แม้ป่วย ผมก็สุขใจ 29 พ.ย. 52 และแล้ววันอาทิตย์ก้อมาถึงครับ ผมตั้งปลุกไว้ตั้งแต่ดีสี่ แต่สุดท้ายก็นอนลากยาวเอกเขนกมาถึงหกโมง 555+ แถมตื่นมาก็มาเล่นเน็ตอีกครับแทนที่จะอ่านหนังสือ เขียนบทความ 500 คำ ผมนี่ไร้สาระจริงๆครับ ทุกคนอาจเข้าใจผิดว่าผมขยัน แต่ความจริงไม่ไช่นะครับ เวลากลางวันผมทำงาน ตอนเย็น อังคาร พฤหัส เข้ากทมมาเรียน วันเสาร์ก็เรียน ส่วนเวลาว่างตอนอื่นเช่นตอนเย็นวันจันทร์ พุธ ศุกร์ และเสาร์ ส่วนใหญ่ผมจะดูข่าว ดูทีวีครับ ดังนั้นหนังสือกองโตเลยไม่ได้ถูกแตะสัดนิดจนกว่าจะถึงเช้าวันอาทิตย์ แล้วมาเร่งอ่านเอาวันอาทิตย์ครับ (แทบไม่ได้หายใจ) แต่ยังไงเช้านี้ผมก็กะว่าจะไปทำบุญทำทานก่อนครับ อย่าเพิ่งคิดว่าผมแก่นะ ผมยังหนุ่มอยู่ครับ!! อยากรู้อายุผมไปหาคำตอบจากบล๊อคก่อนเองนะครับ เมื่อวานมีพี่ที่ผมเพิ่งรู้จักมาได้หนึ่งอาทิตย์ผ่านบล๊อคนี้ครับบอกว่าเธอเพิ่งรู้ว่าเธอป่วยแต่ไม่ได้เล่ารายละเอียดมากนักนั่นอาจเพราะเราเพิ่งรู้จักกันครับ เธอเลยไม่สนิทใจ เธอถามว่าต้องทำยังไง พอได้คุยเรื่องของเธอ ผมก็ระลึกขึ้นมาได้ครับ ว่าผมก็ป่วย นี่ ลืมไปเสียสนิท ผมป่วยมาได้สามปีแล้วครับ เป็นโรคไวรัสที่รักษาไม่หายครับ ปกติต้องติดต่อจากเลือดเช่นแม่สู่ลูกหรือเพศสัมพันธ์แต่ผมไม่ได้เกิดจากปัจจัยที่กล่าวมาเลยสักนิด!!!ย้ำว่าสักนิด อยู่ๆก็ตรวจเจอ อะ คิดไปไกลว่าผมเป็นโรคเอดส์ นะสิ เปล่าครับผมไม่ได้เป็นโรคนั้น เป็นโรคอื่นไปหาข้อมูลกันเอาเองละกัน อิอิ แต่อาการมันก็น้องน้องโรคเอดส์ครับจะรุนแรงก็ต่อเมื่อร่างกายเราอ่อนแอ หมดกำลังใจ หรือมีโรคอื่นแทรกซ้อนเจ้าโรคนี้มันจะรีบช่วยซ้ำเติมทำให้อาการของโรคอื่นรุนแรงขึ้น เช่นถ้าผมเป็นหวัดธรรมดา เจ็บคอ หายใจไม่ออก ผมอาจจะต้องนอนโรงพบาลไปหลายวันเพราะหายใจเองลำบาก หมอต้องใช้เครื่องพ่นช่วยขยายหลอดลม เป็นต้น โรคของผมคงจะไปลำบากมากๆตอนแก่ครับ ถ้าเกิดเป็นโรคเบาหวานหรืออย่างอื่น ก็คงจะตายง่ายกว่าคนเป็นโรคเบาหวานธรรมดาทั่วไป หรือถ้ารุนแรงก็ตับแข็งหรือตับวายตายได้เหมือนกัน แต่ผมไม่กลัวและไม่เป็นทุกข์เลยครับ หลายคนอาจคิดว่า " ก็เธออยากตายไปเจอคนรักนิ" ก็อาจจะใช่แต่ก็ไม่ถึงขั้นว่าขอตายเร็วขนาดนั้นครับ อีกใจผมก็ยังอยากมีชีวิตอยู่ดูแลคนที่ผมรักคนอื่นๆอีกหลายคนและก็ไม่อยากตายด้วยโรคตับแข็งทั้งๆที่ผมไม่กินเหล้าครับ อายจริงๆ แต่ที่ผมไม่กลัวและไม่เป็นทุกข์ เพราะผมไม่ได้เห็นว่าเจ้าโรคนั้นเป็นก้อนทุกข์ครับ หากแต่คิดว่ามันเป็นธรรมดาของมนุษย์ที่ต้องเกิดแก่เจ็บตาย หนีไม่พ้นครับ และผมว่ามันเป็นของขวัญจากพระเจ้ามากกว่า สิ่งไม่ดีครับ เพราะมันทำให้ผมเตือนตัวเองเสมอว่า สักวันผมจะตาย ดังนั้นผมจึงรีบทำความดี รีบให้ผู้อื่นก่อนครับ รีบแสดงความรักต่อคนรอบข้าง รีบทำในสิงที่อยากทำ ลองคิดดูสิครับถ้าเรายังไม่รู้วาตัวเองป่วย ก็คงจะอีเรื่อยเฉื่อยแฉะ วันวันผมก็คงไปกินเหล้า เที่ยวเตร่กับเพื่อน แต่พอผมรู้ว่าผมป่วย ทุกเสาร์อาทิตย์ ผมเลือกจะอยู่ที่บ้านอยู่เป็นเพื่อนคนอื่นๆในครอบครัว เพราะผมรู้ว่าชีวิตมันสั้น ถึงเวลาไปพักร้อนอัศจรรย์แบบแฟนผม ผมจะได้ไม่รู้สึกเสียดายที่ไม่ได้ทำสิ่งที่ควรทำและอยากทำ อีกเรื่อง ผมมองว่าชีวิตหลังความตายเป็นสิ่งสวยงามครับ ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่ใครคิด ส่วนใหญ่มักคิดว่าเราจะตกนรก เหน็บหนาว มืด คิดถึงอะไรที่น่ากลัว แต่ผมกลับคิดตรงข้าม ผมเห็นแต่แสงทองสวยงาม สีขาว ทุ่งหญ้าเขียวขจี ทุกคนมีแต่รอยยิ้ม มีความสุขครับ ก็เราได้ไช้ทุกข์ บาปกรรมในชาตินี้ไปแล้วนี่ครับ ผมเชื่อว่าผมทำความดีมากกว่าความชั่วดังนั้นไม่ต้องไปชดใช้ต่อหลังความตายแล้วครับ หลังความตายไม่ใช่ทุกข์แน่นอน คือความสุขครับ!! ด้วยเหตุนี้แม้ผมจะป่วยอยู่ผมก็ไม่เป็นไรครับแถมยังลืมไปแล้วว่าตัวเองป่วย ก็ใครๆก็ป่วยกันได้นี่ครับ ขนาดประธานาธิบดียังป่วยเลยครับ เราเป็นคนธรรมดาป่วยก็ไม่เห็นแปลก ป่วยก็แค่ต้องกินยา หาหมอ รักษาวินัยในการดูแลตัวเองให้มากขึ้น ก็แค่เพิ่มยาและการหาหมอเข้ามาในกิจวัตรประจำวันของเรา ถ้าเป็นไปได้ก็เลือกหมอสวยๆหล่อๆไว้จะได้มีกำลังใจไปโรงพยาบาล แค่นี้ก็สู้กับความเจ็บป่วยได้แล้วครับ ยิ้มไว้ครับแม้เราจะป่วย สุขสันต์วันอาทิตย์ครับและก็ลองเข้าวัดให้อาหารปลาแบบผมดูนะครับ มันจะสุขมากขึ้นกว่าวันอาทิตย์ทั่วไป กลิ่นดอย ป.ล. อยากให้พี่คนนั้นของผมอ่านมากที่สุดครับ   Create Date : 29 พฤศจิกายน 2552 16 comments Last Update : 24 มิถุนายน 2553 12:16:15 น. Counter : 480 Pageviews. Share Tweet

