 8 เดือนกัน อุตส่าห์ลงไปแย่งซีนแม่ที่ห้องกายภาพฯ เชียวนะ 555
ส่วนวันนี้จะเป็นยังไง แม่จะมาเล่าให้ฟังใหม่นะ
สุขสันต์วันเกิดลูกรัก ....... จากคุณพ่อและคุณแม่ ที่รักหนูที่สุดในโลก อธิษฐานในใจแล้วคุณพ่อมันก็เต้นตามอ้ออีกที 555+ บ้าว่ะ หน้าเหมือนพ่อหนูชะมัด
| Create Date : 09 ตุลาคม 2551 |
|
0 comments |
| Last Update : 10 พฤศจิกายน 2551 14:42:38 น. |
| Counter : 556 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
