Bloggang.com : : jeabko : ครั้งที่ 3 ของการเรียนที่คริสเตียนมองเตสเซอรี่

ครั้งที่ 3 ของการเรียนที่คริสเตียนมองเตสเซอรี่

ครั้งที่ 3 ของการเรียนที่คริสเตียนมองเตสเซอรี่ของเกรซ

วันนี้ป่าป๊าเลื่อนสอนนักเรียนไปเป็นเสาร์-อาทิตย์ถัดไป เพราะป๊าอยากไปส่งเกรซไปโรงเรียน อยากไปดูลูกเรียน อยากไปเห็นพัฒนาการของลูก และอยากไปให้กำลังใจลูก ไม่ให้ร้องไห้

วันนี้ไปถึงโรงเรียนราวๆ 9โมงเช้า ครั้งนี้หม่าม้าไม่ได้ให้หม่ำข้าวเช้าไป เพราะกลัวจะทานอิ่มเกินแล้วจะอาเจียน เลยให้หม่ำแต่น้ำส้ม และ นมเท่านั้น ก่อนไปโรงเรียน เกรซก็บอกกับทุกคนที่บ้านว่า "ไปโรงเรียน ไม่ร้องไห้" "คุณครูใจดี" พอถึงโรงเรียน เกรซจัดแจงให้หม่าม้าเอากระเป๋าสะพายหลังให้ และเดินจูงมือคุยกับหม่าม้าไปจนถึงประตูโรงเรียน พอเปิดประตูจะเข้าโรงเรียน เกรซก็เริ่มเกาะหม่าม้าหนึบเลย หม่าม้าก็พาเกรซไปสวัสดีคุณครูอ้น คุณครูแหว๋ว คุณครูบัว และพานั่งเล่นให้คุ้นเคย

สักพักก็พาไปเปลี่ยนบรรยากาศ พาไปที่สนามหญ้า ซึ่งบริเวณนี้คุณครูบัวเตรียมน้ำไว้ให้เด็กๆได้ฝึกกรอกน้ำใส่ขวดกัน เลยพาเกรซมามุมน้ำ มาเล่นให้หายกังวล จริงๆเกรซยังกลัวหญ้าอยู่ หม่าม้าเลยกระซิบบอกป่าป๊าให้อุ้มไปที่มุมน้ำ เพราะถ้าให้เดินเหยียบหญ้าเข้าไป เกรซจะใจเสียและพาลร้องไห้ซะก่อน เลยให้ป๊าอุ้มไป ป๊าก็ชวนเกรซเล่นน้ำจนเพลิน เกรซสามารถยืนเหยียบหญ้า และลืมเรื่องกลัวหญ้า แต่ระหว่างที่เล่นไป เกรซจะคอยหันมาเรียก "แม่จ๋า" บ้าง "หม่าม้าไหน" บ้าง เป็นระยะๆ หม่าม้าได้ฟังเสียงลูกแล้วก็อดสงสารไม่ได้ แต่ก็คิดในใจว่าถ้าเราสงสารและไม่ปล่อยให้เค้าไปใช้ชีวิตกับเพื่อนๆดูบ้าง เค้าก็ยังคงกลัวคนแปลกหน้า และติดแม่แจ เลยต้องทำใจ

สักพักคุณครูบัวก็เรียกให้คุณพ่อคุณแม่มาฟังสรุปกิจกรรมว่าวันนี้คุณครูจะสอนอะไรบ้าง เพื่อที่จะได้นำกลับไปสอนต่อที่บ้าน ระหว่างที่ฟังครูบัวไป หม่าม้าก็คอยหันไปดูเกรซ แม้จะอยู่กับป่าป๊า แต่ตอนนี้เกรซเรียกแม่ไม่หยุด เล่นไปก็คอยชำเลืองดูว่าแม่อยู่ตรงไหน พอไม่เห็นก็ตะโกนเรียกหาทันที เลยต้องคอยเดินไปหา ไปเล่นด้วย ให้เค้ารู้สึกวางใจ สบายใจ