อยู่กับโรคที่เป็น คิดเป็นบวก ก็ช่วยเสริมกำลังใจให้อาการโรค ไม่กำเริบ   โดย: me-o 29 พฤศจิกายน 2552 9:33:46 น.

มาบ้านนี้ทีไร รับรู้ได้ถึงความสวยงามของความคิดบวก ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ชีวิตของเรายังไงก็ต้องเดินต่อจนกว่าจะหมดพลังกันใช่มั๊ยคะ ขอให้พลังบวกในใจของคุณกลิ่นดอยส่งผลให้ได้อยู่ดูแลคนที่รักคนอื่นๆต่อไปนานๆนะคะ   โดย: แม่ปุ้มปุ้ย 29 พฤศจิกายน 2552 9:36:32 น.

บางทีผมกลัวความป่วย....   โดย: ไกลเกินใจสายเกินแก้ 29 พฤศจิกายน 2552 14:27:22 น.

ขอบคุนที่เข้ามาคอมเม้นนะคะ คุนไม่สบายยังเข้มแข็งกว่าเราอีก เปนไวรัสตับอักเสบบีเหรอคะ สู้ๆนะคะ เราชอบจังที่คุนบอกว่า ยิ้มเข้าไว้   โดย: harry_potty IP: 118.173.227.207 29 พฤศจิกายน 2552 14:59:24 น.

ยินดีให้คุณกลิ่นดอยไปเดินเล่นที่บ้านพี่บ่อยๆนะคะ พี่หวังว่าเมื่อเวลาผ่านไป คุณกลิ่นดอยจะได้เริ่มต้นใหม่กับคนที่ใช่อีกครั้งนะคะ และคนสำคัญในใจคุณตอนนี้คงจะยินดีเช่นกัน   โดย: แม่ปุ้มปุ้ย 29 พฤศจิกายน 2552 16:01:31 น.

คนเราถ้าคิดบวก ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ   โดย: blog pu 29 พฤศจิกายน 2552 17:10:45 น.

ถ้าจะให้เดา คงเป็นโดรคเกี่ยวกับภูมิคุ้มกันต่ำ ประมาณ SLE หรือเปล่าคะ โรคพุ่มพวงอะค่ะ ยังไงก็รักษาตัวเองเยอะๆนะคะ   โดย: Tukta21 29 พฤศจิกายน 2552 18:19:19 น.

โดย: Garfield_turkish 29 พฤศจิกายน 2552 20:17:53 น.

ดูแลรักษาสุขภาพทั้งกายและใจด้วยนะคะ เพราะถ้าใจป่วยมันยิ่งกว่ากายป่วยอีก จริงมั้ยคะ   โดย: ป้าแว่นพ่นไฟ 29 พฤศจิกายน 2552 20:48:57 น.

สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณก่อนนะค่ะ ที่เสียสละเวลาเข้าไปเยี่ยมชมบล็อกของอิชันที่สาระอะไรมืได้ อิชั้นก็เพิ่งจะเป้นสมาชิกใหม่ได้ไม่นาน อ่านเรื่องของคุณแล้ว รู้สึกดีนะค่ะ คุณเก่งจังเลยนะค่ะ คนเรามีความสุขได้ในทุกเรื่อง ขอเป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆค่ะ   โดย: nomolea 29 พฤศจิกายน 2552 21:31:23 น.

ว้าวววว เก่งมากเลยจ๊ะ สู้ๆๆนะจ้า เป็นกำลังใจให้นะคร่า ดูแลสุขภาพด้วยนะจ้า ฝันหวานจ้า   โดย: บุตรตรี (budja09 ) 29 พฤศจิกายน 2552 22:57:00 น.

อยากเขียนอะไรได้ยาวๆอย่างนี้มั่งจัง วันแต่ละวันมีอะไรให้ทำอีกมากมายจริงๆค่ะ หนังสือเล่มโตยังอ่านไม่จบ หนังบางเรื่องยังไม่ได้ดู ต้นไม้ยังไม่ได้รดน้ำ ผ้ายังไม่ได้ซัก อยากเขียนหนังสือก็ ยังไม่ได้ลงมือ ทำทุกอย่างให้มีความสุขในปัจจุบันดีที่สุด ไม่ต้องคิดถึงวันพรุ่งนี้(เพราะอาจไม่มีอยู่จริง) ขอบคุณถ้อยคำดีๆ และรักษาสุขภาพนะคะ กายป่วย(กันทุกคน) แต่ใจไม่ป่วย(น่าชื่นชมค่ะ)   โดย: บ้านน้อยริมสวน 29 พฤศจิกายน 2552 23:02:23 น.

กายป่วยได้ป่วยไป แต่ใจเราไม่ป่วยตาม แฮะๆๆ สู้ๆนะคะ   โดย: I+am+With+You 30 พฤศจิกายน 2552 1:13:33 น.

ขอบคุณสำหรับ comment ใน blog นะคะ จริงๆ แล้วไม่ใช่คนใจดีคะ...แต่บางทีดูคนอื่นเค้ารักกันมันก็ทำให้เรามีความสุขได้เหมือนกับมีความรักเองเลยค่ะ... ไม่ให้กำลังใจคนป่วยนะคะ...เพราะดูเหมือนคนป่วยกำลังใจดีอยู่แล้ว...แต่จะขอให้มีความสุขกับทุกๆ วันของชีวิตนะคะ เค้าว่ากันว่า...ถ้าเราตั้งเป้าหมายว่าจะมีความสุข...เราก็จะมีความสุขค่ะ :)   โดย: mydarin IP: 203.146.150.134 30 พฤศจิกายน 2552 10:39:03 น.

สวัสดีค่ะ คุณกลิ่นดอย.. เรย์หวังว่าวันนี้ก็คุณกลิ่นดอยต้องแข็งแรงและมีสุขภาพดี เหมือนทุกๆวัน .. ต้องขอโทษที่แวะมาทักทายช้าไปนิดนึง เนื่องจากงานการที่รัดตัวเสียเหลือเกิน จนหาเวลาทักทายเพื่อนบ้านแสนดีไม่ค่อยได้ ... คราวนี้ขอโอกาสนะค่ะ ขอเป็นเพื่อนใจในยามที่คุณมีทั้งทุกข์-สุข เรย์ขอแบ่งปัน.. การเข้าวัดทำบุญ-ทำทาน ไม่ใช่เรื่องของคนมีทุกข์ ไม่ใช่เรื่องของคนแก่ ... เรย์มีความสุข .. มีความสุขในการสวดมนตร์-ภาวนา-รักษาศีล5 และปราถนาให้คนรอบข้างมีความสุข ... คุณเชื่อมั้ยค่ะ เรรอความตายอยู่ทุกวัน เพราะมันจะทำให้ชีวิตของเรย์สมบูรณ์ แต่เรไม่เดินเข้าไปหามันหรอกนะค่ะ ให้มันเดินเข้ามาหาเรานี่แหละ จงใช้ชีวิตอย่างไม่ประมาท และระลึกถึงความตายเสมอ..... เรย์ขอเป็นกำลังใจดีๆให้คุณกลิ่นดอยตลอดไปค่ะ แล้วจะแวะมาใหม่นะค่ะ   โดย: ฮานะจังแห่งPWC 30 พฤศจิกายน 2552 10:44:11 น.

++ อุ๊บแม่เจ้า ... กู๊ดไอเดียแท้ .. งั้นราวรีบนัดหมอดีกั่ว ... วันก่อนเจอแต่หมอเกิดมานานแระ ... วันเน๊ขอเลือกหมอเอ๊กซ์เทริน ( = หมอฝึกหัดมีแต่หนุ่มทั้งนั้นนนนน ) ลืมกระทั้งตะเองป่วยเลยหรอ ... งั้นก้อมะแสดงอาการดิ ..ดีจังฟ่ะ ... แต่ของผมดิ .. มันมึนๆ ตึบๆ อึบๆ แบบคิดรั้ยมะออก .. แบบมีของแถมจากธรรมชาติสร้างให้ .. แต่ไงก้อ ... สู้โว้ย ... ขอบใจน้องชาย   โดย: p'me satun 2 ธันวาคม 2552 11:47:38 น.