และแล้วก็ได้เวลาเข้าเรียน วันนี้คุณครูก็ประกาศว่า ผู้ปกครองท่านใดจะอยู่ก็ได้ แต่หม่าม้า ป่าป๊า, ป้าจอย, ป้าหลิน,น้านา ตกลงที่จะปล่อยให้ลูกเรียนรู้โลกกว้างกัน แต่ละคนก็เตรียมตัวหลอกล่อลูกให้หันเหความสนใจ และจะได้เดินออกมาได้ หม่าม้า ป่าป๊าก็ชวนเกรซเล่นน้ำเพลินๆ แล้วรีบเดินออกมา ออกมาได้แป๊ปเดียว ป่าป๊าแอบเข้าไปด้านข้างตึก ไปยืนหลบดูว่าลูกร้องไห้หรือเปล่า และแล้วเกรซเริ่มนึกได้ หันไปมองไม่เจอใคร เกรซก็ส่งเสียงร้องไห้ทันที (Hurrr สงสารลูกจัง แต่ก็ต้องใจแข็ง...ในใจลึกๆกังวลและเครียดมาก เพราะกลัวลูกจะฝังใจ และกลัวการไปโรงเรียน) แม้จะรู้ว่าเกรซร้องไห้ หม่าม้า ป่าป๊าก็ไม่ได้เดินเข้าไปปลอบ(ไม่รู้ว่าใจร้ายไปหรือเปล่า แต่กลัวว่าเข้าไปปลอบแล้ว เค้าจะคิดว่าถ้าเค้าร้องไห้แบบนี้ เดี๋ยวป่าป๊ากับหม่าม้าก็ต้องเข้ามาปลอบ มาอยู่ข้างๆกับเค้าตลอด เลยตัดใจดีกว่า)

ระหว่างที่รอ...หม่าม้าก็ชวนป๊าไป survey โรงเรียนอนุบาลบ้านสานฝันกัน และก็ไปหาอะไรหม่ำ ระหว่างที่รออาหาร ป้าเก่งก็โทรมารายงานว่า น้องเกรซร้องไห้ไม่หยุดเลย คุณครูเลยให้เข้ามารับได้ จะได้ไม่ทำให้เค้าเสียขวัญ และโชคดีที่วันนี้อี้ยุ้ยพาปริมมา อี้ยุ้ยเลยช่วยปลอบเกรซ ช่วยอุ้มและป้อนข้าวเกรซ เกรซเลยรู้สึกอบอุ่นและคลายกังวลไปได้บ้าง และหยุดร้องไปได้พัก แต่ยังคงเรียกหา "หม่าม้า"

หลังจากวางสาย...หม่าม้ารีบหม่ำข้าว เพราะเบบี๋ในพุงหิวแล้ว แถมป๊าก็ไม่สบาย เริ่มไม่มีแรงแล้ว เลยต้องเติมพลังกันก่อน พอหม่ำเสร็จ ป๊ารีบบึ่งรถไปรับลูกทันที ไปถึงหม่าม้าเห็นป้าแจงกับน้ายุ้ยกำลังช่วยดูแล และน้องเกรซก็จองฟูกเตรียมจะนอนอีกแล้ว หม่าม้าเลยเข้าไปโอบกอดและเช็ดน้ำตาให้เกรซ

พอเกรซคลายกังวล ป้าแจง(เจ้าของโรงเรียน) เลยเอาหอคอยสีชมพูมาให้เกรซฝึก อุ้ย อยู่บ้านหม่าม้าให้เกรซฝึกทำ เกรซไม่ยอมทำ แต่งานนี้เกรซก็มีอิดออด แต่ก็ค่อยๆทำ ทำผิดบ้าง ถูกบ้าง ป้าแจงก็ค่อยๆชี้แนะ และสุดท้ายเกรซก็สามารถต่อบล็อกเรียงจากใหญ่ไปเล็กได้ โดยการลองผิดลองถูก แล้วหม่าม้า ป่าป๊าก็ปรบมือ และกอดหอมเกรซเป็นรางวัล หลังจากนั้นจะให้เกรซทำอีก เกรซไม่เอาแล้ว ป้าแจงบอกว่าเด็กนั่งทำได้ 10 นาทีนี่ก็ถือว่าดี เก่งแล้ว พอหลังจากนี้เค้าจะหันไปสนใจอย่างอื่น คราวนี้ก็ต้องรอจังหวะและสอนเรื่องต่อไป อย่าไปสอนเค้าตอนที่เค้าง่วง หรือ หิว จะพาลงองแง โวยวายไม่สนใจเอา

หลังจากนั้นสักพักป้าแจงก็เอาภาพตัดต่อรูปทรงมาให้เกรซลอง แรกๆเกรซก็ค่อยๆเอาออกมาทีละชิ้น เช่น รูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส และค่อยๆเอากลับเข้าไปที่ช่องเดิม แต่ตอนใส่กลับเข้าไป แรกๆเกรซมีหงุดหงิดบ้าง เพราะใส่แล้วไม่ลงช่อง ป้าแจงก็ค่อยๆพูดกับเกรซ เกรซก็ลองทำได้2-3 รูปแล้วก็เริ่มหยิบออกมาหลายๆอัน คราวนี้พอหยิบออกมาหลายอัน จะเริ่มยากขึ้น และทำให้เด็กหงุดหงิด ป้าแจงก็อธิบายให้เกรซฟังว่าถ้าหนูหยิบออกมาหลายๆรูป หนูจะใส่กลับเข้าไปไม่ถูกนะค่ะ ป้าแจงบอกว่าเวลาเค้าใส่ผิด อย่าทำเสียงอ๊ะ อ๊ะ ผิดแล้ว ต้องให้ลูกลองใส่ ลองผิดลองถูก และค่อยๆชี้แนะ ป้าแจงว่าวันหนึ่งใส่ถูก 1 รูปทรงก็ถือว่าเก่งแล้ว อย่าเอาตัวเราไปเปรียบเทียบกับเด็ก หรือให้มองเหมือนผู้ใหญ่เขียนหนังสือด้วยมือซ้าย จะให้สวยเหมือนมือขวาไม่ได้

Create Date : 04 มีนาคม 2552

Last Update : 4 มีนาคม 2552 16:36:39 น.

3 comments

Counter : 487 Pageviews.

ว๊าว..เพิ่งรู้ว่าเจี๊ยบก็เขียนบล็อกอ่ะ ไว้จิมาบ่อยๆนะ บับบาย จุ๊ฟๆๆๆ

โดย: rd_lam

วันที่: 4 มีนาคม 2552 เวลา:20:42:40 น.

แวะมาเยี่ยมพี่เจี๊ยบ(และน้องในพุง) กับน้องเกรซจ้า

โดย: แม่ข้าวสวย กะ น้องชายในพุง (ดวงขวัญ

) วันที่: 4 มีนาคม 2552 เวลา:21:50:30 น.

*** อิอิเข็ม...แบบว่า Low Tech. อยู่ตั้งนานอ่ะ แถมไม่ค่อยมีเวลา เลยไม่ได้เขียน blog กะเค้าเลย เพิ่งมาเริ่มเขียนช่วงพาเกรซไปเรียนมองเตสฯนี่หล่ะ เผื่อจะได้เป็นประโยชน์กะเพื่อน

*** ดีจ้าแม่ข้าวสวย ชอบอ่าน blog น้องข้าวสวยมั่กๆ มีสาระมากมายเลย แถมอ่านไปก็นั่งอมยิ้มไป ได้เห็นความร่าเริง น่ารักของน้องข้าวสวย

โดย: เจี๊ยบแม่เกรซ (jeabko

) วันที่: 5 มีนาคม 2552 เวลา:9:09:56 น.